FRIDA08
Member
- Μηνύματα
- 445
- Likes
- 1.298
- Επόμενο Ταξίδι
- ???Covid Era
- Ταξίδι-Όνειρο
- Διάστημα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
Ημέρα 1η-2η
Θεσσαλονίκη- Κωνσταντινούπολη- Μπανγκόκ- Ανόι
Το ρολόι έδειχνε 12:25 όταν απογειωθήκαμε από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Οι τούρκικες μας εξέπληξαν ευχάριστα. Για πτήση λιγότερο από μία ώρα το φαγητό ήταν εντυπωσιακά πολύ (οικονομική θέση), το σέρβις πολύ καλό, η πτήση on time. Σε μια ωρίτσα ήμασταν στην Πόλη.
Η αναμονή για την επόμενη πτήση ήταν 6 ώρες, ήταν και μεσημεράκι και ήμασταν στο κατάλληλο μέρος για φαγητό. Πήραμε το μετρό από το αεροδρόμιο, κατεβήκαμε στο κέντρο, φάγαμε και γυρίσαμε στο αεροδρόμιο για να πάρουμε την πτήση για Μπανγκόκ.
Η ανακοίνωση ότι η πτήση θα είχε μιάμιση ώρα καθυστέρηση μας έκανε να αγχωθούμε για την πτήση από ΒΚΚ για Ανόι, αλλά και να ξοδέψουμε μερικά ευρώ στις χαζομάρες των Duty free. Η ώρα πέρασε, επιβιβαστήκαμε και τελικά απογειωθήκαμε με 2 ώρες καθυστέρηση. Πέραν τούτου όμως οι τούρκικες μας ξαναεντυπωσίασαν με το service, το φαγητό και το comfort kit που έδωσαν, το personal entertainment program (δεν είμαι σίγουρη ότι λέγεται έτσι) και την ευγένεια των αεροσυνοδών. Ταινιούλα, ύπνος, ʽΒρες τις διαφορέςʼ και προσγειωνόμαστε στη ΒΚΚ.
Τρέχουμε για να πάρουμε τις αποσκευές και βούρ στον γκισέ της Quatar να τσεκάρουμε για Ανόι ( γιατί στο μεταξύ από τις 4 ώρες που ήταν στο πρόγραμμα ανάμεσα στις πτήσεις, είχαν απομείνει λιγότερο από 2).
Η πτήση για Ανόι είχε και αυτή καθυστέρηση 30 λεπτά αλλά κάλυψε τη διαφορά στη διαδρομή. Η Quatar δεν στάθηκε αντάξια των προσδοκιών μας. Το αεροπλάνο ήταν εξόφθαλμα βρώμικο, το service κακό και το φαγητό κακό και λίγο.
Στις 14:00 ήμασταν στο Ανόι. Η τροπική ζέστη και υγρασία ήταν ιδιαίτερα αισθητή και η ουρά μιας ώρας και 20 λεπτών για τη Βίζα δεν ήταν και το καλύτερο καλωσόρισμα. Το πολύχρωμο αυτοκόλλητο της Βίζας κολλήθηκε στο διαβατήριό μας, σφραγίστηκε και βγήκαμε να πάρουμε τις βαλίτσες μας, για τις οποίες κάποια στιγμή ανησυχήσαμε ότι μπορεί -μετά από τόση ώρα αναμονής- και να μην τις βρίσκαμε. Τελικά όλα ΟΚ.
Πήγαμε σε έναν γκισέ που έγραφε “Tourist information” αλλά τελικά αυτό που κάνανε ήταν να κλείνουνε ξενοδοχεία και ταξί. Εμείς είχαμε κλείσει ξενοδοχείο από το Internet , τους δείξαμε την κράτηση και μας ζήτησαν 30$ για ταξί μέχρι εκεί. Μας φάνηκαν πολλά σε σχέση με τα 12 που έλεγε το LP και όσα είχαμε διαβάσει. Βγήκαμε έξω και ρωτήσαμε για λεωφορείο. Καταλάβαμε εξ αρχής ότι τα Αγγλικά των Βιετναμέζων δεν ήταν το δυνατό τους σημείο και η γλώσσα του σώματος έκανε το θαύμα της.
Μπήκαμε στο λεωφορείο αφού πρώτα μας έδωσαν ένα χαρτάκι με νούμερο που αντιστοιχούσε στη βαλίτσα μας. Πληρώσαμε 2$ το άτομο και μετά από μία ώρα ήμασταν στο κέντρο του Ανόι, στο Old Quarter. Από εκεί πήραμε ταξί για να μας πάει 2 δρόμους πιο κάτω που ήταν το ξενοδοχείο μας με 5$ ( Μάλλον κακό deal, αλλά ήμασταν πολύ κουρασμένοι για να ψάχνουμε).
Τσεκάρουμε στο ξενοδοχείο και βγαίνουμε για μια βολτίτσα. Στη διαδρομή από αεροδρόμιο είχαμε ψυλλιαστεί ότι οι Βιετναμέζοι έχουν σχέση πάθους με το κορνάρισμα, αλλά τώρα το επιβεβαιώναμε. Κορνάρουν αναίτια και ασταμάτητα. Συνέχεια. Από κάποιο σημείο και μετά ακούγεται σαν μουσική στα αυτιά σου. Και δεν είναι το μόνο στοιχείο που κάνει ενδιαφέρουσα την κυκλοφοριακή τους αγωγή. Για συμμόρφωση με τα φανάρια ούτε λόγος, κουβαλάνε απίστευτα φορτία και άτομα πάνω στα μηχανάκια, σταματάν όπου θέλουν, μπαίνουν σε μονόδρομους και ακολουθούν ο καθένας τον δικό του ΚΟΚ ( στον Νότο είναι καλύτερα τα πράγματα).
Πήγαμε μια βόλτα μέχρι τη λίμνη Hoan Kiem, αγοράσαμε εισιτήρια για το Water puppet theater για 2 μέρες μετά (3$/ άτομο) και φάγαμε σε ένα Ιταλικό ( ο Θεός να το κάνει) που μας σύστησαν από το ξενοδοχείο. Εξουθενωμένοι γυρίσαμε μέσα από τους δαιδαλώδεις δρόμους του Old Quarter στο ξενοδοχείο
Tips:
1) Το Visa approval letter το είχαμε κανονίσει μέσω Internet από Ελλάδα και δώσαμε 14 $/ άτομο . Για την υπόλοιπη διαδικασία στο αεροδρόμιο δώσαμε άλλα 25$/ άτομο.
2) Το ξενοδοχείο που κλείσαμε ήταν το Sunshine Suites Hotel (23$/ βραδιά). Κεντρικό, καθαρό, πολύ εξυπηρετικό προσωπικό, το πρωινό μέτριο αλλά το value for money πολύ καλό
www.sunshinesuites.com.vn
Θεσσαλονίκη- Κωνσταντινούπολη- Μπανγκόκ- Ανόι
Το ρολόι έδειχνε 12:25 όταν απογειωθήκαμε από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Οι τούρκικες μας εξέπληξαν ευχάριστα. Για πτήση λιγότερο από μία ώρα το φαγητό ήταν εντυπωσιακά πολύ (οικονομική θέση), το σέρβις πολύ καλό, η πτήση on time. Σε μια ωρίτσα ήμασταν στην Πόλη.
Η αναμονή για την επόμενη πτήση ήταν 6 ώρες, ήταν και μεσημεράκι και ήμασταν στο κατάλληλο μέρος για φαγητό. Πήραμε το μετρό από το αεροδρόμιο, κατεβήκαμε στο κέντρο, φάγαμε και γυρίσαμε στο αεροδρόμιο για να πάρουμε την πτήση για Μπανγκόκ.
Η ανακοίνωση ότι η πτήση θα είχε μιάμιση ώρα καθυστέρηση μας έκανε να αγχωθούμε για την πτήση από ΒΚΚ για Ανόι, αλλά και να ξοδέψουμε μερικά ευρώ στις χαζομάρες των Duty free. Η ώρα πέρασε, επιβιβαστήκαμε και τελικά απογειωθήκαμε με 2 ώρες καθυστέρηση. Πέραν τούτου όμως οι τούρκικες μας ξαναεντυπωσίασαν με το service, το φαγητό και το comfort kit που έδωσαν, το personal entertainment program (δεν είμαι σίγουρη ότι λέγεται έτσι) και την ευγένεια των αεροσυνοδών. Ταινιούλα, ύπνος, ʽΒρες τις διαφορέςʼ και προσγειωνόμαστε στη ΒΚΚ.
Τρέχουμε για να πάρουμε τις αποσκευές και βούρ στον γκισέ της Quatar να τσεκάρουμε για Ανόι ( γιατί στο μεταξύ από τις 4 ώρες που ήταν στο πρόγραμμα ανάμεσα στις πτήσεις, είχαν απομείνει λιγότερο από 2).
Η πτήση για Ανόι είχε και αυτή καθυστέρηση 30 λεπτά αλλά κάλυψε τη διαφορά στη διαδρομή. Η Quatar δεν στάθηκε αντάξια των προσδοκιών μας. Το αεροπλάνο ήταν εξόφθαλμα βρώμικο, το service κακό και το φαγητό κακό και λίγο.
Στις 14:00 ήμασταν στο Ανόι. Η τροπική ζέστη και υγρασία ήταν ιδιαίτερα αισθητή και η ουρά μιας ώρας και 20 λεπτών για τη Βίζα δεν ήταν και το καλύτερο καλωσόρισμα. Το πολύχρωμο αυτοκόλλητο της Βίζας κολλήθηκε στο διαβατήριό μας, σφραγίστηκε και βγήκαμε να πάρουμε τις βαλίτσες μας, για τις οποίες κάποια στιγμή ανησυχήσαμε ότι μπορεί -μετά από τόση ώρα αναμονής- και να μην τις βρίσκαμε. Τελικά όλα ΟΚ.
Πήγαμε σε έναν γκισέ που έγραφε “Tourist information” αλλά τελικά αυτό που κάνανε ήταν να κλείνουνε ξενοδοχεία και ταξί. Εμείς είχαμε κλείσει ξενοδοχείο από το Internet , τους δείξαμε την κράτηση και μας ζήτησαν 30$ για ταξί μέχρι εκεί. Μας φάνηκαν πολλά σε σχέση με τα 12 που έλεγε το LP και όσα είχαμε διαβάσει. Βγήκαμε έξω και ρωτήσαμε για λεωφορείο. Καταλάβαμε εξ αρχής ότι τα Αγγλικά των Βιετναμέζων δεν ήταν το δυνατό τους σημείο και η γλώσσα του σώματος έκανε το θαύμα της.
Μπήκαμε στο λεωφορείο αφού πρώτα μας έδωσαν ένα χαρτάκι με νούμερο που αντιστοιχούσε στη βαλίτσα μας. Πληρώσαμε 2$ το άτομο και μετά από μία ώρα ήμασταν στο κέντρο του Ανόι, στο Old Quarter. Από εκεί πήραμε ταξί για να μας πάει 2 δρόμους πιο κάτω που ήταν το ξενοδοχείο μας με 5$ ( Μάλλον κακό deal, αλλά ήμασταν πολύ κουρασμένοι για να ψάχνουμε).
Τσεκάρουμε στο ξενοδοχείο και βγαίνουμε για μια βολτίτσα. Στη διαδρομή από αεροδρόμιο είχαμε ψυλλιαστεί ότι οι Βιετναμέζοι έχουν σχέση πάθους με το κορνάρισμα, αλλά τώρα το επιβεβαιώναμε. Κορνάρουν αναίτια και ασταμάτητα. Συνέχεια. Από κάποιο σημείο και μετά ακούγεται σαν μουσική στα αυτιά σου. Και δεν είναι το μόνο στοιχείο που κάνει ενδιαφέρουσα την κυκλοφοριακή τους αγωγή. Για συμμόρφωση με τα φανάρια ούτε λόγος, κουβαλάνε απίστευτα φορτία και άτομα πάνω στα μηχανάκια, σταματάν όπου θέλουν, μπαίνουν σε μονόδρομους και ακολουθούν ο καθένας τον δικό του ΚΟΚ ( στον Νότο είναι καλύτερα τα πράγματα).
Πήγαμε μια βόλτα μέχρι τη λίμνη Hoan Kiem, αγοράσαμε εισιτήρια για το Water puppet theater για 2 μέρες μετά (3$/ άτομο) και φάγαμε σε ένα Ιταλικό ( ο Θεός να το κάνει) που μας σύστησαν από το ξενοδοχείο. Εξουθενωμένοι γυρίσαμε μέσα από τους δαιδαλώδεις δρόμους του Old Quarter στο ξενοδοχείο
Tips:
1) Το Visa approval letter το είχαμε κανονίσει μέσω Internet από Ελλάδα και δώσαμε 14 $/ άτομο . Για την υπόλοιπη διαδικασία στο αεροδρόμιο δώσαμε άλλα 25$/ άτομο.
2) Το ξενοδοχείο που κλείσαμε ήταν το Sunshine Suites Hotel (23$/ βραδιά). Κεντρικό, καθαρό, πολύ εξυπηρετικό προσωπικό, το πρωινό μέτριο αλλά το value for money πολύ καλό
www.sunshinesuites.com.vn
Attachments
-
486,2 KB Προβολές: 159
Last edited by a moderator: