Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 174
- Likes
- 1.249
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
Την Τρίτη και τελευταία μέρα του ταξιδιού μας φύγαμε νωρίς από το Ναύπλιο – αφού πληρώσαμε την ιδιοκτήτρια και κάναμε μια τελευταία βόλτα στην πόλη – για να επισκεφτούμε την αρχαία πόλη της Επιδαύρου. Αυτή θα ήταν η πρώτη φόρα που θα επισκεπτόμασταν τον αρχαιολογικό χώρο και ήμασταν πολύ χαρούμενοι.
Το Αρχαίο Θέατρο Ασκληπιείου Επιδαύρου χτίστηκε το 340 π.Χ με 330 π.Χ και το χρησιμοποιούσαν για τους δραματικούς και όχι μόνο αγώνες με σκοπό την λατρεία του Ασκληπιού. Αλλά στον αρχαιολογικό χώρο που είναι πολύ μεγάλος δεν υπάρχει μόνο το θέατρο αλλά και πολλά άλλα μνημεία που μπορεί να δει κάποιος πληρώνοντας 12 ευρώ στην είσοδο. Έκανε αφάνταστη ζέστη και το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν πως θα καταφέρναμε να περπατήσουμε με άνεση στον αρχαιολογικό χώρο. Είχε αρκετούς τουρίστες, περισσότερους από τις Μυκήνες, και όλοι δυσανασχετούσαν με την θερμοκρασία.
Ανηφορίσαμε μέχρι το θέατρο και αμέσως νιώσαμε το δέος που προκαλούν τέτοια μνημεία. Κυρίως σκεφτόμουν όλους τους ανθρώπους που έχουν παίξει τους ρόλους των αγαπημένων μου τραγικών έργων! Είναι εκπληκτικό πως το θέατρο λειτουργεί για τον ίδιο σκοπό χιλιάδες χρόνια τώρα. Εισερχόμενοι στο θέατρο είδαμε αρκετούς ανθρώπους που προσπαθούσαν να τεστάρουν την ακουστική του , ήταν αστείο να τους βλέπεις να ρίχνουν κέρματα και να φωνάζουν στους φίλους τους που είχαν ανέβει ψηλά στις κερκίδες. Άρχισα και εγώ να τρέχω τα σκαλάκια αλλά γρήγορα αντιλήφθηκα πως το αρχαίο θέατρο είναι πιο μεγάλο από ότι φαίνεται και γρήγορα λαχάνιασα, το καλό ήταν ότι είχα φτάσει σχεδόν στο ψηλότερο μέρος και σύντομα με ακολούθησε και ο Στάθης.
Βρήκα την θέα του θεάτρου από ψηλά απλά υπέροχη. Μεγαλειώδη! Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες και όταν κατεβήκαμε ήρθαμε αντιμέτωποι με μια Ρωσίδα τουρίστρια η οποία τραγουδούσε τραγούδια της χώρας της με πολύ κέφι! Και εκτός από αυτό το ευχάριστο διάλλειμα λίγο πιο πέρα ένας ξεναγός ή Καθηγητής έδινε διάλεξη για τον χώρο σε μια ομάδα ανθρώπων και επωφελήθηκα από την ευκαιρία να μάθω ένα δυο πραγματάκια. Προχωρήσαμε προς το μουσείο και στην διαδρομή βρήκαμε μια βρύση και ρίξαμε λίγο νεράκι στο πρόσωπο μας για να δροσιστούμε.
Το μουσείο είναι πολύ μικρό και δεν έχει πολλά να δεις, αλλά αυτά που βρίσκονται μέσα είναι πολύ όμορφα και με μεγάλη αξία. Ιδρύθηκε το 1905-1909 από τον ανασκαφέα της περιοχής Κ. Καββαδία για να στεγαστούν τα ευρήματα του. Μετά την επίσκεψη στο μουσείο κατευθυνθήκαμε προς τα υπόλοιπα αξιοθέατα. Είδαμε το στάδιο που χτίστηκε τον 4 αι. π.Χ , το Ρωμαϊκό ωδείο, το ναό της Αρτέμιδος και αρκετά άλλα. Προχωρήσαμε στον περιβάλλοντα χώρο και βγάλαμε βίντεο και φωτογραφίες. Ο ήλιος έκαιγε ακόμα πιο δυνατά από πριν και η σκιά από τις ελιές ήταν θεόσταλτη.
Για μπάνιο θα πηγαίναμε στο Τολό που ήταν κοντά μας. Ήταν μια αρκετά μεγάλη αμμουδιά με πολύ κόσμο και δροσερή θάλασσα. Καθίσαμε αρκετή ώρα, δροσιστήκαμε και μετά κατευθυνθήκαμε προς κάποια ταβέρνα για φαί. Εντέλει καταλήξαμε στα σουβλάκια και αφού σκάσαμε για τα καλά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής ξεκούραστοι και γεμάτοι όμορφες εικόνες.
Το Αρχαίο Θέατρο Ασκληπιείου Επιδαύρου χτίστηκε το 340 π.Χ με 330 π.Χ και το χρησιμοποιούσαν για τους δραματικούς και όχι μόνο αγώνες με σκοπό την λατρεία του Ασκληπιού. Αλλά στον αρχαιολογικό χώρο που είναι πολύ μεγάλος δεν υπάρχει μόνο το θέατρο αλλά και πολλά άλλα μνημεία που μπορεί να δει κάποιος πληρώνοντας 12 ευρώ στην είσοδο. Έκανε αφάνταστη ζέστη και το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν πως θα καταφέρναμε να περπατήσουμε με άνεση στον αρχαιολογικό χώρο. Είχε αρκετούς τουρίστες, περισσότερους από τις Μυκήνες, και όλοι δυσανασχετούσαν με την θερμοκρασία.
Ανηφορίσαμε μέχρι το θέατρο και αμέσως νιώσαμε το δέος που προκαλούν τέτοια μνημεία. Κυρίως σκεφτόμουν όλους τους ανθρώπους που έχουν παίξει τους ρόλους των αγαπημένων μου τραγικών έργων! Είναι εκπληκτικό πως το θέατρο λειτουργεί για τον ίδιο σκοπό χιλιάδες χρόνια τώρα. Εισερχόμενοι στο θέατρο είδαμε αρκετούς ανθρώπους που προσπαθούσαν να τεστάρουν την ακουστική του , ήταν αστείο να τους βλέπεις να ρίχνουν κέρματα και να φωνάζουν στους φίλους τους που είχαν ανέβει ψηλά στις κερκίδες. Άρχισα και εγώ να τρέχω τα σκαλάκια αλλά γρήγορα αντιλήφθηκα πως το αρχαίο θέατρο είναι πιο μεγάλο από ότι φαίνεται και γρήγορα λαχάνιασα, το καλό ήταν ότι είχα φτάσει σχεδόν στο ψηλότερο μέρος και σύντομα με ακολούθησε και ο Στάθης.
Βρήκα την θέα του θεάτρου από ψηλά απλά υπέροχη. Μεγαλειώδη! Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες και όταν κατεβήκαμε ήρθαμε αντιμέτωποι με μια Ρωσίδα τουρίστρια η οποία τραγουδούσε τραγούδια της χώρας της με πολύ κέφι! Και εκτός από αυτό το ευχάριστο διάλλειμα λίγο πιο πέρα ένας ξεναγός ή Καθηγητής έδινε διάλεξη για τον χώρο σε μια ομάδα ανθρώπων και επωφελήθηκα από την ευκαιρία να μάθω ένα δυο πραγματάκια. Προχωρήσαμε προς το μουσείο και στην διαδρομή βρήκαμε μια βρύση και ρίξαμε λίγο νεράκι στο πρόσωπο μας για να δροσιστούμε.
Το μουσείο είναι πολύ μικρό και δεν έχει πολλά να δεις, αλλά αυτά που βρίσκονται μέσα είναι πολύ όμορφα και με μεγάλη αξία. Ιδρύθηκε το 1905-1909 από τον ανασκαφέα της περιοχής Κ. Καββαδία για να στεγαστούν τα ευρήματα του. Μετά την επίσκεψη στο μουσείο κατευθυνθήκαμε προς τα υπόλοιπα αξιοθέατα. Είδαμε το στάδιο που χτίστηκε τον 4 αι. π.Χ , το Ρωμαϊκό ωδείο, το ναό της Αρτέμιδος και αρκετά άλλα. Προχωρήσαμε στον περιβάλλοντα χώρο και βγάλαμε βίντεο και φωτογραφίες. Ο ήλιος έκαιγε ακόμα πιο δυνατά από πριν και η σκιά από τις ελιές ήταν θεόσταλτη.
Για μπάνιο θα πηγαίναμε στο Τολό που ήταν κοντά μας. Ήταν μια αρκετά μεγάλη αμμουδιά με πολύ κόσμο και δροσερή θάλασσα. Καθίσαμε αρκετή ώρα, δροσιστήκαμε και μετά κατευθυνθήκαμε προς κάποια ταβέρνα για φαί. Εντέλει καταλήξαμε στα σουβλάκια και αφού σκάσαμε για τα καλά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής ξεκούραστοι και γεμάτοι όμορφες εικόνες.