annoulita100
Member
- Μηνύματα
- 360
- Likes
- 1.307
- Επόμενο Ταξίδι
- Εκουαδόρ
- Ταξίδι-Όνειρο
-
All the world
Πίστα 13 : Η τελευταία μάχη!
Μιας και αυτή είναι η τελευταία μας μέρα στο νησί δεν θα μακρυγορήσω στο πώς την περάσαμε αλλά θα σταθώ περισσότερο στα συναισθήματα που μας άφησε - και το νησί και το ταξίδι γενικότερα.
Το σημερινό πρωινό, χωρίς άγχος και πίεση χρόνου αφού δεν είχαμε κάποιο κανονισμένο tour , μας βρήκε χαλαρούς να απολαμβάνουμε ένα υπέροχο πρωινό μπροστά στο κύμα.Ελαφριά κουβεντούλα και έπειτα ένα χαλαρό ξυπόλητο περίπατο στην αμμουδιά της παραλίας όπου και είχαμε μία ευχάριστη συνάντηση!!!
Αφού παίξαμε λίγο με το ατίθασο μαιμουδάκι , κατευθυνθήκαμε προς τα μηχανάκια μας. Καβάλα λοιπόν και βουρ για την περίφημη (και τουριστική) παραλία Chaweng noi οπού και περάσαμε σχεδόν όλη μας τη μέρα χυμένοι σε ένα μπιτσόμπαρο! Μετά από τόσο τρεχαντήρι άλλωστε όλες αυτές τις μέρες , επιβάλλεται λίγη αποσυμπίεση και επανένταξη του " είναι" μας καθώς μην ξεχνάμε πως εμένα με τον καλό μου μας περιμένει ένα part2 που λέγεται Ινδία...
Η μόνη πίεση που είχαμε σήμερα είναι το δρομολόγιο μας μέχρι το λιμάνι ωστέ να κλείσουμε τα αυριανά μας εισητήρια για το αεροδρόμιο του Surat thani.Αφού εκτελέσαμε αυτό μας το χρέος επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να πακετάρουμε τα μπογαλάκια μας και να παραδοθούμε στον γλυκό Μορφέα προκειμένου να είμαστε φρέσκοι και ανανεωμένοι για το αυριανό μας ταξίδι...
Ολόκληρη τη μέρα είμαστε σχεδόν αμίλητοι ο καθένας στο δικό του κόσμο και τις δικές του σκέψεις, με ένα κοινό μοναχά σημείο...την απογοήτευση που μας άφησε το νησί Samui. Παραδεχτήκαμε και οι 4 πως η σειρά επίσκεψης στα νησιά δεν ήταν η σωστή. Από το (τότε) παρθένο Phangan βρεθήκαμε στο αλλοτριωμένο αλαλούμ του Samui. Βέβαια για να σας προλάβω δεν θέλω σε καμμία περίπτωση να προδιαθέσω κάποιον... Μιλάω καθαρά για τα δικά ΜΑΣ γούστα και τη δική ΜΑΣ ιδιοσυγκρασία. Με βεβαιότητα πάντως το ταξίδι αυτό με δίδαξε στο να μην ξαναπάω σε τουριστικά μέρη( όσο είναι εφικτό) και να επιλέγω απόκοσμα και κρυμμένα σημεία του χάρτη να περνάω τον πολύτιμο χρόνο μου στα ταξίδια. Αυτή είμαι τελικά εγώ !
Φυσικά και δεν αφήσαμε αυτό το γεγονός να μας επηρεάσει τη ψυχολογία. Μια χαρά περάσαμε και σε αυτό το νησάκι χρωματίζοντας με την καλή μας ενέργεια το κάθε λεπτό και την κάθε μέρα που περάσαμε εδώ!
Εν κατακλείδι, τα συναισθήματα που βιώσαμε στην εξωτική Ταυλάνδη είναι ανεμελιά, χαλάρωση,αποσυμπίεση,χαρά,γέλιο με μια μικρή δόση απογοήτευσης μα κυρίως ευγνωμοσύνη για όσα είδαμε,μυρίσαμε,γευτήκαμε και ακούσαμε! Σειρά τώρα στον κόσμο των συναισθημάτων έχει για εμάς η προσμονή και η αγωνία για την μαγική και μυστήρια Ινδία....
Μιας και αυτή είναι η τελευταία μας μέρα στο νησί δεν θα μακρυγορήσω στο πώς την περάσαμε αλλά θα σταθώ περισσότερο στα συναισθήματα που μας άφησε - και το νησί και το ταξίδι γενικότερα.
Το σημερινό πρωινό, χωρίς άγχος και πίεση χρόνου αφού δεν είχαμε κάποιο κανονισμένο tour , μας βρήκε χαλαρούς να απολαμβάνουμε ένα υπέροχο πρωινό μπροστά στο κύμα.Ελαφριά κουβεντούλα και έπειτα ένα χαλαρό ξυπόλητο περίπατο στην αμμουδιά της παραλίας όπου και είχαμε μία ευχάριστη συνάντηση!!!

Αφού παίξαμε λίγο με το ατίθασο μαιμουδάκι , κατευθυνθήκαμε προς τα μηχανάκια μας. Καβάλα λοιπόν και βουρ για την περίφημη (και τουριστική) παραλία Chaweng noi οπού και περάσαμε σχεδόν όλη μας τη μέρα χυμένοι σε ένα μπιτσόμπαρο! Μετά από τόσο τρεχαντήρι άλλωστε όλες αυτές τις μέρες , επιβάλλεται λίγη αποσυμπίεση και επανένταξη του " είναι" μας καθώς μην ξεχνάμε πως εμένα με τον καλό μου μας περιμένει ένα part2 που λέγεται Ινδία...

Η μόνη πίεση που είχαμε σήμερα είναι το δρομολόγιο μας μέχρι το λιμάνι ωστέ να κλείσουμε τα αυριανά μας εισητήρια για το αεροδρόμιο του Surat thani.Αφού εκτελέσαμε αυτό μας το χρέος επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να πακετάρουμε τα μπογαλάκια μας και να παραδοθούμε στον γλυκό Μορφέα προκειμένου να είμαστε φρέσκοι και ανανεωμένοι για το αυριανό μας ταξίδι...

Ολόκληρη τη μέρα είμαστε σχεδόν αμίλητοι ο καθένας στο δικό του κόσμο και τις δικές του σκέψεις, με ένα κοινό μοναχά σημείο...την απογοήτευση που μας άφησε το νησί Samui. Παραδεχτήκαμε και οι 4 πως η σειρά επίσκεψης στα νησιά δεν ήταν η σωστή. Από το (τότε) παρθένο Phangan βρεθήκαμε στο αλλοτριωμένο αλαλούμ του Samui. Βέβαια για να σας προλάβω δεν θέλω σε καμμία περίπτωση να προδιαθέσω κάποιον... Μιλάω καθαρά για τα δικά ΜΑΣ γούστα και τη δική ΜΑΣ ιδιοσυγκρασία. Με βεβαιότητα πάντως το ταξίδι αυτό με δίδαξε στο να μην ξαναπάω σε τουριστικά μέρη( όσο είναι εφικτό) και να επιλέγω απόκοσμα και κρυμμένα σημεία του χάρτη να περνάω τον πολύτιμο χρόνο μου στα ταξίδια. Αυτή είμαι τελικά εγώ !
Φυσικά και δεν αφήσαμε αυτό το γεγονός να μας επηρεάσει τη ψυχολογία. Μια χαρά περάσαμε και σε αυτό το νησάκι χρωματίζοντας με την καλή μας ενέργεια το κάθε λεπτό και την κάθε μέρα που περάσαμε εδώ!
Εν κατακλείδι, τα συναισθήματα που βιώσαμε στην εξωτική Ταυλάνδη είναι ανεμελιά, χαλάρωση,αποσυμπίεση,χαρά,γέλιο με μια μικρή δόση απογοήτευσης μα κυρίως ευγνωμοσύνη για όσα είδαμε,μυρίσαμε,γευτήκαμε και ακούσαμε! Σειρά τώρα στον κόσμο των συναισθημάτων έχει για εμάς η προσμονή και η αγωνία για την μαγική και μυστήρια Ινδία....
Attachments
-
477,4 KB Προβολές: 0
Last edited by a moderator: