taksidiara psuxi
Member
Φτάνοντας στην τελευταία μέρα παραμονής μας, κατά την συνήθεια ξυπνήσαμε νωρίς για να φάμε πρωινό! Πόσες φορές δεν το 'χω λαχταρήσει, ειδικά τις αυγόφετες και τις πατάτες φούρνου!!!!
Ξεκινήσαμε την ημέρα με επίσκεψη στην πλατεία ηρώων. Σύντομη αναδρομή στην ιστορία μέσω του ίντερνετ και συνέχεια της βόλτας μας. Να προσθέσω εδώ ότι η έλλειψη ταξιδιωτικού οδηγού ή εκτυπωμένων σημειώσεων ήταν ένα θέμα. Η πρόσβαση στο ίντερνετ ανά πάσα στιγμή δεν ήταν εύκολη καθώς δεν είχαμε πάντα το τέλειο σήμα, επίσης χάναμε χρόνο στο να βρούμε το κατάλληλο site που θα μας παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες για το κάθε μνημείο που βλέπαμε. Σίγουρα λοιπόν η καλή οργάνωση σε αυτό το κομμάτι ήταν απαραίτητη για το επόμενο ταξίδι μας. Σε πολύ κοντινή απόσταση ήταν μία πίστα πατινάζ όπου αρχάριοι και μη έκαναν την προσπάθεια τους. Έπειτα βρεθήκαμε στο πάρκο της πόλης Városliget όπου είχε φορέσει για τα καλά τα χειμωνιάτικα του. Η ομίχλη, τα πεσμένα φύλλα, τα τεράστια γυμνά δέντρα... Όλο το σκηνικό μάλλον με ταινία έμοιαζε παρά με πραγματικότητα. Κάναμε ένα περίπατο όσο το επέτρεπαν οι συνθήκες. Το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στο κάστρο της Βούδας. Οπότε βάλαμε τον πλοηγό για να δούμε την καλύτερη λύση για την συγκοινωνία. Πολύ σύντομα βρήκαμε στάση μπροστά μας όπου το λεωφορείου οδηγούσε πάρα πολύ κοντά στην είσοδο.
Να και κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση! Το δίκτυο των συγκοινωνιών. Πόσο πολύ καλά οργανωμένες γραμμές, με τρομερή σύνδεση. Ανά πάσα στιγμή όσο και να έχεις απομακρυνθεί πάντα κάποιο λεωφορείο θα εξυπηρετεί είτε για μετρό είναι για άλλη ανταπόκριση γραμμής η οποία όμως δεν θα έκανε αιώνες να περάσει!
Αφού διασχίσαμε την λεωφόρο Αndrássy και έχοντας την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα καταστήματα και ότι άλλο, μέσα από την άνεση και κυρίως την ζεστασιά του λεωφορείου φτάσαμε στην πλευρά της Βούδας. Αφού ρίξαμε μία ματιά στην ταμπέλα - χάρτη για το τι θα βρούμε πάνω στο κάστρο βγάλαμε εισιτήρια για το ξύλινο τελεφερικ! Αν δεν με απατά η μνήμη μου υπάρχει και συγκοινωνία που ανεβαίνει επάνω (βρήκα απο το ίντερνετ τα εξής: Με τη γραμμή Μ2 του μετρό θα σταματήσετε στη Moszkva tér. Από εκεί μπορείτε να περπατήσετε να χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο 16Α που θα σας πάει στο κάστρο σε 4 στάσεις.) Εμείς διαλέξαμε το τελεφερίκ διότι ήταν πιο γραφικό. Τέλος να προσθέσω ότι υπάρχει η δυνατότητα προσέγγισης με τα πόδια από μονοπάτι.
Ανεβαίνοντας πάνω το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν η φρουρά (η οποία για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήταν, πέρασε καιρός βλεπετε...) συνεχίσαμε θαυμάζοντας τα ωραία παρτέρια και την θέα. Η ομίχλη δεν μας επέτρεπε να δούμε πολλά από την μεριά της Πέστης αλλά σε συνδυασμό με τα κτίρια έδινε ένα μυστηριακό ύφος σε όλο το σκηνικό! Συνεχίσαμε με την εκκλησία του Αγίου Ματθαίου και το κάστρο των Ψαράδων. Υπήρχαν αρκετά κτήρια μέσα αλλά πολλά είχαν επιγραφή μόνο στην γλώσσα τους και έτσι μείναμε με την απορία. Μετά το καφεδάκι που αποφασίσαμε να πιούμε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής αυτή την φορά από το μονοπάτι. Μπροστά μας βρήκαμε κάτι σαν action park και βαλθήκαμε να δοκιμάσουμε τις δυνατότητες μας στην τοξοβολία. Το σκηνικό έμοιαζε πολύ σαν από ταινία του Ρομπέν τον Δασών!!!!
Και αφού δεν είχαμε περπατήσει αρκετά όλες τις μέρες περάσαμε στην μεριά της Πέστης με τα πόδια και μέσω της γέφυρας των αλυσίδων! Σαν τελευταίο μας βράδυ κάναμε ένα πέρασμα από την Vaci φάγαμε τις απαραίτητες σουπίτσες μας (μία γκούλας και μία άλλη με φασόλια με κρέας η οποία ήταν καταπληκτική) και πήραμε γλυκό του Δούναβη για να γίνει ο αποχωρισμος πιο γλυκός και προσεγγίσαμε το κοινοβούλιο! Τι μαγική εικόνα, ειδικά η πλατεία απο την πάνω μεριά στολισμένη και μέσα στην ομίχλη....... Ανεπανάληπτες εικόνες! Αφού είχε πάει σχεδόν 12 πήγαμε προς το μετρό......
Η επόμενη μέρα μας βρήκε με βαριά καρδιά στο αεροπλάνο......
Συνοψίζοντας η Βουδαπέστη ήταν μία ιδανική επιλογή ειδικά για ταξιδιώτες που κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε ταξίδια στο εξωτερικό. Μαζεμένη πόλη, θεωρώ ότι ήταν αρκετά ξεκάθαρο στο τι θα πρέπει να δούμε, με μία ομορφιά έξω από τα δικά μας δεδομένα και με χαμηλό Budget. Αν με ρωτούσε κάποιος για τον ιδανικό χρόνο παραμονής, θα έλεγα 4 μέρες. Καθώς θα ήθελα μία μέρα να μην ξυπνήσω τόσο νωρίς και να μπορέσω να αναζητήσω νυχτερινή ζωή. Φαινομενικά μπορεί να μην έχει τρελό Night life αλλά εκτός από κάτι stages που πετύχαμε με νεολαία και αρκετή μπύρα πήρα το μάτι μας κάτι ωραία μπαράκια με cocktails τύπου restaurant bars. (κοντά στην Βασιλική του Αγίου Στεφάνου). Σε γενικές γραμμές όμως και για πρώτη φορά έμεινα ενθουσιασμένη!
Τελευταίες φωτογραφίες. Παρακάτω θα δείτε:
1. Τα πλατεία Ηρώων.
2. Την πίστα πατινάζ που σας ανέφερα
3. Το Πάρκο
4. Ο "χάρτης" για το κάστρο της Βούδας
5. Η φρουρά που σας ανέφερα
6. Ο πύργος των ψαράδων
7. Η εκκλησία του Αγίου Ματθαίου
8. Ο Ρομπέν μου
9. Η γέφυρα των Αλυσίδων
10. Το κοινοβούλιο
Ξεκινήσαμε την ημέρα με επίσκεψη στην πλατεία ηρώων. Σύντομη αναδρομή στην ιστορία μέσω του ίντερνετ και συνέχεια της βόλτας μας. Να προσθέσω εδώ ότι η έλλειψη ταξιδιωτικού οδηγού ή εκτυπωμένων σημειώσεων ήταν ένα θέμα. Η πρόσβαση στο ίντερνετ ανά πάσα στιγμή δεν ήταν εύκολη καθώς δεν είχαμε πάντα το τέλειο σήμα, επίσης χάναμε χρόνο στο να βρούμε το κατάλληλο site που θα μας παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες για το κάθε μνημείο που βλέπαμε. Σίγουρα λοιπόν η καλή οργάνωση σε αυτό το κομμάτι ήταν απαραίτητη για το επόμενο ταξίδι μας. Σε πολύ κοντινή απόσταση ήταν μία πίστα πατινάζ όπου αρχάριοι και μη έκαναν την προσπάθεια τους. Έπειτα βρεθήκαμε στο πάρκο της πόλης Városliget όπου είχε φορέσει για τα καλά τα χειμωνιάτικα του. Η ομίχλη, τα πεσμένα φύλλα, τα τεράστια γυμνά δέντρα... Όλο το σκηνικό μάλλον με ταινία έμοιαζε παρά με πραγματικότητα. Κάναμε ένα περίπατο όσο το επέτρεπαν οι συνθήκες. Το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στο κάστρο της Βούδας. Οπότε βάλαμε τον πλοηγό για να δούμε την καλύτερη λύση για την συγκοινωνία. Πολύ σύντομα βρήκαμε στάση μπροστά μας όπου το λεωφορείου οδηγούσε πάρα πολύ κοντά στην είσοδο.
Να και κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση! Το δίκτυο των συγκοινωνιών. Πόσο πολύ καλά οργανωμένες γραμμές, με τρομερή σύνδεση. Ανά πάσα στιγμή όσο και να έχεις απομακρυνθεί πάντα κάποιο λεωφορείο θα εξυπηρετεί είτε για μετρό είναι για άλλη ανταπόκριση γραμμής η οποία όμως δεν θα έκανε αιώνες να περάσει!
Αφού διασχίσαμε την λεωφόρο Αndrássy και έχοντας την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα καταστήματα και ότι άλλο, μέσα από την άνεση και κυρίως την ζεστασιά του λεωφορείου φτάσαμε στην πλευρά της Βούδας. Αφού ρίξαμε μία ματιά στην ταμπέλα - χάρτη για το τι θα βρούμε πάνω στο κάστρο βγάλαμε εισιτήρια για το ξύλινο τελεφερικ! Αν δεν με απατά η μνήμη μου υπάρχει και συγκοινωνία που ανεβαίνει επάνω (βρήκα απο το ίντερνετ τα εξής: Με τη γραμμή Μ2 του μετρό θα σταματήσετε στη Moszkva tér. Από εκεί μπορείτε να περπατήσετε να χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο 16Α που θα σας πάει στο κάστρο σε 4 στάσεις.) Εμείς διαλέξαμε το τελεφερίκ διότι ήταν πιο γραφικό. Τέλος να προσθέσω ότι υπάρχει η δυνατότητα προσέγγισης με τα πόδια από μονοπάτι.
Ανεβαίνοντας πάνω το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν η φρουρά (η οποία για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήταν, πέρασε καιρός βλεπετε...) συνεχίσαμε θαυμάζοντας τα ωραία παρτέρια και την θέα. Η ομίχλη δεν μας επέτρεπε να δούμε πολλά από την μεριά της Πέστης αλλά σε συνδυασμό με τα κτίρια έδινε ένα μυστηριακό ύφος σε όλο το σκηνικό! Συνεχίσαμε με την εκκλησία του Αγίου Ματθαίου και το κάστρο των Ψαράδων. Υπήρχαν αρκετά κτήρια μέσα αλλά πολλά είχαν επιγραφή μόνο στην γλώσσα τους και έτσι μείναμε με την απορία. Μετά το καφεδάκι που αποφασίσαμε να πιούμε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής αυτή την φορά από το μονοπάτι. Μπροστά μας βρήκαμε κάτι σαν action park και βαλθήκαμε να δοκιμάσουμε τις δυνατότητες μας στην τοξοβολία. Το σκηνικό έμοιαζε πολύ σαν από ταινία του Ρομπέν τον Δασών!!!!
Και αφού δεν είχαμε περπατήσει αρκετά όλες τις μέρες περάσαμε στην μεριά της Πέστης με τα πόδια και μέσω της γέφυρας των αλυσίδων! Σαν τελευταίο μας βράδυ κάναμε ένα πέρασμα από την Vaci φάγαμε τις απαραίτητες σουπίτσες μας (μία γκούλας και μία άλλη με φασόλια με κρέας η οποία ήταν καταπληκτική) και πήραμε γλυκό του Δούναβη για να γίνει ο αποχωρισμος πιο γλυκός και προσεγγίσαμε το κοινοβούλιο! Τι μαγική εικόνα, ειδικά η πλατεία απο την πάνω μεριά στολισμένη και μέσα στην ομίχλη....... Ανεπανάληπτες εικόνες! Αφού είχε πάει σχεδόν 12 πήγαμε προς το μετρό......
Η επόμενη μέρα μας βρήκε με βαριά καρδιά στο αεροπλάνο......
Συνοψίζοντας η Βουδαπέστη ήταν μία ιδανική επιλογή ειδικά για ταξιδιώτες που κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε ταξίδια στο εξωτερικό. Μαζεμένη πόλη, θεωρώ ότι ήταν αρκετά ξεκάθαρο στο τι θα πρέπει να δούμε, με μία ομορφιά έξω από τα δικά μας δεδομένα και με χαμηλό Budget. Αν με ρωτούσε κάποιος για τον ιδανικό χρόνο παραμονής, θα έλεγα 4 μέρες. Καθώς θα ήθελα μία μέρα να μην ξυπνήσω τόσο νωρίς και να μπορέσω να αναζητήσω νυχτερινή ζωή. Φαινομενικά μπορεί να μην έχει τρελό Night life αλλά εκτός από κάτι stages που πετύχαμε με νεολαία και αρκετή μπύρα πήρα το μάτι μας κάτι ωραία μπαράκια με cocktails τύπου restaurant bars. (κοντά στην Βασιλική του Αγίου Στεφάνου). Σε γενικές γραμμές όμως και για πρώτη φορά έμεινα ενθουσιασμένη!
Τελευταίες φωτογραφίες. Παρακάτω θα δείτε:
1. Τα πλατεία Ηρώων.
2. Την πίστα πατινάζ που σας ανέφερα
3. Το Πάρκο
4. Ο "χάρτης" για το κάστρο της Βούδας
5. Η φρουρά που σας ανέφερα
6. Ο πύργος των ψαράδων
7. Η εκκλησία του Αγίου Ματθαίου
8. Ο Ρομπέν μου
9. Η γέφυρα των Αλυσίδων
10. Το κοινοβούλιο
)
