manolism
Member
- Μηνύματα
- 398
- Likes
- 2.000
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Ημέρα 2η / Βόλτα στο παλιό Μόντρεαλ – Γάμος)
- Κεφάλαιο 3ο (Ημέρα 3η / Βόλτα στα μαγαζιά)]Καθώς ξημερώνει Κυριακή 10 Μαΐου 2009 και η ώρα έχει πάει 07:00 ανοίγουμε τα μάτια μας. Αφού δεν μας έπαιρνε ο ύπνος, ανοίγω την τηλεόραση και χαζεύουμε για λίγο. Στις 08:00 ετοιμαζόμαστε και πάμε για πρωινό. Καθώς δεν έχω αναφέρει για το πρωινό να πω ότι έχει ροφήματα όπως γαλλικό καφέ, χυμό, γάλα και τσάι. Από φαγώσιμα έχει ψωμί του τοστ, κάτι σαν μυλοπιτάκια, κρουασάν βουτύρου, ατομικά κέικ σε γεύσεις μπανάνας (για δοκιμή καλό είναι), καρότο (καλό ήταν) και βατόμουρο (επίσης καλό). Ακόμα είχε ατομικά βουτυρικά και μαρμελάδες. Ήταν ένα πρωινό ώστε να σε κρατήσει μέχρι το μεσημέρι ή το απόγευμα που θα τρώγαμε καθώς ρίξαμε πολύ περπάτημα όλες αυτές τις μέρες. Αφού τελειώσαμε με το πρωινό ανεβήκαμε στο δωμάτιο, πήραμε τα απαραίτητα (βιντεοκάμερα και φωτογραφική) και δρόμο για τα μαγαζιά. Διασχίζοντας την RueBerri προς τα πάνω αυτή την φορά και σε χρόνο 5 λεπτών βρισκόμαστε στον σταθμό του μετρό. Να πω λίγα πράγματα για το μετρό. Το μετρό στο Μόντρεαλ αποτελείται από 4 γραμμές με τις οποίες πραγματικά πας παντού!!! Κάθε γραμμή και διαδρομή έχει το δικό της χρώμα, έτσι έχουμε την πράσινη, πορτοκαλί, μπλε και κίτρινη γραμμή. Για να πάει κάποιος στα μαγαζιά μπορεί να πάρει την πράσινη γραμμή και να κατέβει στην στάση McGillή Peel ή αν θέλει να δει και το μουσείο τέχνης μπορεί να κατέβει μια στάση πριν στο Place des arts. Επίσης οι ταμπέλες με τον προορισμό που θέλουμε να πάμε έχουν το χρώμα της διαδρομής που θέλουμε να ακολουθήσουμε π.χ θέλουμε να πάμε στο Cote-Vertu που ανήκει στην πορτοκαλί γραμμή, η ταμπέλα είναι πορτοκαλί. Πολύ εξυπηρετικό και για τους κατοίκους αλλά και για εμάς τους επισκέπτες. Μπαίνοντας στο σταθμό υπάρχουν μαγαζιά όπως βιβλιοπωλείο, fastfood και άλλα. Το εισιτήριο έχει 2,75 δολάρια, όποιος επιθυμεί μπορεί να βγάλει και ημερήσια κάρτα για όλα τα μέσα. Εμείς χρησιμοποιήσαμε πιο πολύ το μετρό. Υπάρχει και επιλογή να αγοράσεις 6 εισιτήρια στην τιμή των 12,75 δολάρια κερδίζοντας 3,75 δολάρια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σας χρειαστούν αρκετά εισιτήρια όποτε επιλέξτε την επιλογή των 6 εισιτηρίων. Οπότε προορισμός μας η στάση Bonaventure της πορτοκαλί γραμμής με προορισμό το Cote-Vertu. Περνούν οι στάσεις και φτάνουμε στον προορισμό μας. Έχουμε βγει στο Centre de conférences Le 1000 μέσα και λέμε εδώ είμαστε, ρίχνουμε μια ματιά και δεν μας μοιάζει για εμπορικό…σωστό αυτό καθώς δεν είναι…όμως προχωρώντας προς τα μέσα βλέπουμε μια τεράστια πίστα που χρησιμοποιείται για πατινάζ στον πάγο!!! Πραγματικά το θέαμα είναι μοναδικό να βλέπεις μια πίστα μέσα σε κτήριο. Γύρω-γύρω εστιατόρια και δεν έχουμε καταλάβει τι είναι εκεί. Αναβαίνοντας στον πάνω όροφο από τις σκάλες αφού τα ασανσέρ ήταν κλειδωμένα βλέπουμε ότι υπάρχουν γραφεία. Τελικά από τα απαραίτητα τουριστικά βιβλία που έχουμε μαθαίνουμε ότι είμαστε στο κέντρο conferences όπου γίνονται συνέδρια, σεμινάρια και επίσημα δείπνα και βεβαία και μαθήματα πατινάζ!! Βγαίνοντας έξω πραγματικά αντιλαμβανόμαστε που ήμασταν. Το κτήριο είναι πολύ ψιλό και αν δεν σου πιαστεί ο σβέρκος δεν μπορείς να δεις την κορυφή. Θα βάλω φώτο και στην gallery για να καταλάβετε για τι μιλάμε αλλά μπορείτε να δείτε και ένα βίντεο από το σίτε του κέντρου ([URL="http://www.le1000.com/en/visite_guide/video_1000_fr.html"]Visite guid[/URL
- Κεφάλαιο 4ο (Ημέρα 4η / Επίσκεψη στο ολυμπιακό πάρκο – βοτανικό κήπο – πάρκο duMont-Royal)
- Κεφάλαιο 5ο (Ημέρα 5η / Επίσκεψη στο Κεμπέκ)
- Κεφάλαιο 6ο (Ημέρα 6η / Επίσκεψη στο πάρκο Jean Drapeau και στο καζίνο)
- Κεφάλαιο 7ο (Ημέρα 7η / Αφήνοντας το Μόντρεαλ)
Έχει ξημερώσει η Τετάρτη 13 Μαΐου 2009 προτελευταία μέρα του ταξιδίου μας. Σήμερα το πρόγραμμα έχει επίσκεψη στα δύο νησάκια που βρίσκονται πολύ κοντά στο Μόντρεαλ. Εκεί υπάρχει το πάρκο JeanDrapeau στο ένα νησάκι και στο άλλο βρίσκεται το καζίνο και η πίστα της φόρμουλα 1 που φιλοξενεί κατά περιόδους τους κορυφαίους πιλότους της F1!! Toβράδυ θα πάμε στον φίλο μου (γαμπρό) που θα μας κάνει το τραπέζι. Αφού τιμήσαμε δεόντως το πρωινό γεύμα παίρνουμε τα απαραίτητα σύνεργα φωτογραφική και βιντεοκάμερα και φύγαμε για το μετρό. Η πρόσβαση για τα νησάκια μπορεί να γίνει τόσο με αυτοκίνητο αλλά και με το μετρό. Η στάση του μετρό που μας ενδιαφέρει είναι η Jean-Drapeau. Να αναφέρω ότι το πάρκο παλιότερα ονομαζόταν Montrealparcαλλά τον Αύγουστο του 1999 ο κ. Drapeau σε ηλικία 83 χρονών πέθανε. Προς τιμή του και για την προσφορά του ο τότε Δήμαρχος άλλαξε την ονομασία του πάρκου σε parcJeanDrapeau καθώς ο κ. Drapeau ήταν δήμαρχος του Μόντρεαλ για 30 χρόνια!!! Μέσα στα πολλά που είχε κάνει για την πόλη του ήταν και η οργάνωση της expoτου 1967 που έκανε ευρύτερα γνωστή την πόλη του στον υπόλοιπο κόσμο. Βγαίνοντας από το μετρό αντικρίζουμε ένα πολύ όμορφο πάρκο!! Γυρνώντας αριστερά μας βλέπουμε μια επιβλητική κατασκευή…είναι μια μεταλλική σφαίρα. Είναι η βιόσφαιρα (labiosphere) η οποία κατασκευάστηκε για την expoτου 1967 και δημιουργήθηκε για να κατανοήσουμε καλύτερα βασικά περιβαλλοντικά θέματα που έχουν σχέση με το νερό, τον αέρα και τις κλιματολογικές αλλαγές.
Το περίεργο είναι ότι μέσα από τον μεταλλικό σκελετό υπάρχει ένα κτήριο….όμως δεν συμβαδίζει η εικόνα του σκελετού με το κτήριο και υποθέσαμε ότι κάτι συμβαίνει. Με το που μπαίνουμε στο κτήριο στα δεξιά μας έχει μια πλάκα στην οποία αναφέρει την ιστορία της βιόσφαιρας και λέει κάπου ότι μια πυρκαγιά κατέστρεψε την επένδυση της βιόσφαιρας και έμεινε μόνο ο σκελετός. Έτσι δικαιολογείται η όψη της. Πραγματικά με την επένδυση έδειχνε πολύ πιο εντυπωσιακή η βιόσφαιρα αλλά και έτσι ήταν ξεχωριστή και πάλι. Κάναμε μια μικρή βόλτα στα διάφορα επίπεδα της βιόσφαιρας όπου με χαριτωμένο τρόπο και σε στυλ παιχνιδιού (για παιδία είναι τέλεια) μας δίνει να καταλάβουμε πως λειτουργούν κάποια πράγματα στην φύση. Βγαίνοντας από την βιόσφαιρα από την πίσω πόρτα βλέπουμε ένα πολύ ωραίο κτίσμα…προφανώς είναι εστιατόριο και έχουμε δίκιο! Είναι το εστιατόριο the Helene de Champlain. Το όνομά του το έχει πάρει από την Helene Βοuleγυναίκα του Samuelde Champlain. Aν θυμάστε το άγαλμα του βρίσκεται στο Κεμπέκ μπροστά στο ξενοδοχείο Frontenac. Το εστιατόριο άνοιξε το 1955 και το 1967 διαμορφώθηκε σε ξενοδοχείο για να φιλοξενήσει τους επίσημους που θα έρχονταν για την expoτου 67. Μετά την έκθεση επανήλθε σε εστιατόριο πάλι. Αφήνοντας το εστιατόρια περπατάμε για λίγο στο πάρκο. Μπορείτε ακόμα να δείτε το μουσείο Stewart (STEWART MUSEUM) και να διασκεδάσετε στο ροντέο (La Ronde - Membre de la famille Six Flags).
Στη συνέχεια περάσαμε στο άλλο νησάκι όπου βρίσκεται το καζίνο και η πίστα της φόρμουλα 1. Αυτή την εποχή η πίστα δεν χρησιμοποιείται και έτσι είναι ανοιχτή για το κοινό όπου πολλοί ποδηλάτες κόβουν βόλτες….περπατώντας μέσα στο πάρκο βλέπουμε το καζίνο (Casino de Montr) το οποίο δείχνει αρκετά όμορφο…λέμε να μπούμε μέσα αλλά τελικά δεν μπαίνουμε…έτσι παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Πριν μπούμε στο μετρό καθόμαστε σε ένα παγκάκι για να ξεκουραστούμε για λίγο και να απολαύουμε το πάρκο. Η ώρα έχει πάει 13:30 και λέμε να γυρίσουμε καθώς μας έχει πιάσει η πείνα. Γυρνώντας στο Μόντρεαλ δεν έχουμε περάσει από τον δρόμο SaintDenis….λάθος καθώς στον δρόμο αυτό βρίσκονται αρκετά εστιατόρια και καφέ και βέβαια είναι γεμάτο από νεολαία καθώς εκεί κοντά είναι ένα από τα πολλά πανεπιστήμια…έτσι βλέπουμε επιτέλους πολύ κόσμο και αποφασίζουμε να κάτσουμε για φαγητό στην δοκιμασμένη μπυραρία Les 3 Βrasseurs!! Αφού σκάσαμε από το φαί γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε ώστε το βράδυ να είμαστε φρέσκοι που θα πηγαίναμε στο φίλο μου. Η ώρα είναι 20:30 και δεν έχουμε όρεξη να σηκωθούμε….σιγά σιγά όμως παίρνουμε την απόφαση. Ετοιμαζόμαστε και κατά τις 21:15 είμαστε έτοιμοι. Μετρό και φτάνουμε στο φίλο μου, εκεί είναι και τα υπόλοιπα παιδιά και οι γονείς του. Έχοντας καλή παρέα η ώρα έχει πάει 03:00, αποφασίζουμε όλοι να την κάνουμε καθώς την επόμενη μέρα φεύγουμε από αυτή την όμορφη πόλη και πρέπει να ετοιμάσουμε και τα πράγματα. Έτσι καλούμε ταξί και πίσω στο ξενοδοχείο…..είμαστε έτοιμοι για ύπνο. Η τελευταία μέρα στο Μόντρεαλ είναι πλέον γεγονός.
