manasta
Member
- Μηνύματα
- 49
- Likes
- 287
Σάββατο 22 Ιουλίου, η 14η και τελευταία ημέρα του ταξιδιού.
Όταν σχεδίαζα το πρόγραμμα, σκέφτηκα να αφήσω τις Βερσαλίες για την τελευταία ημέρα για να εκμεταλλευτώ καλύτερα τη πρώτη εβδομάδα στο Παρίσι. Καθώς πετάμε στις 8 το βράδυ και πρέπει να αφήσουμε το αυτοκίνητο στο αεροδρόμιο στις 6 το απόγευμα, σημαίνει ότι πρέπει να φύγουμε από τις Βερσαλίες για το αεροδρόμιο κατά τις 5 για να μην αγχωθούμε. Με δεδομένο ότι θα ξεκινούσαμε πολύ πρωί από τη Tours για να καλύψουμε τα 233 χιλιόμετρα σε κάτι παραπάνω από 2 ώρες, σημαίνει ότι αν ήμασταν εκεί στις 10, θα είχαμε στη διάθεσή μας 7 ώρες για το μεγαλειώδες παλάτι και τους κήπους του. Και πράγματι προλάβαμε πολύ άνετα, παρά τη μια ώρα αναμονή για τον έλεγχο ασφαλείας στην είσοδο.
Οι Βερσαλίες ήταν μέχρι το 1660 ένα απλό μικρό παλάτι που χρησίμευε κυρίως ως καταφύγιο κυνηγιού, όταν ο Λουδοβίκος ο ΙΔ' αποφάσισε, παρά τις αντιδράσεις της αυλής του, να μεταφέρει εδώ την έδρα του κτίζοντας τα μεγαλοπρεπέστερα ανάκτορα του κόσμου, που θα αντανακλούσαν τη δόξα της Γαλλίας. Για το Ανάκτορο του Βασιλιά Ήλιου εργάστηκαν πάνω από 20.000 εργάτες. Το ανάκτορο αποτελείται από τρία μέρη, το κυρίως μέρος όπου έμενε η βασιλική οικογένεια και άλλες δύο πτέρυγες δεξιά και αριστερά του όπου έμεναν οι ευγενείς, ο κλήρος και οι υπουργοί. Άλλα 3 κτίρια χτίστηκαν για να στεγάσουν το προσωπικό, τα μαγειρεία, τα εκατοντάδες άλογα μαζί με τις άμαξες τους και όλο τον υπόλοιπο απαραίτητο εξοπλισμό. Το κέντρο των Βερσαλλιών είναι η εκθαμβωτική Αίθουσα των Καθρεφτών μήκους 70 μέτρων, στολισμένη με πανάκριβα κρύσταλλα, κεριά και τεράστιους καθρέφτες που εκείνη την εποχή ήταν πανάκριβοι. Δίπλα στην Αίθουσα των Καθρεφτών βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, με μεγαλύτερο αυτό του βασιλιά, που περιλαμβάνει δεκάδες δωμάτια. Κυρίαρχο στοιχείο σε όλα αυτά τα δωμάτια είναι οι τοιχογραφίες και οι πίνακες ζωγραφικής, εμπνευσμένοι από την ελληνική μυθολογία. Το 1710 ήταν έτοιμη και η Βασιλική Εκκλησία, ενώ το 1770 και η Βασιλική Όπερα, ενώ συνολικά στο παλάτι υπάρχουν 700 δωμάτια.
Το ανάκτορο των Βερσαλλιών είναι γνωστό και για τους τεράστιους κήπους του, από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης, μαζί με πολλά συντριβάνια και αγάλματα. στα οποία υπάρχουν φιγούρες από την ελληνική μυθολογία. Για την κατασκευή του Μεγάλου Καναλιού μόνο, πέθαναν χιλιάδες εργάτες, είτε από ατυχήματα είτε από τον ελονοσία. Για την παροχή νερού για τις λίμνες, τα κανάλια και τα 55 συντριβάνια χρειάζονταν ένα καλό αρδευτικό σύστημα, η μηχανή του Μαρλί, ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή που διοχέτευε τα νερά του ποταμού Σηκουάνα στους κήπους των Βερσαλλιών. Στον κήπο βρίσκονταν και δύο άλλα μικρότερα παλάτια, το Μεγάλο και το Μικρό Τριανόν.
Στις Βερσαλίες λοιπόν μέσα σε 7 ώρες, περιμέναμε στην ουρά για να μπούμε, είδαμε τα ανάκτορα εσωτερικά ακολουθώντας την προκαθορισμένη διαδρομή, πήγαμε με το τρενάκι στο Μικρό και το Μεγάλο Τριανόν χωρίς να κατεβούμε, κατεβήκαμε όμως στο Grand Canal όπου πρώτα φάγαμε κάτι και μετά νοικιάσαμε βαρκάκι για βόλτα στο Μεγάλο Κανάλι (δύσκολη η κωπηλασία!), επιστρέψαμε με τα πόδια στο παλάτι δια μέσω των κήπων χαζεύοντας τα συντριβάνια να χορεύουν υπό τους ήχους κλασσικής μουσικής και στο τέλος, προλάβαμε και μια σύντομη περιήγηση στο Μουσείο με τις Βασιλικές άμαξες. Λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα, στο gps μπήκε ο τελευταίος προορισμός: CDG Terminal 1 parking. Ακριβώς μεσάνυχτα, το λευκό A321 της Aegean μας προσγείωνε από το όνειρο στη πραγματικότητα.
Last edited: