Anse Kerlan!!!!
Ηθελα να δω αυτη την παραλια,αφου αυτα που μου εχαν πει ηταν τα καλυτερα..

Εκεινο ομως που δεν μου ειχαν πει ηταν οτι επρεπε να κανω κρατηση για να παω στην παραλια!!:roll:
Ναι,καλα ακουσατε, reserve παρακαλω,το πρωτο τραπεζακι,πετσετα δηλαδη, αριστερα στην πιστα,στο κυμα ηθελα να πω, με ενα μπουκαλι heig πανω,δηλαδη καρυδα,παλι μπερδευτηκα...


Για να πας στην παραλια πρεπει να περασεις απο το υπερχλιδατο ξενοδοχειο Lemuria ,οπου ναι μεν η διελευση ειναι ελευθερη,αλλα η κρατηση απαραιτητη,αφου δεχονται ως ενα αριθμο ατομων την ημερα ωστε να μην εχει πολυ κοσμο η παραλια!

Κι ετσι φτανοντας στην εισοδο ο φυλακας μας εξηγησε οτι επρεπε να υπαρχει το ονομα μας στην λιστα του για να περασουμε..Μετα απο γκρινιες,δικες μας και της μικρης,που φωναζε απο το πισω καθισμα(μαλλον η δικια της επιασε) μας αφησε και χρησιμοποιησαμε το τηλεφωνο του και πηραμε την τρελλη Γαλλιδα που μεναμε(θυμαστε?) η οποια παλι ως εκ θαυματος μας τακτοποιησε και μετα απο 10 λεπτα το ονομα μας βρεθηκε στην λιστα!!!


Βρε αθανατη Ελλαδα!!! Δεν ξερω ποιος Ελληνας ηταν αυτος που ειχε γνωρισει και τοσο της "εκατσε" που μας ελεγε συνεχεια "σαγκαπω",παντως ναναι καλα ο ανθρωπος!!!


Μπηκαμε στο χωρο του ξενοδοχειου,κι αφου παρκαραμε, μας σκασανε εκει το επομενο μυστικο...Επρεπε να περπατησουμε κανα μισαωρο για να φατσουμε στην παραλια..περνωντας μεσα απο τα γηπεδα γκολφ,φορτωμενοι οοοολααα τα μικροπραγματακια της μικρης...Με τον ηλιο να καιει,παιχνιδακι καλε..

Και ξεκιναμε,τραγουδωντας η μικρη, το περπατημα,ωσπου ξαφνικα ακουω μια ξιπασμενη φωνη να κανει ενα μακρυσυρτο "σσσσσσσ........." κι ενα κατεβατο βρισιδι στα γαλικα,το οποιο και δεν καταλαβα,αφου μονο ουι ξερω..

Το προβλημα ηταν μια "νεανικη" παρεα πλουσιων(γιαλατζι πλουσιοι τελικα,οπως θα δειτε στην συνεχεια),οπου προσπαθουσαν να χτυπησουν το μαπλακι του γκολφ και η μικρη τους χαλαγε την αυτοσυγκεντρωση,,

Ολοι μεσα στα νειατα των 70 και βαλε με 2 παντανεες με τον ιδιο πλαστικο χειρουργο μαλλον, με χειλη σαν παπιες μαδημενες να μας στραβοκοιτανε...

Και δωστου περπατημα εμεις και δωστου αυτοι απο καντα μας με το μπαστουνι να κυνηγανε το μπαλακι και δωστου τα "σσσσσσ......." και δωστου εγω να αρχιζει να μου την δινει και να βριζω στα ελληνικα κανοντας τους κομματια την βολη τους...

Ωσπου ενας ευγενεστατος υπαλληλος του ξενοδοχειου με ενα μινι βαν σταματησε και μας πηρε κι εμας μαζι με τους ενοικους του ξενοδοχειου,μαλλον λογω της μικρης και παλι...κι ετσι φτασαμε επιτελους!!!
Δεν εχω λογια για την παραλια αυτη..Οτι και ναπω,φοβαμαι πως θα την αδικησω....
Πραγματικα ελαχιστος κοσμος,ιχνος πλαστικης καρεκλας και ομπρελλας,πιασαμε μια γωνια και τρεξαμε αμεσως για βουτια..
Μα μπαινοντας ατο νερο δεχτηκαμε επιθεση!!!

Πραγματικα!! Απο ψαρια...Να πεταγονται κυριολεκτικα εξω απο το νερο και να τσιμπανε τα ατιμα..Τρεχω φερνω κατι μπισκοτακια της μικρης και να γινεται πανικος!! Αυτο το πραγμα δεν το εχω δει στην ζωη μου...λες και ημασταν σε ενυδρειο τεραστιο...Και στο Λανγκαουι σε ενα θαλασσιο παρκο ειχα μια παρομοια εμπειρια,αλλα εκει ηταν αλλιως ηταν προστατευομενο,ηταν εκπαιδευτες,οχι αυτη η φαση... Τρομερο πραγμα..Ερχοτανε κοντα μας να φανε,και τα πιαναμε! Δεν το πιστευα!!

Η μικρη επαθε πλακα κα αυτη φυσικα,που χαιδευε τα ψαρια..!!!!

Βγαινοντας εξω,μετα το παιχνιδι με τα ψαρια "κατοικιδια" πεινασα...
Βεβαια δεν υπηρχε τιποτα εκει να φας,μονο κατι ντοπιοι πουλουσανε φρουτα..πλησιασα για να παρω μια καρυδα,αλλα μολις ακουσα την τιμη καταλαβα πως ηταν ειδικη τιμη για τους ενοικους του πανακριβου αυτου ξενοδοχειου....20 φορες πανω αποτι τις πουλουσανε εξω..και φυσικα εφαγα κι εγω ενα μπισκοτο οπως τα ψαρια..

Η ωρα περνουσε...Ηρθαν κατι ζευγαρια απο το ξενοδοχειο προφανως,και απο πισω τους υπαλληλοι με κατι μεγαλα ψαθινα καλαθινα και ομπρελες που τους τους εφτιαξαν σκια και βαλανε και φαγανε και ηπιανε στην παραλαι και μετα αμεσως φυγανε...τι κριμα,σκεφτηκα..δεν ξερουνε να χαρουνε την φυση,την πραγματικη της ομορφια...Με τα καλα τους ρουχα,τα κρασια τους και μενανε για λιγο ολοι και εφευγανε να πανε στην φτιαχτη πολυτελεια του ξενοδοχειου,κι οχι να χαρουνε αυτη την πολυτελεια της φθσης που ετσι αφθονα βρισκοτανε μπροστα μας...
Καλυτερα βεβαια για μας...γιατι...
....... τελικα μειναμε μονοι μας....!!!!!



Ναι,ολομοναχοι σαυτον τον παραδεισο...Να κολυμπαμε σε αυτα τα υπεροχα νερα, στην κυριολεξια μαζι με τα ψαρια και να βλεπουμε τον ηλιο να δυει και να βαφει το μπλε του ουρανου και το τυρκουαζ της θαλλασας κοκκινα και ολα αυτα να μαζι να κανουν ενα βιολετι χρωμα κι εμεις να ειμαστε μεσα σε αυτο το θεαμα...

Ακομα και τωρα ,κλεινω τα ματια μου και μπορω με καθε λεπτομερεια να φερω στο μυαλο μου,αυτες τις στιγμες.........
Κι ετσι φυγαμε τελευταιοι, νιωθοντας ευγωμοσυνη για τις τοσες στιγμες ευτυχιας,ηρεμιας και γαληνης που νιωσαμε,και υποσχεθηκαμε οτι καποτε θα ξαναρθουμε...
