Γαλλία Παρίσι - 6 ημέρες τον Οκτώβριο του 2023

[thanassis33]

5. 4η ημέρα - Τετάρτη:

Πρωινό στο ξενοδοχείο νωρίς, αφού έπρεπε να είμαστε στο Λούβρο (Le Louvre) πρωι-πρωι στις 9, με το που ανοίγει. Λέω αν κλείσω με το που ανοίγει θα είμαι άνετος. Η ουρά για να μπεις μεγάλη, βέβαια όταν έφευγα κατάλαβα ότι γλύτωσα την πάρα-πολύ μεγαλύτερη ουρά.

Τι να πεις για το Λούβρο. Ίσως το καλύτερο-μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου. Όνειρο ζωής για πολλούς, τεράστια συγκέντρωση θησαυρών του κόσμου! Από τα πρώτα αποκτήματα του 1500 περίπου είναι η Mona Liza του Ντα Βίντσι. Έκτοτε συλλέγουν μανιωδώς έργα τέχνης οι βασιλείς της Γαλλίας, οι επαναστάτες μετατρέπουν οριστικά το Λούβρο σε Μουσείο. Ο Ναπολέων όμως διέπραξε τη μεγαλύτερη αφαίμαξη θησαυρών με τους πολέμους του. Στις συνθήκες ειρήνης καθιέρωσε πολεμικές αποζημιώσεις μέσω έργων τέχνης, για τη Γαλλία βέβαια!

Θαυμάσαμε εκτός από την Mona Liza (τεράστια ουρά-στριμωξίδι…), πολλά αρχαίο-ελληνικά αγάλματα:

Την Αφροδίτη της Μήλου --- εξαίσια

Την Νίκη της Σαμοθράκης

Την Άρτεμη, θεά του κυνηγιού

Τις τρεις χάριτες

Τον ερμαφρόδιτο, από πίσω σαν γυναίκα, από μπρος γυναικείο στήθος αλλά και πέος!

Τμήμα της ζωοφόρου του Παρθενώνα (η πομπή των Παναθηναίων)

Και άλλα πολλά

Στον αιγυπτιακό τομέα πλήθος από σφίγγες, μούμιες, ζωγραφιστά «φέρετρα», πάπυροι κλπ.

Στους πίνακες ζωγραφικής χάνεσαι. Βλέπεις αριστουργήματα: Την Ελευθερία του Ντελακρουά (Σύμβολο για τους Γάλλους), την σφαγή της Χίου επίσης του Ντελακρουά (εξαιτίας αυτού του πίνακα μεγάλωσε το φιλελληνικό κίνημα για την επανάσταση του 1821), την στέψη του Ναπολέοντα του Νταβιντ, τον γάμο στην Κανά του Βερονέζε. Οι πίνακες σε τεράστιες διαστάσεις π.χ. 6 x 10 μέτρα. Το ίδιο το κτίριο του Λούβρου εντυπωσιακό, ακόμα και οι σύγχρονες προσθήκες όπως οι γυάλινες πυραμίδες έχουν δέσει αρμονικά.

Διάλλειμα σε κάποιο από τα καφέ του μουσείου, επίσκεψη στο σχετικό La Durée για macaron. Στο τέλος αποφασίσαμε να μην φάμε μέσα στο μουσείο κυρίως λόγω της μεγάλης πολυκοσμίας και βγήκαμε έξω (βροχή πάλι) και πήγαμε σ’ ένα Ιταλικό (Pendino) εκεί κοντά.

Στην επιστροφή προς το ξενοδοχείο περάσαμε από το δημαρχείο της πόλης του Παρισιού (Hotel de Ville), ωραίο και εντυπωσιακό κτίριο. Στην συνέχεια έξω από την Παναγία των Παρισίων (Notre Dame), ή μάλλον σε ότι απέμεινε από την καταστροφική πυρκαγιά του 2019. Έχουν μείνει τα δύο κωδωνοστάσια και γενικώς η μπροστινή της όψη. Από πίσω πλήθος γερανών και σκαλωσιές που προσπαθούν να την ξαναφτιάξουν. Ίδωμεν στο μέλλον.

Το βράδυ είχε σταματήσει η βροχή και πήγαμε στο Trocadero για να δούμε φωτισμένο τον Πύργο του Άιφελ. Αυτό λοιπόν άξιζε. Ακόμη και αν κάποιος δεν ανέβει στο Πύργο, πρέπει να πάει ένα βραδάκι για να τον δει, είναι πολύ πιο όμορφος. Αν και ο πύργος του Άιφελ επικρίθηκε στην αρχή αποτελεί το τοπόσημο του Παρισιού και ειδικά την νύχτα από το Trocadero είναι εξαίσιος.

Κλείσιμο της μέρας με μία πίτσα στο Mokus l’ Ecureuil, ένα πολύ καλό νεανικό στέκι και σχετικά φτηνό (32 € για 2 άτομα).

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[thanassis33]

2. 1η ημέρα - Κυριακή:

Άφιξη στο αεροδρόμιο του Orly στις 9:00 και κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί που είναι το λεωφορείο OrlyBus (283) για να το πάρουμε για το σταθμό του μετρό Denfert-Rochereau και να συνεχίσουμε για το Παρίσι. Εδώ δεν υπάρχει γραφείο του μετρό για να μπορείς να βγάλεις κάρτα παρά μόνον αυτόματα μηχανήματα όπου και έβγαλα χάρτινο εισιτήριο (11,20 €) αφού δεν είχα ήδη κάρτα για να την φορτίσω. Αυτό είναι ένα μειονέκτημα του Orly σε σχέση με το Aéroport Charles de Gaulle (CDG) όπου εκεί έχει γραφείο το μετρό και καταλήγει γραμμή του, το RER B. Όταν φτάσαμε στο Denfert-Rochereau πήγα στο αντίστοιχο γραφείο για να βγάλω την σχετική κάρτα. Η κάρτα είναι η Navigo και μπορείς να την βγάλεις για διάφορες περιόδους όπως ημέρα, εβδομάδα, μήνας κλπ. Το κακό με την εβδομαδιαία κάρτα είναι ότι ισχύει για 7 ημέρες από Δευτέρα έως Κυριακή και όχι για 7 ημέρες από την ημέρα που την βγάλεις. Έτσι αναγκάστηκα να βγάλω μία κάρτα (έκδοση της: 5€), να την φορτίσω για μία ημέρα, Κυριακή (8,45€) και να την φορτίσω και για την επόμενη εβδομάδα (30€), σύνολο 43,45€. Βέβαια αυτό μας κάλυψε όλη την ευρύτερη περιοχή του Παρισιού μέχρι τις Βερσαλλίες, το Orly κλπ. Σημειωτέο ότι πρέπει να έχετε μαζί σας την φωτογραφία σας για να την επικολλήσετε στη κάρτα, αλλιώς είναι άκυρη! Στους ελέγχους που μας έκαναν στις επόμενες 6 ημέρες κοίταγαν αν έχει φωτογραφία και ΟΚ. Έγιναν συνολικά 3 έλεγχοι.

Άφιξη στο ξενοδοχείο Hôtel de Sèvres αφήνουμε τις αποσκευές και πάμε σε ένα καφέ εκεί κοντά για πρωινό και μετά βόλτα στο Saint-Germain-des-Pres.

Εκεί διαπιστώνω κάτι που ίσχυε για όλες τις ημέρες που ήμουν στο Παρίσι: τις ουρές. Παντού ουρές για να φας, να πιείς καφέ, να πας σε μουσείο, οπουδήποτε. Έξω από το καφέ Les deux Magot ουρές, για καφέ, φαΐ κλπ. Κατευθυνθήκαμε στο restaurant Le Relais de l’ Entrecote. Έχουν αναφερθεί αρκετοί σ’ αυτό το εστιατόριο και ήμουν προετοιμασμένος. Μεγάλη ουρά από έξω, πήγαμε σχετικά νωρίς από τους πρώτους και έτσι δεν περιμέναμε πολύ, αλλά ένοιωθες την πίεση από αυτούς περιμέναν. Το φαΐ ήταν σαλάτα, μοσχάρι ψητό με σάλτσα και πατάτες τηγανητές. Όταν τελείωνες σου έφερναν άλλη μία μερίδα! Πήραμε και μία Crème Brulée. Συνολικό κόστος για 2 άτομα: 71,50 €

Στην συνέχεια επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Αργότερα πήγαμε στην Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe). Εντυπωσιακό μνημείο, υπήρχε μία τεράστια ουρά για εισιτήρια για να ανέβεις πάνω, δεν πήγαμε, αλλά παρακολουθήσαμε την τελετή αφής της φλόγας που βρίσκεται στην βάση του Μνημείου. Φωτογραφίες και επιστροφή μέσω της Champs-Elysée.

​

 

[thanassis33]

3. 2η ημέρα - Δευτέρα:

Πρωινό σε ένα καφέ εκεί κοντά και αναχώρηση για τον Πύργο του Άιφελ - Tour Eiffel. Είχαμε κλείσει εισιτήρια για τις 11. Ουρές για λόγους ασφαλείας, ουρές για το 1ο ασανσέρ, ουρές για το 2ο, ουρές για να κατέβουμε, πήξαμε στις ουρές. Υπάρχουν δύο ασανσέρ, ένα μεγάλο μαζικό ασανσέρ που σε ανεβάζει στον 1ο και 2ο όροφο και μετά υπάρχει ένα άλλο που στρυμωγμένος σε ανεβάζει από τον 2ο στον 3ο όροφο. Το 1ο ασανσέρ είναι πολύ μεγάλο και δεν φοβάσαι, πάει και λίγο «πλάγια», αλλά το 2ο σε πάει «ντουγρού» πάνω και αν κοιτάξεις λίγο έξω ψιλό-φοβάσαι. Όταν φτάσαμε πάνω άρχισε να βρέχει δυνατά και έτσι δεν είχε παντού καλή ορατότητα. Γυρνώντας στον 1ο όροφο πήγαμε για σουβενίρ και καφέ.

Όταν κατεβήκαμε, δυστυχώς η βροχή συνεχιζόταν, και άλλαξαν τα σχέδια. Ήταν να πάμε Invalides, Madeleine, Opera Garnier και φυσικά δεν πήγαμε. Είχε περπάτημα και δεν γινόταν. Είναι ένα παράδειγμα ότι δεν γίνεται πάντα ότι σχεδιάζεις…

Κατεύθυνση προς το εστιατόριο Bouillon Chartier το οποίο είναι κλασσικό παλιό Γαλλικό εστιατόριο. Κι εδώ ουρές, λιγότερες γιατί πήγαμε σχετικά αργά για μεσημεριανό. Το φαΐ ήταν σούπα και βραστό μοσχάρι με ξινό-λάχανο καρότα πατάτες. Το κόστος μόνο 35 € για 2 άτομα.

Το βράδυ όταν κόπασε η βροχή πήγαμε σε ένα κοντινό Café-Brasserie.

 

[thanassis33]

4. 3η ημέρα - Τρίτη:

Πρωινό στο ξενοδοχείο νωρίς, αφού έπρεπε να είμαστε στις Βερσαλλίες - Versailles στις 10 το πρωί.

Έξω από το παλάτι υπήρχαν ουρές για τα γκρουπ, ουρές για αυτούς που είχαν κλείσει για τις «ακριβώς» όπως 10, 11, 12 – εκεί πήγαμε, ουρές για αυτούς που είχαν κλείσει για τις «και μισή» όπως 10:30, 11:30, 12:30, ουρές για αυτούς που δεν είχαν εισιτήρια κλπ. Παντού ουρές.

Το παλάτι μεγάλο και εντυπωσιακό. Ο διάκοσμος, οι πίνακες, τα έπιπλα, τα ταβάνια, οι καθρέπτες. Πλούτος ανυπέρβλητος, σε βάζει σε σκέψεις. Μέσα στο παλάτι υπήρχε ένα περίπτερο του ζαχαροπλαστείου La Durée το οποίο ίσως είχε τα καλύτερα macaron που έχω δοκιμάσει (2,5 € έκαστο). Εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι το συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο έχει σχεδόν σε όλα τα αξιοθέατα του Παρισιού παρουσία.

Βγαίνοντας έξω από το παλάτι κατευθυνθήκαμε προς τους κήπους του. Εδώ πρέπει να πούμε ότι οι Βερσαλλίες είναι αρκετά μακριά από την πόλη του Παρισιού, ειδικά την εποχή του Λουδοβίκου που δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα. Ο Λουδοβίκος έφτιαξε το παλάτι του μακριά από τον «λαουτζίκο» και μάντρωσε εκεί και όλους τους ευγενείς, για να ελέγχει καλύτερα την κατάσταση.

Οι κήποι λοιπόν είναι ένα τεράστιο κτήμα με νερά, σιντριβάνια, δένδρα, φυτά, λουλούδια όπου ο Λουδοβίκος και η παρέα του πήγαιναν για κυνήγι. Ενώ φαινόταν αδύνατο να πάμε στους κήπους λόγω της τεράστιας απόστασης είδαμε ότι νοικιάζανε κάτι μικρά ηλεκτρικά αυτοκινητάκια (όπως στα golf courses) με κόστος 42 € την ώρα συν 10,5 € για κάθε επιπλέον τέταρτο (15’).

Πήγαμε λοιπόν σε προκαθορισμένες διαδρομές και φτάσαμε στο Μικρό και Μεγάλο Τριανόν (Μικρότερα παλάτια με λιγότερο διάκοσμο από το κύριο παλάτι των Βερσαλλιών). Στην επιστροφή πήραμε ζεστή σοκολάτα σε ένα καφέ δίπλα στο μεγάλο κανάλι και τέλος παραδώσαμε το electric-car αντί 52,50€.

Το απόγευμα βόλτα προς την εκκλησία Sacre-Coeur. Λόγω της κάρτας του Μετρό είχαμε πρόσβαση στο εκεί τελεφερίκ κι έτσι ανεβήκαμε χωρίς προβλήματα. Απ’ έξω είχε ένα συγκρότημα που έπαιζε μουσική, μέσα είχε λειτουργία. Η θέα εκπληκτική. Στην συνέχεια βόλτα στους δρόμους της Montmartre και πάμε προς το κέντρο πάλι.

Για δείπνο πήγαμε στο παλιό εστιατόριο La Procope το οποίο είναι από το 1686, σε συνεχή χρήση. Ο Βολταίρος, ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ κλπ. περάσαν από εδώ. Ο Σικελός Procopio (Procope) έκανε γνωστό το παγωτό στο Παρίσι. Το φαΐ και η ατμόσφαιρα εκπληκτική. Ήταν το ακριβότερο δείπνο όλης της εκδρομής (89,50 € για 2 άτομα). Φυσικά για να μπούμε υπήρχε αναμονή – ουρά μισής ώρας.

 

[thanassis33]

5. 4η ημέρα - Τετάρτη:

Πρωινό στο ξενοδοχείο νωρίς, αφού έπρεπε να είμαστε στο Λούβρο (Le Louvre) πρωι-πρωι στις 9, με το που ανοίγει. Λέω αν κλείσω με το που ανοίγει θα είμαι άνετος. Η ουρά για να μπεις μεγάλη, βέβαια όταν έφευγα κατάλαβα ότι γλύτωσα την πάρα-πολύ μεγαλύτερη ουρά.

Τι να πεις για το Λούβρο. Ίσως το καλύτερο-μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου. Όνειρο ζωής για πολλούς, τεράστια συγκέντρωση θησαυρών του κόσμου! Από τα πρώτα αποκτήματα του 1500 περίπου είναι η Mona Liza του Ντα Βίντσι. Έκτοτε συλλέγουν μανιωδώς έργα τέχνης οι βασιλείς της Γαλλίας, οι επαναστάτες μετατρέπουν οριστικά το Λούβρο σε Μουσείο. Ο Ναπολέων όμως διέπραξε τη μεγαλύτερη αφαίμαξη θησαυρών με τους πολέμους του. Στις συνθήκες ειρήνης καθιέρωσε πολεμικές αποζημιώσεις μέσω έργων τέχνης, για τη Γαλλία βέβαια!

Θαυμάσαμε εκτός από την Mona Liza (τεράστια ουρά-στριμωξίδι…), πολλά αρχαίο-ελληνικά αγάλματα:

Την Αφροδίτη της Μήλου --- εξαίσια

Την Νίκη της Σαμοθράκης

Την Άρτεμη, θεά του κυνηγιού

Τις τρεις χάριτες

Τον ερμαφρόδιτο, από πίσω σαν γυναίκα, από μπρος γυναικείο στήθος αλλά και πέος!

Τμήμα της ζωοφόρου του Παρθενώνα (η πομπή των Παναθηναίων)

Και άλλα πολλά

Στον αιγυπτιακό τομέα πλήθος από σφίγγες, μούμιες, ζωγραφιστά «φέρετρα», πάπυροι κλπ.

Στους πίνακες ζωγραφικής χάνεσαι. Βλέπεις αριστουργήματα: Την Ελευθερία του Ντελακρουά (Σύμβολο για τους Γάλλους), την σφαγή της Χίου επίσης του Ντελακρουά (εξαιτίας αυτού του πίνακα μεγάλωσε το φιλελληνικό κίνημα για την επανάσταση του 1821), την στέψη του Ναπολέοντα του Νταβιντ, τον γάμο στην Κανά του Βερονέζε. Οι πίνακες σε τεράστιες διαστάσεις π.χ. 6 x 10 μέτρα. Το ίδιο το κτίριο του Λούβρου εντυπωσιακό, ακόμα και οι σύγχρονες προσθήκες όπως οι γυάλινες πυραμίδες έχουν δέσει αρμονικά.

Διάλλειμα σε κάποιο από τα καφέ του μουσείου, επίσκεψη στο σχετικό La Durée για macaron. Στο τέλος αποφασίσαμε να μην φάμε μέσα στο μουσείο κυρίως λόγω της μεγάλης πολυκοσμίας και βγήκαμε έξω (βροχή πάλι) και πήγαμε σ’ ένα Ιταλικό (Pendino) εκεί κοντά.

Στην επιστροφή προς το ξενοδοχείο περάσαμε από το δημαρχείο της πόλης του Παρισιού (Hotel de Ville), ωραίο και εντυπωσιακό κτίριο. Στην συνέχεια έξω από την Παναγία των Παρισίων (Notre Dame), ή μάλλον σε ότι απέμεινε από την καταστροφική πυρκαγιά του 2019. Έχουν μείνει τα δύο κωδωνοστάσια και γενικώς η μπροστινή της όψη. Από πίσω πλήθος γερανών και σκαλωσιές που προσπαθούν να την ξαναφτιάξουν. Ίδωμεν στο μέλλον.

Το βράδυ είχε σταματήσει η βροχή και πήγαμε στο Trocadero για να δούμε φωτισμένο τον Πύργο του Άιφελ. Αυτό λοιπόν άξιζε. Ακόμη και αν κάποιος δεν ανέβει στο Πύργο, πρέπει να πάει ένα βραδάκι για να τον δει, είναι πολύ πιο όμορφος. Αν και ο πύργος του Άιφελ επικρίθηκε στην αρχή αποτελεί το τοπόσημο του Παρισιού και ειδικά την νύχτα από το Trocadero είναι εξαίσιος.

Κλείσιμο της μέρας με μία πίτσα στο Mokus l’ Ecureuil, ένα πολύ καλό νεανικό στέκι και σχετικά φτηνό (32 € για 2 άτομα).

 

[vikara]

Πολύ ωραία αφήγηση και "κωδικοποιημένη" , γεγονός που βοηθάει στο σχεδιασμό τους μελλοντικούς επισκέπτες του Παρισιού! Πάνε 20 χρόνια που επισκέφθηκα το Παρίσι με τη μαμά μου πριν ξεκινήσει ο "αγώνας" μου, της γ' Λυκείου. Τώρα, το έχω στα πλάνα μου για μια οικογενειακή εξόρμηση με τα δικά μου παιδιά αυτή τη φορά. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον!

 

[thanassis33]

6. 5η ημέρα - Πέμπτη:

Πρωινή βόλτα στην περιοχή της Βαστίλης, επισκεφθήκαμε το Café de l’ Industrie (ένα κλασσικό παλιό γαλλικό καφέ), μετά περάσαμε από μια τοπική λαϊκή και μετά προς την περιοχή του Marais και ειδικά στην ωραιότερη πλατεία του Παρισιού (Place des Vosges). Αυτή η πλατεία έχει παραμείνει ίδια από τότε που φτιάχτηκε το 1605. Ονομαζόταν στην αρχή Βασιλική Πλατεία (Place Royale). Εδώ βρίσκεται το σπίτι που έζησε ο Βίκτωρ Ουγκώ το οποίο είναι μουσείο με ελεύθερη είσοδο. Αξίζει μια επίσκεψη.

Στην συνέχεια βρήκαμε το πολύ καλό restaurant La Place Royale όπου και φάγαμε ψάρι με τιμές κανονικές για Παρίσι (60€ για 2 άτομα).

Το απόγευμα βόλτα δίπλα στον Σηκουάνα, προς την πολύ όμορφη γέφυρα του Αλεξάνδρου του Γ’, επιβλητικά διακοσμημένη σε αρχιτεκτονική Αρ-Νουβώ. Χτίστηκε από το 1897 ως το 1900 στα πλαίσια της Γαλλό-Ρωσσικής φιλίας με θεμέλιο λίθο από τον Τσάρο της Ρωσίας έτσι ώστε να ήταν έτοιμη για την παγκόσμια έκθεση του 1900.

Στις 6 το απόγευμα είχαμε εισιτήριο για Μουσείο του Ορσέ (Musee d' Orsay. Το κτίριο αυτό άρχισε να κατασκευάζεται το 1898 και χρησιμοποιήθηκε ως σταθμός τραίνων ως το 1939. Το μήκος που είχαν οι πλατφόρμες του, όμως, κατέστησαν το σταθμό ακατάλληλο για τα μεγάλου μήκους τρένα της εποχής. Έτσι, ο σταθμός άρχισε να χρησιμοποιείται μόνο από τους συρμούς του προαστιακού και σιγά-σιγά το κτίριο εγκαταλείφθηκε. Το 1977 η Γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε την μετατροπή του σε μουσείο. Εδώ υπάρχουν έργα ζωγραφικής και γλυπτικής ειδικά της περιόδου του ιμπρεσιονισμού. Είδαμε έργα του Μανέ, του Μονέ, του Ντεγκά (εκπληκτικές οι χορεύτριες του), του Ρενουάρ, του Βαν Γκογκ, του Σεζαν, του Γκωγκέν, του Τουλουζ-Λωτρέκ. Δεν περίμενα την ποικιλία και την ποιότητα αυτών των έργων τέχνης.

Για βραδινό πήγαμε στο κλασσικό εστιατόριο του 2ου ορόφου το οποίο ήταν εστιατόριο του ξενοδοχείου που βρισκόταν στον σταθμό από το 1900. Πολύ ωραία αίθουσα με τοιχογραφίες διακοσμητικά κλπ. Φαΐ πολύ καλό με υπέροχο σέρβις. Κόστος δείπνου 65 € για 2 άτομα.

 

[thanassis33]

7. 6η ημέρα – Παρασκευή (επιστροφή):

Πρωινό σε ένα Boulangerie (Theveni) κοντά στον σταθμό Saint-Placide. Εδώ πρέπει να πούμε ότι πολλοί φούρνοι προσφέρουν πολλής καλής ποιότητας πρωινό και σε καλές τιμές.

Στην συνέχεια στον λίγο χρόνο που είχαμε, είπαμε να πάμε να δούμε την Saint-Chappelle (άνοιγε στις 09:00), αλλά δεν το είχα προγραμματίσει με αγορά πιο πριν on-line εισιτηρίου. Κάτσαμε στην ουρά για εισιτήριο ενώ υπήρχαν άλλες δύο ουρές μία για τις «ακριβώς» πχ 09:00 και μία για τους «και μισή» πχ. 09:30. Όλοι των 09:00 μπήκαν και μετά από μισή ώρα δεν είχε ξεκινήσει η ουρά για τα εισιτήρια, έτσι αποχωρήσαμε. Πρέπει να κλείνεις από πιο πριν όλα όσα θέλεις να δεις, αλλιώς κινδυνεύεις να χάσεις την ώρα σου στις ατελείωτες ουρές.

Στην συνέχεια check-out στο ξενοδοχείο και αναχωρήσαμε για τον σταθμό του Μετρό Saint-Placide, για να πάρουμε την γραμμή 4 για Denfert-Rochereau και μετά να πάρουμε το λεωφορείο OrlyBus για το Orly. Φτάσαμε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο. Το αεροπλάνο της Transavia είχε τελικά καθυστέρηση περίπου μισής ώρας.

Άφιξη στην Αθήνα κοντά στις 7 το απόγευμα με 24 βαθμούς Κελσίου, τους διπλάσιους (12) από αυτούς που είχαμε στο Παρίσι.

 

[thanassis33]

8. Επίλογος:

Η εκδρομή μας στο Παρίσι μπορώ να πω πως στέφθηκε με επιτυχία. Το πρόγραμμα σε γενικές γραμμές τηρήθηκε. Υπήρχαν μέρη τα οποία δεν πήγαμε κυρίως λόγω βροχής. Επίσης η προ-κράτηση εισιτηρίων είναι must στις μέρες μας. Έχει βέβαια τον κίνδυνο να χάσεις τα λεφτά σου αν δεν τηρήσεις το πρόγραμμα.

Τώρα μερικές γενικές παρατηρήσεις για το Παρίσι:

Α. Μετρό

Τεράστιο σύμπλεγμα υπόγειων και υπέργειων τραίνων που οργώνουν την πόλη των 12 εκατομμύριων κατοίκων και άλλων 25 εκατομμυρίων επισκεπτών το χρόνο. Ταχύτατο, πουθενά δεν περιμένεις πάνω από 2 λεπτά ή 3! Οι σταθμοί είναι έτσι ώστε κάθε σημείο του Παρισιού να απέχει το πολύ 400 με 500 μέτρα από τον πλησιέστερο σταθμό. Παλιό, το μεγαλύτερο μέρος των σταθμών με σκάλες, στοές και πάλι σκάλες και ξανά σκάλες. Κυλιόμενες σκάλες σπάνια, αχ ποδαράκια μου τι τραβάτε…

Σκέφτομαι πως θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2024 χωρίς ασανσέρ ή κυλιόμενες σκάλες. Σε σχετική μου παρατήρηση, μου απάντησαν ότι η πρόσβαση σε ΑΜΕΑ καλύπτεται με τα λεωφορεία. Μακάρι.

Β. Ουρές

Ίσως έχουμε καλομάθει αλλά οι ουρές στο Παρίσι είναι το κάτι άλλο. Ουρές παντού για να φας, για να μπεις σε μουσείο κλπ. Είναι μεγάλο το Παρίσι και όντας ο πολυπληθέστερος προορισμός στον κόσμο το δικαιολογεί.

Γ. Οικονομικά

Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω ότι κινήθηκα εντός του Προϋπολογισμού μου. Πρέπει να υπολογίσεις περίπου 200 € ανά ημέρα για μετακινήσεις, φαΐ, αγορές κλπ. – πλουσιοπάροχα όμως, δεν μου έλειψε τίποτα.

 

[thanassis33]

Ουφ!!! Την τελείωσα επιτέλους την Ιστορία μου. Παύει πλέον να είναι "σε εξέλιξη".
Ευχαριστώ όλους όσοι την διάβασαν και βρήκαν κάτι χρήσιμο σ' αυτήν.

 

[KIKI]

Ουφ!!! Την τελείωσα επιτέλους την Ιστορία μου. Παύει πλέον να είναι "σε εξέλιξη".
Ευχαριστώ όλους όσοι την διάβασαν και βρήκαν κάτι χρήσιμο σ' αυτήν.

Την τελειωσες με μεγάλη επιτυχία. Τελειος χρηστικος οδηγός ,μπράβο σου.

Οταν λες 200 ευρω την ημερα έξοδα είναι για ενα ή δύο ατομα;

 

[thanassis33]

Την τελειωσες με μεγάλη επιτυχία. Τελειος χρηστικος οδηγός ,μπράβο σου.

Οταν λες 200 ευρω την ημερα έξοδα είναι για ενα ή δύο ατομα;

Ευχαριστώ πολύ.
Εννοώ για 2 άτομα