Τα χωριά
Η Μαδέρα έχει πολλά χωριά: γραφικά ψαροχώρια, άλλα πού κρύβονται στην οργιώδη βλάστηση των βουνών, κάποια λιάζονται στις μικρές ορεινές κοιλάδες, κάποια άλλα κρέμονται κυριολεκτικά πάνω από τούς γκρεμούς καί άλλα πού διατηρούν την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους. ‘Ολα κουκλίστικα, ήρεμα καί καθαρά, θα σας κερδίσουν με την πρώτη ματιά.
Μερικά από τα πιό χαρακτηριστικά είναι:
Monte
Το πιό κοντινό στην πρωτεύουσα. Σκαρφαλωμένο στο λόφο, μπορείτε να φτάσετε εδώ οδικώς ή ακόμα καλύτερα με το τελεφερίκ από Φουντσάλ γιά να έχετε μία εντυπωσιακή θέα.
Εδώ , μέσα στούς κήπους τού Μόντε θα δείτε καί το ανάκτορο, το οποίο μοιάζει περισσότερο με βίλα τού 18ου αιώνα. Αρχικά ανήκε στον άγγλο πρόξενο Charles Murray καί αργότερα έγινε ξενοδοχείο. Τώρα ανήκει στο μορφωτικό καί πολιτιστικό ίδρυμα Jose Berardo. Το ανάκτορο είναι κλειστό γιά το κοινό.

Εξω από τούς κήπους μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία Νόσα Σενιόρα τού Μόντε, με την εντυπωσιακή πρόσοψη με τούς δίδυμους πύργους. Η σημερινή εκκλησία κτίστηκε το 1818 επάνω σε ένα παρεκκλήσιο τού 1470. Η Παναγία τού Μόντε είναι η προστάτιδα τού νησιού καί οι πιστοί πού συρρέουν εδώ τον δεκαπενταύγουστο ανεβαίνουν τα 74 σκαλοπάτια της εκκλησίας με τα γόνατα.

Από την εκκλησία θα έχετε θαυμάσια θέα προς το Φουντσάλ.

Τέλος μην παραλείψετε την κάθοδο με το Toboggan Run (πού έχω αναφέρει και στην αρχή). Καθισμένοι σε ένα ψάθινο καλάθι πού κυλάει πάνω σε ξύλινους τροχούς, μπορείτε να καλύψετε την απόσταση των 4 χλμ μέχρι το Φουντσάλ σε είκοσι λεπτά. Χιλιάδες άνθρωποι κάνουν τη διαδρομή κάθε χρόνο, γοητευμένοι από την εμπειρία. Οί επιβάτες είναι στα έμπειρα χέρια τού οδηγού πού σπρώχνει καί στρίβει από το πίσω μέρος χρησιμοποιόντας τις μπότες του γιά να φρενάρει. Το έλκηθρο της Μαδέρα εφευρέθηκε ως μέσο μεταφοράς το 1850. Ο Ερνεστ Χεμινγουέϊ το περιέγραψε ως «αναζωογονητικό».
Curral das Freiras
Κουράλ ντας Φρέϊρας σημαίνει «καταφύγιο μοναχής». Η ονομασία αναφέρεται στις μοναχές της Μονής Σάντα Κλάρα πού κατέφυγαν σ’ αυτή την ειδυλιακή τοποθεσία όταν πειρατές επιτέθηκαν στο Φουντσάλ το 1566. Θα πρωτοδείτε το Κουράλ ντας Φρέϊρας από ένα σημείο γνωστό ως Ειρα ντου Σεράντου, 800 μέτρα πάνω από το χωριουδάκι. Η κοιλάδα περιβάλλεται από δαντελωτές οροσειρές καί η θέα από δώ πάνω είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.
Από τα γλυκά κάστανα πού φυτρώνουν σε αφθονία στην περιοχή φτιάχνεται ένα γλυκό ψωμί αλλά καί το «λικέρ ντε καστάνια».



Camara de Lobos
Η Καμάρα ντε Λόμπους είναι ένα γραφικό ψαροχώρι πού θυμίζει συνεχώς στούς επισκέπτες του ότι το ζωγράφισε πολλές φορές ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος επισκεπτόταν συχνά τη Μαδέρα κατά της δεκαετία τού ‘50. Μπαρ καί εστιατόρια φέρουν το όνομα του, ενώ μιά πλάκα έχει τοποθετηθεί στο σημείο τού δρόμου όπου ο μεγάλος πολιτικός έστηνε το καβαλέτο του.

Η πόλη δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε. Εδώ βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αλιείας κολεού, ψάρια πού ζούν σε βάθος οκτακοσίων μέτρων.

Οι ψαράδες ζούν σε απλά σπίτια κατά μήκος τού μόλου. Το μικρό παρεκκλήσιό τους είναι αφιερωμένο στον προστάτη των θαλασσινών Αγιο Νικόλαο καί χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Είναι διακοσμημένο με σκηνές από τη ζωή τού αγίου καί ναυάγια.
Ribeiro Frio
Το Ριμπέϊρο Φρίο, πού μεταφράζεται ως «ψυχρό ρεύμα» είναι μία όμορφη περιοχή πνιγμένη στο πράσινο, στην ενδοχώρα της Μαδέρα.

Εδώ γίνεται ιχθυοκαλλιέργεια, στις δεξαμενές καί τα ενυδρεία της περιοχής, κυρίως με πέστροφες. Μπορείτε να δείτε τον κύκλο ανάπτυξης τους μιάς καί τις διατηρούν ανάλογα το μέγεθος-ηλικία τους.

Από την περιοχή αυτή ξεκινούν πολλά μονοπάτια λεβάντας, κυρίως γιά έμπειρους περιπατητές.
Ολη η περιοχή από δώ μέχρι το χωριό Σαντάνα, έχει χαρακτηριστεί από την Ουνέσκο ως Μνημείο Παγκόσμιας Βιόσφαιρας.

Santana
Η Σαντάνα, δηλ η Αγία Άννα, έχει περισσότερα από 100 αχυρένια τριγωνικά σπίτια σε έντονα χρώματα, πολλά από τα οποία έχουν ανακαινιστεί καί είναι ανοιχτά γιά το κοινό. Στις πλαγιές πάνω από την κοιλάδα όπου βρίσκεται η Σαντάνα, υπάρχουν επίσης αχυρένιου τριγωνικοί στάβλοι όπου δένονται οι αγελάδες γιά να μην τριγυρνούν στις στενές πεζούλες καταστρέφοντας τις καλλιέργειες.
Τα τριγωνικά σπίτια είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό της Μαδέρα. Κατασκευάζονται απλά από δύο ξύλινα πλαίσια σε σχήμα «Λ», έχουν αχυρένια στέγη καί εσωτερική ξύλινη επένδυση. Αναφέρονται γιά πρώτη φορά τον 16ο αιώνα, αλλά όσα διασώζονται σήμερα δεν είναι πάνω από εκατό ετών. Οι πόρτες καί τα παράθυρα βάφονται συχνά σε έντονο κόκκινο, μπλέ ή κίτρινο χρώμα. Καθώς το κλίμα τού νησιού είναι ζεστό, οι κάτοικοι συνήθως μαγειρεύουν καί τρώνε έξω από το σπίτι. Το εσωτερικό συνήθως είναι δίχωρο, με καθιστικό στο ισόγειο καί χώρο ύπνου στη σοφίτα.



Sao Vicente
Το κουκλίστικο χωριό Σάο Βισέντε βρίσκεται μέσα σε μιά κατάφυτη κοιλάδα, στη βόρια μεριά τού νησιού. Η οργιώδης βλάστηση, τα γύρω βουνά κρυμμένα μέσα στα σύννεφα, τα πλακόστρωτα δρομάκια με τα μπαλκόνια γεμάτα λουλούδια, δημιουργούν μία ειδυλλιακή εικόνα, σαν πίνακα ζωγραφικής.

Κατεβαίνοντας προς την μεριά της θάλασσας θα συναντήσετε πολλούς μικρούς καταρράκτες να κατεβαίνουν προς την εντυπωσιακή άγρια ακτογραμμή.


Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε τα Ηφαιστειακά Σπήλαια τού Σάο Βισέντε.
Τα σπήλαια τού Σάο Βισέντε σχηματίστηκαν από μία ηφαιστειακή έκρηξη 890.000 χρόνια πριν. Το εξωτερικό μέρος εκτέθηκε σε χαμηλότερες θερμοκρασίες πού στερεοποιήθηκε γρήγορα, ενώ στο εσωτερικό η λάβα συνέχισε να ρέει, σχηματίζοντας έτσι δαιδαλώδη τούνελ . Ετσι δημιουργήθηκαν τα σπήλαια καί σήμερα μπορείτε να περπατήσετε πάνω στην πετρωμένη λάβα, σε μία διαδρομή περίπου ενός χιλιομέτρου.
Τα σπήλαια ανακαλύφθηκαν γιά πρώτη φορά το 1885 από τούς ντόπιους καί ακολούθησε επισταμένη έρευνα από επιστήμονες.
Στο εσωτερικό των σπηλαίων θα απολαύσετε μία μοναδική εμπειρία σε ένα ταξίδι στο εσωτερικό της γής, υπόγειες ηφαιστειακές λίμνες και σταλακτίτες λάβας.



Η Μαδέρα έχει πολλά χωριά: γραφικά ψαροχώρια, άλλα πού κρύβονται στην οργιώδη βλάστηση των βουνών, κάποια λιάζονται στις μικρές ορεινές κοιλάδες, κάποια άλλα κρέμονται κυριολεκτικά πάνω από τούς γκρεμούς καί άλλα πού διατηρούν την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους. ‘Ολα κουκλίστικα, ήρεμα καί καθαρά, θα σας κερδίσουν με την πρώτη ματιά.
Μερικά από τα πιό χαρακτηριστικά είναι:
Monte
Το πιό κοντινό στην πρωτεύουσα. Σκαρφαλωμένο στο λόφο, μπορείτε να φτάσετε εδώ οδικώς ή ακόμα καλύτερα με το τελεφερίκ από Φουντσάλ γιά να έχετε μία εντυπωσιακή θέα.
Εδώ , μέσα στούς κήπους τού Μόντε θα δείτε καί το ανάκτορο, το οποίο μοιάζει περισσότερο με βίλα τού 18ου αιώνα. Αρχικά ανήκε στον άγγλο πρόξενο Charles Murray καί αργότερα έγινε ξενοδοχείο. Τώρα ανήκει στο μορφωτικό καί πολιτιστικό ίδρυμα Jose Berardo. Το ανάκτορο είναι κλειστό γιά το κοινό.

Εξω από τούς κήπους μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία Νόσα Σενιόρα τού Μόντε, με την εντυπωσιακή πρόσοψη με τούς δίδυμους πύργους. Η σημερινή εκκλησία κτίστηκε το 1818 επάνω σε ένα παρεκκλήσιο τού 1470. Η Παναγία τού Μόντε είναι η προστάτιδα τού νησιού καί οι πιστοί πού συρρέουν εδώ τον δεκαπενταύγουστο ανεβαίνουν τα 74 σκαλοπάτια της εκκλησίας με τα γόνατα.

Από την εκκλησία θα έχετε θαυμάσια θέα προς το Φουντσάλ.

Τέλος μην παραλείψετε την κάθοδο με το Toboggan Run (πού έχω αναφέρει και στην αρχή). Καθισμένοι σε ένα ψάθινο καλάθι πού κυλάει πάνω σε ξύλινους τροχούς, μπορείτε να καλύψετε την απόσταση των 4 χλμ μέχρι το Φουντσάλ σε είκοσι λεπτά. Χιλιάδες άνθρωποι κάνουν τη διαδρομή κάθε χρόνο, γοητευμένοι από την εμπειρία. Οί επιβάτες είναι στα έμπειρα χέρια τού οδηγού πού σπρώχνει καί στρίβει από το πίσω μέρος χρησιμοποιόντας τις μπότες του γιά να φρενάρει. Το έλκηθρο της Μαδέρα εφευρέθηκε ως μέσο μεταφοράς το 1850. Ο Ερνεστ Χεμινγουέϊ το περιέγραψε ως «αναζωογονητικό».
Curral das Freiras
Κουράλ ντας Φρέϊρας σημαίνει «καταφύγιο μοναχής». Η ονομασία αναφέρεται στις μοναχές της Μονής Σάντα Κλάρα πού κατέφυγαν σ’ αυτή την ειδυλιακή τοποθεσία όταν πειρατές επιτέθηκαν στο Φουντσάλ το 1566. Θα πρωτοδείτε το Κουράλ ντας Φρέϊρας από ένα σημείο γνωστό ως Ειρα ντου Σεράντου, 800 μέτρα πάνω από το χωριουδάκι. Η κοιλάδα περιβάλλεται από δαντελωτές οροσειρές καί η θέα από δώ πάνω είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.
Από τα γλυκά κάστανα πού φυτρώνουν σε αφθονία στην περιοχή φτιάχνεται ένα γλυκό ψωμί αλλά καί το «λικέρ ντε καστάνια».



Camara de Lobos
Η Καμάρα ντε Λόμπους είναι ένα γραφικό ψαροχώρι πού θυμίζει συνεχώς στούς επισκέπτες του ότι το ζωγράφισε πολλές φορές ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο οποίος επισκεπτόταν συχνά τη Μαδέρα κατά της δεκαετία τού ‘50. Μπαρ καί εστιατόρια φέρουν το όνομα του, ενώ μιά πλάκα έχει τοποθετηθεί στο σημείο τού δρόμου όπου ο μεγάλος πολιτικός έστηνε το καβαλέτο του.

Η πόλη δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε. Εδώ βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αλιείας κολεού, ψάρια πού ζούν σε βάθος οκτακοσίων μέτρων.

Οι ψαράδες ζούν σε απλά σπίτια κατά μήκος τού μόλου. Το μικρό παρεκκλήσιό τους είναι αφιερωμένο στον προστάτη των θαλασσινών Αγιο Νικόλαο καί χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Είναι διακοσμημένο με σκηνές από τη ζωή τού αγίου καί ναυάγια.
Ribeiro Frio
Το Ριμπέϊρο Φρίο, πού μεταφράζεται ως «ψυχρό ρεύμα» είναι μία όμορφη περιοχή πνιγμένη στο πράσινο, στην ενδοχώρα της Μαδέρα.

Εδώ γίνεται ιχθυοκαλλιέργεια, στις δεξαμενές καί τα ενυδρεία της περιοχής, κυρίως με πέστροφες. Μπορείτε να δείτε τον κύκλο ανάπτυξης τους μιάς καί τις διατηρούν ανάλογα το μέγεθος-ηλικία τους.

Από την περιοχή αυτή ξεκινούν πολλά μονοπάτια λεβάντας, κυρίως γιά έμπειρους περιπατητές.
Ολη η περιοχή από δώ μέχρι το χωριό Σαντάνα, έχει χαρακτηριστεί από την Ουνέσκο ως Μνημείο Παγκόσμιας Βιόσφαιρας.

Santana
Η Σαντάνα, δηλ η Αγία Άννα, έχει περισσότερα από 100 αχυρένια τριγωνικά σπίτια σε έντονα χρώματα, πολλά από τα οποία έχουν ανακαινιστεί καί είναι ανοιχτά γιά το κοινό. Στις πλαγιές πάνω από την κοιλάδα όπου βρίσκεται η Σαντάνα, υπάρχουν επίσης αχυρένιου τριγωνικοί στάβλοι όπου δένονται οι αγελάδες γιά να μην τριγυρνούν στις στενές πεζούλες καταστρέφοντας τις καλλιέργειες.
Τα τριγωνικά σπίτια είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό της Μαδέρα. Κατασκευάζονται απλά από δύο ξύλινα πλαίσια σε σχήμα «Λ», έχουν αχυρένια στέγη καί εσωτερική ξύλινη επένδυση. Αναφέρονται γιά πρώτη φορά τον 16ο αιώνα, αλλά όσα διασώζονται σήμερα δεν είναι πάνω από εκατό ετών. Οι πόρτες καί τα παράθυρα βάφονται συχνά σε έντονο κόκκινο, μπλέ ή κίτρινο χρώμα. Καθώς το κλίμα τού νησιού είναι ζεστό, οι κάτοικοι συνήθως μαγειρεύουν καί τρώνε έξω από το σπίτι. Το εσωτερικό συνήθως είναι δίχωρο, με καθιστικό στο ισόγειο καί χώρο ύπνου στη σοφίτα.



Sao Vicente
Το κουκλίστικο χωριό Σάο Βισέντε βρίσκεται μέσα σε μιά κατάφυτη κοιλάδα, στη βόρια μεριά τού νησιού. Η οργιώδης βλάστηση, τα γύρω βουνά κρυμμένα μέσα στα σύννεφα, τα πλακόστρωτα δρομάκια με τα μπαλκόνια γεμάτα λουλούδια, δημιουργούν μία ειδυλλιακή εικόνα, σαν πίνακα ζωγραφικής.

Κατεβαίνοντας προς την μεριά της θάλασσας θα συναντήσετε πολλούς μικρούς καταρράκτες να κατεβαίνουν προς την εντυπωσιακή άγρια ακτογραμμή.


Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε τα Ηφαιστειακά Σπήλαια τού Σάο Βισέντε.
Τα σπήλαια τού Σάο Βισέντε σχηματίστηκαν από μία ηφαιστειακή έκρηξη 890.000 χρόνια πριν. Το εξωτερικό μέρος εκτέθηκε σε χαμηλότερες θερμοκρασίες πού στερεοποιήθηκε γρήγορα, ενώ στο εσωτερικό η λάβα συνέχισε να ρέει, σχηματίζοντας έτσι δαιδαλώδη τούνελ . Ετσι δημιουργήθηκαν τα σπήλαια καί σήμερα μπορείτε να περπατήσετε πάνω στην πετρωμένη λάβα, σε μία διαδρομή περίπου ενός χιλιομέτρου.
Τα σπήλαια ανακαλύφθηκαν γιά πρώτη φορά το 1885 από τούς ντόπιους καί ακολούθησε επισταμένη έρευνα από επιστήμονες.
Στο εσωτερικό των σπηλαίων θα απολαύσετε μία μοναδική εμπειρία σε ένα ταξίδι στο εσωτερικό της γής, υπόγειες ηφαιστειακές λίμνες και σταλακτίτες λάβας.



Last edited: