anny
Member
- Μηνύματα
- 3.423
- Likes
- 1.791
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιστρια
- Ταξίδι-Όνειρο
- γύρος του κόσμου
3η ημέρα
[/B][/U]
Και ξημέρωσε η τελευταία μέρα του ταξιδιού. Πήραμε το πρωινό μας με την ησυχία μας, κανονίσαμε την απογευματινή μεταφορά μας στο αεροδρόμιο, αφήσαμε τα πράγματά μας στο ξενοδοχείο και ξεχυθήκαμε στου δρόμους της Πόλης για τις τελευταίες βόλτες.
Αν και υποπτευόμασταν ότι δε θα μας πει και πολλά, πήραμε το δρόμο για το KumKapi.
Τα δρομάκια που βρίσκονται στην περιοχή από το ύψος περίπου του Μεγάλου Παζαριού (στάση Beyazit) και της παραλίας με τα τουριστικά φαγάδικα του KumKapi, είναι γεμάτα μικρά μαγαζιά με δέρματα, ραφτάδικα, βιοτεχνίες με παπούτσια και άλλα μαγαζιά όπου προμηθεύονται διάφορα οι ντόπιοι. Μου θύμισε λίγο την περιοχή πίσω από την Αθηνάς και τις βιοτεχνίες στου Ψυρρή όπως ήταν κάποτε, πριν κάνουν την εμφάνισή τους τα μπαράκια και τα μεζεδοπωλεία. Σχεδόν δίπλα στο Μεγάλο Παζάρι και δίπλα στα παραλιακά τουριστικά του KumKapi, να που υπήρχαν και κάποιες εικόνες της άλλης, της μη τουριστικής Κωνσταντινούπολης.
Φτάσαμε περπατώντας μέχρι την ψαραγορά στην παραλία. Κι εδώ οι πάγκοι ήταν σχεδόν άδειοι, όπως και στις άλλες δύο ψαραγορές που είδαμε. Τελικά έφταιγε άραγε το Ραμαζάνι; Δε θα μάθω ποτέ.
Αφού χορτάσαμε με εικόνες από αυτή τη γειτονιά, ξαναανεβήκαμε κεντρικά για να πάρουμε το τραμ.
Μια μικρή στάση στο Corlulu Ali Pasa Medresesi. Προφανώς και αυτό λόγω ώρας και Ραμαζανιού ήταν άδειο. Την προηγούμενη φορά έσφυζε από ζωή και εικόνες.
Ένα πέρασμα ακόμα από τη Γέφυρα του Γαλατά επιβαλόταν. Όπως και μια μικρή βόλτα χαμηλά στην Istiklal και στα κάθετα δρομάκια προς CukurCuma. Επιστροφή στο Σουλταναχμέτ, φαγάκι, μπυρίτσες και για τελευταία εικόνα αφήσαμε ξανά την πλατεία του Σουλταναχμέτ, το Μπλε Τζαμί και την Αγιά Σοφιά.
Αφήσαμε έξω από το πρόγραμμά μας το Dolmabahce, το TopKapi, τη Μονή της Χώρας, το Πατριαρχείο και μερικά άλλα ακόμα, τα οποία είχαμε δει την προηγούμενη φορά. Δυστυχώς, αφήσαμε απέξω και το Ortakoy μιας και στο τζαμί ακόμα γίνονται έργα συντήρησης. Αυτό και μόνο, είναι αφορμή για επόμενο ταξίδι.
Γεμάτοι από τις όμορφες εικόνες και τα αρώματα της Πόλης, ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο.
Η ώρα της επιστροφής μας στην πατρίδα είχε φτάσει.
Και το καλύτερο... είχαμε μια μέρα καιρό να ετοιμάσουμε νέα βαλίτσα για το νησί, γιατί οι διακοπές μας στην ουσία, μόλις θα ξεκινούσαν.
[/B][/U]
Και ξημέρωσε η τελευταία μέρα του ταξιδιού. Πήραμε το πρωινό μας με την ησυχία μας, κανονίσαμε την απογευματινή μεταφορά μας στο αεροδρόμιο, αφήσαμε τα πράγματά μας στο ξενοδοχείο και ξεχυθήκαμε στου δρόμους της Πόλης για τις τελευταίες βόλτες.
Αν και υποπτευόμασταν ότι δε θα μας πει και πολλά, πήραμε το δρόμο για το KumKapi.
Τα δρομάκια που βρίσκονται στην περιοχή από το ύψος περίπου του Μεγάλου Παζαριού (στάση Beyazit) και της παραλίας με τα τουριστικά φαγάδικα του KumKapi, είναι γεμάτα μικρά μαγαζιά με δέρματα, ραφτάδικα, βιοτεχνίες με παπούτσια και άλλα μαγαζιά όπου προμηθεύονται διάφορα οι ντόπιοι. Μου θύμισε λίγο την περιοχή πίσω από την Αθηνάς και τις βιοτεχνίες στου Ψυρρή όπως ήταν κάποτε, πριν κάνουν την εμφάνισή τους τα μπαράκια και τα μεζεδοπωλεία. Σχεδόν δίπλα στο Μεγάλο Παζάρι και δίπλα στα παραλιακά τουριστικά του KumKapi, να που υπήρχαν και κάποιες εικόνες της άλλης, της μη τουριστικής Κωνσταντινούπολης.
Φτάσαμε περπατώντας μέχρι την ψαραγορά στην παραλία. Κι εδώ οι πάγκοι ήταν σχεδόν άδειοι, όπως και στις άλλες δύο ψαραγορές που είδαμε. Τελικά έφταιγε άραγε το Ραμαζάνι; Δε θα μάθω ποτέ.
Αφού χορτάσαμε με εικόνες από αυτή τη γειτονιά, ξαναανεβήκαμε κεντρικά για να πάρουμε το τραμ.
Μια μικρή στάση στο Corlulu Ali Pasa Medresesi. Προφανώς και αυτό λόγω ώρας και Ραμαζανιού ήταν άδειο. Την προηγούμενη φορά έσφυζε από ζωή και εικόνες.
Ένα πέρασμα ακόμα από τη Γέφυρα του Γαλατά επιβαλόταν. Όπως και μια μικρή βόλτα χαμηλά στην Istiklal και στα κάθετα δρομάκια προς CukurCuma. Επιστροφή στο Σουλταναχμέτ, φαγάκι, μπυρίτσες και για τελευταία εικόνα αφήσαμε ξανά την πλατεία του Σουλταναχμέτ, το Μπλε Τζαμί και την Αγιά Σοφιά.
Αφήσαμε έξω από το πρόγραμμά μας το Dolmabahce, το TopKapi, τη Μονή της Χώρας, το Πατριαρχείο και μερικά άλλα ακόμα, τα οποία είχαμε δει την προηγούμενη φορά. Δυστυχώς, αφήσαμε απέξω και το Ortakoy μιας και στο τζαμί ακόμα γίνονται έργα συντήρησης. Αυτό και μόνο, είναι αφορμή για επόμενο ταξίδι.
Γεμάτοι από τις όμορφες εικόνες και τα αρώματα της Πόλης, ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο.
Η ώρα της επιστροφής μας στην πατρίδα είχε φτάσει.
Και το καλύτερο... είχαμε μια μέρα καιρό να ετοιμάσουμε νέα βαλίτσα για το νησί, γιατί οι διακοπές μας στην ουσία, μόλις θα ξεκινούσαν.
. Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ το επόμενο καλοκαίρι τον Αύγουστο πάλι εκεί θα είμαι...
