lefos1986
Member
- Μηνύματα
- 60
- Likes
- 59
- Επόμενο Ταξίδι
- Singapore-Indonesia
Περιεχόμενα
Δεύτερη μέρα στη Ρώμη(ημέρα Δευτέρα) και σηκωνόμαστε πρωί για Βατικανό.Πρωινό λοιπόν ,εσπρεσάκι και πάλι στον δρόμο.Εδώ καλό είναι να αναφέρω ότι τα εισιτήρια τα έκλεισα από το ίντερνετ από το επίσημο site του Βατικανού με κόστος 20 ευρώ (από τα εκδοτήρια του μουσείου το κόστος είναι 16 ευρώ αλλά η ουρά είναι τεράστια και το χάσιμο του χρόνου σου χαλάει το πρόγραμμα.)Οπότε προσπερνάμε το "φίδι" και κατευθυνόμαστε με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη για την είσοδο.
Εκεί αφού περνάμε τον απαραίτητο έλεγχο ξεκινάμε το χάζεμα.Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν μπήκαμε με κάποιον ξεναγό αφενώς διότι Έλληνα δεν βρήκαμε αφετέρου διότι δε θέλαμε να δεσμευτούμε σε γκρουπ με άλλους τουρίστες.Όπως και να χει όσο καλά και να τα μιλάγαμε τα αγγλικά δεν είναι μητρική μας γλώσσα,οπότε δεν θα είχαμε την ιδανική εικόνα.Επίσης όπως έγραψα δεν είμαστε και τόσο fun των μουσείων αν και μπορώ να πω έστω και μόνοι μας φάγαμε σχεδόν ένα τετράωρο μέχρι να το γυρίσουμε με μία μεγάλη στάση στην Καπέλα σιξτίνα,όπου μας περίμενε μία απίστευτα μεγάλη έκπληξη.Και τι έκπληξη??Ξαφνικά και ενώ κάναμε τη στάση μας να χαζέψουμε την μαγική αυτή αίθουσα διαβάζοντας παράλληλα την ιστορία της από οδηγό στα Ελληνικά που είχαμε κατεβάσει στο κινητό,ακούμε από την ασφάλεια της αίθουσας "excuse me,excuse me".Αργούμε να πάρουμε χαμπάρι ότι μιλούσαν σε μας ενώ με την άκρη του ματιού μου διακρίνω κίνηση στα 5 μέτρα από μένα.Ένας "κυριούλης"με καροτσάκι και μια οθόνη μπροστά του ερχόταν στο μπροστινό μέρος της αίθουσας που είχαμε βρει λίγο χώρο εγώ με τα κορίτσια μου.Και ποιος ήταν?

Εντάξει δέος....Ότι και να πω δεν περιγράφει την στιγμή.Βρισκόμουν στην καπέλα σιξτίνα στιγμή μοναδική από μόνη της και λίγο δίπλα μου καθήμενος στο αμαξίδιο του ο Steven Hoking.
Αφού λοιπόν μετά από λίγο ξεπερνάμε το ευχάριστο σοκ αρχίζουμε ξανά την ξενάγηση μας σχετικά με τη καπέλα σιξτίνα.
Τελειώνουμε με το μουσείο περίπου στις 13:30 και κατευθυνόμαστε για Βασιλική του Αγίου Πέτρου όπου γίνεται το αδιαχώρητο οπότε το αφήνουμε για "αύριο"(Δυστυχώς δεν μπήκαμε ποτέ,αλλά έτσι και αλλιώς έπρεπε να αφήσουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Ρώμη για το επόμενο ταξίδι μας) .Φεύγουμε από Την Βασιλική ψάχνοντας να βρούμε ένα μαγαζί το οποίο είχε πολύ καλά σχόλια στο tripadvisor.Σπαγγέτι πέστο τελείως άνοστο και με μία αγενή υπάλληλο η οποία δεν ήθελε καν να μας δώσει κωδικό wifi,(ισχυριζόμενη ότι δεν έχει αν κατάλαβα καλά τη γλώσσα του σώματος) και με αγγλικά γρι...
Τελειώνουμε με το "φαγητό" και ένα παγωτό πάλι επιβαλλόταν.Φριτζιτάριουμ 2 στα 2 και στη συνέχεια καφεδάκι πάλι cafe sant eustachio αυτή τη φορά όμως θέλαμε να κάτσουμε.Το αδιαχώρητο μέσα και τα 5 τραπεζάκια έξω πιασμένα.Να πάρει.Αναγκαστικά πάλι όρθιοι θα το πιούμε.Πάμε ταμείο πληρώνουμε παραλαμβάνουμε και πάμε προς τα έξω όπου για καλή μας τύχη μόλις άδειαζε ένα τραπέζι.Καθόμαστε και έρχεται ο υπάλληλος να μας ενημερώσει πως αν θα κάτσουμε θα πρέπει να πληρώσουμε 5 ευρώ επιπλέον και οι 5 μαζί στο σύνολο λόγω επιπλεόν φόρου.Του δίνω τα λεφτά μας φέρνει την απόδειξη απολαμβάνουμε με την ηρεμία μας τον καφέ μας και κάπου στις 18:00 αποφασίζουμε ότι επειδή είμαστε από το πρωί στο πόδι χρειαζόμαστε λίγη ξεκούραση.
Πάμε ξενοδοχείο ίσα που βγάζουμε τα παπούτσια να ξεκουράσουμε τα πόδια και ξανά έξω.Για κακή μου τύχη κοντά στο μετρό Οταβιάνο έχει κατάστημα Κίκο.(Κίκο είναι Ιταλική αλυσίδα καλλυντικών με έδρα το Μιλάνο,με από τι μου παν τα κορίτσια πολύ καλή ποιότητα και τιμές)Φτάνουμε στο κατάστημα κοντά στις 8,με σκοπό να ψωνίσουν κανένα τεταρτάκι...Που να ξερα ο δύσμοιρος?φύγαμε από το μαγαζί στις 21:30.Μια μιση ώρα εγώ έτοιμος να κόψω φλέβα.Κάπου στις 21:15 ρωτάω την υπάλληλο τι ώρα κλείνουν?Και μου λέει ότι κανονικά κλείνουν στις 20:00 αλλά αν έχουν πελάτες δεν τους βγάζουν έξω...μα τι καλές...Αρπάζω λοιπόν την ευκαιρία και πιέζω τα κορίτσια να επιταχύνουν τα ψώνια τους για να μη κρατάμε κιάλλο τα κορίτσια.Ευτυχώς φεύγουμε αφού χάσαμε όλο μας το απόγευμα και μετά βόλτα, περπάτημα στην πόλη και κατά τις 23:00 πίσω ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε για αύριο.Το πρόγραμμα έλεγε Κολοσσαίο και Ρωμαική αγορά για πρωί και βλέπουμε για το απόγευμα...
Εκεί αφού περνάμε τον απαραίτητο έλεγχο ξεκινάμε το χάζεμα.Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν μπήκαμε με κάποιον ξεναγό αφενώς διότι Έλληνα δεν βρήκαμε αφετέρου διότι δε θέλαμε να δεσμευτούμε σε γκρουπ με άλλους τουρίστες.Όπως και να χει όσο καλά και να τα μιλάγαμε τα αγγλικά δεν είναι μητρική μας γλώσσα,οπότε δεν θα είχαμε την ιδανική εικόνα.Επίσης όπως έγραψα δεν είμαστε και τόσο fun των μουσείων αν και μπορώ να πω έστω και μόνοι μας φάγαμε σχεδόν ένα τετράωρο μέχρι να το γυρίσουμε με μία μεγάλη στάση στην Καπέλα σιξτίνα,όπου μας περίμενε μία απίστευτα μεγάλη έκπληξη.Και τι έκπληξη??Ξαφνικά και ενώ κάναμε τη στάση μας να χαζέψουμε την μαγική αυτή αίθουσα διαβάζοντας παράλληλα την ιστορία της από οδηγό στα Ελληνικά που είχαμε κατεβάσει στο κινητό,ακούμε από την ασφάλεια της αίθουσας "excuse me,excuse me".Αργούμε να πάρουμε χαμπάρι ότι μιλούσαν σε μας ενώ με την άκρη του ματιού μου διακρίνω κίνηση στα 5 μέτρα από μένα.Ένας "κυριούλης"με καροτσάκι και μια οθόνη μπροστά του ερχόταν στο μπροστινό μέρος της αίθουσας που είχαμε βρει λίγο χώρο εγώ με τα κορίτσια μου.Και ποιος ήταν?

Εντάξει δέος....Ότι και να πω δεν περιγράφει την στιγμή.Βρισκόμουν στην καπέλα σιξτίνα στιγμή μοναδική από μόνη της και λίγο δίπλα μου καθήμενος στο αμαξίδιο του ο Steven Hoking.
Αφού λοιπόν μετά από λίγο ξεπερνάμε το ευχάριστο σοκ αρχίζουμε ξανά την ξενάγηση μας σχετικά με τη καπέλα σιξτίνα.
Τελειώνουμε με το μουσείο περίπου στις 13:30 και κατευθυνόμαστε για Βασιλική του Αγίου Πέτρου όπου γίνεται το αδιαχώρητο οπότε το αφήνουμε για "αύριο"(Δυστυχώς δεν μπήκαμε ποτέ,αλλά έτσι και αλλιώς έπρεπε να αφήσουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Ρώμη για το επόμενο ταξίδι μας) .Φεύγουμε από Την Βασιλική ψάχνοντας να βρούμε ένα μαγαζί το οποίο είχε πολύ καλά σχόλια στο tripadvisor.Σπαγγέτι πέστο τελείως άνοστο και με μία αγενή υπάλληλο η οποία δεν ήθελε καν να μας δώσει κωδικό wifi,(ισχυριζόμενη ότι δεν έχει αν κατάλαβα καλά τη γλώσσα του σώματος) και με αγγλικά γρι...
Τελειώνουμε με το "φαγητό" και ένα παγωτό πάλι επιβαλλόταν.Φριτζιτάριουμ 2 στα 2 και στη συνέχεια καφεδάκι πάλι cafe sant eustachio αυτή τη φορά όμως θέλαμε να κάτσουμε.Το αδιαχώρητο μέσα και τα 5 τραπεζάκια έξω πιασμένα.Να πάρει.Αναγκαστικά πάλι όρθιοι θα το πιούμε.Πάμε ταμείο πληρώνουμε παραλαμβάνουμε και πάμε προς τα έξω όπου για καλή μας τύχη μόλις άδειαζε ένα τραπέζι.Καθόμαστε και έρχεται ο υπάλληλος να μας ενημερώσει πως αν θα κάτσουμε θα πρέπει να πληρώσουμε 5 ευρώ επιπλέον και οι 5 μαζί στο σύνολο λόγω επιπλεόν φόρου.Του δίνω τα λεφτά μας φέρνει την απόδειξη απολαμβάνουμε με την ηρεμία μας τον καφέ μας και κάπου στις 18:00 αποφασίζουμε ότι επειδή είμαστε από το πρωί στο πόδι χρειαζόμαστε λίγη ξεκούραση.
Πάμε ξενοδοχείο ίσα που βγάζουμε τα παπούτσια να ξεκουράσουμε τα πόδια και ξανά έξω.Για κακή μου τύχη κοντά στο μετρό Οταβιάνο έχει κατάστημα Κίκο.(Κίκο είναι Ιταλική αλυσίδα καλλυντικών με έδρα το Μιλάνο,με από τι μου παν τα κορίτσια πολύ καλή ποιότητα και τιμές)Φτάνουμε στο κατάστημα κοντά στις 8,με σκοπό να ψωνίσουν κανένα τεταρτάκι...Που να ξερα ο δύσμοιρος?φύγαμε από το μαγαζί στις 21:30.Μια μιση ώρα εγώ έτοιμος να κόψω φλέβα.Κάπου στις 21:15 ρωτάω την υπάλληλο τι ώρα κλείνουν?Και μου λέει ότι κανονικά κλείνουν στις 20:00 αλλά αν έχουν πελάτες δεν τους βγάζουν έξω...μα τι καλές...Αρπάζω λοιπόν την ευκαιρία και πιέζω τα κορίτσια να επιταχύνουν τα ψώνια τους για να μη κρατάμε κιάλλο τα κορίτσια.Ευτυχώς φεύγουμε αφού χάσαμε όλο μας το απόγευμα και μετά βόλτα, περπάτημα στην πόλη και κατά τις 23:00 πίσω ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε για αύριο.Το πρόγραμμα έλεγε Κολοσσαίο και Ρωμαική αγορά για πρωί και βλέπουμε για το απόγευμα...



Last edited by a moderator: