manasta
Member
- Μηνύματα
- 49
- Likes
- 287
Η επόμενη ημέρα είναι η 14η Ιουλίου, η εθνική γιορτή της Γαλλίας. Εμείς τη λέμε Ημέρα της Βαστίλης αλλά για τους Γάλλους είναι απλά η Fête Nationale. Έχουμε προγραμματίσει να παρακολουθήσουμε τη παρέλαση στην Champs-Élysées. Ο γαλλος ρεσεπτιονίστ στο ξενοδοχείο παρακολουθεί στη τηλεόραση τα προκαταρκτικά της παρέλασης και πραγματικά ενθουσιάζεται όταν με τα ανύπαρκτα γαλλικά μου του λέω "Vive la France!". Οι κοντινοί στην Champs-Élysées σταθμοί metro είναι κλειστοί ενώ στους κάθετους δρόμους που οδηγούν στη λεωφόρο πάνοπλοι αστυνομικοί μας περνούν από έλεγχο ασφαλείας. Φέτος της παρέλαση παρακολούθησε και ο Τράμπ με τη Μελάνια, οπότε τα μέτρα ασφαλείας είναι παρανοϊκά. Πριν το ταξίδι, σε όσους λέγαμε ότι θα είμαστε στο Παρίσι την ημέρα της Βαστίλης αντιδρούσαν σαν να τους λέγαμε ότι θα είμαστε στη Καμπούλ
Ο κόσμος είναι τόσο πολύς, στα πεζοδρόμια, στα μπαλκόνια, σκαρφαλωμένος στα δέντρα, που δεν είδαμε και πολλά πράγματα. Γρήγορα αποφασίζουμε να φύγουμε επισπεύδοντας το πρόγραμμα της ημέρας που προέβλεπε βόλτα στο Marais.
Metro για την Πλατεία της Βαστίλης, όπου βλέπουμε όχι μόνο την ομώνυμη Όπερα αλλά και τα στρατιωτικά οχήματα και τα άρματα της παρέλασης που αποχωρώντας από την Champs-Élysées επιστρέφουν στις μονάδες τους περνώντας από εδώ. Τελικά την είδαμε την παρέλαση!
Η βόλτα ξεκινά από την Place des Vosges, την ομορφότερη ίσως πλατεία της πόλης.
Συνεχίζουμε στα δρομάκια του Marais με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και το έντονο εβραϊκό χρώμα.
Ξαναβγαίνουμε στη Rue Saint Antoine
και περνάμε απέναντι έως το Le Village Saint-Paul με τις γκαλερί και την εναλλακτική ατμόσφαιρα.
Προχωράμε προς το δημαρχείο με στάση στο BHV Marais, ένα εντυπωσιακό πολυκατάστημα με κυριολεκτικά τα πάντα: από υψηλή ραπτική μέχρι χρώματα-σιδηρικά!
Τρώμε κάτι και περνάμε απέναντι στο εντυπωσιακό δημαρχείο, το Hôtel de Ville.
Η βόλτα συνεχίζεται
και ολοκληρώνεται στο Centre Georges-Pompidou στο οποίο όμως δεν μπήκαμε, καθώς η μοντέρνα τέχνη δεν μας συγκινεί και τόσο.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξεκούραση μέχρι αργά. Το τελευταίο μας βράδυ στο Παρίσι θα το περάσουμε μαζί με εκατομμύρια κόσμο στο Πεδίο του Άρεως, παρακολουθώντας το διάσημο show πυροτεχνημάτων στον Πύργο του Άιφελ που ξεκινάει στις 11. Ο κόσμος είναι τόσο πολύς, ο έλεγχος ασφαλείας είναι απλά αδύνατος και για πρώτη φορά αισθάνθηκα ότι αν γίνει κάτι θα υπάρχουν εκατόμβες νεκρών. Πλησιάζουμε όσο είναι δυνατόν καθώς ο κόσμος έχει καλύψει κάθε τετραγωνικό χιλιοστό σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων από τον Πύργο. Ο κόσμος τραγουδάει τη Μασσαλιώτιδα και τα πυροτεχνήματα μας αφήνουν άφωνους, ειδικά τα κορίτσια που γρήγορα ξέχασαν την νύστα τους!
Μετά το show ακολουθεί ατέλειωτος ποδαρόδρομος, καθώς όλοι οι κοντινοί σταθμοί metro είναι κλειστοί, όπως και οι δρόμοι στους οποίους δεν κυκλοφορούν οχήματα, αλλά μόνο ορδές ντόπιων και ξένων που τραγουδούν, χορεύουν, κάνουν πικνίκ μέσα στη μαύρη νύχτα όπου υπάρχει γκαζόν και πίνουν. Γινόμαστε ένα με το πλήθος και η τελευταία νύχτα μας στο Παρίσι σίγουρα θα μας μείνει αξέχαστη!
Ο κόσμος είναι τόσο πολύς, στα πεζοδρόμια, στα μπαλκόνια, σκαρφαλωμένος στα δέντρα, που δεν είδαμε και πολλά πράγματα. Γρήγορα αποφασίζουμε να φύγουμε επισπεύδοντας το πρόγραμμα της ημέρας που προέβλεπε βόλτα στο Marais.
Metro για την Πλατεία της Βαστίλης, όπου βλέπουμε όχι μόνο την ομώνυμη Όπερα αλλά και τα στρατιωτικά οχήματα και τα άρματα της παρέλασης που αποχωρώντας από την Champs-Élysées επιστρέφουν στις μονάδες τους περνώντας από εδώ. Τελικά την είδαμε την παρέλαση!
Η βόλτα ξεκινά από την Place des Vosges, την ομορφότερη ίσως πλατεία της πόλης.
Συνεχίζουμε στα δρομάκια του Marais με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και το έντονο εβραϊκό χρώμα.
Ξαναβγαίνουμε στη Rue Saint Antoine
και περνάμε απέναντι έως το Le Village Saint-Paul με τις γκαλερί και την εναλλακτική ατμόσφαιρα.
Προχωράμε προς το δημαρχείο με στάση στο BHV Marais, ένα εντυπωσιακό πολυκατάστημα με κυριολεκτικά τα πάντα: από υψηλή ραπτική μέχρι χρώματα-σιδηρικά!
Τρώμε κάτι και περνάμε απέναντι στο εντυπωσιακό δημαρχείο, το Hôtel de Ville.
Η βόλτα συνεχίζεται
και ολοκληρώνεται στο Centre Georges-Pompidou στο οποίο όμως δεν μπήκαμε, καθώς η μοντέρνα τέχνη δεν μας συγκινεί και τόσο.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξεκούραση μέχρι αργά. Το τελευταίο μας βράδυ στο Παρίσι θα το περάσουμε μαζί με εκατομμύρια κόσμο στο Πεδίο του Άρεως, παρακολουθώντας το διάσημο show πυροτεχνημάτων στον Πύργο του Άιφελ που ξεκινάει στις 11. Ο κόσμος είναι τόσο πολύς, ο έλεγχος ασφαλείας είναι απλά αδύνατος και για πρώτη φορά αισθάνθηκα ότι αν γίνει κάτι θα υπάρχουν εκατόμβες νεκρών. Πλησιάζουμε όσο είναι δυνατόν καθώς ο κόσμος έχει καλύψει κάθε τετραγωνικό χιλιοστό σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων από τον Πύργο. Ο κόσμος τραγουδάει τη Μασσαλιώτιδα και τα πυροτεχνήματα μας αφήνουν άφωνους, ειδικά τα κορίτσια που γρήγορα ξέχασαν την νύστα τους!
Μετά το show ακολουθεί ατέλειωτος ποδαρόδρομος, καθώς όλοι οι κοντινοί σταθμοί metro είναι κλειστοί, όπως και οι δρόμοι στους οποίους δεν κυκλοφορούν οχήματα, αλλά μόνο ορδές ντόπιων και ξένων που τραγουδούν, χορεύουν, κάνουν πικνίκ μέσα στη μαύρη νύχτα όπου υπάρχει γκαζόν και πίνουν. Γινόμαστε ένα με το πλήθος και η τελευταία νύχτα μας στο Παρίσι σίγουρα θα μας μείνει αξέχαστη!
Last edited: