marakizio85
Member
Περιεχόμενα
Τέταρτη μέρα 02/01
Ξεκινάμε νωρίς το πρωί από το ξενοδοχείο ξεκούραστοι και όλο κέφι γιατί ήταν τα γενέθλια του φίλου μου, φτάνουμε στην στάση του Λούβρου και περιμένουμε σε μια τεράστια ουρά (ευτυχώς όχι για πολύ) για να πάρουμε το paris museum pass ,για 2 ημέρες 40 ευρώ το άτομο, από ένα μαγαζί- ψιλικατζίδικο που έχει με το που βγαίνεις απ το μετρό, και ανεβαίνουμε πάνω για το Λούβρο και τις εντυπωσιακές πυραμίδες. Ο καιρός ήταν τέλειος πολύ ήλιο και όχι ιδιαίτερο κρύο ευτυχώς, οπότε καθίσαμε να βγούμε καμιά φωτογραφία εκεί γύρω.
Πήγαμε προς την είσοδο του Λούβρου, στο οποίο γινόταν πανικός από κόσμο που περίμενε να μπει…. Εμείς πήγαμε από άλλη είσοδο που ήταν για όσους είχαν το pass. Μπήκαμε κυριλέ λοιπόν, πήραμε τον χάρτη μας, ρωτήσαμε για τον ελληνικό και αιγυπτιακό τομέα μας στα σημείωσαν στον χάρτη και ξεκινήσαμε την βόλτα μας…. Είδαμε φανταστικά πράγματα αλλά δεν σας κρύβω ότι φρικάραμε τρελά με το ότι πλουτίζουν από τον δικό μας πολιτισμό και των Αιγυπτίων…. Πραγματικά εξωφρενικό…………. Τριγυρίσαμε αρκετά και αφού είδαμε όλα όσα θέλαμε πήγαμε μια βόλτα στο καφέ ζαχαροπλαστείο Angelina στο οποίο ήπιαμε την πιο τέλεια σοκολάτα ever, και φυσικά πήραμε και τα γλυκάκια μας για να δοκιμάσουμε, macarons και σοκολάτες θεϊκές…. Τελειώσαμε από όλα αυτά γύρω στης 13.30 και είπαμε να πάμε στην Παναγία των Παρισίων, με το μετρό σε 10’ λεπτά ήμασταν εκεί, γινόταν επίσης πανικός από κόσμο πραγματικός χαμός, για να ανεβούμε στο καμπαναριό ενώ δεν πλήρωνες λόγω του πάσου παρόλα αυτά έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά πάνω από μία ώρα, αλλά είχε τρελό γέλιο γιατί ήταν ένας τύπος ντυμένος καμηλοπάρδαλη και κρατούσε πάνω του πολλά όργανα μαζί όπως τύμπανο, φυσαρμόνικα και άλλα και τραγουδούσε διάφορα τραγούδια και ο κόσμος του έδινε λεφτά και χόρευε μαζί του….
Έτσι πέρασε ευχάριστα ο χρόνος, περιττό να σας πω ότι η ουρά πίσω μας ήταν τεράστια και ενώ περίμενε πάρα πολύς κόσμος, βάλανε ταμπέλα στην μέση της ουράς περίπου, ότι θα εξυπηρετηθεί μόνο αυτός ο κόσμος και τους είπαν να φύγουν, και ήρθε η σειρά μας να ανεβούμε προς τα πάνω, πολλά πολλά πολλά σκαλιά… αλλά άξιζε τον κόπο η θέα…. Αφού τελειώσαμε από εκεί είπαμε να πάμε Conciergerie που ήταν πολύ κοντά με τα πόδια από εκεί, πολύ ωραίοι πίνακες και αναπαραστάσεις της ζωής στο παλάτι και γενικά ευχάριστο και αυτό σαν μουσείο. Γύρω στης 17.30 και αφού άρχισε να νυχτώνει σκεφτόμασταν να πάμε και πουθενά αλλού ή όχι, βλέπετε είχα κλείσει για φαγητό στο L Avenue στης 22.00 λόγω των γενεθλίων που προείπα… Τελικά αποφασίσαμε ότι είχαμε χρόνο για ένα ακόμα αξιοθέατο…. Αψίδα του Θριάμβου, ναι ήμασταν κομμάτια και ναι δεν ξέραμε αν θα καταφέρουμε να πάμε στο ξενοδοχείο να αλλάξουμε και να φτάσουμε ή και να περάσουμε το κατώφλι αυτού του εστιατορίου που με τόσο ζήλο περιέγραψε και πρότεινε η φίλτατη Nicole.g. του φόρουμ, αλλά πήγαμε, και ανεβήκαμε και τα σκαλιά φίλοι μου, και μας βγήκε η γλώσσα, όμως φτάσαμε στην κορυφή, είδαμε το Παρίσι μες στην νύχτα με τα φώτα του και τους πιο κεντρικούς δρόμους του από ψηλά….
Άναψαν για λίγο και τα λαμπάκια του πύργου του Άιφελ, βγήκαμε και τις φωτογραφίες μας, καλά ήταν μωρέ…. Γυρνάμε μετά από αυτά όλα κατάκοποι στο ξενοδοχείο κάνουμε ένα καυτό μπανάκι, φοράμε τα καλά μας, βάζω τις 12ποντες γόβες μου σε μια τσάντα παίρνουμε το μετρό, και φτάνουμε στο L AVENUE, αλλάζω παπούτσια (πάλι καλά γιατί πολύ κυριλέ μέσα, συγκεκριμένα φάγανε πόρτα κάτι άλλα ζευγάρια μπροστά μας ενώ είχαν κάνει κράτηση). Μας βάζουν να κάτσουμε μας δίνουν μενού και παραγγείλαμε τα εξής: (τα αναφέρω γιατί ήταν θεϊκά) crispy duck και macaroni morilles για κυρίως , ένα φανταστικό cheese cake για γλυκό, μια σαλάτα και κρασάκι verre pouilly fume επίσης εξαιρετικό, πολύ καλό περιβάλλον και πολύ ωραία εξυπηρέτηση, το συνιστώ και εγώ…., κάναμε την βόλτα μας μετά από αυτό στην Champs Elysee
και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε γιατί η τελευταία μας μέρα στο Παρίσι είχε επίσης μεγάλο πρόγραμμα….
Ξεκινάμε νωρίς το πρωί από το ξενοδοχείο ξεκούραστοι και όλο κέφι γιατί ήταν τα γενέθλια του φίλου μου, φτάνουμε στην στάση του Λούβρου και περιμένουμε σε μια τεράστια ουρά (ευτυχώς όχι για πολύ) για να πάρουμε το paris museum pass ,για 2 ημέρες 40 ευρώ το άτομο, από ένα μαγαζί- ψιλικατζίδικο που έχει με το που βγαίνεις απ το μετρό, και ανεβαίνουμε πάνω για το Λούβρο και τις εντυπωσιακές πυραμίδες. Ο καιρός ήταν τέλειος πολύ ήλιο και όχι ιδιαίτερο κρύο ευτυχώς, οπότε καθίσαμε να βγούμε καμιά φωτογραφία εκεί γύρω.
Πήγαμε προς την είσοδο του Λούβρου, στο οποίο γινόταν πανικός από κόσμο που περίμενε να μπει…. Εμείς πήγαμε από άλλη είσοδο που ήταν για όσους είχαν το pass. Μπήκαμε κυριλέ λοιπόν, πήραμε τον χάρτη μας, ρωτήσαμε για τον ελληνικό και αιγυπτιακό τομέα μας στα σημείωσαν στον χάρτη και ξεκινήσαμε την βόλτα μας…. Είδαμε φανταστικά πράγματα αλλά δεν σας κρύβω ότι φρικάραμε τρελά με το ότι πλουτίζουν από τον δικό μας πολιτισμό και των Αιγυπτίων…. Πραγματικά εξωφρενικό…………. Τριγυρίσαμε αρκετά και αφού είδαμε όλα όσα θέλαμε πήγαμε μια βόλτα στο καφέ ζαχαροπλαστείο Angelina στο οποίο ήπιαμε την πιο τέλεια σοκολάτα ever, και φυσικά πήραμε και τα γλυκάκια μας για να δοκιμάσουμε, macarons και σοκολάτες θεϊκές…. Τελειώσαμε από όλα αυτά γύρω στης 13.30 και είπαμε να πάμε στην Παναγία των Παρισίων, με το μετρό σε 10’ λεπτά ήμασταν εκεί, γινόταν επίσης πανικός από κόσμο πραγματικός χαμός, για να ανεβούμε στο καμπαναριό ενώ δεν πλήρωνες λόγω του πάσου παρόλα αυτά έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά πάνω από μία ώρα, αλλά είχε τρελό γέλιο γιατί ήταν ένας τύπος ντυμένος καμηλοπάρδαλη και κρατούσε πάνω του πολλά όργανα μαζί όπως τύμπανο, φυσαρμόνικα και άλλα και τραγουδούσε διάφορα τραγούδια και ο κόσμος του έδινε λεφτά και χόρευε μαζί του….
Έτσι πέρασε ευχάριστα ο χρόνος, περιττό να σας πω ότι η ουρά πίσω μας ήταν τεράστια και ενώ περίμενε πάρα πολύς κόσμος, βάλανε ταμπέλα στην μέση της ουράς περίπου, ότι θα εξυπηρετηθεί μόνο αυτός ο κόσμος και τους είπαν να φύγουν, και ήρθε η σειρά μας να ανεβούμε προς τα πάνω, πολλά πολλά πολλά σκαλιά… αλλά άξιζε τον κόπο η θέα…. Αφού τελειώσαμε από εκεί είπαμε να πάμε Conciergerie που ήταν πολύ κοντά με τα πόδια από εκεί, πολύ ωραίοι πίνακες και αναπαραστάσεις της ζωής στο παλάτι και γενικά ευχάριστο και αυτό σαν μουσείο. Γύρω στης 17.30 και αφού άρχισε να νυχτώνει σκεφτόμασταν να πάμε και πουθενά αλλού ή όχι, βλέπετε είχα κλείσει για φαγητό στο L Avenue στης 22.00 λόγω των γενεθλίων που προείπα… Τελικά αποφασίσαμε ότι είχαμε χρόνο για ένα ακόμα αξιοθέατο…. Αψίδα του Θριάμβου, ναι ήμασταν κομμάτια και ναι δεν ξέραμε αν θα καταφέρουμε να πάμε στο ξενοδοχείο να αλλάξουμε και να φτάσουμε ή και να περάσουμε το κατώφλι αυτού του εστιατορίου που με τόσο ζήλο περιέγραψε και πρότεινε η φίλτατη Nicole.g. του φόρουμ, αλλά πήγαμε, και ανεβήκαμε και τα σκαλιά φίλοι μου, και μας βγήκε η γλώσσα, όμως φτάσαμε στην κορυφή, είδαμε το Παρίσι μες στην νύχτα με τα φώτα του και τους πιο κεντρικούς δρόμους του από ψηλά….
Άναψαν για λίγο και τα λαμπάκια του πύργου του Άιφελ, βγήκαμε και τις φωτογραφίες μας, καλά ήταν μωρέ…. Γυρνάμε μετά από αυτά όλα κατάκοποι στο ξενοδοχείο κάνουμε ένα καυτό μπανάκι, φοράμε τα καλά μας, βάζω τις 12ποντες γόβες μου σε μια τσάντα παίρνουμε το μετρό, και φτάνουμε στο L AVENUE, αλλάζω παπούτσια (πάλι καλά γιατί πολύ κυριλέ μέσα, συγκεκριμένα φάγανε πόρτα κάτι άλλα ζευγάρια μπροστά μας ενώ είχαν κάνει κράτηση). Μας βάζουν να κάτσουμε μας δίνουν μενού και παραγγείλαμε τα εξής: (τα αναφέρω γιατί ήταν θεϊκά) crispy duck και macaroni morilles για κυρίως , ένα φανταστικό cheese cake για γλυκό, μια σαλάτα και κρασάκι verre pouilly fume επίσης εξαιρετικό, πολύ καλό περιβάλλον και πολύ ωραία εξυπηρέτηση, το συνιστώ και εγώ…., κάναμε την βόλτα μας μετά από αυτό στην Champs Elysee
και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε γιατί η τελευταία μας μέρα στο Παρίσι είχε επίσης μεγάλο πρόγραμμα….
Last edited:
για την αλλαγή του χρόνου στο 
