taksidiara psuxi
Member
Το New York Cafe φημίζεται για τον διάκοσμο του. Τόση πολυτέλεια, τόσες λεπτομέρειες μαζεμένες σε ένα κτίριο σίγουρα σου προκαλούν θαυμασμό! Συμπτωματικά βρισκόταν και αυτό στο δίπλα από το ξενοδοχείο και για ακόμη μία φορά μακαρίζαμε την τύχη μας. Πήγαμε λοιπόν μετά από την παράσταση για να απολαύσουμε ένα ζεστό καφεδάκι! Φτάνοντας εκεί περιμένεις από τους σερβιτόρους να σε εξυπηρετήσουν και να σε τοποθετήσουν σε τραπεζάκι. Με συνοπτικές διαδικασίες και με ξινισμένο ύφος μας οδήγησαν σε τραπεζάκι για 2 άτομα (ούτε πόντο μεγαλύτερο) πίιιιισω πίσω στο μαγαζί. Αμέσως καταλάβαμε ότι δεν έχουν και σε μεγάλη εκτίμηση τους τουρίστες και ότι κοιτάζουν να τους ξεπετάξουν. Δεν πτοηθήκαμε όμως και παραγγείλαμε 2 cappuccino δίνοντας μόλις 15€ (τύφλα να χει το Zonars). Αφού βγάλαμε φωτογραφίες, συζητήσαμε για την παράσταση και για το πρόγραμμα της ημέρας.
Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο γιατί είχαμε ξεμείνει από μπαταρία και να επιστρέψουμε στο κέντρο λίγο αργότερα για απογευματινή βόλτα και φαγητό!
Στις φωτό θα δείτε: 1. Το κτίριο της όπερας εσωτερικά και εξωτερικά καθώς και το φινάλε της παράστασης. 2. Το New York Cafe.
Αφού οργανωθήκαμε κατευθυνθήκαμε προς Vörösmarty tér. Εκεί πέσαμε πάνω στο γνωστό Cafe Gerbeaud. Η αλήθεια είναι ότι μας πέρασε από το μυαλό να πάμε για γλυκάκι αλλά μόλις είδαμε τους πάγκους τρέξαμε να δοκιμάσουμε Langos.
Μου θύμισε την ζύμη από τηγανόψωμα που σε συνδυασμό με αυτά που έβαζες πάνω έμοιαζε και λίγο με πίτσα. Ξεκινήσαμε να τρώμε αλλά μέσα σε 5 λεπτά όλα τα υλικά κρυστάλλωναν. Για να μην τα φάμε "κατεψυγμένα" καταφύγαμε στα ξύλινα κλειστά σπιτάκια που είχαν για τον κόσμο. Στην συνέχεια αποφασίσαμε να περπατήσουμε όλη την Vaci προκειμένου να φτάσουμε έως την κλειστή αγορά. Μπορεί να μην την ήταν ανοιχτή λόγω των ημερών, έστω όμως και έτσι έπρεπε να δούμε το κτίριο.
Τελειώνοντας την ιστορία αρκετούς μήνες μετά την επίσκεψη και έχοντας επιστρέψει και από Βαρκελώνη θέλω να τονίζω ποοοσο πολλούς Έλληνες είδαμε εκεί. Στην Βαρκελώνη είδαμε 3 με το ζόρι. Κατεβαίνοντας την Vaci συναντήσαμε ένα ζευγάρι Ελλήνων που μόλις είχαν φτάσει. Αφού τους δώσαμε ότι πληροφορίες μπορέσαμε συνεχίσαμε τον περίπατο μας! Αφού περπατήσαμε αρκετά και νιώσαμε το αεράκι να παγώνει, σημάδι ότι φτάνουμε προς τον Δούναβη, βρεθήκαμε σε μια ωραία "έκπληξη". Μαγαζιά με σουβενιρ πάνω στην Vaci. (οπως την κατεβαίναμε στο δεξί μας χέρι) με σουβενιρ - μαγνητάκια κτλ με 1 -2 ευρώ! Ανάσταση!!!!! Βλέπαμε τα άλλα μαγαζιά που τα πουλούσαν 6 -7 ευρώ και λέγαμε ήμαρτον! Φυσικά του δώσαμε και κατάλαβε, ψωνίσαμε τα δωράκια μας και συνεχίσαμε. Φτάσαμε έως την κεντρική αγορά και θαυμάσαμε το τεράστιο και μεγαλοπρεπή κτίριο που εννοείτε ήταν και αυτό στολισμένο.
Αφού τσεκάραμε το ωράριο και βεβαιωθήκαμε ότι δεν θα την πετύχουμε ανοιχτή κατά την παραμονή μας φύγαμε. Το μάτι μου έπεσε με μία κυρία όπου λίγα μέτρα πιο πάνω μοίραζε φυλλάδια. Η Κυρία με παραδοσιακή φορεσιά και φούστα μέσα στο ψοφόκρυο μου θύμισε (δεν ξέρω γιατί) την φιγούρα από την μπάμπουσκα! Την πλησίασα και πήρα φυλλάδιο. Αμέσως βάλθηκε να μου δείξει ότι το εστιατόριο που διαφημίζει είναι ακριβώς δίπλα από την αγορά και ότι μόλις στρίψω θα το δω! Η αλήθεια είναι ότι το langos καλό αλλά τι να σου κάνει, ήδη πεινούσα! Οι τιμές δελεαστικές. Με 2 ευρώ το ποτήρι το κρασί και 2,5 την γκούλας δεν ήθελα και πολύ. Αφού τσεκάραμε συνοπτικά τις κριτικές στο ίντερνετ πήγαμε μέσα σε ένα μαγαζάκι τόσο ζεστό τόσο χουχουλιάρικο! Με έναν κυριούλη που έπαιζε σαντούρι, ένιωθες ότι είσαι σε άλλη εποχή! Η σούπα πεντανόστιμη!!!!!! Ζεστή ζεστή ότι έπρεπε! Το μαγαζί είναι το Pipa étterem a Mesterek Konyhája. (έτσι το βρήκα στο google) και είναι όπως βλέπεις την κεντρική αγορά το στενό αριστερά. Με κάτι φιγούρες από μάγειρες απ έξω! Με μόλις 7 ευρώ λογαριασμό φάγαμε πολύ πολύ νόστιμα!
Με ένα ζεστό κρασάκι στο χέρι συνεχίσαμε την βόλτα μας στις όχθες πια του Δούναβη. Εκείνο το βράδυ με τα πολλά και τα λίγα καταλήξαμε να φτάσουμε ποδαράτοι έως την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Αφού περπατήσαμε κατά μήκος της όχθης μέχρι την Γέφυρα των Αλυσίδων ανεβήκαμε τον στολισμένο δρόμο Zrinyi u όπου εκείνη την ώρα μάζευαν τους πάγκους τους άλλοι μικροπωλητές! Θαυμάσαμε την πανέμορφη Εκκλησία και βαδίσαμε προς το μετρό γιατί πλέον ήμασταν ψόφιοι!
Στις φωτό θα δείτε:
1. Το διάσημο Gerbeaud
2. Την κεντρική αγορά στολισμένη.
3. Το εσωτερικό από το μαγαζί που φάγαμε
4. Την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου στολισμένη
5. Το εσωτερικό από το μετρό
Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο γιατί είχαμε ξεμείνει από μπαταρία και να επιστρέψουμε στο κέντρο λίγο αργότερα για απογευματινή βόλτα και φαγητό!
Στις φωτό θα δείτε: 1. Το κτίριο της όπερας εσωτερικά και εξωτερικά καθώς και το φινάλε της παράστασης. 2. Το New York Cafe.
Αφού οργανωθήκαμε κατευθυνθήκαμε προς Vörösmarty tér. Εκεί πέσαμε πάνω στο γνωστό Cafe Gerbeaud. Η αλήθεια είναι ότι μας πέρασε από το μυαλό να πάμε για γλυκάκι αλλά μόλις είδαμε τους πάγκους τρέξαμε να δοκιμάσουμε Langos.
Μου θύμισε την ζύμη από τηγανόψωμα που σε συνδυασμό με αυτά που έβαζες πάνω έμοιαζε και λίγο με πίτσα. Ξεκινήσαμε να τρώμε αλλά μέσα σε 5 λεπτά όλα τα υλικά κρυστάλλωναν. Για να μην τα φάμε "κατεψυγμένα" καταφύγαμε στα ξύλινα κλειστά σπιτάκια που είχαν για τον κόσμο. Στην συνέχεια αποφασίσαμε να περπατήσουμε όλη την Vaci προκειμένου να φτάσουμε έως την κλειστή αγορά. Μπορεί να μην την ήταν ανοιχτή λόγω των ημερών, έστω όμως και έτσι έπρεπε να δούμε το κτίριο.
Τελειώνοντας την ιστορία αρκετούς μήνες μετά την επίσκεψη και έχοντας επιστρέψει και από Βαρκελώνη θέλω να τονίζω ποοοσο πολλούς Έλληνες είδαμε εκεί. Στην Βαρκελώνη είδαμε 3 με το ζόρι. Κατεβαίνοντας την Vaci συναντήσαμε ένα ζευγάρι Ελλήνων που μόλις είχαν φτάσει. Αφού τους δώσαμε ότι πληροφορίες μπορέσαμε συνεχίσαμε τον περίπατο μας! Αφού περπατήσαμε αρκετά και νιώσαμε το αεράκι να παγώνει, σημάδι ότι φτάνουμε προς τον Δούναβη, βρεθήκαμε σε μια ωραία "έκπληξη". Μαγαζιά με σουβενιρ πάνω στην Vaci. (οπως την κατεβαίναμε στο δεξί μας χέρι) με σουβενιρ - μαγνητάκια κτλ με 1 -2 ευρώ! Ανάσταση!!!!! Βλέπαμε τα άλλα μαγαζιά που τα πουλούσαν 6 -7 ευρώ και λέγαμε ήμαρτον! Φυσικά του δώσαμε και κατάλαβε, ψωνίσαμε τα δωράκια μας και συνεχίσαμε. Φτάσαμε έως την κεντρική αγορά και θαυμάσαμε το τεράστιο και μεγαλοπρεπή κτίριο που εννοείτε ήταν και αυτό στολισμένο.
Αφού τσεκάραμε το ωράριο και βεβαιωθήκαμε ότι δεν θα την πετύχουμε ανοιχτή κατά την παραμονή μας φύγαμε. Το μάτι μου έπεσε με μία κυρία όπου λίγα μέτρα πιο πάνω μοίραζε φυλλάδια. Η Κυρία με παραδοσιακή φορεσιά και φούστα μέσα στο ψοφόκρυο μου θύμισε (δεν ξέρω γιατί) την φιγούρα από την μπάμπουσκα! Την πλησίασα και πήρα φυλλάδιο. Αμέσως βάλθηκε να μου δείξει ότι το εστιατόριο που διαφημίζει είναι ακριβώς δίπλα από την αγορά και ότι μόλις στρίψω θα το δω! Η αλήθεια είναι ότι το langos καλό αλλά τι να σου κάνει, ήδη πεινούσα! Οι τιμές δελεαστικές. Με 2 ευρώ το ποτήρι το κρασί και 2,5 την γκούλας δεν ήθελα και πολύ. Αφού τσεκάραμε συνοπτικά τις κριτικές στο ίντερνετ πήγαμε μέσα σε ένα μαγαζάκι τόσο ζεστό τόσο χουχουλιάρικο! Με έναν κυριούλη που έπαιζε σαντούρι, ένιωθες ότι είσαι σε άλλη εποχή! Η σούπα πεντανόστιμη!!!!!! Ζεστή ζεστή ότι έπρεπε! Το μαγαζί είναι το Pipa étterem a Mesterek Konyhája. (έτσι το βρήκα στο google) και είναι όπως βλέπεις την κεντρική αγορά το στενό αριστερά. Με κάτι φιγούρες από μάγειρες απ έξω! Με μόλις 7 ευρώ λογαριασμό φάγαμε πολύ πολύ νόστιμα!
Με ένα ζεστό κρασάκι στο χέρι συνεχίσαμε την βόλτα μας στις όχθες πια του Δούναβη. Εκείνο το βράδυ με τα πολλά και τα λίγα καταλήξαμε να φτάσουμε ποδαράτοι έως την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Αφού περπατήσαμε κατά μήκος της όχθης μέχρι την Γέφυρα των Αλυσίδων ανεβήκαμε τον στολισμένο δρόμο Zrinyi u όπου εκείνη την ώρα μάζευαν τους πάγκους τους άλλοι μικροπωλητές! Θαυμάσαμε την πανέμορφη Εκκλησία και βαδίσαμε προς το μετρό γιατί πλέον ήμασταν ψόφιοι!
Στις φωτό θα δείτε:
1. Το διάσημο Gerbeaud
2. Την κεντρική αγορά στολισμένη.
3. Το εσωτερικό από το μαγαζί που φάγαμε
4. Την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου στολισμένη
5. Το εσωτερικό από το μετρό
)
