Περιεχόμενα
Μετά από μερικές ώρες ξεκούρασης, η πρώτη μας εξόρμηση είναι γεγονός! Πρωί πρωί λοιπόν 8:30 για την ακρίβεια σηκωθήκαμε, συνιαριστήκαμε και έτοιμοι! Στον δρόμο όταν περπατάς ακούς από παντού φωνές transport? Transport? Μα φυσικά! Και’ μεις αυτό θέλουμε! Πήραμε λοιπόν αγκαζέ έναν από τους οδηγούς (με το εξευτελιστικό αντίτιμο των 120000 ρουπίων δηλ.7 ευρώ περίπου για όλη τη μέρα!) που βρίσκεις ή μάλλον που σε βρίσκουν, στο δρόμο και ξεκινήσαμε για το ηφαίστειο Κινταμάνι, τη λίμνη Batur κάτω από το ηφαίστειο, τα χωριά Celuk το οποίο φημίζεται για τα ασημικά του, Blahbatah το οποίο φημίζεται για τα ξύλινα διακοσμητικά, και κάποια άλλα χωριά τα οποία μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή φημισμένα άλλα για τους υπέροχους πραγματικά πίνακες που φτιάχνουν , άλλα για το μετάξι τους. κ.α. Είδαμε τόσο πράσινο, τόση άγρια φύση που εγώ προσωπικά δεν είχα ξαναδεί! Η βόλτα μας τελείωσε αργά το απόγευμα όπου ένα μπανάκι στην πισίνα του ξενοδοχείου ήταν η καλύτερή μας.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για σαφάρι με ελέφαντες. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη αλλά δυστυχώς προσγειώθηκα απότομα. Όταν είδα ότι το πάρκο με τους ελέφαντες είναι ένα καμουφλαρισμένο τσίρκο, έφριξα. Οι ελέφαντες μετά τη βόλτα που πηγαίνουν τους επισκέπτες, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν και λίγα ακροβατικά, έτσι για θέαμα, για εκείνους που τους αρέσει να βλέπουν άγρια ζώα να ισορροπούν πάνω σε κορμούς δέντρων, να κάθονται σε κάτι σαν καρέκλες και άλλα περίεργα
ακροβατικά. Συγνώμη αλλά εγώ είμαι άκρως αντίθετη με αυτή την άποψη. Επίσης το Μπαλί δεν είχε ποτέ ελέφαντες απ’ ότι μου είπε ο Αλί (ο εκπαιδευτής ενός ελέφαντα) από τη Σουμάτρα τους φέρνουν και τους εκπαιδεύουν. Βέβαια αυτό που μου είπε πως οι ελέφαντες μένουν για λίγο καιρό στο πάρκο ανάμεσα σε ανθρώπους και ύστερα γυρίζουν στο φυσικό τους περιβάλλον δεν το πίστεψα…
Στο χωριό Uluwatu στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού είναι ένας ναός στον οποίο έχει πολλές μαϊμούδες οι οποίες δεν είναι καθοόλου φιλικές με τους ανθρώπους. Κλέβουν ότι βρουν!!! Εμείς είχαμε ένα πακετάκι μωρομάντηλα και μόλις τα πήραν πρέφα τα άρπαξαν και καθάριζαν τα χέρια τους όπως είχαν δει από μας! Πανέξυπνες.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για σαφάρι με ελέφαντες. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη αλλά δυστυχώς προσγειώθηκα απότομα. Όταν είδα ότι το πάρκο με τους ελέφαντες είναι ένα καμουφλαρισμένο τσίρκο, έφριξα. Οι ελέφαντες μετά τη βόλτα που πηγαίνουν τους επισκέπτες, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν και λίγα ακροβατικά, έτσι για θέαμα, για εκείνους που τους αρέσει να βλέπουν άγρια ζώα να ισορροπούν πάνω σε κορμούς δέντρων, να κάθονται σε κάτι σαν καρέκλες και άλλα περίεργα
ακροβατικά. Συγνώμη αλλά εγώ είμαι άκρως αντίθετη με αυτή την άποψη. Επίσης το Μπαλί δεν είχε ποτέ ελέφαντες απ’ ότι μου είπε ο Αλί (ο εκπαιδευτής ενός ελέφαντα) από τη Σουμάτρα τους φέρνουν και τους εκπαιδεύουν. Βέβαια αυτό που μου είπε πως οι ελέφαντες μένουν για λίγο καιρό στο πάρκο ανάμεσα σε ανθρώπους και ύστερα γυρίζουν στο φυσικό τους περιβάλλον δεν το πίστεψα…
Στο χωριό Uluwatu στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού είναι ένας ναός στον οποίο έχει πολλές μαϊμούδες οι οποίες δεν είναι καθοόλου φιλικές με τους ανθρώπους. Κλέβουν ότι βρουν!!! Εμείς είχαμε ένα πακετάκι μωρομάντηλα και μόλις τα πήραν πρέφα τα άρπαξαν και καθάριζαν τα χέρια τους όπως είχαν δει από μας! Πανέξυπνες.
Attachments
-
64,8 KB Προβολές: 485