panta45
Member
- Μηνύματα
- 75
- Likes
- 24
- Επόμενο Ταξίδι
- Ταυλανδη
Ακριβης στην ωρα του ο οδηγος ενός ανετου Peugeot 406 ,φορτωσε τα μπαγαζια μας, και 16.00 ξεκινησαμε για Ισφαχαν.Ηταν ενας γλυκυτατος μεσηλικας με ένα μονιμο χαμογελο φορεμενο κατω από το μουστακι του, μας συστηθηκε.Το ευρος των Αγγλικων του ηταν 5-10 λεξεις παντα με χαμογελο ,αλλα με τον αριστο χειρισμο της γλωσσας της παντομιμας, τα καταφερε να συνεννοηθουμε μια χαρα !!
Τι καρυδια με σταφιδες μας κερναγε, τι τσαι καυτο από ένα θερμος που ειχε μαζι του μας προσφερε, τι ενημερωση από ενδιαφεροντα μερη που περνουσαμε μας εκανε. Τεντωνε το χερι σαν τον Κολοκοτρωνη και αμολαγε το ονομα του αξιοθεατου η της περιοχης! Χαρμα ανθρωπος !
Διαδρομη με πολλη ξεραιλα,αρκετα μονοτονη και κουραστικη.Φθασαμε Ισφαχαν 21.30, τακτοποιηθηκαμε στο ξενοδοχειο και ανοιγοντας το παραθυρο της βεραντας,μειναμε με το στομα ανοικτο. Μπροστα μας φωταγωγημενη, μια από τις περιφημες γεφυρες του Ισφαχαν. Θεαμα μεγαλειωδες !! Που να μεινουμε μεσα…., δεν μας κραταγε τιποτα !. Πρωτη εξορμηση για Ισφαχαν μπαι ναιτ με τα ποδια !!!
Ένα γλυκο κιτρινωπο χρωμα από τα φωτιστικα της γεφυρας, αναδεικνυε εξαιρετικα την πετρινη σιλουεττα της. Πολυς κοσμος εκανε την βολτα του κατά μηκος της,απολαμβανοντας την ελαφρα νυκτερινη δροσουλα σε περιβαλλον ιδιαιτερης ομορφιας. Μουσικοι σε διαφορες γωνιες της ,γλυκαιναν ακομη περισσοτερο την ομορφη βραδυα με τις νοτες τους.
Το επομενο πρωινο στο ξενοδοχειο , ειχαμε την πρωτη μας συναντηση με τον καινουριο ξεναγο. Καινουριος……, τροπος του λεγειν…,διοτι ηταν ….περιπου για αποσυρση. Ξερακιανος συνταξιουχος καθηγητης μεσης εκπαιδευσης, με υφος πομπωδες και βροντερη φωνη σαν να διδασκε σε μαθητες του. Για ξεναγος…..ψιλοπεριεργος!!
Ξεναγηση στην πολη,σε ένα ανακτορο με πολύ πρασινο,οπου ο κηπος του χαρεμιου ονομαζοταν «κηπος των 8 παραδεισων» με συντριβανια και μεγαλες υδατινες επιφανειες για να καθρεφτιζονται οι κιονες και οι προσοψεις του παλατιου.
Ναμαστε στην περιφημη πλατεια του Ισφαχαν,Imam Square, τεραστια σε μεγεθος , δευτερη μετα την πλατεια Τιεν Αν Μεν του Πεκινου. Είναι πολύ ιδιαιτερη γιατι περιβαλλεται από ομοιομορφο διοροφο κτισμα με τοξοτες στοες γυρω γυρω. Το αισθητικο αποτελεσμα είναι εξαιρετικο.
Η μια της πλευρα είναι η εισοδος του κλειστου παζαριου με τα σουκς. Τυπικο ανατολιτικο παζαρι.Μπαινεις και χανεσαι στην κυριολεξια, από τα χιλιαδες ειδη και τις προκλητικες τιμες. Δεν είναι για ατομα με χαμηλες αντιστασεις στις αγορες! Τα ατομα αυτά είναι από χερι χαμενα!!..
Η καινουρια μερα… (πρωτομαγια), ξεκιναει με επισκεψη στην μεγαλη γεφυρα του Ισφαχαν , παρομοια με τις άλλες , με την μονη διαφορα ότι στη μεση της εχει ένα πυργοειδες κτισμα (παρατηρητηριο) οπου καθοταν ο πασσας οποτε ειχε σεκλετια και ατενιζε το αργοκυλισμα των νερων στο γαληνιο τοπιο, για να ηρεμει και να χαλαρωνει. Ηταν …..το ηρεμιστικο της εποχης!!!
Αριστερα και δεξια των γεφυρων, μεγαλα καταπρασινα παρκα και αλεες για περιπατο,προσθετουν την δικη τους ομορφια στο ηδη πανεμορφο και χαλαρωτικο τοπιο του ποταμου με τις γεφυρες. Αυτή η εικονα αποτελει το δυνατο σημειο του Ισφαχαν που το αναδεικνυει ως την ωραιοτερη πολη της Περσιας.
Επισκεψη στο Chehelsotoon μουσειο, το παλατι με τους 40 κιονες με εξαιρετικες συλλογες κοσμηματων οπλων και στολων. Φυσικα οι απαραιτητοι ιρανικοι κηποι και συντριβανια γαληνευουν τους επισκεπτες.
Συνεχεια στο τζαμι της παρασκευης, το μεγαλυτερο της Περσιας, και γρηγορη μεταφορα μας στο τζαμι με τους κινουμενους μιναρεδες,γιατι πλησιαζε 12.00 , η ωρα που ενας φυλακας του τζαμιου κουναει με τα χερια του το ανω μερος του πυργου ενός μιναρε, και κινειται αντιστοιχα και ο μιναρες από την άλλη πλευρα του τζαμιου,μονος του!!!!......Η κινηση εκτος του ότι φαινεται με γυμνο ματι, γινεται και ακουστικα αντιληπτη γιατι εχουν κρεμασει καμπανακια γυρω από τον κάθε μιναρε,τα οποια ηχουν με την κινηση του. (Θαυμα!!!!.....Θαυμα!!!!.....)
Το απογευμα ένα τελευταιο προσκηνυμα στην αγορα,την πλατεια Imam Square,και βολτα παραποταμια στις πανεμορφες γεφυρες, γιατι αυριο πρωι επιστρεφουμε οδικως στην Τεχερανη.
Το πρωι της επομενης ημερας μας βρηκε να φορτωνουμε τις αποσκευες μας στο ταλαιπωρο αυτοκινητο του απιθανου ξεναγου μας. Ενα σαραβαλο BMW 518 το οποιο δεν μας ηταν αγνωστο, από τις μεχρι τοτε μετακινησεις μας εντος του Ισφαχαν. Το ενδιαφερον σε αυτό το αυτοκινητο ηταν ότι ειχε αποψη!!... Δεν του αρεσε η 1η ταχυτητα.
Σε ερωτηση μου στον ξεναγο, αν είναι σιγουρος ότι θα φτασουμε μεχρι την Τεχερανη,με τουτο το πραμα, μου απαντησε «Μα φυσικα,ένα μικρο προβληματακι εχει με τις ταχυτητες ,κατά τα αλλα καλα».
Το προγραμμα περιελαμβανε επισκεψη σε 2 πολεις κατά την διαρκεια της διαδρομης μας. Η πρωτη το Abyaneh, ένα ορεινο χωριο το οποιο βρισκεται σε αρκετο υψομετρο και με μεγαλη κλιση στο δρομο!Μολις πιασαμε την μεγαλη ανηφορα,το καημενο το αυτοκινητακι ζηταγε 1η ταχυτητα!Σε λιγο σταματησε με την 2α να προχωραει. Τι κανουμε τωρα? Επανειλημμενες προσπαθειες να μπει η 1η απεβησαν ακαρπες! Απειχαμε από το Abyaneh γυρω στα 5 χλμ. Ο δρομος ειχε αρκετη κινηση γιατι ηταν Παρασκευη, η αργια τους, και πηγαιναν πολλοι για εκδρομη!
Κανει νοημα o οδηγος μας, σε ένα ΙΧ με ένα ζευγαρι μεσα, και συνεννοειται να μας παρουν μαζι τους, τους δυο μας , μεχρι το Abyaneh. Και πως θα γυρισουμε πισω, μεχρι εδώ, τον ρωτω ? Μην ανησυχειτε….με τον ιδιο τροπο, με ωτοστοπ. Εγω θα εχω ετοιμο το αμαξι γυρισμενο στην κατηφορα και θα φυγουμε κατ’ ευθειαν. Κελεπουρι ξεναγος …..εεεεε!!!!Εδω φανηκε ολο του το μεγαλειο,και οι οργανωτικες του ικανοτητες!
Το Abyaneh ένα πανεμορφο χωριο σε μια ρεματια με γαργαρα νερα και με σπιτια όλα σε χρωμα κοκκινο-κεραμιδι λογω του χρωματος της γης τους. Το χωμα τους ειχε αυτό το χρωμα, και από αυτό εφτειαχναν τους πλινθους και τα τουβλα. Αμφιθεατρικα κτισμενο λογω της κλισης του εδαφους, τονιζονταν περισσοτερο τα κοκκινα σπιτακια αναμεσα στο καταπρασινο της φυσης.
Ακολουθωντας τις οδηγιες του μεγαλου μας ξεναγου, βγηκαμε στον κεντρικο δρομο και καποιοι καλοι Ιρανοι σταματησαν και μας πηραν μεχρι το σπανιο BMW μας. Εκανε μπαμ από μακρυα με ανοιγμενο το καπο της μηχανης για να κρυωνει.
Στην κατηφορα σκιζει, και ετσι ξεκινησαμε για το Kashan,τον τελευταιο σταθμο μας πριν την Τεχερανη.Το ενδιαφερον στο Kashan είναι καποια παλια αρχοντικα,ανακαινισμενα ομορφα,με τους υπεροχους κηπους τους και τους κυριως χωρους τους γυρω από μια μεγαλη αυλη με νερα και σιντριβανια.
Επιστροφη στο αυτοκινητο, οπου μας ανακοινωνεται ότι πρεπει να βρουμε καποιο βουλκανιζατερ, διοτι ενας πισω τροχος εχει προβλημα. Βρεθηκε σχετικα ευκολα το συνεργειο, αλλα οι ρυθμοι τους ,απελπιστικα ανατολιτικοι. Κανοντας βολτιτσες εκει γυρω για να ξεμουδιασουμε και να περασει η ωρα,μας ειδε μια μεσοκοπη Ιρανη από ένα γειτονικο φτωχικο σπιτακι. Φωναξε την συζυγο (δεν επιτρεποταν να μιλησει σε εμενα) και μετα από μικρη συνομιλια με παντομιμα,χαθηκαν μεσα στο σπιτι. Η επισκευη κρατησε 40-50 λεπτα. Μεχρι τοτε η συζυγος χαμενη στα ενδοτερα του σπιτιου. Ομολογω ότι ειχα μια μικρη ανησυχια. Ετσι αναγκαστηκα να κτυπησω την πορτα. Εμφανιστηκαν 3 Ιρανες με τα παιδακια τους,με χαχανα και χαμογελα,ξεπροβοδιζοντας και αποχαιρετωντας την συζυγο.
Η δικη μου ενθουσιασμενη, για το ποσο ωραια περασε η ωρα της με τις υπεροχες αυτές κυριες,οι οποιες δεν ηξεραν λεξη αγγλικα, και η συνεννοηση γινοταν με παντιμιμα και διεθνεις λεξεις !!!Της εδειξαν φωτογραφιες από τον γαμο τους, με τα παιδια τους,τους συζυγους τους, την κερασαν φρουτα και τοπικα αναψυκτικα που εφτειαχναν στο σπιτι,τις τραβηξε φωτογραφιες και γενικα μια ατμοσφαιρα σαν να ηταν φιλεναδες χρονια!!!!...Πολυ εντυπωση μας εκανε η φιλικοτητα τους.
Και φτασαμε στην Τεχερανη,η οποια ως γνωστον εχει ιδιαιτερο κυκλοφοριακο προβλημα,και οσο πλησιαζαμε στο κεντρο,τοσο η κινηση πυκνωνε. Καθε ξεκινα-σταματα, χρειαζοταν 1η ταχυτητα και το BMW ειχε μουλαρωσει ! Το τι μπινελικι ακουσε ο οδηγος μας από τους πισω και γυρω του οδηγους ,δεν περιγραφεται. Επρεπε να ξερω Περσικα να τα καταγραψω αυτά. Δεν εφταναν όλα αυτά ,εψαχνε τον δρομο ρωτωντας τους γυρω οδηγους,χωρις να βρισκει τον δρομο και να γυριζουμε ασκοπα μεσα στην κινηση.
Ευτυχως το ξενοδοχειο που θα μεναμε ηταν το ιδιο με αυτό που ειχαμε μεινει τις πρωτες ημερες μας στην Τεχερανη! Καποια στιγμη μου εκανε κλικ… και καταλαβα από τις βολτες των πρωτων ημερων, οτι βρισκομαστε σε μια γειτονια κοντα στο ξενοδοχειο.Εδειξα στην ξεναγαρα μας πώς να κινηθει και σε λιγα λεπτα παρκαραμε εξω από το ξενοδοχειο μας . Αναστεναγμοι ανακουφισης ακουστηκαν και από τους δυο μας. Ειχαμε γινει εξαλλοι από την ασχετοσυνη και την επιπολαιοτητα του κυριου. Αρχισαμε να τον βριζουμε εν χορω, λεγοντας του ότι ηταν απαραδεκτος, ανευθυνος και επικινδυνος για την δουλεια που του ειχαν αναθεσει, και ότι θα ενημερωναμε το πρακτορειο για ότι μας ειχε συμβει. Μεσα στις υποχρεωσεις του ηταν να μας παει στο αεροδρομιο στις 4.00 το πρωι. Φυσικα και δεν θα διακινδυνευα να εμπιστευτω αυτόν και το σαραβαλακι του για να φτασω μεσα στην μαυρη νυχτα στο αεροδρομιο. Απαιτησα να μας πληρωσει το ταξι που θα μας μετεφερε, και χωρις αντιρρηση εσκυψε το κεφαλι και το πληρωσε. Η συνεργασια μας ειχε λαβει τελος…….
Λιγες ωρες ξεκουραση και στις 3.30 ένα συγχρονο Mercedes με έναν ατσαλακωτο οδηγο μας παρελαβε και σε μιση ωρα ειμασταν στο αεροδρομιο.Στην ωρα μας αποχαιρετησαμε την Τεχερανη και την μονιμη μεχρι τοτε συντροφια μας, την μαντηλα………
Προσγειωση στην Doha 08.00. Η επομενη πτηση μας βαθυ μεσημερι!!...Τι να κανουμε για να περασει η ωρα ?..Το Travelstories επαιξε και εδώ τον ρολο του πολύ αποτελεσματικα. Θυμηθηκα την βολτα της Ζωης (go2dbeach) στην Doha, σε αναλογη περιπτωση και ακολουθησα τον ιδιο δρομο. Εκδοση Βιζας και εξοδο στην πολη.
Βγαινοντας από το κλιματιζομενο αεροδρομιο ενας καυτος αερας σε υποδεχεται όχι πολύ φιλικα ,και είναι ακομα πρωι…Με ένα ταξι στο κεντρο της πολης, οπου ελαχιστοι ανθρωποι κυκλοφορουν, κυριως εργατες αλλοδαποι που δουλευουν στους κηπους της παραλιας, και καποιοι που κανουν τζοκινγκ στον υπεροχο παραλιακο πεζοδρομο.
Η ιδια νεκρα και στους εσωτερικους δρομους της πολης, μεχρι που ρωτωντας μας υπεδειξαν ένα μεγαλο εμπορικο κεντρο, πληρως κλιματιζομενο, με κάθε ειδους καταστηματα,με κοσμο να απολαμβανει σε καφετεριες το πρωινο του, με δραστηριουητες για παιδια. Μεχρι και παγοδρομιο ειχε στο αιθριο του ισογειου!!..
Εντυπωσιακη η αμφιεση των ντοπιων γυναικων με καταμαυρα τσαντορ πληρως καλυμενες, με μονο ελευθερο σημειο ,μια σχισμη στο υψος των ματιων τους, ενω οι αντρες τους με ολολευκες κελεμπιες και το μαυρο σε σχημα κρικων στηριγμα του λευκου μαντηλιου στο κεφαλι τους.
Το μεσημερι φευγοντας από το εμπορικο κεντρο η ζεστη ηταν αφορητη που την εκανε εντονωτερη η μεγαλη υγρασια.Ομολογω ότι δεν θα ηθελα να ζω σε μια πολη οπου η ζωη κυλαει αναμεσα σε κλιματιζομενα εμπορικα κεντρα,σε κλιματιζομενα αυτοκινητα για να σε μεταφερουν στο κλιματιζομενο σπιτι σου !!!..
Η πτηση της επιστροφης υπεροχη, και η προσγειωση του αεροπλανου στο Ελ.Βενιζελος ,μας προσγειωσε στην ελληνικη πραγματικοτητα!!..
Δεν ξερω τι γευση σας αφησε η διηγηση του ταξιδιου μας, αλλα εμενα ….γλυκοπικρη. Οποιοι εχουν στα υπ οψιν τους να κανουν αυτό το ταξιδι, να μην διστασουν, δεν υπαρχει κανενας κινδυνος, σε μια χωρα πολύ φθηνη, με υπεροχους πραγματικα ανθρωπους!!..
Συσταση φιλικη. Πριν από το ταξιδι σας.
1. Να δειτε την ταινια Persepolis της Marjan
2. Να διαβασετε το βιβλιο «Διαβαζοντας την Λολιτα στην Τεχερανη» της Azar Nafisi, από τις εκδοσεις Λιβανη.
Θα καταλαβετε πολλα πραγματα για την περιπου ομιχλωδη από την παραπληροφορηση, αυτή χωρα, και θα δοθουν πολλες απαντησεις στις αποριες σας.
Τι καρυδια με σταφιδες μας κερναγε, τι τσαι καυτο από ένα θερμος που ειχε μαζι του μας προσφερε, τι ενημερωση από ενδιαφεροντα μερη που περνουσαμε μας εκανε. Τεντωνε το χερι σαν τον Κολοκοτρωνη και αμολαγε το ονομα του αξιοθεατου η της περιοχης! Χαρμα ανθρωπος !
Διαδρομη με πολλη ξεραιλα,αρκετα μονοτονη και κουραστικη.Φθασαμε Ισφαχαν 21.30, τακτοποιηθηκαμε στο ξενοδοχειο και ανοιγοντας το παραθυρο της βεραντας,μειναμε με το στομα ανοικτο. Μπροστα μας φωταγωγημενη, μια από τις περιφημες γεφυρες του Ισφαχαν. Θεαμα μεγαλειωδες !! Που να μεινουμε μεσα…., δεν μας κραταγε τιποτα !. Πρωτη εξορμηση για Ισφαχαν μπαι ναιτ με τα ποδια !!!
Ένα γλυκο κιτρινωπο χρωμα από τα φωτιστικα της γεφυρας, αναδεικνυε εξαιρετικα την πετρινη σιλουεττα της. Πολυς κοσμος εκανε την βολτα του κατά μηκος της,απολαμβανοντας την ελαφρα νυκτερινη δροσουλα σε περιβαλλον ιδιαιτερης ομορφιας. Μουσικοι σε διαφορες γωνιες της ,γλυκαιναν ακομη περισσοτερο την ομορφη βραδυα με τις νοτες τους.
Το επομενο πρωινο στο ξενοδοχειο , ειχαμε την πρωτη μας συναντηση με τον καινουριο ξεναγο. Καινουριος……, τροπος του λεγειν…,διοτι ηταν ….περιπου για αποσυρση. Ξερακιανος συνταξιουχος καθηγητης μεσης εκπαιδευσης, με υφος πομπωδες και βροντερη φωνη σαν να διδασκε σε μαθητες του. Για ξεναγος…..ψιλοπεριεργος!!
Ξεναγηση στην πολη,σε ένα ανακτορο με πολύ πρασινο,οπου ο κηπος του χαρεμιου ονομαζοταν «κηπος των 8 παραδεισων» με συντριβανια και μεγαλες υδατινες επιφανειες για να καθρεφτιζονται οι κιονες και οι προσοψεις του παλατιου.
Ναμαστε στην περιφημη πλατεια του Ισφαχαν,Imam Square, τεραστια σε μεγεθος , δευτερη μετα την πλατεια Τιεν Αν Μεν του Πεκινου. Είναι πολύ ιδιαιτερη γιατι περιβαλλεται από ομοιομορφο διοροφο κτισμα με τοξοτες στοες γυρω γυρω. Το αισθητικο αποτελεσμα είναι εξαιρετικο.
Η μια της πλευρα είναι η εισοδος του κλειστου παζαριου με τα σουκς. Τυπικο ανατολιτικο παζαρι.Μπαινεις και χανεσαι στην κυριολεξια, από τα χιλιαδες ειδη και τις προκλητικες τιμες. Δεν είναι για ατομα με χαμηλες αντιστασεις στις αγορες! Τα ατομα αυτά είναι από χερι χαμενα!!..
Η καινουρια μερα… (πρωτομαγια), ξεκιναει με επισκεψη στην μεγαλη γεφυρα του Ισφαχαν , παρομοια με τις άλλες , με την μονη διαφορα ότι στη μεση της εχει ένα πυργοειδες κτισμα (παρατηρητηριο) οπου καθοταν ο πασσας οποτε ειχε σεκλετια και ατενιζε το αργοκυλισμα των νερων στο γαληνιο τοπιο, για να ηρεμει και να χαλαρωνει. Ηταν …..το ηρεμιστικο της εποχης!!!
Αριστερα και δεξια των γεφυρων, μεγαλα καταπρασινα παρκα και αλεες για περιπατο,προσθετουν την δικη τους ομορφια στο ηδη πανεμορφο και χαλαρωτικο τοπιο του ποταμου με τις γεφυρες. Αυτή η εικονα αποτελει το δυνατο σημειο του Ισφαχαν που το αναδεικνυει ως την ωραιοτερη πολη της Περσιας.
Επισκεψη στο Chehelsotoon μουσειο, το παλατι με τους 40 κιονες με εξαιρετικες συλλογες κοσμηματων οπλων και στολων. Φυσικα οι απαραιτητοι ιρανικοι κηποι και συντριβανια γαληνευουν τους επισκεπτες.
Συνεχεια στο τζαμι της παρασκευης, το μεγαλυτερο της Περσιας, και γρηγορη μεταφορα μας στο τζαμι με τους κινουμενους μιναρεδες,γιατι πλησιαζε 12.00 , η ωρα που ενας φυλακας του τζαμιου κουναει με τα χερια του το ανω μερος του πυργου ενός μιναρε, και κινειται αντιστοιχα και ο μιναρες από την άλλη πλευρα του τζαμιου,μονος του!!!!......Η κινηση εκτος του ότι φαινεται με γυμνο ματι, γινεται και ακουστικα αντιληπτη γιατι εχουν κρεμασει καμπανακια γυρω από τον κάθε μιναρε,τα οποια ηχουν με την κινηση του. (Θαυμα!!!!.....Θαυμα!!!!.....)
Το απογευμα ένα τελευταιο προσκηνυμα στην αγορα,την πλατεια Imam Square,και βολτα παραποταμια στις πανεμορφες γεφυρες, γιατι αυριο πρωι επιστρεφουμε οδικως στην Τεχερανη.
Το πρωι της επομενης ημερας μας βρηκε να φορτωνουμε τις αποσκευες μας στο ταλαιπωρο αυτοκινητο του απιθανου ξεναγου μας. Ενα σαραβαλο BMW 518 το οποιο δεν μας ηταν αγνωστο, από τις μεχρι τοτε μετακινησεις μας εντος του Ισφαχαν. Το ενδιαφερον σε αυτό το αυτοκινητο ηταν ότι ειχε αποψη!!... Δεν του αρεσε η 1η ταχυτητα.
Σε ερωτηση μου στον ξεναγο, αν είναι σιγουρος ότι θα φτασουμε μεχρι την Τεχερανη,με τουτο το πραμα, μου απαντησε «Μα φυσικα,ένα μικρο προβληματακι εχει με τις ταχυτητες ,κατά τα αλλα καλα».
Το προγραμμα περιελαμβανε επισκεψη σε 2 πολεις κατά την διαρκεια της διαδρομης μας. Η πρωτη το Abyaneh, ένα ορεινο χωριο το οποιο βρισκεται σε αρκετο υψομετρο και με μεγαλη κλιση στο δρομο!Μολις πιασαμε την μεγαλη ανηφορα,το καημενο το αυτοκινητακι ζηταγε 1η ταχυτητα!Σε λιγο σταματησε με την 2α να προχωραει. Τι κανουμε τωρα? Επανειλημμενες προσπαθειες να μπει η 1η απεβησαν ακαρπες! Απειχαμε από το Abyaneh γυρω στα 5 χλμ. Ο δρομος ειχε αρκετη κινηση γιατι ηταν Παρασκευη, η αργια τους, και πηγαιναν πολλοι για εκδρομη!
Κανει νοημα o οδηγος μας, σε ένα ΙΧ με ένα ζευγαρι μεσα, και συνεννοειται να μας παρουν μαζι τους, τους δυο μας , μεχρι το Abyaneh. Και πως θα γυρισουμε πισω, μεχρι εδώ, τον ρωτω ? Μην ανησυχειτε….με τον ιδιο τροπο, με ωτοστοπ. Εγω θα εχω ετοιμο το αμαξι γυρισμενο στην κατηφορα και θα φυγουμε κατ’ ευθειαν. Κελεπουρι ξεναγος …..εεεεε!!!!Εδω φανηκε ολο του το μεγαλειο,και οι οργανωτικες του ικανοτητες!
Το Abyaneh ένα πανεμορφο χωριο σε μια ρεματια με γαργαρα νερα και με σπιτια όλα σε χρωμα κοκκινο-κεραμιδι λογω του χρωματος της γης τους. Το χωμα τους ειχε αυτό το χρωμα, και από αυτό εφτειαχναν τους πλινθους και τα τουβλα. Αμφιθεατρικα κτισμενο λογω της κλισης του εδαφους, τονιζονταν περισσοτερο τα κοκκινα σπιτακια αναμεσα στο καταπρασινο της φυσης.
Ακολουθωντας τις οδηγιες του μεγαλου μας ξεναγου, βγηκαμε στον κεντρικο δρομο και καποιοι καλοι Ιρανοι σταματησαν και μας πηραν μεχρι το σπανιο BMW μας. Εκανε μπαμ από μακρυα με ανοιγμενο το καπο της μηχανης για να κρυωνει.
Στην κατηφορα σκιζει, και ετσι ξεκινησαμε για το Kashan,τον τελευταιο σταθμο μας πριν την Τεχερανη.Το ενδιαφερον στο Kashan είναι καποια παλια αρχοντικα,ανακαινισμενα ομορφα,με τους υπεροχους κηπους τους και τους κυριως χωρους τους γυρω από μια μεγαλη αυλη με νερα και σιντριβανια.
Επιστροφη στο αυτοκινητο, οπου μας ανακοινωνεται ότι πρεπει να βρουμε καποιο βουλκανιζατερ, διοτι ενας πισω τροχος εχει προβλημα. Βρεθηκε σχετικα ευκολα το συνεργειο, αλλα οι ρυθμοι τους ,απελπιστικα ανατολιτικοι. Κανοντας βολτιτσες εκει γυρω για να ξεμουδιασουμε και να περασει η ωρα,μας ειδε μια μεσοκοπη Ιρανη από ένα γειτονικο φτωχικο σπιτακι. Φωναξε την συζυγο (δεν επιτρεποταν να μιλησει σε εμενα) και μετα από μικρη συνομιλια με παντομιμα,χαθηκαν μεσα στο σπιτι. Η επισκευη κρατησε 40-50 λεπτα. Μεχρι τοτε η συζυγος χαμενη στα ενδοτερα του σπιτιου. Ομολογω ότι ειχα μια μικρη ανησυχια. Ετσι αναγκαστηκα να κτυπησω την πορτα. Εμφανιστηκαν 3 Ιρανες με τα παιδακια τους,με χαχανα και χαμογελα,ξεπροβοδιζοντας και αποχαιρετωντας την συζυγο.
Η δικη μου ενθουσιασμενη, για το ποσο ωραια περασε η ωρα της με τις υπεροχες αυτές κυριες,οι οποιες δεν ηξεραν λεξη αγγλικα, και η συνεννοηση γινοταν με παντιμιμα και διεθνεις λεξεις !!!Της εδειξαν φωτογραφιες από τον γαμο τους, με τα παιδια τους,τους συζυγους τους, την κερασαν φρουτα και τοπικα αναψυκτικα που εφτειαχναν στο σπιτι,τις τραβηξε φωτογραφιες και γενικα μια ατμοσφαιρα σαν να ηταν φιλεναδες χρονια!!!!...Πολυ εντυπωση μας εκανε η φιλικοτητα τους.
Και φτασαμε στην Τεχερανη,η οποια ως γνωστον εχει ιδιαιτερο κυκλοφοριακο προβλημα,και οσο πλησιαζαμε στο κεντρο,τοσο η κινηση πυκνωνε. Καθε ξεκινα-σταματα, χρειαζοταν 1η ταχυτητα και το BMW ειχε μουλαρωσει ! Το τι μπινελικι ακουσε ο οδηγος μας από τους πισω και γυρω του οδηγους ,δεν περιγραφεται. Επρεπε να ξερω Περσικα να τα καταγραψω αυτά. Δεν εφταναν όλα αυτά ,εψαχνε τον δρομο ρωτωντας τους γυρω οδηγους,χωρις να βρισκει τον δρομο και να γυριζουμε ασκοπα μεσα στην κινηση.
Ευτυχως το ξενοδοχειο που θα μεναμε ηταν το ιδιο με αυτό που ειχαμε μεινει τις πρωτες ημερες μας στην Τεχερανη! Καποια στιγμη μου εκανε κλικ… και καταλαβα από τις βολτες των πρωτων ημερων, οτι βρισκομαστε σε μια γειτονια κοντα στο ξενοδοχειο.Εδειξα στην ξεναγαρα μας πώς να κινηθει και σε λιγα λεπτα παρκαραμε εξω από το ξενοδοχειο μας . Αναστεναγμοι ανακουφισης ακουστηκαν και από τους δυο μας. Ειχαμε γινει εξαλλοι από την ασχετοσυνη και την επιπολαιοτητα του κυριου. Αρχισαμε να τον βριζουμε εν χορω, λεγοντας του ότι ηταν απαραδεκτος, ανευθυνος και επικινδυνος για την δουλεια που του ειχαν αναθεσει, και ότι θα ενημερωναμε το πρακτορειο για ότι μας ειχε συμβει. Μεσα στις υποχρεωσεις του ηταν να μας παει στο αεροδρομιο στις 4.00 το πρωι. Φυσικα και δεν θα διακινδυνευα να εμπιστευτω αυτόν και το σαραβαλακι του για να φτασω μεσα στην μαυρη νυχτα στο αεροδρομιο. Απαιτησα να μας πληρωσει το ταξι που θα μας μετεφερε, και χωρις αντιρρηση εσκυψε το κεφαλι και το πληρωσε. Η συνεργασια μας ειχε λαβει τελος…….
Λιγες ωρες ξεκουραση και στις 3.30 ένα συγχρονο Mercedes με έναν ατσαλακωτο οδηγο μας παρελαβε και σε μιση ωρα ειμασταν στο αεροδρομιο.Στην ωρα μας αποχαιρετησαμε την Τεχερανη και την μονιμη μεχρι τοτε συντροφια μας, την μαντηλα………
Προσγειωση στην Doha 08.00. Η επομενη πτηση μας βαθυ μεσημερι!!...Τι να κανουμε για να περασει η ωρα ?..Το Travelstories επαιξε και εδώ τον ρολο του πολύ αποτελεσματικα. Θυμηθηκα την βολτα της Ζωης (go2dbeach) στην Doha, σε αναλογη περιπτωση και ακολουθησα τον ιδιο δρομο. Εκδοση Βιζας και εξοδο στην πολη.
Βγαινοντας από το κλιματιζομενο αεροδρομιο ενας καυτος αερας σε υποδεχεται όχι πολύ φιλικα ,και είναι ακομα πρωι…Με ένα ταξι στο κεντρο της πολης, οπου ελαχιστοι ανθρωποι κυκλοφορουν, κυριως εργατες αλλοδαποι που δουλευουν στους κηπους της παραλιας, και καποιοι που κανουν τζοκινγκ στον υπεροχο παραλιακο πεζοδρομο.
Η ιδια νεκρα και στους εσωτερικους δρομους της πολης, μεχρι που ρωτωντας μας υπεδειξαν ένα μεγαλο εμπορικο κεντρο, πληρως κλιματιζομενο, με κάθε ειδους καταστηματα,με κοσμο να απολαμβανει σε καφετεριες το πρωινο του, με δραστηριουητες για παιδια. Μεχρι και παγοδρομιο ειχε στο αιθριο του ισογειου!!..
Εντυπωσιακη η αμφιεση των ντοπιων γυναικων με καταμαυρα τσαντορ πληρως καλυμενες, με μονο ελευθερο σημειο ,μια σχισμη στο υψος των ματιων τους, ενω οι αντρες τους με ολολευκες κελεμπιες και το μαυρο σε σχημα κρικων στηριγμα του λευκου μαντηλιου στο κεφαλι τους.
Το μεσημερι φευγοντας από το εμπορικο κεντρο η ζεστη ηταν αφορητη που την εκανε εντονωτερη η μεγαλη υγρασια.Ομολογω ότι δεν θα ηθελα να ζω σε μια πολη οπου η ζωη κυλαει αναμεσα σε κλιματιζομενα εμπορικα κεντρα,σε κλιματιζομενα αυτοκινητα για να σε μεταφερουν στο κλιματιζομενο σπιτι σου !!!..
Η πτηση της επιστροφης υπεροχη, και η προσγειωση του αεροπλανου στο Ελ.Βενιζελος ,μας προσγειωσε στην ελληνικη πραγματικοτητα!!..
Δεν ξερω τι γευση σας αφησε η διηγηση του ταξιδιου μας, αλλα εμενα ….γλυκοπικρη. Οποιοι εχουν στα υπ οψιν τους να κανουν αυτό το ταξιδι, να μην διστασουν, δεν υπαρχει κανενας κινδυνος, σε μια χωρα πολύ φθηνη, με υπεροχους πραγματικα ανθρωπους!!..
Συσταση φιλικη. Πριν από το ταξιδι σας.
1. Να δειτε την ταινια Persepolis της Marjan
2. Να διαβασετε το βιβλιο «Διαβαζοντας την Λολιτα στην Τεχερανη» της Azar Nafisi, από τις εκδοσεις Λιβανη.
Θα καταλαβετε πολλα πραγματα για την περιπου ομιχλωδη από την παραπληροφορηση, αυτή χωρα, και θα δοθουν πολλες απαντησεις στις αποριες σας.
