Κροατία Σλοβενία Στα Ίχνη της παλιάς Γιουγκοσλαβίας: Ζάγκρεμπ, Λιουμπλιάνα & Μπλεντ

[Georgia86]

Πρώτη μέρα, άφιξη στο Ζάγκρεμπ.

Γεια σας, fellow ταξιδιώτες! Σε αυτή την ιστορία θα σας ταξιδέψουμε στην Κροατία και την Σλοβενία. Καταφέραμε σε 6 μέρες να δούμε ότι χρειάζεται από κάθε πόλη (Ζάγκρεμπ & Λιουμπλιάνα) ώστε να φύγουμε γεμάτοι εικόνες και χορτασμένοι από αναμνήσεις. Αφήσαμε όπως πάντα το αμάξι μας σε ένα από τα παρκινγκ που υπάρχουν γύρω από αεροδρόμιο για μεγαλύτερη ευκολία. Η πτήση της Aegean Airlines έφυγε από το Ελ. Βενιζέλος γύρω στις πέντε και μισή το απόγευμα με προορισμό το Ζάγκρεμπ. Το αεροπλάνο είχε μια πληρότητα περί του 80% και φτάσαμε χωρίς κανένα πρόβλημα στο προορισμό μας κατά τις έξι και μισή τοπική ώρα. Από το αεροδρόμιο του Ζάγκρεμπ «Φράνιο Τούτζμαν» βρήκα πως για να πας στο σπίτι που είχαμε νοικιάσει θα πρέπει να πάρεις το λεωφορείο 215 και έτσι περιμέναμε για κανένα 40 λεπτό μέχρι να έρθει.

Στην στάση μαζί μας περίμεναν αρκετοί έλληνες που είχαν έρθει όπως μάθαμε αργότερα από την Θεσσαλονίκη με αεροπλάνο που έφτασε σχεδόν την ίδια ώρα με εμάς. Μετά από οκτώ στάσεις το 215 μας άφησε στην στάση που θέλαμε από όπου περπατήσαμε μερικά λεπτά για να πάρουμε το 11 ή 12 νούμερο τραμ για την οδό frankopanska όπου θα μέναμε τις επόμενες τρείς μέρες.

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο διαμέρισμα μας κατά τις οκτώμισι βγήκαμε για να βρούμε σούπερ μάρκετ για να πάρουμε τα βασικά για την επόμενη μέρα το πρωί. Αφού ψωνίσαμε αυτά που θέλαμε και επειδή νηστικό αρκούδι δεν χορεύει και εμείς δεν είχαμε φάει καλά όλη μέρα επισκεφτήκαμε το Submarine burger για να αναπληρώσουμε τις δυνάμεις μας. Εγώ δοκίμασα για πρώτη φορά smashed burger που ήταν ωραίο αλλά μικρό και ακριβό.

Αφού καταβροχθίσαμε τα μπέργκερ μας, ξεκινήσαμε για την πρώτη μας βόλτα στο νυχτερινό Ζάγκρεμπ. Πρώτη μας στάση η κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ! Μια σχετικά μικρή πλατεία που έχει σαν ατραξιόν το έφιππο άγαλμα του Jelačić. Ο Ban Jelačić ήταν υπολοχαγός στρατάρχης στον στρατό και πολιτικός κατά τις επαναστάσεις του 1848 καθώς και υπεύθυνος για την κατάργηση της δουλοπαροικίας στην Κροατία. Επίσης είχε ένα μικρό σιντριβάνι που άρεσε πολύ στην κόρη μας. Μετά την πλατεία κατευθυνθήκαμε προς το υψηλότερο κτήριο σε όλη την Κροατία· τον καθεδρικό ναό του Ζάγκρεμπ. Πρόκειται για ναό γοτθικού ρυθμού και είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Δυστυχώς είναι κλειστό για εργασίες και δεν θα καταφέρουμε να τον επισκεφτούμε. Απέναντι από την εκκλησία υπάρχει και η στήλη της Θεοτόκου. Βγάλαμε ότι φωτογραφίες μπορούσαμε με τέτοιο σκοτάδι και φύγαμε για το διαμέρισμα μας για ξεκούραση! Γυρνώντας στο διαμέρισμα μας βρήκαμε και μια πολύ μικρή παιδική χαρά όπου έκανε λίγο τσουλήθρα η κόρη μας.

 

[YiannisTS]

Πολύ ωραία φωτογραφία. Στατική και σε κίνηση! Την κατάλληλη στιγμή η λήψη. Όπως θα έπρεπε να είναι. Μπράβο.

 

[Georgia86]

Πολύ ωραία φωτογραφία. Στατική και σε κίνηση! Την κατάλληλη στιγμή η λήψη. Όπως θα έπρεπε να είναι. Μπράβο.

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια

 

[erodios]

Κάτι παθαίνω όταν βλέπω ταξιδιωτική ιστορία με τη Γιουγκοσλαβία να φιγουράρει στον τίτλο της. Βλέπεις στην πάλαι ποτέ "χώρα του Τίτο" ήταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό (πριν από αρκετές δεκαετίες αλλά αυτό δεν το λέμε) και έτσι αδημονώ για τη συνέχεια της εξιστόρησης!

 

[Georgia86]

Κάτι παθαίνω όταν βλέπω ταξιδιωτική ιστορία με τη Γιουγκοσλαβία να φιγουράρει στον τίτλο της. Βλέπεις στην πάλαι ποτέ "χώρα του Τίτο" ήταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό (πριν από αρκετές δεκαετίες αλλά αυτό δεν το λέμε) και έτσι αδημονώ για τη συνέχεια της εξιστόρησης!

Το σ/κ θα ανεβάσω την δεύτερη μέρα ! Έχουμε πάει Σερβια επίσης που αγάπησα !!

 

[Georgia86]

Δεύτερη μέρα: Zάγκρεμπ.

Όπως σε κάθε ταξίδι μας ήρθε η ώρα να εξερευνήσω τους φούρνους τις περιοχής. Πολύ κοντά στο διαμέρισμα μας βρήκα έναν μικρό φούρνο όπου αγόρασα τοπική τυρόπιτα που την λένε burek και πήρα και ένα κομμάτι πίτσα που ουσιαστικά ήταν δυο τεράστια κομμάτια. Όλα αυτά κόστισαν μόνο τρία ευρώ!

Αφού φάγαμε το πρωινό μας και ετοιμάσαμε το πρόγραμμα της ημέρας, ξεκινήσαμε την εξερεύνηση της πόλης με το φως του ηλίου. Είχε πολύ όμορφη μέρα, ο ήλιος έλαμπε και η θερμοκρασία ήταν για εμένα που ζεσταίνομαι εύκολα αρκετά ανεβασμένη.Το πρώτο που είδαμε είναι το Εθνικό θέατρο ένα όμορφο κίτρινο κτήριο που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1894, μπροστά του βρίσκεται και το πηγάδι της ζωής, ένα γλυπτό από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν η πρώτη μας στάση σε αξιοθέατο του γνωστού «πράσινου πετάλου» του Ζάγκρεμπ. Από εκεί συνεχίσαμε το περπάτημα μάλιστα πετύχαμε και μια αποφοίτηση από πανεπιστήμιο και πιο κάτω πέσαμε σε μια παιδική χαρά όπου καθίσαμε για λίγο να παίξει η μικρή. Δεν είχαμε δει σχεδόν τίποτα αλλά μου άρεσε η ηρεμία της πόλης και ότι ως τώρα δεν είχαμε δει αρκετούς τουρίστες.

Περάσαμε από ωραίες πλατείες όπως του βασιλιά Tomislav όπου είδαμε το άγαλμα του και το περίπτερο τέχνης, ένα ακόμα όμορφο κίτρινο κτήριο. Κάτι που αγαπώ πολύ στο εξωτερικό αλλά δεν το έχω στην πόλη που ζω είναι όλο αυτό το πράσινο, οι πλατείες και τα μεγάλα πεζοδρόμια που απολαμβάνουμε τώρα στο Ζάγκρεμπ. Ολοκληρώσαμε την διαδρομή του πράσινου πετάλου και βγήκαμε πάλι στην κεντρική πλατεία.

Από εκεί επισκεφτήκαμε κάποια μαγαζιά με αναμνηστικά που είδαμε στον δρόμο προς τον καθεδρικό. Με το φως της ημέρας φαίνονται όλα πιο όμορφα και εντυπωσιακά αν και όπως είχαμε δει και το βράδυ η είσοδος στον καθεδρικό δεν ήταν δυνατή.

Ύστερα προχωρήσαμε μέχρι τον δρόμο Ivana Tkalčića όπου ένας ταξιδευτής θα βρει ένα σωρό μαγαζιά για φαί και καφέ και είναι αρκετά γραφικός. Βρήκαμε και το άγαλμα της Marija Jurić Zagorka της πρώτης γυναίκας δημοσιογράφου της Κροατίας και υπέρμαχου των δικαιωμάτων των γυναικών.

Ανεβήκαμε κάτι σκάλες προς την πάνω μεριά της περιοχής που μας έβγαλαν στην Kamenita vrata ή στα ελληνικά πέτρινη πύλη. Πρόκειται για ιερό χώρο αφιερωμένο στην Παναγία όπου μπορείς να ανάψεις ένα κεράκι ή να κάτσεις στα καθίσματα και να προσευχηθείς. Είχαμε όμως και άλλη μια εκκλησία που θέλαμε να δούμε, αυτή του Αγίου Μάρκου με την εντυπωσιακή οροφή. Δυστυχώς και αυτή ήταν κλειστή λόγω εργασιών για τα προβλήματα που εμφανίστηκαν μετά το σεισμό του 2018. Γυρίσαμε πίσω στην Tkalčića για να φάμε το πρώτο μας κανονικό γεύμα στο Ζάγκρεμπ.

Είχε επιλέξει ο άντρας μου ένα ρεστοράν που είχε διαβάσει καλές κριτικές αλλά όταν κάτσαμε ανακαλύψαμε πως έχουν μόνο ένα πιάτο, κάτι σαν τυρόπιτα και τίποτα άλλο. Φύγαμε πεινασμένοι να βρούμε κάπου να κάτσουμε και επιλέξαμε να φάμε σε ένα ρεστοράν που είχε κόσμο και σχετικά καλές κριτικές και παραγγείλαμε παραδοσιακά φαγητά όπως τα αγαπητά cevapi και εκείνο το σνίτσελ που είναι γεμιστό με τυρί και ζαμπόν που είχαμε φάει και στο Βελιγράδι. Πολύ ωραία και τα δύο, προσωπικά μου άρεσε πολύ και το τυρί που είχαν βάλει στο πιάτο μου με τα μπιφτεκάκια αλλά και το μπόλικο κρεμμύδι.

Για γλυκό καταλήξαμε σε παγωτό από ένα μαγαζάκι εκεί κοντά και συνεχίσαμε την βόλτα μας ανεβαίνοντας έναν δρόμο με πολλά μικρά ρεστοράν. Βγήκαμε μπροστά από μια ιρλανδική παμπ και βρήκαμε μια βρύση όπου γεμίσαμε το μπουκάλι μας με νερό. Συνεχίσαμε σε έναν δρόμο με μικρά μαγαζάκια που ήταν κλειστά και βγήκαμε σε ένα ωραίο πάρκο με παιδική χαρά όπου η μικρή χάρηκε παιχνίδι. Από εκεί αποφασίσαμε να πάμε σπίτι και να χαλαρώσουμε λίγο για να μπορούμε να βγούμε πιο ξεκούραστοι το βράδυ.

Δεν υπήρχαν πολλά να δούμε το βράδυ για αυτό πρώτα σταματήσαμε για λίγη πίτσα και μετά κάναμε μία βόλτα στα ίδια αξιοθέατα που είχαμε δει και το προηγούμενο βράδυ, δηλαδή την κεντρική πλατεία και τον καθεδρικό ναό.

 

[IrisAthens]

Μάλλον το La Struk είχε βρει ο σύζυγος σας! Είναι όντως πολύ νόστιμο το παραδοσιακό αυτό πιάτο που σερβίρουν αλλά είναι για σνακ πιο πολύ. Όντως!

 

[Georgia86]

Μάλλον το La Struk είχε βρει ο σύζυγος σας! Είναι όντως πολύ νόστιμο το παραδοσιακό αυτό πιάτο που σερβίρουν αλλά είναι για σνακ πιο πολύ. Όντως!

Ναι σωστά αυτό είναι!!

 

[Georgia86]

Τρίτη μέρα: Ζάγκρεμπ.

Ξημέρωσε η τρίτη και τελευταία ολόκληρη μέρα μας στο Ζάγκρεμπ και μέχρι τώρα δεν μπορώ να πω πως με έχει εντυπωσιάσει ιδιαίτερα. Κατέβηκα μέχρι το βιβλιοπωλείο δίπλα από την πολυκατοικία μας και αγόρασα το καθιερωμένο βιβλίο-αναμνηστικό. Πήγα σε διαφορετικό φούρνο από τον χθεσινό και πήρα μπουρέκ και ένα καπουτσίνο. Έφαγα, έριξα μια ματιά στο νέο μου βιβλίο και μαζί με τον άντρα μου και την κόρη μας ξεκινήσαμε για την βόλτα μας

Κοντά στο σπίτι μας βρίσκεται και το τελεφερίκ για τον πύργο Lotrščak αλλά δεν λειτουργεί αυτή την περίοδο οπότε ανεβήκαμε με τα πόδια. Ο πύργος χτίστηκε τον 13ο αιώνα για να φυλάει την νότια πλευρά της πόλης. Στις 12 ακριβώς θα γινόταν ο κανονιοβολισμός και είχαμε λίγο χρόνο για αυτό προχωρήσαμε προς την εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Πριν φτάσουμε βρήκαμε και μια ελληνική καθολική εκκλησία η οποία όμως έμοιαζε με ορθόδοξη και αυτό μας μπέρδεψε λίγο. Στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου γινόταν χαμός σε σχέση με εχθές. Βγάλαμε όσες φωτογραφίες θέλαμε και γυρίσαμε πίσω στον πύργο για να δούμε τον κανονιοβολισμό. Ήταν τόσο δυνατός που πραγματικά μας τρόμαξε!! Γέμισε και η ατμόσφαιρα με καμένα χαρτόνια και την μυρωδιά μπαρουτιού. Βρήκαμε κάτι όμορφες και γραφικές σκάλες, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και πήγαμε προς τα Grič τούνελ.

Χτίστηκαν το 1943 από τον τότε πρόεδρο της Κροατίας για να προστατευτούν οι πολίτες από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων, καθώς τότε η Κροατία ήταν με την ναζιστική Γερμανία. Λειτουργούν από τις 9 το πρωί με τις 9 το βράδυ και για το καλοκαίρι θα είναι μια όαση καθώς έχει πολύ δροσιά. Βγήκαμε μπροστά σε όλα τα μαγαζιά με αναμνηστικά όπου ψωνίσαμε και συνεχίσαμε την βόλτα μας στα ίδια μέρη που πήγαμε και εχθές. Επισκεφτήκαμε ξανά τις κούνιες για να παίξει η μικρή και να ξεκουράσουμε λίγο τα πόδια μας. Δεν έχει και πολλά να δεις το Ζάγκρεμπ είναι η αλήθεια αλλά είναι ένας πιο χαλαρός προορισμός!

Επειδή πεινάσαμε επισκεφτήκαμε ένα ρεστοράν με παραδοσιακό κροατικό φαγητό. Το όνομα του μαγαζιού είναι Stari Fijaker, η διακόσμηση είναι πολύ προσεγμένη και όμορφη. Τα τραπέζια ντυμένα με ωραία τραπεζομάντηλα και οι σερβιτόροι με κουστουμάκια, πολύ νόστιμο μαγαζί. Εγώ επέλεξα να παραγγείλω μια pašticada δαλματίας, ένα πιάτο με μοσχάρι και μια κρασάτη & γλυκιά καφέ σάλτα και ο άντρας μου πήρε ένα σνίτσελ μοσχαριού γεμιστό με τυρί και ζαμπόν με μια κόκκινη σάλτσα. Και τα δύο συνορευόντουσαν από κροατικά dumplings, που ουσιαστικά δεν είχαν κάποια γεύση αλλά ήταν ωραίο συνοδευτικό για τα κρέατα. Πολύ ωραία κίνηση ήταν που μας έφεραν ένα καλαθάκι με ποικιλία από διάφορα τοπικά ψωμάκια.

Φάγαμε καλά και πολύ και με γεμάτη την κοιλιά φύγαμε για το διαμέρισμα μας. Το βράδυ που θα ερχόταν θα ήταν το τελευταίο μας στο Ζάγκρεμπ.
Το απογευματάκι βγήκαμε για περπάτημα στην πόλη. Περάσαμε πρώτα από ένα μαγαζί της αλυσίδας DM, που έχει σε πολλές χώρες που έχουμε πάει και αγοράσαμε ένα δυο πράγματα. Από εκεί απλά προχωρήσαμε χωρίς να έχουμε συγκεκριμένο δρομολόγιο. Για ακόμα μια φορά λάτρεψα το πράσινο της πόλης, τα δέντρα & τα πάρκα. Στην κεντρική πλατεία χαζέψαμε λίγο και καθίσαμε στα σκαλιά γύρω από το σιντριβάνι που αρέσει τόσο στην κόρη μας για να παίξει με το νερό. Μετά επισκεφτήκαμε ένα μαγαζί που είχε καλλυντικά και δοκίμασα μερικές κολόνιες. Το στομάχι μας άρχισε να γουργουρίζει και επισκεφτήκαμε πάλι τον δρόμο Tkalčića όπου υπάρχει το μαγαζί meat & eat με cevapcici και το κεμπάπ όπως τα τρώνε στο εξωτερικό. Πήρα ένα φοβερό σάντουιτς με κεμπάπ, σαλάτα, κρεμμύδι και μια απίστευτη σως. Από τα πιο ωραία πιάτα που έφαγα στο Ζάγκρεμπ. Μετά κάναμε μία τελευταία βόλτα για να αποχαιρετήσουμε την πόλη που μας φιλοξένησε αυτές τις μέρες και πήγαμε σπίτι να μαζέψουμε τα πράγματά μας γιατί την επόμενη μέρα θα φύγουμε για Λιουμπλιάνα.