duty_free
Member
- Μηνύματα
- 903
- Likes
- 3.225
Τι; Βλεπεις τον φαναρωτο γρηγορη απεναντι και σμπρωχνεις τα σκελη σου μπροστα να τα βρεξεις στην ασφαλτο;
Να περασεις, τελος παντων, απεναντι θελεις;
Καημενε μου!
Εδω ειναι Ιβηρικη, δεν είναι μπαιξον γελασον!
οχι μονο κινδυνευει ο κορμης σου να αποκτησει (στην καλλιτερη) υφη jamon αλλα κιολας ο αρτι παραβιασας τον ερυθρον σηματοδοτα, σου κορναρει σε φαση «που πα’ρεεεεε μιναραααα!»
Που ολα ταυτα τα καραμπαμπιστικα;
Μα φυσικα, στην εναλλακτικη…
(κατα τ αλλα)
Την ιδιαιτερη!
(κατα τ αλλα)
Την ομορφη!
(κατα τ αλλα)
Την σαγηνευτικη!
(κατα τ αλλα)
Την αιρετικη!
(κατα τ αλλα)
Την αριστερη
(εδω δεν εχει κατά τ’ αλλα· αντιαριστερος γαρ)
...Την βαρκελωνη!
Νομιζα ότι μονον οι πισινονεοελληνες ειμεθα τοσο αισχροι οδηγολογικως. Στερουμεθα βολανικης παιδεια συγκρινομενοι ακομα και με τους λοιπους βαλκανιους τους οποιους κατα τ’ αλλα περιφρονουμε…
Αλλα αν το νομιζες κι εσυ αυτο, προφανα δεν εχεις επισκεφθει την Βαρκελωνη!
Επισης… Η μονη πολις στην οποιαν, τα τουριστικα γραφεια δεν προσφερουσιν φρι χαρτη της πολεως (της πιο ευτελους μορφης), αλλα τον πωλουσιν! Εχω παει σε ορισμενες χωρες· δεν το εχω συναντησει πουθενα αυτο! Σε πολλες πρωτευουσες, στα τουριστικα γραφεια, τους χαριζουν ομοιοτροπως φυλλαδιομοιραστων σε φαναρια αθηναικων λεωφορων για “ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΑ Ο ΑΒΕΣΑΛΩΜΗΣ, ειμεθα οι μονοι που αγοραζομε την χρυση μασελα της προ εικοσαετιας τεθνεουσης θειας σας (το «θειας» τονιζεται εις το αλφα, όχι εις το ιωτα – σορρυ αλλα μου εχουν απαγορεψει να τονιζω) ως κοσμημα! ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΩΣ ΑΠΛΟΥΝ ΧΡΥΣΟ!” Στην εναλλακτικη Βαρκελωνη ωστοσο πρεπει να δωκεις ενα ευρω για ο,τι μπορεις να βρεις ολως δωρεαν (τζαμπα, ελληνιστι) απο τζιπιες και χαρτες στα κουνητα τα τελεφωνα.
Τριτον. Βλεπεις ένα καλοβαλμενο και ας πουμε με μια καποια φινετσα (οση μπορει να εχει τελοσbαντων) σουβενιραδικο. Μπαινεις να ρωτησεις ποσο κανει “ρε μαστορα αυτό το μικρουλι ωρολογιον το με πινελιες χειροποιητα (μην αποπατησω) σχεδιακια που διαθετει μαλιστα και εκκρεμες; Πόσο; 46 ευρω; Σηριουσλι; Σε ευρω μιλαμε η το γυρισατε ηδη σε πεσετες ενεκα που θελουτε ανεξαρτησια; Ευρω, μαλιστα.” Ο τυπος βλεπει οτι μ αρεσει παντως και επιμενει. Κι από τα 46 εχομε φθασει στα 10 ευρω που κι αυτα δεν με ψηνουν. Φευγω και τον ακουω οπισθεν “ποσα δινεις αμιγκο;” Εχετε υποψιν σας το παζαρι απεναντι από το νεκροταφειο Σχιστου, καπου αναμεσα σε Κερατσινι και Περαμα; Μεγαλη λουμπενια εκει τις κυριακες! Λατρευω να σπευδω να δω καμια καρδερινα, κανα φλωρι, κανα φανετο καιτοι απαγορευεται η θηρα αυτων των αγριοπουλων… Ε, ολοι αυτοι οι κυριοι στο κερατσινιοπεραματιατικο γιουσουρουμι, φαινονται λορδοι και κομητες, συγκρινομενοι με τους σουβενιροκαταστηματουχους της βαρκελωνης. Φανταστητε τον αιρετικης σεξουαλικης προτιμησεως σουβενιρα ποσα θα εβγαζε αν επωλει το ωρολογιον στην αρχικη των 46 εουρος τιμη.
Πολυ καραμπαμπες οι καταλανοι, δεν τους περιμενα ετσι.
ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ
Μουσειον Πικασο.
Εκανοποιησα τους σοφοι και τους κριτικοι με ολες τις καλομεταβλητες (αχ, δημοτικια!) σαχλαμάρες που μου ερχοσαντε στο κεφαλι και οσο λιγοτερο με καταλαβαινανε τοσο περισσοτερο με θαυμαζανε.
Μουσειο λοιπον διαθετον εργα διατυπωσαντος την ανωτερω φραση και μαλιστα τα πρωιμα εργα του. Όχι, ευχαριστω δεν θα παρω, εφαγα πολύ κοντοσουβλι πριν μπερπ ερθω και ειμαι να σκασω ειμαι.
Ο καθεδρικος ναος εντυπωσιακος. Η προσοψις του. Απο τις 8 μεχρι την μιαμιση ειναι δωρεαν και απο τις 17:45 μεχρι τις 19:00 επισης. Το μερος περιξ του ναου πολυ μντινα! Γοτθικη πολιτεια εντελως στεγανη, αλλα πολυ κοσμος!
Σαγραδα Φαμιλια! Πωπω! Δεν χρειαζεται να γραφει τιποτε, εχουν γραφει απειρα εδω, μονο και μονο γι αυτην, αξιζει η Βαρκ.. Ο Γκαουντης σε τρελα κεφια, πολυ στενοχωρηθην που εμαθα το τραγικο τελος του· ενα τραμ λεει τον θανασιμως τραυματισε εκει στα περιξ. Το ας πουμε πισω μερος του ναου, το δουλεψε ενας αλλος καλλιτεχνης με θεμα τα παθη του Ιησου. Πρεπει να ητο ομως πολυ μπακλαβαδακιας διοτι ολακετο το εργο του ειναι επικεντρωμενο σε γωνιες. Πολυ διαφορετικο απο την εν γενει γκαουντικη πνοη του ναου.
Γκαουντης: Συνανταται και σε αλλα κτηρια της πολεως. Η πεδρερα γνωστοτατη – την βιντεοσκοπησε κι ο Γ. Αλλεν στο βικυ κριστινα του. Και το μπατγιο, το προφερω σωστα; Πωπω ηταν κι αυτο, επισης αποξω το θαυμαζεις (μην δωκεις εουρος) ειναι και μια λεωφορος που περνα απο το σπιτι οξω, η Γκραθια οπου η κινηση του κοσμου ειναι σχεδον διαδηλωση. Το παρκο γκουελ θελει απο πριν κρατηση διαδικτυακη.
Η εμμονη τους με την ποδοσφαιρικη τους ομαδα ειναι στα ορια του αυτισμου. Με εκανε να αγαπησω την Εσπανιολ, επισης βαρκελωνικη αλλα νομιζω σχεδον βασιλοφρων ομας. Πατατακια μπαρτσα, ελεος κυρ διαιτολογε μου.
Ενα πολυ ωραιο μερος για βραδινες γυρες ειναι το μερος περιξ της πλατειας κομερσιαλ.
Α! Η ραμπλα. Πεζοδρομος με πολυτατη κινηση επισης. Συνεπεσα με παρουσια ελληνων οπαδων (επαιζε η ομας των) και ηταν μπλιαχ η φασις. Παντου διαβαζα για πορτοφολαδες. Ειχα παρει πριν φυγω, ενα δευτερο πορτοφολι, το γεμισα με μερικα χαρτονομισματα τουρκικης λιρας που μου εχουν ξεμεινει απο το 2005 – πληθωριστικη λιρα, ενα εκατομμυριο λιρες η ονομαστικη αξια, τωρα δεν κανει ουτε για να μαζευεις τα κακακια του κανις στις σε παρκα βολτες. Μαζι με τα χαρτονομισματα εβαλα και ενα χαρτακι που εγραφα: hahahaha, you sucker και εθεσα το πορτοφολι στην πωποτσεπη. Δυστυχως δεν μου το πηραν.
Ανδορρα.
Απεχει τρεις περιπου ωρες με πουλμαν διαθετον wifi και καμπινε. Περιπου 60 ευρω πανελα. Γιατι οχι; Αφου ολοι εχομε τραβελ μπαντι χαρτες· αν πατε εκει, θα βαλετε μιαν εισετι χωρα. Η πρωτευουσα, η υψηλοτερα της ευρωπης πρωτευουσα (1.023 μετρα) και κατοικοι 22.256, εχει ελαχιστα να δεις. Μπορεις ομως να ψωνισεις. Στην κεντρικη των λεωφορο (Meritxell) παμπολλα καταστηματα τα οποια εχουν επακριβως την μορφη των ντιουτι φρι των αρεοδρομιων – κυριως αρωματαδικα. Και γνωστα μεγαλοκαταστηματα ρουχισμου. Τιμαι λογικαι, ακομα και για υπηκοους της πτωχευθεισης γραικιας με τους ισχνοι μισθοι, ως ο γραφων. Στο 9 της οδου Roc dels Escolls υπαρχει εις ωραιοτατος εξωστης με θεα τα πυρηναια. Επισης, αν ειστε καπνοσυριγγισται, ενα πολυ περιποιημενο καταστημα στο 40 της εν λογω λεωφορου. Εχει και desigual εμφανως φθηνοτερα των της Βαρκελωνας. Το μερος οπισθεν του καθεδρικου, (Sant Esteve d'Andorra la Vella) οπου μια πλατεια, εχει πολλη ζωη ενω η θεα προς τον καθεδρικο με πισω τα βουνα, ενα ποιημα! Λιιιγο πιο κατω, το casa de la vall, κτηριο διοικητικο, με επισης εναν τεραστιο εξωστη οπου απεναντι τα πυρηναι, προσφερεται για πολλες φωτος και μπαλιτσα αμα λαχει. Για τους φιλοτελιστας, στο 23 της Carrer Antic Carrer Major υπαρχει ενα περιποιημενο μαγαζι. Εχει και ποταμακι! Τον/την/το βαλιρα.
Ηδυ επιμετρον
Συνηθισμενος εξ απαλων ονυχων σε θαλασσες οπου το πιο μακρινο σημειο που εβλεπα στον οριζοντα (οπόθεν μπανιαριζομανε) ηταν η Αιγινα (εδρα συνεπως η Σαλαμις), το να ανοιχτω περισσοτερο στον Σαρωνικο (πχ Αγκιστρι και στην Χαλικιαδα ενθα γκλιν γκλον υπο του ηλιου τα στολιδια μου) ηταν κατσε καλα φαση. Για να βουτηξω στο Αιγαιο, δεν το συζητω, ουαου και βαλε! Οποτε περιπτωσις να δω μεσογειος θαλασσα ητο αξιομνημονευτος. Οθεν, μαθων οτι η καταλωνη και ως εκ τουτου η βαρκελωνια βρεχονται υπο της θαλασσης της μεσογης, ανοιξα χαρτη σαν μεταχιπστερ μαμαζελ που ανοιγει τα ζωδια στην Αβγη. Κι εσπευσα στην παραλιαν νοτιοδυτικως της μπαρθελονεττας με το ονομα! Για να δω την μεσογειος! Με ουρανο βαρυ ωσαν πρωην ηθοποιος (αν υπηρξε ποτε τετοιος) ανιστορητος (νικας τοις ευσεβεσι; Λολ) βλαχοδημαρχος (δεν εχουμε τιποτις με τους Βλαχους ελληνες) σε ρουμελιωτικους δημους και την υγρασια σε αριθμους - ποσοστα ΝΑΙ σε δημοψηφισματα κομμουνιστικων καθεστωτων, οι αμασχαλες μου ειχαν ξεχασει πως προφερεται το αξ. Ηφθασα στην παραλια, μια μεγααααλη αμμουδερη τετοια, γιοματη αμμος η παραλια, αδεια ομως ηταν, παρα μονον μια δεσποινις εκει περα τοπλες μαλιστα [ναι ητο αποψις αν μη τι άλλο, να βγαινεις τοπλες και μονη να κολυμβεις στην μεσογειος, μην (γενικη του μηνος) Οκτώβριο χωρις μι]. Ητρεξα να προσεγγισω, να βγαλω και καμια φωτο διοτι ειμαι ματακιας πρωτης αλλα ειχε γινει μπλουμ, σαν φασολακια σε βραδινο συσσιτιο σε φυλακιο στον Εβρο, τον μονο αρσενικο νομο της χωρας. Την παινευουν πολυ την Μπαρθελονετα με το ονομα. Γιατι, δεν καταλαβα. Ενα συμπλεγμα μικροτατων οικοδομικων τετραγωνων με το μερος να ειναι (ελεγε ο οδηγος) οπως ηταν προ 150 ετων. Δεν μου φανηκε πολυ τετοιο παντως. Η υγρασια παντως ειχε γινει υετος θυελλικος, εψαχνα μερος να καλυφθω και ενα αργεντινικο φαγαδικο στην οδον de sant elm ενεφανισθη ενωπιον μου δικην αλεξιβροχιου. Φαινομανε ταλαιπωρος ωσαν το κοριτσακι με τα σπιρτα, το τσαμενο! Μπορω να επιω μιαν μπυρα; ρωτησα τον γκαρσονη ο οποιος αν του ελεγα κατι για την μητερα του και τας σεξουαλικας της επιδοσεις, δεν θα αποκτουσε τετοιο υφος: “Σολο σερβεθα; νοοοοο!” Αδειο το μαγαζι εν τω μεταξυ, πλην δυο τραπεζιων. Θα τον ψαξω στο τριπαντβαϊζορ να τονισω ποσο γλυκουλης ητο.
Να περασεις, τελος παντων, απεναντι θελεις;
Καημενε μου!
Εδω ειναι Ιβηρικη, δεν είναι μπαιξον γελασον!
οχι μονο κινδυνευει ο κορμης σου να αποκτησει (στην καλλιτερη) υφη jamon αλλα κιολας ο αρτι παραβιασας τον ερυθρον σηματοδοτα, σου κορναρει σε φαση «που πα’ρεεεεε μιναραααα!»
Που ολα ταυτα τα καραμπαμπιστικα;
Μα φυσικα, στην εναλλακτικη…
(κατα τ αλλα)
Την ιδιαιτερη!
(κατα τ αλλα)
Την ομορφη!
(κατα τ αλλα)
Την σαγηνευτικη!
(κατα τ αλλα)
Την αιρετικη!
(κατα τ αλλα)
Την αριστερη
(εδω δεν εχει κατά τ’ αλλα· αντιαριστερος γαρ)
...Την βαρκελωνη!
Νομιζα ότι μονον οι πισινονεοελληνες ειμεθα τοσο αισχροι οδηγολογικως. Στερουμεθα βολανικης παιδεια συγκρινομενοι ακομα και με τους λοιπους βαλκανιους τους οποιους κατα τ’ αλλα περιφρονουμε…
Αλλα αν το νομιζες κι εσυ αυτο, προφανα δεν εχεις επισκεφθει την Βαρκελωνη!
Επισης… Η μονη πολις στην οποιαν, τα τουριστικα γραφεια δεν προσφερουσιν φρι χαρτη της πολεως (της πιο ευτελους μορφης), αλλα τον πωλουσιν! Εχω παει σε ορισμενες χωρες· δεν το εχω συναντησει πουθενα αυτο! Σε πολλες πρωτευουσες, στα τουριστικα γραφεια, τους χαριζουν ομοιοτροπως φυλλαδιομοιραστων σε φαναρια αθηναικων λεωφορων για “ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΑ Ο ΑΒΕΣΑΛΩΜΗΣ, ειμεθα οι μονοι που αγοραζομε την χρυση μασελα της προ εικοσαετιας τεθνεουσης θειας σας (το «θειας» τονιζεται εις το αλφα, όχι εις το ιωτα – σορρυ αλλα μου εχουν απαγορεψει να τονιζω) ως κοσμημα! ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΩΣ ΑΠΛΟΥΝ ΧΡΥΣΟ!” Στην εναλλακτικη Βαρκελωνη ωστοσο πρεπει να δωκεις ενα ευρω για ο,τι μπορεις να βρεις ολως δωρεαν (τζαμπα, ελληνιστι) απο τζιπιες και χαρτες στα κουνητα τα τελεφωνα.
Τριτον. Βλεπεις ένα καλοβαλμενο και ας πουμε με μια καποια φινετσα (οση μπορει να εχει τελοσbαντων) σουβενιραδικο. Μπαινεις να ρωτησεις ποσο κανει “ρε μαστορα αυτό το μικρουλι ωρολογιον το με πινελιες χειροποιητα (μην αποπατησω) σχεδιακια που διαθετει μαλιστα και εκκρεμες; Πόσο; 46 ευρω; Σηριουσλι; Σε ευρω μιλαμε η το γυρισατε ηδη σε πεσετες ενεκα που θελουτε ανεξαρτησια; Ευρω, μαλιστα.” Ο τυπος βλεπει οτι μ αρεσει παντως και επιμενει. Κι από τα 46 εχομε φθασει στα 10 ευρω που κι αυτα δεν με ψηνουν. Φευγω και τον ακουω οπισθεν “ποσα δινεις αμιγκο;” Εχετε υποψιν σας το παζαρι απεναντι από το νεκροταφειο Σχιστου, καπου αναμεσα σε Κερατσινι και Περαμα; Μεγαλη λουμπενια εκει τις κυριακες! Λατρευω να σπευδω να δω καμια καρδερινα, κανα φλωρι, κανα φανετο καιτοι απαγορευεται η θηρα αυτων των αγριοπουλων… Ε, ολοι αυτοι οι κυριοι στο κερατσινιοπεραματιατικο γιουσουρουμι, φαινονται λορδοι και κομητες, συγκρινομενοι με τους σουβενιροκαταστηματουχους της βαρκελωνης. Φανταστητε τον αιρετικης σεξουαλικης προτιμησεως σουβενιρα ποσα θα εβγαζε αν επωλει το ωρολογιον στην αρχικη των 46 εουρος τιμη.
Πολυ καραμπαμπες οι καταλανοι, δεν τους περιμενα ετσι.
ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ
Μουσειον Πικασο.
Εκανοποιησα τους σοφοι και τους κριτικοι με ολες τις καλομεταβλητες (αχ, δημοτικια!) σαχλαμάρες που μου ερχοσαντε στο κεφαλι και οσο λιγοτερο με καταλαβαινανε τοσο περισσοτερο με θαυμαζανε.
Μουσειο λοιπον διαθετον εργα διατυπωσαντος την ανωτερω φραση και μαλιστα τα πρωιμα εργα του. Όχι, ευχαριστω δεν θα παρω, εφαγα πολύ κοντοσουβλι πριν μπερπ ερθω και ειμαι να σκασω ειμαι.
Ο καθεδρικος ναος εντυπωσιακος. Η προσοψις του. Απο τις 8 μεχρι την μιαμιση ειναι δωρεαν και απο τις 17:45 μεχρι τις 19:00 επισης. Το μερος περιξ του ναου πολυ μντινα! Γοτθικη πολιτεια εντελως στεγανη, αλλα πολυ κοσμος!
Σαγραδα Φαμιλια! Πωπω! Δεν χρειαζεται να γραφει τιποτε, εχουν γραφει απειρα εδω, μονο και μονο γι αυτην, αξιζει η Βαρκ.. Ο Γκαουντης σε τρελα κεφια, πολυ στενοχωρηθην που εμαθα το τραγικο τελος του· ενα τραμ λεει τον θανασιμως τραυματισε εκει στα περιξ. Το ας πουμε πισω μερος του ναου, το δουλεψε ενας αλλος καλλιτεχνης με θεμα τα παθη του Ιησου. Πρεπει να ητο ομως πολυ μπακλαβαδακιας διοτι ολακετο το εργο του ειναι επικεντρωμενο σε γωνιες. Πολυ διαφορετικο απο την εν γενει γκαουντικη πνοη του ναου.
Γκαουντης: Συνανταται και σε αλλα κτηρια της πολεως. Η πεδρερα γνωστοτατη – την βιντεοσκοπησε κι ο Γ. Αλλεν στο βικυ κριστινα του. Και το μπατγιο, το προφερω σωστα; Πωπω ηταν κι αυτο, επισης αποξω το θαυμαζεις (μην δωκεις εουρος) ειναι και μια λεωφορος που περνα απο το σπιτι οξω, η Γκραθια οπου η κινηση του κοσμου ειναι σχεδον διαδηλωση. Το παρκο γκουελ θελει απο πριν κρατηση διαδικτυακη.
Η εμμονη τους με την ποδοσφαιρικη τους ομαδα ειναι στα ορια του αυτισμου. Με εκανε να αγαπησω την Εσπανιολ, επισης βαρκελωνικη αλλα νομιζω σχεδον βασιλοφρων ομας. Πατατακια μπαρτσα, ελεος κυρ διαιτολογε μου.
Ενα πολυ ωραιο μερος για βραδινες γυρες ειναι το μερος περιξ της πλατειας κομερσιαλ.
Α! Η ραμπλα. Πεζοδρομος με πολυτατη κινηση επισης. Συνεπεσα με παρουσια ελληνων οπαδων (επαιζε η ομας των) και ηταν μπλιαχ η φασις. Παντου διαβαζα για πορτοφολαδες. Ειχα παρει πριν φυγω, ενα δευτερο πορτοφολι, το γεμισα με μερικα χαρτονομισματα τουρκικης λιρας που μου εχουν ξεμεινει απο το 2005 – πληθωριστικη λιρα, ενα εκατομμυριο λιρες η ονομαστικη αξια, τωρα δεν κανει ουτε για να μαζευεις τα κακακια του κανις στις σε παρκα βολτες. Μαζι με τα χαρτονομισματα εβαλα και ενα χαρτακι που εγραφα: hahahaha, you sucker και εθεσα το πορτοφολι στην πωποτσεπη. Δυστυχως δεν μου το πηραν.
Ανδορρα.
Απεχει τρεις περιπου ωρες με πουλμαν διαθετον wifi και καμπινε. Περιπου 60 ευρω πανελα. Γιατι οχι; Αφου ολοι εχομε τραβελ μπαντι χαρτες· αν πατε εκει, θα βαλετε μιαν εισετι χωρα. Η πρωτευουσα, η υψηλοτερα της ευρωπης πρωτευουσα (1.023 μετρα) και κατοικοι 22.256, εχει ελαχιστα να δεις. Μπορεις ομως να ψωνισεις. Στην κεντρικη των λεωφορο (Meritxell) παμπολλα καταστηματα τα οποια εχουν επακριβως την μορφη των ντιουτι φρι των αρεοδρομιων – κυριως αρωματαδικα. Και γνωστα μεγαλοκαταστηματα ρουχισμου. Τιμαι λογικαι, ακομα και για υπηκοους της πτωχευθεισης γραικιας με τους ισχνοι μισθοι, ως ο γραφων. Στο 9 της οδου Roc dels Escolls υπαρχει εις ωραιοτατος εξωστης με θεα τα πυρηναια. Επισης, αν ειστε καπνοσυριγγισται, ενα πολυ περιποιημενο καταστημα στο 40 της εν λογω λεωφορου. Εχει και desigual εμφανως φθηνοτερα των της Βαρκελωνας. Το μερος οπισθεν του καθεδρικου, (Sant Esteve d'Andorra la Vella) οπου μια πλατεια, εχει πολλη ζωη ενω η θεα προς τον καθεδρικο με πισω τα βουνα, ενα ποιημα! Λιιιγο πιο κατω, το casa de la vall, κτηριο διοικητικο, με επισης εναν τεραστιο εξωστη οπου απεναντι τα πυρηναι, προσφερεται για πολλες φωτος και μπαλιτσα αμα λαχει. Για τους φιλοτελιστας, στο 23 της Carrer Antic Carrer Major υπαρχει ενα περιποιημενο μαγαζι. Εχει και ποταμακι! Τον/την/το βαλιρα.
Ηδυ επιμετρον
Συνηθισμενος εξ απαλων ονυχων σε θαλασσες οπου το πιο μακρινο σημειο που εβλεπα στον οριζοντα (οπόθεν μπανιαριζομανε) ηταν η Αιγινα (εδρα συνεπως η Σαλαμις), το να ανοιχτω περισσοτερο στον Σαρωνικο (πχ Αγκιστρι και στην Χαλικιαδα ενθα γκλιν γκλον υπο του ηλιου τα στολιδια μου) ηταν κατσε καλα φαση. Για να βουτηξω στο Αιγαιο, δεν το συζητω, ουαου και βαλε! Οποτε περιπτωσις να δω μεσογειος θαλασσα ητο αξιομνημονευτος. Οθεν, μαθων οτι η καταλωνη και ως εκ τουτου η βαρκελωνια βρεχονται υπο της θαλασσης της μεσογης, ανοιξα χαρτη σαν μεταχιπστερ μαμαζελ που ανοιγει τα ζωδια στην Αβγη. Κι εσπευσα στην παραλιαν νοτιοδυτικως της μπαρθελονεττας με το ονομα! Για να δω την μεσογειος! Με ουρανο βαρυ ωσαν πρωην ηθοποιος (αν υπηρξε ποτε τετοιος) ανιστορητος (νικας τοις ευσεβεσι; Λολ) βλαχοδημαρχος (δεν εχουμε τιποτις με τους Βλαχους ελληνες) σε ρουμελιωτικους δημους και την υγρασια σε αριθμους - ποσοστα ΝΑΙ σε δημοψηφισματα κομμουνιστικων καθεστωτων, οι αμασχαλες μου ειχαν ξεχασει πως προφερεται το αξ. Ηφθασα στην παραλια, μια μεγααααλη αμμουδερη τετοια, γιοματη αμμος η παραλια, αδεια ομως ηταν, παρα μονον μια δεσποινις εκει περα τοπλες μαλιστα [ναι ητο αποψις αν μη τι άλλο, να βγαινεις τοπλες και μονη να κολυμβεις στην μεσογειος, μην (γενικη του μηνος) Οκτώβριο χωρις μι]. Ητρεξα να προσεγγισω, να βγαλω και καμια φωτο διοτι ειμαι ματακιας πρωτης αλλα ειχε γινει μπλουμ, σαν φασολακια σε βραδινο συσσιτιο σε φυλακιο στον Εβρο, τον μονο αρσενικο νομο της χωρας. Την παινευουν πολυ την Μπαρθελονετα με το ονομα. Γιατι, δεν καταλαβα. Ενα συμπλεγμα μικροτατων οικοδομικων τετραγωνων με το μερος να ειναι (ελεγε ο οδηγος) οπως ηταν προ 150 ετων. Δεν μου φανηκε πολυ τετοιο παντως. Η υγρασια παντως ειχε γινει υετος θυελλικος, εψαχνα μερος να καλυφθω και ενα αργεντινικο φαγαδικο στην οδον de sant elm ενεφανισθη ενωπιον μου δικην αλεξιβροχιου. Φαινομανε ταλαιπωρος ωσαν το κοριτσακι με τα σπιρτα, το τσαμενο! Μπορω να επιω μιαν μπυρα; ρωτησα τον γκαρσονη ο οποιος αν του ελεγα κατι για την μητερα του και τας σεξουαλικας της επιδοσεις, δεν θα αποκτουσε τετοιο υφος: “Σολο σερβεθα; νοοοοο!” Αδειο το μαγαζι εν τω μεταξυ, πλην δυο τραπεζιων. Θα τον ψαξω στο τριπαντβαϊζορ να τονισω ποσο γλυκουλης ητο.
