Journeyer
Member
- Μηνύματα
- 10
- Likes
- 29
- Επόμενο Ταξίδι
- Βενετία-Γκάρντα-Δολομίτες
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βιετνάμ - Λάος - Καμπότζη
Περιεχόμενα
6η ημέρα (30 Αυγούστου): Ρώμη
Συναντηθήκαμε λοιπόν και περπατήσαμε προς την Piazza del Popolo. Μπήκαμε στην εκκλησία της Santa Maria del Popolo, η οποία είναι εκθαμβωτική και είδαμε το παρεκκλήσι Κίτζι (όπου πέθανε ο πρώτος καρδινάλιος στους "Illuminati"
). Έπειτα, κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο της Villa Borghese και τους κήπους Pincio. Κάνοντας περίπατο, φτάσαμε στη Gallerie Borghese, όπου είχαμε σκοπό να χρησιμοποιήσουμε την προσφορά της Roma Pass (σου δίνει τα 2 πρώτα μουσεία που επισκέπτεσαι δωρεάν). Ωστόσο, ατυχώς πληροφορηθήκαμε ότι θα έπρεπε να είχαμε κλείσει εισιτήρια πολύ νωρίτερα μέσω Internet, καθώς σύμφωνα με την υπάλληλο, δεν υπήρχαν καθόλου θέσεις. Όμως, αν είχαμε κλείσει εισιτήρια, θα έπρεπε να πληρώσουμε με πιστωτική και δεν γινόταν δεκτή η Roma Pass και θέλαμε να την χρησιμοποιήσουμε - ειδικά τώρα που την είχαμε ήδη πληρώσει - εκεί γιατί το εισιτήριο είναι ακριβότερο από άλλα μουσεία. Με λίγα λόγια, φιάσκο! Τέλος πάντων, εγώ δεν είχα και μεγάλη επιθυμία να πάω στη Gallerie, αλλά αν θέλετε οπωσδήποτε να πάτε, κλείστε εισιτήρια από πριν (πρέπει να έχετε αποφασίσει μέρα και ώρα που θα πάτε). Επίσης, να έχετε υπόψη ότι τα μουσεία στη Ρώμη τη Δευτέρα (την επόμενη μέρα, δηλαδή) είναι κλειστά (εξαιρουμένης της Κρύπτης των Καπουτσίνων), οπότε μην κανονίσετε να πάτε Δευτέρα σε κάποιο μουσείο γιατί θα φάτε πόρτα. Ευτυχώς αυτό το ξέραμε.
Θέλαμε, λοιπόν, να αξιοποιήσουμε τη Roma Pass, εξάλλου τα υπόλοιπα μέρη της παρέας θα έφευγαν την επόμενη μέρα. Οπότε, αποφασίσαμε να πάμε στο μουσείο του Καπιτωλίου, για το οποίο είχα διαβάσει εξαιρετικές απόψεις και ήθελα οπωσδήποτε να πάω. Πήραμε το μετρό από την Piazza di Spagna, όπου πρέπει ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, γιατί εμάς πήγαν να μάς κλέψουν κάτι 15χρονα. Η "μπανάνα" στη μέση, αν και βολική, είναι εύκολη στο άνοιγμα όταν υπάρχει πολύ στριμωξίδι στο μετρό της Ρώμης. Μέσα στην αναμπουμπούλα, 2 από τα 3 παιδιά που είχαν βγει σε αναζήτηση πορτοφολιών είχαν στριμώξει έναν από την παρέα μας, ο ένας από μπροστά κι ο άλλος από πίσω, άνοιξε το φερμουάρ ο μπροστινός κι άρχισε να ψαχουλεύει. Ευτυχώς, τον πήρε χαμπάρι το θύμα και ο άλλος την έκανε με ελαφρά πριν προλάβουμε να φωνάξουμε (άνοιγαν οι πόρτες εκείνη την ώρα). Εν πάσει περιπτώσει, πρέπει να είστε πάρα πολύ προσεκτικοί, μάς το είπε κι ένας υπάλληλος του μετρό αργότερα, όταν είδε ότι είχα λίγο χαλαρά την τσάντα μου (για την ακρίβεια, μου είπε να τη σφίγγω πάνω μου και να μην την αφήνω λεπτό από τα μάτια μου).
Μετά από αυτό το συμβάν, κατεβήκαμε στο σταθμό του Κολοσσαίου και βγάλαμε φωτογραφίες απέξω, προχωρήσαμε προς Piazza Venezia, δίπλα στην οποία βρίσκεται το Καπιτώλιο. Το μουσείο του Καπιτωλίου αποτελείται από 2 κτίρια αντικριστά στην Piazza del Campidoglio. Καταπληκτικό μουσείο, αξίζει πραγματικά να το επισκεφθείτε (τελικά κάθε εμπόδιο για καλό, πιστεύω ότι δεν θα εντυπωσιαζόμασταν τόσο στην Gallerie Borghese). Είναι λιγότερο τουριστικό, χωρίς αυτό να μειώνει καθόλου την αξία του, ίσα - ίσα μάλιστα, γιατί δεν ενοχλείσαι από τους υπόλοιπους επισκέπτες και μπορείς να επεξεργαστείς με την ησυχία σου το κάθε έργο.
Έπειτα, περπατήσαμε προς την Isola Tiberina για να βγούμε από την άλλη μεριά του Τίβερη, στο Trastevere. Καθώς λιμοκτονούσαμε, καθίσαμε σε ένα εστιατόριο (δεν θυμάμαι πώς το έλεγαν, αλλά το έχουμε βγάλει φωτογραφία όπου φαίνεται ο τίτλος, οπότε θα το δείτε εκεί). Εγώ παρήγγειλα μία μακαρονάδα al oglio, η οποία ήταν πραγματικά υπέροχη και πολύ πολύ καυτερή!!! Ο φίλος μου παρήγγειλε κάτι που δεν ήξερε ακριβώς τι περιέχει, ρώτησε το σερβιτόρο, ο οποίος δε μιλούσε καθόλου αγγλικά και του είπε απλά "this is pasta". Εντάξει, λέει και ο φίλος μου, αφού λέει ο άνθρωπος ότι είναι pasta, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το φάω!
- Χριστιανέ μου, του είπα, δεν είδες ότι αυτό το πιάτο που παρήγγειλες ήταν στον κατάλογο κάτω από ένα άλλο που περιείχε τη λέξη "lobster"? Τι πιάτο περιμένεις να σου φέρει αφού ήταν κάτω από το άλλο με τον αστακο? Μακαρόνια με τίποτα μύδια ή στρείδια θα σου φέρουν!!!" Τι το' θελα και μίλησα. Σε λίγο, να σου μια πιατελάρα με 4 μύδια τεράστια. Όπως καταλαβαίνετε, έπεσε τρελή καζούρα κι από τότε του το χτυπάω συνεχώς
.
Καταλήξαμε για βόλτα στο Campo di Fiori και στο Πάνθεον.
7η ημέρα (31 Αυγούστου): Ρώμη
Οι υπόλοιποι 3 της παρέας θα έφευγαν το απόγευμα, οπότε είπαμε να πάμε στην Κρύπτη των Καπουτσίνων. Φτάνοντας στην Piazza Barberini με το μετρό, βρεθήκαμε μπροστά στην κρήνη του Τρίτωνα του Bernini. Η Κρύπτη των Καπουτσίνων είναι ένα μουσείο - εκκλησία που περιλαμβάνει χιλιάδες οστά των μοναχών αυτών, τα οποία περιμάζεψε το 1793 ένας διωκόμενος από τη νεοσυσταθείσα Γαλλική Δημοκρατία Καπουτσίνος μοναχός και σιγά - σιγά ίδρυσε αυτό τον χώρο. Το θέαμα είναι λίγο τρομακτικό, αν σκεφτείτε ότι έχουν φτιάξει φωτιστικά οροφής από κόκκαλα που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι σου, καθώς περνάς από αίθουσα σε αίθουσα (μόνο στα δωμάτια με τα οστά, όχι στο μουσείο). Ωστόσο, είναι κάτι τελείως διαφορετικό κι αξίζει τον κόπο, κυρίως για την ιστορία των Καπουτσίνων και τις πεποιθήσεις τους σχετικά με την αναγκαιότητα σωματικής και ψυχικής κάθαρσης.
Συνεχίσαμε προς την εκκλησία της Santa Maria della Vittoria, όπου εκτίθεται η Έκσταση της Αγίας Τερέζας του Bernini, αλλά φάγαμε πόρτα γιατί η εκκλησία κλείνει γύρω στις 12 το μεσημέρι και ανοίγει ξανά το απόγευμα. Οπότε, πήραμε λεωφορείο προς τη Via del Corso (νομίζω το 62 και το 35 πάνε) και πήγαμε στο Πάνθεον, στου οποίου το εσωτερικό δεν είχαμε πάει ακόμα, καθώς περνούσαμε πάντα βράδυ που είχε κλείσει. Εκεί είδαμε τον τάφο του Ραφαήλ, με κάποια πολύ συγκινητικά λόγια για τον καλλιτέχνη και το περίφημο oculus, την τρύπα στην οροφή του ναού. Φάγαμε στην Taverna del Seminario (Via del Seminario) εκεί δίπλα πολύ ωραίες πίτσες!! Ευγενέστατο και πολύ εξυπηρετικό προσωπικό σε ένα πολύ καλαίσθητο περιβάλλον.
Αποχαιρετήσαμε τους άλλους 3 που έφευγαν για αεροδρόμιο και πήραμε για άλλη μια φορά το λεωφορείο 492, για να επισκεφθούμε τον τρούλο (la cupola) της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, που δεν είχαμε προλάβει την προηγούμενη μέρα που είχαμε αφιερώσει στο Βατικανό. Μόλις είδα το σύνολο των σκαλιών που έπρεπε να ανέβω, με έλουσε κρύος ιδρώτας
. Το εισιτήριο για τον τρούλό είναι ξεχωριστό από το εισιτήριο για τα μουσεία του Βατικανού (στη βασιλική, έτσι κι αλλιώς, μπαίνεις δωρεάν). Τουλάχιστον, είχες την επιλογή να πάρεις το ασανσέρ και να ανέβεις ΜΟΝΟ 320 σκαλιά μέχρι την κορφή (7€). Σε διαφορετική περίπτωση, θα ανέβαινα 551 σκαλιά (5€) με κίνδυνο κατάρρευσης του αναπνευστικού μου συστήματος . Φυσικά, προτίμησα την πρώτη επιλογή. Η θέα πάνω στον τρούλο μάς αποζημίωσε, οφείλω να πω.
Κατεβαίνοντας, πήγαμε να ρίξουμε μια ματιά στο κατάστημα Storia e Magia (Via Ottaviano 32), για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλά λόγια. Μετά, διασχίσαμε όοοολη την Via Crescenzio μέχρι την Piazza Cavour και βγήκαμε στον Τίβερη, σε ένα σημείο με απρόσκοπτη θέα στο ποτάμι και τους κωπηλάτες που προπονούνταν και βγάλαμε φωτό. Αγόρασα δώρο για το σκυλάκι μου (βλέπετε φωτό προφίλ
), ιταλική λιχουδίτσα, και φάγαμε - τα πήραμε στο χέρι δηλαδή - σε μία pizzeria δίπλα στο Πάνθεον (προσέξτε λίγο εκεί, γιατί από την κάτω μεριά, στην εσωτερική αυλή του ναού κυκλοφορούν κάτι γομάρια ποντίκια και τσίριξα μόλις με πληροφόρησαν επ' αυτού). Παγωτό Venchi - θεσμός.
Συναντηθήκαμε λοιπόν και περπατήσαμε προς την Piazza del Popolo. Μπήκαμε στην εκκλησία της Santa Maria del Popolo, η οποία είναι εκθαμβωτική και είδαμε το παρεκκλήσι Κίτζι (όπου πέθανε ο πρώτος καρδινάλιος στους "Illuminati"

Θέλαμε, λοιπόν, να αξιοποιήσουμε τη Roma Pass, εξάλλου τα υπόλοιπα μέρη της παρέας θα έφευγαν την επόμενη μέρα. Οπότε, αποφασίσαμε να πάμε στο μουσείο του Καπιτωλίου, για το οποίο είχα διαβάσει εξαιρετικές απόψεις και ήθελα οπωσδήποτε να πάω. Πήραμε το μετρό από την Piazza di Spagna, όπου πρέπει ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, γιατί εμάς πήγαν να μάς κλέψουν κάτι 15χρονα. Η "μπανάνα" στη μέση, αν και βολική, είναι εύκολη στο άνοιγμα όταν υπάρχει πολύ στριμωξίδι στο μετρό της Ρώμης. Μέσα στην αναμπουμπούλα, 2 από τα 3 παιδιά που είχαν βγει σε αναζήτηση πορτοφολιών είχαν στριμώξει έναν από την παρέα μας, ο ένας από μπροστά κι ο άλλος από πίσω, άνοιξε το φερμουάρ ο μπροστινός κι άρχισε να ψαχουλεύει. Ευτυχώς, τον πήρε χαμπάρι το θύμα και ο άλλος την έκανε με ελαφρά πριν προλάβουμε να φωνάξουμε (άνοιγαν οι πόρτες εκείνη την ώρα). Εν πάσει περιπτώσει, πρέπει να είστε πάρα πολύ προσεκτικοί, μάς το είπε κι ένας υπάλληλος του μετρό αργότερα, όταν είδε ότι είχα λίγο χαλαρά την τσάντα μου (για την ακρίβεια, μου είπε να τη σφίγγω πάνω μου και να μην την αφήνω λεπτό από τα μάτια μου).
Μετά από αυτό το συμβάν, κατεβήκαμε στο σταθμό του Κολοσσαίου και βγάλαμε φωτογραφίες απέξω, προχωρήσαμε προς Piazza Venezia, δίπλα στην οποία βρίσκεται το Καπιτώλιο. Το μουσείο του Καπιτωλίου αποτελείται από 2 κτίρια αντικριστά στην Piazza del Campidoglio. Καταπληκτικό μουσείο, αξίζει πραγματικά να το επισκεφθείτε (τελικά κάθε εμπόδιο για καλό, πιστεύω ότι δεν θα εντυπωσιαζόμασταν τόσο στην Gallerie Borghese). Είναι λιγότερο τουριστικό, χωρίς αυτό να μειώνει καθόλου την αξία του, ίσα - ίσα μάλιστα, γιατί δεν ενοχλείσαι από τους υπόλοιπους επισκέπτες και μπορείς να επεξεργαστείς με την ησυχία σου το κάθε έργο.
Έπειτα, περπατήσαμε προς την Isola Tiberina για να βγούμε από την άλλη μεριά του Τίβερη, στο Trastevere. Καθώς λιμοκτονούσαμε, καθίσαμε σε ένα εστιατόριο (δεν θυμάμαι πώς το έλεγαν, αλλά το έχουμε βγάλει φωτογραφία όπου φαίνεται ο τίτλος, οπότε θα το δείτε εκεί). Εγώ παρήγγειλα μία μακαρονάδα al oglio, η οποία ήταν πραγματικά υπέροχη και πολύ πολύ καυτερή!!! Ο φίλος μου παρήγγειλε κάτι που δεν ήξερε ακριβώς τι περιέχει, ρώτησε το σερβιτόρο, ο οποίος δε μιλούσε καθόλου αγγλικά και του είπε απλά "this is pasta". Εντάξει, λέει και ο φίλος μου, αφού λέει ο άνθρωπος ότι είναι pasta, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το φάω!
- Χριστιανέ μου, του είπα, δεν είδες ότι αυτό το πιάτο που παρήγγειλες ήταν στον κατάλογο κάτω από ένα άλλο που περιείχε τη λέξη "lobster"? Τι πιάτο περιμένεις να σου φέρει αφού ήταν κάτω από το άλλο με τον αστακο? Μακαρόνια με τίποτα μύδια ή στρείδια θα σου φέρουν!!!" Τι το' θελα και μίλησα. Σε λίγο, να σου μια πιατελάρα με 4 μύδια τεράστια. Όπως καταλαβαίνετε, έπεσε τρελή καζούρα κι από τότε του το χτυπάω συνεχώς

Καταλήξαμε για βόλτα στο Campo di Fiori και στο Πάνθεον.
7η ημέρα (31 Αυγούστου): Ρώμη
Οι υπόλοιποι 3 της παρέας θα έφευγαν το απόγευμα, οπότε είπαμε να πάμε στην Κρύπτη των Καπουτσίνων. Φτάνοντας στην Piazza Barberini με το μετρό, βρεθήκαμε μπροστά στην κρήνη του Τρίτωνα του Bernini. Η Κρύπτη των Καπουτσίνων είναι ένα μουσείο - εκκλησία που περιλαμβάνει χιλιάδες οστά των μοναχών αυτών, τα οποία περιμάζεψε το 1793 ένας διωκόμενος από τη νεοσυσταθείσα Γαλλική Δημοκρατία Καπουτσίνος μοναχός και σιγά - σιγά ίδρυσε αυτό τον χώρο. Το θέαμα είναι λίγο τρομακτικό, αν σκεφτείτε ότι έχουν φτιάξει φωτιστικά οροφής από κόκκαλα που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι σου, καθώς περνάς από αίθουσα σε αίθουσα (μόνο στα δωμάτια με τα οστά, όχι στο μουσείο). Ωστόσο, είναι κάτι τελείως διαφορετικό κι αξίζει τον κόπο, κυρίως για την ιστορία των Καπουτσίνων και τις πεποιθήσεις τους σχετικά με την αναγκαιότητα σωματικής και ψυχικής κάθαρσης.
Συνεχίσαμε προς την εκκλησία της Santa Maria della Vittoria, όπου εκτίθεται η Έκσταση της Αγίας Τερέζας του Bernini, αλλά φάγαμε πόρτα γιατί η εκκλησία κλείνει γύρω στις 12 το μεσημέρι και ανοίγει ξανά το απόγευμα. Οπότε, πήραμε λεωφορείο προς τη Via del Corso (νομίζω το 62 και το 35 πάνε) και πήγαμε στο Πάνθεον, στου οποίου το εσωτερικό δεν είχαμε πάει ακόμα, καθώς περνούσαμε πάντα βράδυ που είχε κλείσει. Εκεί είδαμε τον τάφο του Ραφαήλ, με κάποια πολύ συγκινητικά λόγια για τον καλλιτέχνη και το περίφημο oculus, την τρύπα στην οροφή του ναού. Φάγαμε στην Taverna del Seminario (Via del Seminario) εκεί δίπλα πολύ ωραίες πίτσες!! Ευγενέστατο και πολύ εξυπηρετικό προσωπικό σε ένα πολύ καλαίσθητο περιβάλλον.
Αποχαιρετήσαμε τους άλλους 3 που έφευγαν για αεροδρόμιο και πήραμε για άλλη μια φορά το λεωφορείο 492, για να επισκεφθούμε τον τρούλο (la cupola) της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, που δεν είχαμε προλάβει την προηγούμενη μέρα που είχαμε αφιερώσει στο Βατικανό. Μόλις είδα το σύνολο των σκαλιών που έπρεπε να ανέβω, με έλουσε κρύος ιδρώτας

Κατεβαίνοντας, πήγαμε να ρίξουμε μια ματιά στο κατάστημα Storia e Magia (Via Ottaviano 32), για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλά λόγια. Μετά, διασχίσαμε όοοολη την Via Crescenzio μέχρι την Piazza Cavour και βγήκαμε στον Τίβερη, σε ένα σημείο με απρόσκοπτη θέα στο ποτάμι και τους κωπηλάτες που προπονούνταν και βγάλαμε φωτό. Αγόρασα δώρο για το σκυλάκι μου (βλέπετε φωτό προφίλ
Last edited by a moderator: