Περπατώντας στα στενά της Ιστορίας... (Μυκήνες/Ναύπλιο/Επίδαυρος)

[Georgia86]

Σας ποστάρω και το βιντεάκι που φτιάξαμε για το Ναύπλιο και σύντομα θα σας ανεβάσω και το βιντεάκι με τις Μυκήνες/Επίδαυρος.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Georgia86]

Το πρωί ένιωθα καλύτερα και αφού φάγαμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε για να πάρουμε την βαρκούλα προς το Μπούρτζι. Πριν όμως φτάσουμε εκεί κάναμε μια μικρή βόλτα στα μαγαζιά. Βρήκαμε μια gelateria όπου ανήκει σε έναν ιταλό κύριο και αποφασίσαμε το απόγευμα να φάμε εκεί χειροποίητο Ιταλικό παγωτό . Υστέρα μπήκαμε σε ένα βιβλιοπωλείο όπου αγόρασα ένα βιβλίο, όπως κάνω σε κάθε μέρος που πηγαίνουμε διακοπές και κατευθυνθήκαμε προς την προβλήτα για να πάρουμε το πλοιαράκι προς το Μπούρτζι. Το αντίτιμο ήταν στα 4 ευρώ και ευτυχώς που το προλάβαμε στο τσακ διότι το επόμενο ήταν σε μια ώρα και ίσως παραπάνω!

Η απόσταση μέχρι το Μπούρτζι ήταν μικρή και φτάσαμε σε μερικά λεπτά. Το κάστρο χτίστηκε το 1473 από του Ενετούς και ανά τους αιώνες έχει χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Μάλιστα είχε μετατραπεί και σε ξενοδοχείο την δεκαετία του ’30. Από την στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στον χώρο του κάστρου αντιληφθήκαμε πως γίνονταν έργα και αυτό μας ενόχλησε αρκετά μιας και ένα μεγάλο μέρος του ήταν κλειστό για τους επισκέπτες. Φαίνεται πως όπου πηγαίνουμε γίνονται έργα! Είχαμε είκοσι λεπτά στην διάθεση μας , κάναμε την μικρή μας βόλτα στον χώρο και βγάλαμε και αρκετές φωτογραφίες. Μόλις τελείωσε ο χρόνος μας γυρίσαμε στην βάρκα με επόμενο προορισμό το Παλαμήδι!

Για να επισκεφτούμε το Ενετικό φρούριο έπρεπε να πάρουμε το αμάξι, δεν υπήρχε περίπτωση να ανεβούμε τα 999 σκαλοπάτια μέχρι την κορυφή, αν και βάλαμε το GPS σαν οδηγό μας πήγε από τον λάθος δρόμο όποτε ζητήσαμε οδηγίες από μια κάτοικο της περιοχής. Είχε αρκετό χώρο για παρκινγκ μπροστά από την είσοδο· πληρώσαμε το αντίτιμο που ήταν στα 12 ευρώ μπήκαμε στο φρούριο.

Το Παλαμήδι χτίστηκε το 1687 και είναι ένας τεράστιος καλοδιατηρημένος χώρος όπου μπορεί ο καθένας να περπατήσει με την ηρεμία του στα δρομάκια θαυμάζοντας την αρχιτεκτονική του φρουρίου. Διάφορες πινακίδες σε ενημερώνουν για το τι βρίσκεται εκεί που κοιτάς και φυσικά στο Παλαμήδι βρίσκεται και η φυλακή του Κολοκοτρώνη, όπου χρειάζεται μια κάποια ευλυγισία για να καταφέρεις να μπεις μέσα. Όσοι πάσχετε από ρευματικά δεν θα το πρότεινα, φοβερή υγρασία!

Η ζέστη ήταν αρκετά ενοχλητική αλλά και επικίνδυνη και ενώ θέλαμε να γυρίσουμε κάθε πιθαμή του χώρου, νιώθαμε την κόπωση να μας καταβάλει και εγώ που αντιμετωπίζω ένα μικρό πρόβλημα με το άσθμα ένιωσα φοβερή αδυναμία. Είδαμε αρκετά από το φρούριο και φύγαμε με πολύ καλές εντυπώσεις. Η θέα είναι εκπληκτική, βλέπεις όλο το Ναύπλιο στο πιάτο που λένε και ατενίζεις την θάλασσα όσο θες!

Μετά την επίσκεψη μας το Παλαμήδι θέλαμε οπωσδήποτε μια βουτιά στα παγωμένα νερά για αυτό κατευθύναμε προς την παραλία Καραθώνα. Η παραλία αυτή μου άρεσε πιο πολύ από την προηγούμενη. Ήταν μεγαλύτερη και πιο ήσυχη. Πήραμε δυο χυμούς και αφεθήκαμε στην γλυκιά αύρα της θάλασσας.

Για φαγητό γυρίσαμε στο Ναύπλιο και καθίσαμε σε μια ψαροταβέρνα απέναντι από την προκυμαία. Φάγαμε του σκασμού και πήραμε μαζί μας τα περισσευούμενα για το βράδυ. Τα γατάκια της παλιάς πόλης μυρίστηκαν τον μεζέ και μέχρι να φτάσουμε στην πανσιόν μας ακολουθούσαν γύρω στα δεκαπέντε μικρά τριχωτά πλασματάκια. Αποφασίσαμε να κάτσουμε λίγο στο δωμάτιο για να ξεκουραστούμε και να δροσιστούμε μιας και το air-condition δεν σταματούσε να δουλεύει και όταν πέσει ο ήλιος λίγο να βγούμε για βόλτα στα σοκάκια.

Ξεκινήσαμε με μια επίσκεψη στην πρώτη βουλή των Ελλήνων η οποία στεγάστηκε από το 1825 μέχρι το 1826 στο τζαμί το οποίο είχε μετατραπεί για αυτό τον σκοπό από τον αρχιτέκτονα Βαλλιάνο. Τώρα λειτουργεί σαν συνεδριακός χώρος και το ονομάζουν Βουλευτικό. Εμείς το είδαμε απέξω, αν και κοιτάζοντας μέσα από τα τζάμια είδαμε όλο τον εσωτερικό χώρο.

Μετά προχωρήσαμε μέχρι την πλατεία Συντάγματος όπου μπορείς να δεις τα εξής: το Αρχαιολογικό Μουσείο, το σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και το ανάκτορο Ιωάννη Καποδίστρια. Είναι μια ωραία πλατεία, προσεγμένη και αρχοντική. Ύστερα περπατήσαμε μέχρι το μαγαζί με το Ιταλικό παγωτό για να γλυκαθούμε καθώς περπατούμε στα στενά της πόλης. Κάποια στιγμή ακούσαμε μια οδηγό να μιλάει για την τοποθεσία όπου δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας , θέλαμε να το δούμε για αυτό και την πήραμε από πίσω μέχρι να φτάσουμε.

Όταν φτάσαμε ανακαλύψαμε πως στον τοίχο υπάρχει το σημάδι από την σφαίρα και μια σύντομη περιγραφή για το τι συνέβη εκείνη την μέρα. Φύγαμε μέσα από τα στενάκια για να δούμε την πύλη της Ξηράς.

Η πύλη της Ξηράς όσο και αν σας φαίνεται περίεργο κάποτε ήταν η μοναδική είσοδο της πόλης και μπροστά από την πύλη υπήρχε ένας υδάτινος δίαυλος όπου προσάραζαν καραβάκια. Χτίστηκε το 1687 και δυστυχώς δεν υπήρχε πλέον το 1897. Μπροστά στην πύλη αυτή παράδωσαν τα κλειδιά της πόλης στον νεαρό βασιλιά Όθωνα το 1833. Η αναστηλωμένη πλέον πύλη είναι πολύ όμορφη και το βράδυ ακόμα πιο εντυπωσιακή. Τα σοκάκια εκεί γύρω είναι πολύ γραφικά και τα περπατήσαμε πολύ ώρα μέχρι να αποφασίσουμε να γυρίσουμε στο δωμάτιο.

Όταν φτάσαμε στον δρόμο της πανσιόν προσέξαμε πως διπλά από το πάρκινγκ είχε μια είσοδο που οδηγούσε μέσα στο βράχο και αποφασίσαμε να δούμε που θα μας βγάλει. Τελικά ο διάδρομος οδηγούσε σε ασανσέρ που σε έβγαζαν στην κορυφή του βράχου που υπήρχε ένα ξενοδοχείο στην Ακροναυπλία. Ήταν μαγευτική η θέα!

Κατεβήκαμε και πήγαμε προς την πανσιόν· ήμασταν κουρασμένοι και μας περίμενε ένα δροσερό κρεβάτι!

 

[Georgia86]

Την Τρίτη και τελευταία μέρα του ταξιδιού μας φύγαμε νωρίς από το Ναύπλιο – αφού πληρώσαμε την ιδιοκτήτρια και κάναμε μια τελευταία βόλτα στην πόλη – για να επισκεφτούμε την αρχαία πόλη της Επιδαύρου. Αυτή θα ήταν η πρώτη φόρα που θα επισκεπτόμασταν τον αρχαιολογικό χώρο και ήμασταν πολύ χαρούμενοι.

Το Αρχαίο Θέατρο Ασκληπιείου Επιδαύρου χτίστηκε το 340 π.Χ με 330 π.Χ και το χρησιμοποιούσαν για τους δραματικούς και όχι μόνο αγώνες με σκοπό την λατρεία του Ασκληπιού. Αλλά στον αρχαιολογικό χώρο που είναι πολύ μεγάλος δεν υπάρχει μόνο το θέατρο αλλά και πολλά άλλα μνημεία που μπορεί να δει κάποιος πληρώνοντας 12 ευρώ στην είσοδο. Έκανε αφάνταστη ζέστη και το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν πως θα καταφέρναμε να περπατήσουμε με άνεση στον αρχαιολογικό χώρο. Είχε αρκετούς τουρίστες, περισσότερους από τις Μυκήνες, και όλοι δυσανασχετούσαν με την θερμοκρασία.

Ανηφορίσαμε μέχρι το θέατρο και αμέσως νιώσαμε το δέος που προκαλούν τέτοια μνημεία. Κυρίως σκεφτόμουν όλους τους ανθρώπους που έχουν παίξει τους ρόλους των αγαπημένων μου τραγικών έργων! Είναι εκπληκτικό πως το θέατρο λειτουργεί για τον ίδιο σκοπό χιλιάδες χρόνια τώρα. Εισερχόμενοι στο θέατρο είδαμε αρκετούς ανθρώπους που προσπαθούσαν να τεστάρουν την ακουστική του , ήταν αστείο να τους βλέπεις να ρίχνουν κέρματα και να φωνάζουν στους φίλους τους που είχαν ανέβει ψηλά στις κερκίδες. Άρχισα και εγώ να τρέχω τα σκαλάκια αλλά γρήγορα αντιλήφθηκα πως το αρχαίο θέατρο είναι πιο μεγάλο από ότι φαίνεται και γρήγορα λαχάνιασα, το καλό ήταν ότι είχα φτάσει σχεδόν στο ψηλότερο μέρος και σύντομα με ακολούθησε και ο Στάθης.

Βρήκα την θέα του θεάτρου από ψηλά απλά υπέροχη. Μεγαλειώδη! Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες και όταν κατεβήκαμε ήρθαμε αντιμέτωποι με μια Ρωσίδα τουρίστρια η οποία τραγουδούσε τραγούδια της χώρας της με πολύ κέφι! Και εκτός από αυτό το ευχάριστο διάλλειμα λίγο πιο πέρα ένας ξεναγός ή Καθηγητής έδινε διάλεξη για τον χώρο σε μια ομάδα ανθρώπων και επωφελήθηκα από την ευκαιρία να μάθω ένα δυο πραγματάκια. Προχωρήσαμε προς το μουσείο και στην διαδρομή βρήκαμε μια βρύση και ρίξαμε λίγο νεράκι στο πρόσωπο μας για να δροσιστούμε.

Το μουσείο είναι πολύ μικρό και δεν έχει πολλά να δεις, αλλά αυτά που βρίσκονται μέσα είναι πολύ όμορφα και με μεγάλη αξία. Ιδρύθηκε το 1905-1909 από τον ανασκαφέα της περιοχής Κ. Καββαδία για να στεγαστούν τα ευρήματα του. Μετά την επίσκεψη στο μουσείο κατευθυνθήκαμε προς τα υπόλοιπα αξιοθέατα. Είδαμε το στάδιο που χτίστηκε τον 4 αι. π.Χ , το Ρωμαϊκό ωδείο, το ναό της Αρτέμιδος και αρκετά άλλα. Προχωρήσαμε στον περιβάλλοντα χώρο και βγάλαμε βίντεο και φωτογραφίες. Ο ήλιος έκαιγε ακόμα πιο δυνατά από πριν και η σκιά από τις ελιές ήταν θεόσταλτη.

Για μπάνιο θα πηγαίναμε στο Τολό που ήταν κοντά μας. Ήταν μια αρκετά μεγάλη αμμουδιά με πολύ κόσμο και δροσερή θάλασσα. Καθίσαμε αρκετή ώρα, δροσιστήκαμε και μετά κατευθυνθήκαμε προς κάποια ταβέρνα για φαί. Εντέλει καταλήξαμε στα σουβλάκια και αφού σκάσαμε για τα καλά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής ξεκούραστοι και γεμάτοι όμορφες εικόνες.

 

[Georgia86]

Σας ποστάρω και το βιντεάκι που φτιάξαμε για το Ναύπλιο και σύντομα θα σας ανεβάσω και το βιντεάκι με τις Μυκήνες/Επίδαυρος.

 

[chris7]

Σας ποστάρω και το βιντεάκι που φτιάξαμε για το Ναύπλιο και σύντομα θα σας ανεβάσω και το βιντεάκι με τις Μυκήνες/Επίδαυρος.

Πολύ ωραία ιστορία, καταπληκτικό το βίντεο.

 

[Georgia86]

Σας ευχαριστουμε πολυ!!

 

[Georgia86]

Και το δεύτερο βιντεάκι απο το ταξίδι μας στις Μυκήνες/Επίδαυρο είναι έτοιμο!!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ελλάδα

 

[Señor_Nada]

Εξαιρετική ιδέα για εκδρομή. Την επόμενη φορά που θα βρεθώ στην Αθήνα, θα την τιμήσω!

 

[Georgia86]

Εξαιρετική ιδέα για εκδρομή. Την επόμενη φορά που θα βρεθώ στην Αθήνα, θα την τιμήσω!

Όντως ήταν πολύ ωραία εκδρομή! Ελπίζω σύντονα να μπορέσεις να την πραγματοποιήσεις, είμαι σίγουρη οτι θα περάσεις τέλεια.

 

[James]

Α ρε πατρίδα, καιρό έχω να πάω. Ευτυχώς μου θύμισες αρκετά με την ιστορία σου!