βγούμε για ποτό….συνέχεια με την 6η ημέρα…
Το περίεργο είναι ότι μέσα από τον μεταλλικό σκελετό υπάρχει ένα κτήριο….όμως δεν συμβαδίζει η εικόνα του σκελετού με το κτήριο και υποθέσαμε ότι κάτι συμβαίνει. Με το που μπαίνουμε στο κτήριο στα δεξιά μας έχει μια πλάκα στην οποία αναφέρει την ιστορία της βιόσφαιρας και λέει κάπου ότι μια πυρκαγιά κατέστρεψε την επένδυση της βιόσφαιρας και έμεινε μόνο ο σκελετός. Έτσι δικαιολογείται η όψη της. Πραγματικά με την επένδυση έδειχνε πολύ πιο εντυπωσιακή η βιόσφαιρα αλλά και έτσι ήταν ξεχωριστή και πάλι. Κάναμε μια μικρή βόλτα στα διάφορα επίπεδα της βιόσφαιρας όπου με χαριτωμένο τρόπο και σε στυλ παιχνιδιού (για παιδία είναι τέλεια) μας δίνει να καταλάβουμε πως λειτουργούν κάποια πράγματα στην φύση. Βγαίνοντας από την βιόσφαιρα από την πίσω πόρτα βλέπουμε ένα πολύ ωραίο κτίσμα…προφανώς είναι εστιατόριο και έχουμε δίκιο! Είναι το εστιατόριο the Helene de Champlain. Το όνομά του το έχει πάρει από την Helene Βοuleγυναίκα του Samuelde Champlain. Aν θυμάστε το άγαλμα του βρίσκεται στο Κεμπέκ μπροστά στο ξενοδοχείο Frontenac. Το εστιατόριο άνοιξε το 1955 και το 1967 διαμορφώθηκε σε ξενοδοχείο για να φιλοξενήσει τους επίσημους που θα έρχονταν για την expoτου 67. Μετά την έκθεση επανήλθε σε εστιατόριο πάλι. Αφήνοντας το εστιατόρια περπατάμε για λίγο στο πάρκο. Μπορείτε ακόμα να δείτε το μουσείο Stewart (STEWART MUSEUM) και να διασκεδάσετε στο ροντέο (La Ronde - Membre de la famille Six Flags).
Στη συνέχεια περάσαμε στο άλλο νησάκι όπου βρίσκεται το καζίνο και η πίστα της φόρμουλα 1. Αυτή την εποχή η πίστα δεν χρησιμοποιείται και έτσι είναι ανοιχτή για το κοινό όπου πολλοί ποδηλάτες κόβουν βόλτες….περπατώντας μέσα στο πάρκο βλέπουμε το καζίνο (Casino de Montr) το οποίο δείχνει αρκετά όμορφο…λέμε να μπούμε μέσα αλλά τελικά δεν μπαίνουμε…έτσι παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Πριν μπούμε στο μετρό καθόμαστε σε ένα παγκάκι για να ξεκουραστούμε για λίγο και να απολαύουμε το πάρκο. Η ώρα έχει πάει 13:30 και λέμε να γυρίσουμε καθώς μας έχει πιάσει η πείνα. Γυρνώντας στο Μόντρεαλ δεν έχουμε περάσει από τον δρόμο SaintDenis….λάθος καθώς στον δρόμο αυτό βρίσκονται αρκετά εστιατόρια και καφέ και βέβαια είναι γεμάτο από νεολαία καθώς εκεί κοντά είναι ένα από τα πολλά πανεπιστήμια…έτσι βλέπουμε επιτέλους πολύ κόσμο και αποφασίζουμε να κάτσουμε για φαγητό στην δοκιμασμένη μπυραρία Les 3 Βrasseurs!! Αφού σκάσαμε από το φαί γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε ώστε το βράδυ να είμαστε φρέσκοι που θα πηγαίναμε στο φίλο μου. Η ώρα είναι 20:30 και δεν έχουμε όρεξη να σηκωθούμε….σιγά σιγά όμως παίρνουμε την απόφαση. Ετοιμαζόμαστε και κατά τις 21:15 είμαστε έτοιμοι. Μετρό και φτάνουμε στο φίλο μου, εκεί είναι και τα υπόλοιπα παιδιά και οι γονείς του. Έχοντας καλή παρέα η ώρα έχει πάει 03:00, αποφασίζουμε όλοι να την κάνουμε καθώς την επόμενη μέρα φεύγουμε από αυτή την όμορφη πόλη και πρέπει να ετοιμάσουμε και τα πράγματα. Έτσι καλούμε ταξί και πίσω στο ξενοδοχείο…..είμαστε έτοιμοι για ύπνο. Η τελευταία μέρα στο Μόντρεαλ είναι πλέον γεγονός.
βγούμε για ποτό….συνέχεια με την 6η ημέρα…
Attachments
Last edited by a moderator:
