Ταϊλάνδη Μια στάση πρώτα στον ..... Παράδεισο !!

[annoulita100]

Πίστα 5 : Ο αγώνας ξεκινά!

Η πρώτη αντίδραση και των τεσσάρων με το που βγήκαμε από το αεροδρόμιο του Surat Thani:
- Ω Βούδα! Τι υγρασία!!!
-Καλώς ήρθαμε στη Ασία!!, είπα χαμογελώντας.
Ακολούθησε ένας μαραθώνιος παζαριού (ακόμα δεν ήρθαμε!) με τον ταρίφα για να μας πάει στο ξενοδοχείο που θα μέναμε το βράδυ ,μιας και αυτή την ώρα δεν είχε καραβάκι για Koh Phangan.Τελικός νικητής??? Ο πανούργος πιτσιρικάς γιος του ταρίφα που μας πήγε ναι μεν στον προορισμό μας αλλά φτάσαμε με 5ου βαθμού
βαρηκοΐα από την μουσική που έπαιζε μέσα στο εργαλείο-αμάξι του μπαμπά! Χαιρετήσαμε, πληρώσαμε και....τα κοντέινερ είναι εδώ και μας περιμένουν!!Ναι ναι!!! Δωμάτια από κοντέινερ!! Πολύ εναλλακτικά,οικονομικά και καθαρά.Ότι χρειαζόμασταν για το ένα και μοναδικό βράδυ που θα μέναμε στην πόλη.

Το μόνο πράγμα που ζητούσαμε αυτή την ώρα ήταν τί άλλο, από το να φάμε κάτι!
-How can I get to the city center?
-We offer bikes for free!
Αυτά είναι!Ποδήλατα!Αλλά τι ποδήλατα....Το μεγαλύτερο ήταν για αγοράκι ηλικίας 12 άντε και 13 χρονών

Και έτσι, με τα παιδικά μας ποδηλατάκια κινήσαμε μες την άγρια νυχτιά για την πόλη προκειμένου να ικανοποιήσουμε τα άδεια μας στομάχια.
Κάπου εδώ θα ανοίξω άλλη μια παρένθεση στην ιστορία μου.

(Ο καλός μου κι εγώ είμαστε αρκετά εξοικειωμένοι με την Ασία μιας που έχουμε ταξιδέψει-και μείνει για μεγάλα διαστήματα- σε ξεχασμένα χωριά της Κίνας, γεγονός που μας έκανε ''ανθεκτικούς'' στις γεύσεις, μυρωδιές και κυρίως στην διαφορετική αντίληψη των Ασιατών περί καθαριότητας... Για τους συνταξιδιώτες μας όμως είναι πρώτη φορά που ταξιδεύουν εκτός Ευρώπης γι'αυτό είχαμε φροντίσει να τους προειδοποιήσουμε και προετοιμάσουμε κατά κάποιο τρόπο...)

-Ρε παιδιά, δεν βλέπω κανένα μαγαζί τέτοια ώρα... Πού θα φάμε??
-Να καλέ!Τόσα έχει! Τι λέτε να κάτσουμε εδώ?

-Εδώ?Εδώ δεν βρωμάει...?Βασικά.... παντού βρωμάει...
-Σας είπα!! Καλώς ήρθατε στην Ασία!Βγαίνουμε απ΄το comfort zone και βιώνουμε το διαφορετικό!
-Έχεις δίκιο... Τι προτείνετε να φάμε?

-4 tom yum soup , please!
Μέχρι το φαγητό να έρθει ακολούθησαν μαθήματα χρήσης chopsticks! Πολύ καλοί μαθητές και κυρίως ανοιχτοί και πρόθυμοι να μάθουν...Το βασικότερο κατ'εμέ προσόν ενός ταξιδιώτη...

Μόλις η τροφή εισχώρησε μέσα μας τα μάτια άρχισαν σιγά σιγά να πέφτουν...Τελευταία στάση για απόψε τα δωμάτια-κοντέινερ.Αύριο μια νέα μέρα ξεκινά. Koh Phangan ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ !!!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• …

  Go to chapter

  Go
• 14

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 14

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[karfitsa]

Και τώρα λοιπόν είναι έτοιμος να μοιραστεί μαζί μου την τρέλα και τον ενθουσιασμό.... !!!!

Και μεις μαζί σου

 

[annoulita100]

Πίστα 2 : Επέλεξε τα πεδία της μάχης!

Τα εισητήρια κλείστηκαν 2 μέρες αργότερα. 16 Σεπτεμβρίου αναχώρηση- 31 Οκτωβρίου επιστροφή. 45 μέρες στη διάθεσή μας...
Θα μου πεις... Πολλές δεν είναι? Μα καλά τί θα πας να κάνεις τόσο καιρό? Και τί δουλειά κάνετε που σας επιτρέπουν τόσο μεγάλες άδειες? Θα σας προλάβω και θα εξηγηθώ- ανοίγοντας παρένθεση στην ιστορία .
( Με τον καλό μου, τα τελευταία περίπου 2 χρόνια , φροντίζουμε τα ταξίδια μας να ξεφεύγουν από τα τουριστικά πλαίσια και να γίνονται όσο πιο δημιουργικά μπορούμε.Αυτό το πετυχαίνουμε κυρίως μέσω προγραμμάτων εθελοντισμού (βλ. workaway.ifo) είτε με την παρακολούθηση και εξάσκηση κάποιας τέχνης ή ότι τέλος πάντων έχει να προσφέρει η εκάστοτε χώρα. Όσον αφορά τις άδειες...Εδώ έχουμε σταθεί τυχεροί καθώς είμαστε αφεντικά του εαυτού μας!Κλείνω λοιπόν την παρένθεση και συνεχίζω. )
Όντας κάτοχος διπλώματος πρώτου επιπέδου thai massage , ο Βαγγελάκης μου είδε την Ταυλάνδη σαν μία ευκαιρία εξέλιξης με την προυπόθεση να πάμε στο Chiang Mai, βόρεια της χώρας, όπου θα διδαχθεί προχωρημένες παραδοσιακές τεχνικές. 4 εβδομάδες λοιπόν εκπαίδευσης και τις τελευταίες 2 εβδομάδες να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τα υπέροχα νησιά της νότιας Ταυλάνδης! Κι εγώ θα πείτε τί θα κάνω??? Θα βρώ κάποιο στούντιο γιόγκα και θα κάνω την καθημερινή μου πρακτική. Ας ξανασυστηθώ! Με λένε Άννα και είμαι (καλά!! ) δασκάλα γιόγκα.

Οι μέρες κυλούσαν και αντί να είμαι ήρεμη και να χαίρομαι για το τόσο όμορφο ταξίδι που μας περιμένει, κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα.... ' Δηλαδή εγώ θα την βγάλω με μία μόνο ώρα την ημέρα προπόνηση? Λες να παρακολουθήσω κι εγώ ένα course για thai massage? Μπα...Δεν μου αρέσει να κάνω- μόνο να μου κάνουνε! Ίσως ένα yoga retreat? Ίσως ένα yoga retreat? Ίσως ένα yoga retreat... Λέξεις κλειδιά!!! Αυτό είναι!! Αλλά πού στην Ταυλάνδη? Μαιμού πράγματα...Αν δεν πας στην πηγή... Αφού το όνειρό σου όσα χρόνια είσαι στο χώρο είναι αυτό......

Και κάπου εδώ αρχίζει να ξεθάβεται από το σεντούκι των ονείρων η μαγική αυτή χώρα... ΙΝΔΙΑ

 

[annoulita100]

Πίστα 3 : Φτιάξε χρονοδιάγραμμα, επέλεξε την ομάδα σου και Απογειωθείτε!

Εδώ σε θέλω κάβουρα... Άντε τώρα να του πεις πως εσένα σου κάπνισε να πας Ινδία για γιόγκα και να τον αφήσεις μόνο και έρμο στις τροπικές ζούγκλες τις Ταυλάνδης.
Σήμερα έχει ρεπό...Είναι φρέσκος και ξεκούραστος και απολαμβάνει τον ελληνικό του παίζοντας με τον Λαμπάρα.
-Μωράκι μου, σκέφτηκες τί θα κάνεις όλο αυτό το διάστημα στο Chiang Mai?
Εδώ είμαστε...
-Ναι, κάτι μου πέρασε απ'το μυαλό...
-Για λεγ , για λεγ !
-Να σκέφτηκα...Είναι και κοντά...3 ωρίτσες με το αεροπλάνο...Και είναι...
-Άσε επιτέλους τους προλόγους σου και μπες στο ψητό..Τί ανατροπή θα παιχτεί ??
-Να πάω (πάμε??) Ινδία.Για μια νέα γραμμή στη δουλειά μου.
-ΙΝΔΙΑ???
Δεν ήξερα πως να διαβάσω αυτή την αντίδραση. Χάρηκε? Σοκαρίστηκε? Νευρίασε?
-Μου αρέσει!! Θα πάμε παρέα φυσικά!Ας αφήσουμε για άλλη φορά το massage.Προέχει η δουλειά σου. Άσε που με εξιτάρει περισσότερο σαν προορισμός...Και εγώ πιστός σου μαθητής!
Μα πόσο πια τον ΑΓΑΠΩ!!!!

Και το χρονοδιάγραμμα έτοιμο.Τις 2 πρώτες εβδομάδες θα τις περάσουμε στα νησάκια της Ταυλάνδης για διακοπούλες και ξεκούραση και τις επόμενες 4 στην Ινδία για άσκηση!

Ένα όμορφο αυγουστιάτικο απόγευμα πίνοντας καφεδάκι και απολαμβάνοντας το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα του Λουτρακίου με φιλικό ζευγάρι...
-Πότε φεύγετε με το καλό παιδάκια?
-16 Σεπτέμβρη.Καλέ!! Δεν το ψήνεται να έρθετε παρεούλα στην Ταυλάνδη??Θα περάσουμε ΣΟΥΠΕΡ!!
Όπως καταλαβαίνετε, δεν χρειάστηκαν κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο.Την ίδια κιόλας εβδομάδα τα εισητήριά τους είχαν κλειστεί.

Και έτσι, χωρίς να το καταλάβει κανένας από τους 4 , η μεγάλη μέρα είχε φτάσει. Πετάμε για μέρη εξωτικααααα!!!!!

(Να σημειώσω πως η συγκεκριμένη ιστορία ανφέρεται στο πρώτο μέρος του ταξιδιού μου-δηλαδή την Ταυλάνδη!)

 

[LULLU]

καλα να περνατε ..

 

[underwater]

(Να σημειώσω πως η συγκεκριμένη ιστορία ανφέρεται στο πρώτο μέρος του ταξιδιού μου-δηλαδή την Ταυλάνδη!)

Περιμένω με μεγάλη χαρά τη συνέχεια, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα και ένα "υστερόγραφο" σχετικά με το yoga retreat στην Ινδία! Θα μου άρεσε κάποια στιγμή να κάνω κάτι τέτοιο (σε πολύ light επίπεδο βέβαια) και θα ήθελα να διαβάσω την εμπειρία σου!

 

[annoulita100]

καλα να περνατε ..

Ευχαριστούμε αγαπημένη και πολυδιαβασμένη LULLU !!

 

[annoulita100]

Πίστα 4 : Στον δρόμο για την περιπέτεια !!!

16 Σεπτεμβρίου και μας βρίσκει και τους 4 σε ένα μπλε αυτοκίνητο με οδηγό τον πατέρα μου και προορισμό το Ελ. Βενιζέλος.
Οι πτήσεις διαφορετικές.Αφού βοηθήσαμε τα παιδιά να κάνουν το check in ,χαιρετηθήκαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επομένη στο αεροδρόμιο Suvarnabhumi.Η πτήση της Qatar σε λίγες ώρες ξεκινά και το μόνο μου άγχος το φαγωμένο στην άκρη του διαβατήριο μου απ΄τα δοντάκια του Λαμπάρα! Βέβαια, το θέμα δεν το είχα αφήσει έτσι... Στην αστυνομία με καθησύχασαν εξηγώντας μου πως δεν είναι φθορά αφού δεν υπάρχει καμμία αλλοίωση των στοιχείων ή της φωτογραφίας...
Και η ερώτηση στον έλεγχο διαβατηρίων ήρθε...
-Εδώ? Τί έχουμε???
Χωρίς φυσικά να ψαρώσω και αφού κατάλαβα πως ήθελε απλά να με ''παίξει''..
-Το σκυλί μου βγάζει δοντάκια
-Ταυλάνδη ε? Γαμήλιο?
- Όχι ! Διακοπές! , είπα και έφυγα με ύφος χιλίων καρδιναλίων.

Επιβιβαστήκαμε στο αεροσκάφος και σε 4 ώρες βρισκόμασταν Doha.Λίγο χάζεμα στα duty free και η επόμενη πτήση για Bangkok ξεκινά.Οι 7 ώρες κύλησαν σαν νερό αφού μας βρήκαν και τους 2 παραδομένους στα μαξιλαράκια της Qatar.

Διαβατήρια, σφραγίδες,backpacks και να 'μαστε! Να περιμένουμε τα παιδιά να έρθουν από τη μακρινή Φρανκφούρτη... Σε λιγότερο από μία ώρα ήμασταν και πάλι μαζί! Αυτή τη φορά όμως σε άλλο αεροδρόμιο...Στο αεροδρόμιο της χώρας που τόσο πολύ περιμέναμε να γνωρίσουμε... Της χώρας του Χαμόγελου!!

Το ταξίδι όμως δεν τελειώνει εδώ.Επόμενη στάση αεροδρόμιο Don Mueang. Αφού πληροφορηθήκαμε τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσουμε εκεί, βγήκαμε από την έξοδο 3 , δείξαμε τα εισιτήρια της Nok Air για Surat Thani στον ευγενικό κυριούλη που μας τα ζήτησε και αφού μας σφράγισε τα χέρια...

μπήκαμε στο shuttle bus που θα μας μετέφερε δωρεάν στο άλλο αεροδρόμιο. Κι κάπου εκεί, στη βουή της πόλης και της κίνησης...
-Για καθίστε ένα λεπτό ρε παιδιά! Δηλαδή θα αφήσουμε την ΠΟΥΔΡΑ και θα πάμε στα ΤΣΙΜΕΝΤΑ??
Απορία της συνταξιδιώτισσας Νάνσυς...Και τί ήθελε να πει η ποιήτρια??? Λοιπόν, το πλάνο είναι να μείνουμε 8 μέρες στα νησιά και 3 μέρες Μπανγκόκ.Αλλά προφανώς το μυαλό της καθάρισε κάπου εκεί ψηλά, πιο πάνω κι απ'τα σύννεφα , και συνειδητοποίησε πως θα είναι κρίμα να αφήσουμε το γάμο και να πάμε για πουρνάρια!! Εδώ που τα λέμε, όλοι μας το σκεφτόμασταν αυτό... Άλλωστε, δεν ενδιέφερε κανέναν να πει πως πήγε σε ένα μέρος παραπάνω ή να γεμίσει με λίγο περισσότερες φωτογραφίες την κάμερά του.Το μόνο που ζητούσαμε ήταν ΗΛΙΟ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΚΑΡΥΔΑ ΚΑΙ ΑΙΩΡΑ !!!

-Hello! I'd like to change my ticket !!!
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις βρισκόμαστε στο κιόσκι της Nok Air να μεταφέρουμε την επιστροφή μας για Μπανγκόκ από 25/09 σε 28/09...Ωραία!!

Πρόχειρο φαγητό αεροδρομίου,μια τροπική βροχούλα για το καλωσόρισμα και το αεροπλανάκι που μοιράζει χαμόγελα είναι έτοιμο να απογειωθεί για Surat Thani !!!

 

[annoulita100]

Πίστα 5 : Ο αγώνας ξεκινά!

Η πρώτη αντίδραση και των τεσσάρων με το που βγήκαμε από το αεροδρόμιο του Surat Thani:
- Ω Βούδα! Τι υγρασία!!!
-Καλώς ήρθαμε στη Ασία!!, είπα χαμογελώντας.
Ακολούθησε ένας μαραθώνιος παζαριού (ακόμα δεν ήρθαμε!) με τον ταρίφα για να μας πάει στο ξενοδοχείο που θα μέναμε το βράδυ ,μιας και αυτή την ώρα δεν είχε καραβάκι για Koh Phangan.Τελικός νικητής??? Ο πανούργος πιτσιρικάς γιος του ταρίφα που μας πήγε ναι μεν στον προορισμό μας αλλά φτάσαμε με 5ου βαθμού
βαρηκοΐα από την μουσική που έπαιζε μέσα στο εργαλείο-αμάξι του μπαμπά! Χαιρετήσαμε, πληρώσαμε και....τα κοντέινερ είναι εδώ και μας περιμένουν!!Ναι ναι!!! Δωμάτια από κοντέινερ!! Πολύ εναλλακτικά,οικονομικά και καθαρά.Ότι χρειαζόμασταν για το ένα και μοναδικό βράδυ που θα μέναμε στην πόλη.

Το μόνο πράγμα που ζητούσαμε αυτή την ώρα ήταν τί άλλο, από το να φάμε κάτι!
-How can I get to the city center?
-We offer bikes for free!
Αυτά είναι!Ποδήλατα!Αλλά τι ποδήλατα....Το μεγαλύτερο ήταν για αγοράκι ηλικίας 12 άντε και 13 χρονών

Και έτσι, με τα παιδικά μας ποδηλατάκια κινήσαμε μες την άγρια νυχτιά για την πόλη προκειμένου να ικανοποιήσουμε τα άδεια μας στομάχια.
Κάπου εδώ θα ανοίξω άλλη μια παρένθεση στην ιστορία μου.

(Ο καλός μου κι εγώ είμαστε αρκετά εξοικειωμένοι με την Ασία μιας που έχουμε ταξιδέψει-και μείνει για μεγάλα διαστήματα- σε ξεχασμένα χωριά της Κίνας, γεγονός που μας έκανε ''ανθεκτικούς'' στις γεύσεις, μυρωδιές και κυρίως στην διαφορετική αντίληψη των Ασιατών περί καθαριότητας... Για τους συνταξιδιώτες μας όμως είναι πρώτη φορά που ταξιδεύουν εκτός Ευρώπης γι'αυτό είχαμε φροντίσει να τους προειδοποιήσουμε και προετοιμάσουμε κατά κάποιο τρόπο...)

-Ρε παιδιά, δεν βλέπω κανένα μαγαζί τέτοια ώρα... Πού θα φάμε??
-Να καλέ!Τόσα έχει! Τι λέτε να κάτσουμε εδώ?

-Εδώ?Εδώ δεν βρωμάει...?Βασικά.... παντού βρωμάει...
-Σας είπα!! Καλώς ήρθατε στην Ασία!Βγαίνουμε απ΄το comfort zone και βιώνουμε το διαφορετικό!
-Έχεις δίκιο... Τι προτείνετε να φάμε?

-4 tom yum soup , please!
Μέχρι το φαγητό να έρθει ακολούθησαν μαθήματα χρήσης chopsticks! Πολύ καλοί μαθητές και κυρίως ανοιχτοί και πρόθυμοι να μάθουν...Το βασικότερο κατ'εμέ προσόν ενός ταξιδιώτη...

Μόλις η τροφή εισχώρησε μέσα μας τα μάτια άρχισαν σιγά σιγά να πέφτουν...Τελευταία στάση για απόψε τα δωμάτια-κοντέινερ.Αύριο μια νέα μέρα ξεκινά. Koh Phangan ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ !!!

 

[go2dbeach]

Επιτέλους Koh Phangan! Ευχαριστούμε και περιμένουμε τη συνέχεια

 

[annoulita100]

Πίστα 6 : Πρέπει να παλέψεις για να βρεις την έδρα σου!

