Μια μεγάλη "κρουαζιέρα"

[ΕΡΣΗ]

Ρενατα μου , παρεξηγησες
Στους συζυγους μας αναφερομαι και οι δυο ειναι ενα βημα πριν τους περασεις για μαυρους

Ασε που κάνανε κόντρες στο ποιός ειναι πιο μαύρος και ήρθαν ισοπαλία!

 

[soudianos]

Αντωνη διαβασα την ιστορια σου μονορουφι, φοβερος πολλα μπραβο. Μολις την εκτυπωσα και την εστειλα σε καποιον αλλον καπετανιο.

Αν θυμαμαι καλα το τσιμέντο δεν είναι πιο επικίνδυνο για μετατοπηση;

Lyda. νομίζω το μινεράλι. δηλαδή τα παλιοσίδερα. και επειδή είναι και βαρύ, δεν γεμίζουν τα αμπάρια
αλλά κάθεται χαμηλά. σε περίπτωση λοιπόν της κακιάς ώρας το βαπόρι πάει πού γρήγορα κάτω.....
καλά θάταν να μας φέρει τις γνώσεις του εδώ ο γνωστός σου captain

 

[soudianos]

Aντωνη μας καθηλωσες ολους....ο μισος γυναικείος πληθυσμός του φορουμ,υποκλιθηκε μπροστα σου.....παραπονο δεν εχεις.....

όπως σου έχω ξαναπεί , πάντα γυναίκες με ΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ..
και στη συνάντηση μόνο ο xenos ήταν αλλά έφυγε νωρίς.

 

[soudianos]

Τρεις μέρες αφότου περάσαμε το νοτιότερο άκρο της Αφρικής ξεγνοιάσαμε. Τα επικίνδυνα μέρη για πιθανή κακοκαιρία πέρασαν. Τώρα άρχισε ένα ταξίδι όνειρο. Οι ζέστες αυτή τη φορά είναι υποφερτές χάρη σε ένα μικρό αεράκι. Πλέουμε τώρα σε γνωστά μας νερά. Για τέταρτη φόρα θα περάσουμε τον Ισημερινό.
Ένα βράδυ ήμουν στη γέφυρα και κοίταζα τη σκοτεινή θάλασσα. Ξαφνικά σένα σημείο στην επιφάνεια της, φάνηκε ένα φως ή κάτι που ήταν σαν φωτιά αλλά έσβησε αμέσως. Σε λίγο νάτο πάλι το ίδιο σε άλλο σημείο. Ήταν το κύμα που προκαλούσαν μικρά ψάρια όταν πηδούσαν έξω από το νερό, και επειδή σε κείνη την περιοχή υπήρχε πολύ φώσφορο, το κύμα που σήκωναν τα ψάρια πέφτοντας, φαινόταν σαν φωτιά. Το ίδιο γινόταν αν πετούσες ένα μπουκάλι στο νερό και σήκωνε κύμα. Το φαινόμενο αυτό το βλέπει κανείς πολύ συχνά στη νότια Ερυθρά Θάλασσα και στον κόλπο του Άντεν, όπου λόγω των πολλών κοιτασμάτων σε πετρελαίου σ΄ αυτό το μέρος της γης, υπάρχει πολύ φώσφορο στη θάλασσα.
Φάνηκαν οι πρώτες στεριές της Αφρικής. Μετά από δεκαεπτά μέρες ταξίδι από το Ντούρμπαν φτάσαμε στο Ντακάρ, πλευρίσαμε στην προβλήτα για ανεφοδιασμό. Ο ναύτης μας ο ψηλός ο Μ… με μερικές λέξεις από το κοράνι που ξεφώνιζε , έκανε κάθε λίγο και λιγάκι τους εργάτες στην προβλήτα να στρώνουν το χαλί και να προσεύχονται! Τους λυπήθηκε τελικά και σταμάτησε.
Φύγαμε από το Ντακάρ για τη Λισσαβώνα. Είμαστε πάλι κοντά στα Κανάρια. Στην Ευρώπη είναι χειμώνας . Στις βόρειες χώρες έχει χιόνια. Εμείς εδώ μετά το 30ο παράλληλο βγάλαμε τις μάλλινες μπλούζες και τα μακριά παντελόνια από τη ναφθαλίνη που τα είχαμε τόσους μήνες. Κάθε μέρα είναι και πιο κρύα από την προηγούμενη. Οι άνεμοι γύρω στα 6-7 μποφόρ. Μια συννεφιασμένη μέρα με κρύο και βροχή φτάσαμε στη Λισαβόνα όπου μείναμε τρεις μέρες για να φορτώσουμε δεμάτια από φελλό τα οποία θα τοποθετηθούν πάνω στα αμπάρια. Είναι μεγάλα κομμάτια από φελλό, και από την Ευρώπη, μόνο η Ισπανία και η Πορτογαλία παράγει.
Το πρώτο πρωινό στη Λισαβόνα ξεμπάρκαρε ο Ελβετός απόφοιτος. Νωρίς το πρωί στον πίνακα ανακοινώσεων του σαλονιού του πληρώματος, ήταν καρφιτσωμένο ένα αρκετά συγκινητικό γράμμα απ αυτόν. Απευθυνόταν σε όλο το πλήρωμα. Γράμμα γεμάτο ευχαριστίες, ευχές για καλά ταξίδια, παινέματα για τους «Έλληνες συντρόφους» όπως έγραφε και για το άψογο τρόπο που του συμπεριφερθήκαμε στο πλοίο. Κι΄ αυτός όμως ήταν πολύ εργατικός, ευγενικός και χαμηλών τόνων.
Την Λισαβόνα με τα πολλά παλιά της κτίρια, την όμορφη γέφυρα πάνω από τον Τάγο, αλλά και με τους θλιμμένους, και άκομψα ντυμένους ανθρώπους θα τη γνωρίσω μια άλλη φορά. Αυτή τη φορά με καιρό βροχερό και συννεφιασμένο θα γνωρίσω τα ταβερνεία της, τα καπηλειά της, αυτά που είναι αποκλειστικά για ψάρι. Ολόφρεσκος τηγανητός μπακαλιάρος ή άλλο χοντρό ψάρι σε φέτες μαζί με το φίνο μαύρο κρασί Τίντο.
Μετά από το τρίτο ποτηράκι αρχίζαμε να συζητάμε για «παραδείσους», για ζεστές χώρες, για νύχτες μαγικές.. Τι δουλειά έχουμε στη Ευρώπη; Η Ευρώπη είναι γειτονιά μας, και την θέλουν αυτοί που για διαφόρους λόγους θέλουν να πάνε σπίτια τους. Εμείς λαχταράμε το επόμενο μεγάλο ταξίδι. Αυτό που περνά Ισημερινό.
Κάποιος στην παρέα μας λέει: -Τώρα που θα γεμίσουμε το καράβι με φελλό θα είναι σαν να έχει σωσίβιο. Δε θα έχουμε πρόβλημα όταν θα περνάμε τον Μπέϊ. -Ποιόν Μπέϊ ; ρώτησα εγώ, - Μα το Βισκαϊκό κόλπο, έτσι τον λένε. Δύσκολο πέρασμα για τα καράβια. Πόσα και πόσα της παλιάς εποχής έχει καταπιεί!!! Για θυμηθείτε την Ισπανική Αρμάδα το στραπάτσο που έπαθε όταν την κυνήγησαν οι Άγγλοι. Εκεί, τα αβαθή νερά που έχει ο κόλπος προκαλούν τρικυμίες γνωστές στους ναυτικούς.
Δεν μας έφτανε η «Καλή Ελπίδα», θα έχουμε τώρα που τελειώνει το ταξίδι και την έγνοια του Μπέϊ!!!!!

 

[ioanna karagianni]

Τα επικίνδυνα μέρη για πιθανή κακοκαιρία πέρασαν. Τώρα άρχισε ένα ταξίδι όνειρο

Ευτυχώς γιατί με την προηγούμενη θαλασσοταραχή σκιάχτηκα λίγο. Μια απορία τα χελιδονόψαρα τα κυνηγάνε ως πουλιά ή τα ψαρεύουν ως ψάρια;

Δεν μας έφτανε η «Καλή Ελπίδα», θα έχουμε τώρα που τελειώνει το ταξίδι και την έγνοια του Μπέϊ!!!!!

ωχ πάλι τα ίδια.
Εκείνες οι βροχερές μέρες στην Λισαβόνα με τα ταβερνάκια και τους μπακαλιάρους ήταν πολύ γλυκές.

 

[soudianos]

Ευτυχώς γιατί με την προηγούμενη θαλασσοταραχή σκιάχτηκα λίγο. Μια απορία τα χελιδονόψαρα τα κυνηγάνε ως πουλιά ή τα ψαρεύουν ως ψάρια;

Ioanna, είναι στο μέγεθος μεγάλης γόπας. τα ψαρεύουν. δεν μπορούν να πετάξουν πάνω απο τριάντα μέτρα

 

[ΕΡΣΗ]

Φόρεσα και εγώ το πουλόβερ μου το κασκολ μου και τα γάντια μου και είμαι έτοιμη καπετάνιε μου!

 

[ioanna karagianni]

Φόρεσα και εγώ το πουλόβερ μου το κασκολ μου και τα γάντια μου και είμαι έτοιμη καπετάνιε μου!

Κοίτα να έχεις χωνέψει και τον μπακαλιάρο γιατί μας βλέπω να εξωτερικεύουμε τον εσωτερικό μας κόσμο,
και σε περίπτωση που αναρωτιέσαι δεν το εννοώ πνευματικά.

 

[ΕΡΣΗ]

Αντε καλα! Θα κανω κουράγιο! Θα πάρω και κανενα Simeco καλού κακού, αντε βαλε και κανενα maalox και σιγουρα δραμαμίνες και ελπίζω να μην χρειαστει να αποκαλύψω αυτα που οφείλουν να παραμείνουν κρυφά!

 

[soudianos]

Ταξιδεύαμε κατά μήκος των δυτικών ακτών της Πορτογαλίας και Ισπανίας. Περάσαμε κοντά από το γνωστό... Πόρτο που είναι λιμάνι των μεγάλων αλιευτικών στόλων, και με ψαροταβέρνες με πολλούς και φτηνούς αστακούς και άλλα οστρακοειδή. Αμέσως μετά έιναι το Βίγκο της Ισπανίας , πόλη αμφιθεατρικά κτισμένη με όμορφα κάστρα
Ακρωτήριο Φινιστέρο στην άκρη της Ισπανίας και αμέσως μετά μπήκαμε στο Βισκαϊκό κόλπο. Δεξιά μας στις βόρειες ακτές της είναι η Γκιζόν, και το Μπιλμπάο με μεγάλη βιομηχανία και ναυπηγεία.

Περάσαμε τον Μπέϊ χωρίς προβλήματα παρόλο που ήταν χειμώνας. Είχαμε μόνο ένα swell γύρα στα επτά μποφόρ. Στρίψαμε από το δυτικότερο άκρο της Γαλλίας και μπήκαμε στο English Channel. Είναι ίσως το σημείο με τη μεγαλύτερη κίνηση πλοίων στον κόσμο. Ομίχλη, βροχή, άνεμοι εφτά με οκτώ, το ραντάρ να δουλεύει συνεχώς και η βάρδια στη γέφυρα είναι σε επιφυλακή. Δεκάδες πλοία βρίσκονται γύρω μας. Όταν βλέπεις ένα πλοίο από πολύ μακριά και είναι νύχτα, το μόνο που διακρίνεις είναι τα φώτα πορείας του. Από αυτά καταλαβαίνεις που πηγαίνει.. Τα φώτα πορείας είναι ένα κόκκινο στην αριστερά τους πλευρά, κι΄ ένα πράσινο στην δεξιά. Επίσης έχουν και δύο λευκά, ένα χαμηλό στην πλώρη και ένα ψηλά στο άλμπουρο.

Κι’ εδώ ακολουθήσαμε αυστηρά τους κανόνες ναυσιπλοΐας του καναλιού. Αφήσαμε δεξιά μας τη Χάβρη που μου θυμίζει ομίχλη, υγρασία και κανάλια. Περάσαμε το στενότερο σημείο της θάλασσας της Μάγχης, έχοντας αριστερά μας το Ντόβερ στην Αγγλία, και δεξιά το Καλαί στη Γαλλία. Αφήσαμε έτσι το Ατλαντικό ωκεανό και μπήκαμε στην Βόρειο Θάλασσα. Πιο πέρα δεξιά μας το δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι της Ευρώπης η Αμβέρσα με ένα σπουδαίο ζωολογικό κήπο. Φτάσαμε στο λιμάνι Brake της Δ. Γερμανίας. Το χιόνι έφθανε μέχρι τη θάλασσα. Ξεφορτώσαμε εδώ ένα μέρος του φορτίου, και το υπόλοιπο το επήγαμε στο Ρότερνταμ. Αυτό είναι το λιμάνι με τη μεγαλύτερη εμπορική κίνηση στην Ευρώπη. Θα το επισκεφθώ και αργότερα μέχρι δέκα φορές. Πόλη καθαρή, όμορφη, άνετη, πολλά κανάλια, ζωολογικός κήπος και το Άμστερνταμ να είναι πολύ κοντά. Η Ολλανδία, μια χώρα με τους ευγενικούς, πολιτισμένους και εξυπηρετικούς κατοίκους.

Επί τέλους, μετά 45 μέρες ταξίδι από την Ταϊλάνδη, αρχίσαμε να ξεφορτώνουμε το ρύζι που πήραμε από εκεί. Ήταν ένα κυκλικό ταξίδι. Ευρώπη-Ασία-Ευρώπη, το οποίο κράτησε έξη μήνες. Tο πρώτο μου μεγάλο, που με γέμισε με όμορφα χρώματα, εμπειρία, αναμνήσεις, γνώσεις, και μου έδινε κουράγιο και όρεξη για νέες περιπέτειες.


Από αυτό το φιλικό και εξυπηρετικό λιμάνι, άλλοι θα ξεμπαρκάρουν και άλλοι θα ετοιμαστούν για το επόμενο ταξίδι όπου θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν κι άλλες χώρες κι΄ άλλους ανθρώπους. Το δικό μας όμως ταξίδι: η ιστορία «Μιας Μεγάλης Κρουαζιέρας» πήρε τέλος.-

 

[soudianos]

Ευχαριστώ το forum μας που μου έδωσε την ευκαιρία και έγραψα αυτή την ιστορία.
Ευχαριστώ επίσης όλες και όλους εσάς που "ακολουθήσατε" το ταξίδι, ιδίως για τις
έξυπνες ατάκες που είπατε και που μας έκαναν να γελάσουμε.
Επίσης ευχαριστώ και τους υπόλοιπους που μπήκαν στον κόπο και τη διάβασαν και αυτούς που θα την διαβάσουν.

 

[fotast]

Ευχαριστούμε γιά τήν ωραία και ασυνήθιστη ιστορία σου.