Το πρωινό μας ξύπνημα ήταν γλυκό και ζωηρό καθώς η ανυπομονησία μας να φτάσουμε σ'αυτή την παραδεισένια γωνιά της Ταυλάνδης υπερτερούσε όλων των συναισθημάτων. Το βανάκι που είχαμε κλείσει απ'το προηγούμενο βράδυ και θα μας μετέφερε στο λιμανάκι από όπου θα παίρναμε το ferry για το νησί είχε φτάσει.Εμείς και ένα ζευγάρι Καναδοί γίναμε όλοι μια παρέα και ''χορεύαμε'' στους ξέφρενους ρυθμούς των μουσικών προτιμήσεων του τρελού οδηγού μας ! (Το έχουν πολύ οι Ταυλανδοί με τη μουσική ε??!!!)

Φτάσαμε στο λιμάνι και μέχρι να πιούμε τον φρέσκο χυμό μας το ferry είχε έρθει. Επιβίβαση,μερικές φωτογραφίες

και ΤΣΟΥΠ!
-Παιδιά φτάσαμε!! Ξυπνήστε!!
Κι εκεί που σαν τα παλαβά άφηνε και ο τελευταίος μας το καραβάκι, μια φωνή απ'το υπέρ πέραν :
-Hey! Where are you going??Come back!! Here is Koh Samui!
-Ωχ ρε μάγκες! Τρέξ΄τε γρήγορα! Σε λάθος νησί κατεβήκαμε!
Να'ναι καλά οι Καναδοί!! Καρμική η συνάντησή μας....

Μέτα από περίπου μια ώρα έφτασε (στα σίγουρα!) στον τελικό του προορισμό...Koh Phangan !!!
H προβλήτα από νεαρούς και νεαρές έτοιμη να βουλιάξει.

Βλέπεις 2 μέρες πριν ήταν το full moon party,γεγονός βέβαια που μας αφήνει παγερά αδιάφορους.

Επιτέλους!

Η πρώτη μας κίνηση να νοικιάσουμε μηχανάκια.Με λίγο παζαράκι κερδίσαμε μια πολύ καλή τιμή για 5 μέρες από τον καλοσυνάτο και χαμογελαστό κυριούλη.

Παρέα λοιπόν με τα σούπερ μηχανάκια μας είμαστε έτοιμοι να εξερευνήσουμε κάθε απόκρυφη γωνιά του νησιού!

Τα πρώτα 5 λεπτά ήταν συναρπαστικά μέχρι να συνειδητοποιήσω το πού βρίσκομαι.Στη Γη ή μήπως στον Παράδεισο???!!! Παρθένο νησί, οργιώδης βλάστηση,πανύψηλοι κοκοφοίνικες και δρόμοι λες και βρίσκεσαι σε πίστα Playstastion!!

Με μία λέξη... ΜΑΓΕΙΑ!!

Σκοπός ήταν να βρούμε το resort που είχα κάνει κράτηση μέσω booking στην περιοχή Baan Khai, νοτιοανατολικά του νησιού.Silvermoon jungle resort ψάχναμε και Silvermoon Jungle resort δεν βρίσκαμε. Ώσπου μετά από πολύωρη προσπάθεια και πολύ ανηφόρα-κατηφόρα ρε Παναγία μου , βλέπουμε μια μικροσκοπική ταμπέλα με την επιγραφή του πολυπόθητου resort.Αλλά για κάτσε μισό λεπτό....Τι είναι αυτό??? Κατηφόρα????Που αυτόματα σημαίνει.....ΑΝΗΦΟΡΑ??? Πού στα κομμάτια τα βάλανε αυτά τα bungalows???Στα άδυτα της γης???

Αφήσαμε πάνω τα μηχανάκια και κάνοντας τσουλήθρα φτάσαμε στα... bungalows... E... εντάξει! Δεν τα λες bungalows...Δεν τα λες καν τρώγλες...
Ok! Ξέρουμε πως στο ταξίδι αυτό θα προσπαθήσουμε να παντρέψουμε τα δύο άκρα.Τους απόλυτους Νεάντερταλ(βλέπε την αφεντιά μου με τον αγαπημένο της)και ένα νορμάλ ανθρώπινο ζευγάρι που ζητάει την άνεση και την στοιχειώδη καθαριότητά του.Δεν μπορούσα λοιπόν να αγνοήσω τον τρόμο και την παράνοια στα πρόσωπα των συνταξιδιωτών μου...(Για να μην ξανά αναφέρω αυτή την εφιαλτική ανηφόρα που για να την ανέβεις πρέπει να έχεις τις γάμπες του Ανατολάκη!)
-Δεν σας αρέσει ε??Μπορούμε να ψάξουμε για κάτι άλλο...Άλλωστε πρέπει να βγούμε νικητές από αυτή την πίστα!!
Δίνοντας έτσι ο καλός μου μια νότα κουράγιου και αισιοδοξίας,βρεθήκαμε ξανά στον δρόμο για την αναζήτηση νέας έδρας. Και πολύ σύντομα η αποστολή εξετελέσθη!! Resort στην περιοχή Baan Tai με καθαρά bungalows κοντά στο κύμα σε πολύ προσιτή τιμή!
Και τώρα αφήστε με να απολαύσω το κοκτέιλ μου και την υπέροχη θέα!!

Το ένα Muyai Thai διαδέχονταν το άλλο και η μηχανή είχε πάρει φωτιά.Χωρίς πια άγχος και τακτοποιημένοι στη έδρα μας ήμασταν έτοιμοι να απολαύσουμε τις διακοπές μας!

Ξανά στα οχήματά μας και βουρ αμολημένοι στους δρόμους!Αφού αγοράσαμε τα απαραίτητα-σαγιονάρες και πετσέτες , κανονίσαμε την αυριανή μας εκδρομή. Τώρα τι θέλουνε τα παιδιά?? Μασαζάκι θέλουνε??Μασαζάκι θα έχουνε!!Όλοι μας αξίζουμε μία δόση πολυτέλειας, έτσι δεν είναι..??!!
Γνωρίζοντας πολύ καλά τι εστί thai massage,φυσικά και δεν το επέλεξα!Αυτή την ώρα είχα ανάγκη από απόλαυση...όχι από πόνο!!Thai OIL massage λοιπόν! Ο χώρος εξωτερικός,λιτά διακοσμημένος με βούδες,λουλούδια και συντριβανάκια, μουσική κατάλληλη και κυρίως... χέρια μαγικά!!!
Ακολούθησε ένα ζεστό τσαγάκι κερασμένο απ'το κατάστημα
Μετά λοιπόν από ένα απολαυστικότατο μασάζ πηγαίνει μια καλή μάσα!!
Είπαμε να βγούμε παραέξω και έτσι καταλήξαμε στην βόρεια πλευρά του νησιού, σε ένα χωριουδάκι που λεγόταν Chaloklum.Μαγαζί πάνω από την αμμουδιά, θαλασσινό φαγητό ανεπανάληπτο και συντροφιά μας...το φεγγάρι!

Πόσο όμορφη είναι η ζωή...Να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία..Να ζεις τη κάθε στιγμή γιατί πολύ απλά ,αυτή δεν θα ξαναυπάρξει...Είναι μία και μοναδική! Και πόσο πιο όμορφο γίνεται όλο αυτό αν τη μοιράζεσαι με ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε... Ευλογία!!

Ύπνο τώρα... Αύριο το νησί μας περιμένει να το εξερευνήσουμε παρέα... Καλό σας βράδυ!

 

[annoulita100]

Περιμένω με μεγάλη χαρά τη συνέχεια, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα και ένα "υστερόγραφο" σχετικά με το yoga retreat στην Ινδία! Θα μου άρεσε κάποια στιγμή να κάνω κάτι τέτοιο (σε πολύ light επίπεδο βέβαια) και θα ήθελα να διαβάσω την εμπειρία σου!

Ίσως ακολουθήσει μετά την Ταυλάνδη ,ιστορία για την μαγική Ινδία... Stay tuned