Σουηδία Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

[Defkalion]

Αν θέλετε να συνεχίσετε σε ταξιδιωτικό μοτίβο τη συζήτηση/ιστορία, ελεύθερα.

Αν θέλετε να συνεχίσετε τον κοινωνικό σχολιασμό περάστε στο social.

 

[fenia42]

Η Γνωριμία με τη Στοκχόλμη

Η έντονη μυρωδιά του ιταλικού καφέ και του φρυγανισμένου ψωμιού ήταν αρκετές για να με ξυπνήσουν από το βαθύ ευεργετικό μου ύπνο. Κοιτώ το ρολόι. Η ώρα ήταν 7. Σηκώνομαι ευδιάθετη και κατευθύνομαι στην κουζίνα. «Buongiorno , έφτιαξα καφέ, ετοιμάσου και έλα» .
Αχ δεν είμαι καλά… Ο Lorenzo είχε ψήσει ψωμάκια, είχε φτιάξει καφέ και είχε στρώσει το τραπέζι για πρωινό. Κάθομαι να φάω. Ειλικρινά ήμουν συγκινημένη. Και καταϋποχρεωμένη. Μου άλειψε ακόμα και το βούτυρο στις φέτες! Έφαγα με όρεξη το πεντανόστιμο πρωινό, ήπιαμε μαζί τον καφέ και το χυμό μας και ξεκινήσαμε μαζί, εγώ για την περιήγησή μου κι εκείνος για τη δουλειά του. Κατέβηκα από το μετρό μια στάση πριν από αυτόν . Όταν τον αποχαιρέτισα μου ήρθε να τον αγκαλιάσω αλλά δε το έκανα. Άσχετα άμα είδα στα μάτια του ότι το ήθελε… (υπάρχει ένας άγραφος κανόνας στο Couch Surfing που απορρίπτει οτιδήποτε ερωτικό μπορείς να νιώσεις για τον άλλο προκειμένου να υπάρχει σεβασμός ).
Βγήκα έξω στο δρόμο. Οσφραίνομαι τον αέρα της φθινοπωρινής Στοκχόλμης και αφήνομαι να με συνεπάρει η μαγεία της. Η θερμοκρασία πρέπει να ήταν γύρω στους 15, ο ήλιος ακόμα δεν είχε βγει, ένα μαλακό αεράκι μου χαϊδεύει το πρόσωπο και εγώ χαμογελάω με την καρδιά μου να πεταρίζει. Σκέφτομαι πόσο μακριά ήμουν από την Ελλάδα και ξεκινώ ευδιάθετη την περιήγησή μου. Μμμ, με τι να πρωτοξεκινήσω;
Με ό,τι θέλω ΕΓΩ ! Ήμουν στο νησάκι Gamla Stan, με τα περισσότερα αξιοθέατα και τα στενά σοκάκια. Δεν επιλέγω όμως να χαθώ ανάμεσά τους ψάχνοντας για τα κύρια αξιοθέατα μα να περπατήσω σε λιγότερο σημαντικούς δρόμους, στο απέναντι νησάκι. Θαυμάζω την αρχιτεκτονική των απλών οικοδομημάτων. Κοιτάζω τα ξανθά κεφαλάκια που πάνε στο σχολείο. Τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά. Δε κυκλοφορεί ακόμα πολύς κόσμος. Άλλοι βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους, άλλοι κάνουν ποδήλατο, άλλοι σκουπίζουν τα μαγαζιά. Σκέφτομαι να κάτσω σε κάποιο από τα ανοιχτά καφέ, όμως νιώθω πως δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα. Κι έτσι επιλέγω να περπατήσω. Στις βιτρίνες των κλειστών μαγαζιών βλέπω κομψά ρούχα, πλεκτά καπέλα, χειροποίητα παιχνίδια, διακοσμητικά είδη. Τόσο όμορφες βιτρίνες. Συμπληρώνω 2 ώρες περιήγησης και αποφασίζω πως είχε έρθει η ώρα για επιστροφή στη Gamla Stan. Περνώ μπροστά από το βασιλικό ανάκτορο και βρίσκομαι μπροστά στο Μουσείο των Βραβείων Nobel. Ήταν κι αυτό κλειστό και άνοιγε στις 12. Χάνομαι και πάλι στα σοκάκια του τοσοδούλικου νησιού. Θαυμάζω τα λιλιπούτεια τουριστικά είδη : Πίπη Φακιδομύτη, Νιλς Χολγκερσεν , Mummins (επ, αυτοί ήταν Φινλανδοί) . Και κάπου εκεί βρήκα και το καφέ που θα με φιλοξενούσε για τις επόμενες 2 ώρες όπου θα ξεκουραζόμουνα και θα γέμιζα τις σελίδες του ταξιδιωτικού σημειωματάριου. Παραγγέλνω ένα κομμάτι σουηδικής πίτσας (με ανανά) και ένα καφέ μόκα και πληρώνω 12 ευρώ. Υπάρχει ρευστότις ! Κάθομαι σε μια γωνίτσα και κοιτώ από το παράθυρο. Μπαμπάδες με καρότσια με μωρά , κι άλλοι μπαμπάδες κι άλλοι μπαμπάδες. Χμ, εδώ όταν λέμε ότι άντρες και γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα το εννοούμε. Και τότε μου ήρθε η θεία έμπνευση, κι άρχισα να γράφω και να γράφω και να γράφω ώσπου γέμισα 6 σελίδες με ταξιδιωτικές σκέψεις. Το συναίσθημα που ένιωθα μόνο με μια λέξη περιγράφεται. Ευτυχία. Παραγγέλνω κι άλλον καφέ και βγαίνω στη βεραντούλα να τον πιω για να κάνω κι ένα απαραίτητο τσιγάρο. Δε μπορεί, κάποιο συσχετισμό θα έχει ο καφές με την ευτυχία, μιας και οι Σουηδοί κατέχουν πρωταρχική θέση στα ποσοστά τόσο κατανάλωσης καφέ όσο και ευτυχισμένων ανθρώπων.
Κι ενώ η ώρα κόντευε 12 μάζεψα τα πράγματά μου και πήγα να παρακολουθήσω την αλλαγή φρουράς μπροστά από τα βασιλικά ανάκτορα. Ο χώρος ήταν κατάμεστος από γκρουπ Γιαπωνέζων και Ισπανών. Η αλλαγή αυτή κρατά αρκετή ώρα. Πλάκα είχε.
Εν συνεχεία επισκέφτηκα το μουσείο των βραβείων Nobel (το οποίο έχει δωρεάν είσοδο ) , με την καρδιά όμως βαριά, γιατί πολύ θα επιθυμούσα ο αγαπημένος μου Ν. Καζαντζάκης , ο αιώνιος αυτός ταξιδευτής, να είχε πάρει αυτό το βραβείο όπως το δικαιούταν.
Κι έπειτα σειρά είχε το πιο ξακουστό μουσείο της Στοκχόλμης. Το μουσείο Vasa...

 

[panpan]

περιμενουμε με αγωνια την συνεχεια

 

[dik-7]

Για λέγε και παρακάτω και δωσε info για τη Στοκχολμη, την οποία και δεν πολυεχω στα σχεδια μου. Ωραια ξεκινημα και αναμένω και εγω τη συνεχεια.
Δωρεάν διαμονή και ετοιμο πρωινο με φρεσκοψημένα ψωμακια πάντως μια χαρά μου ακούγεται.

 

[rena1988]

θελουμε κι αλλο...ειναι βασανιστηριο αυτο!!!

 

[varioAthens]

Kαι δηλαδή, συγγνώμη, αν ακάποιος βρει τον έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο που τον φιλοξενεί μέσω cs τι γίνεται??? Ποιος θα του ζητήσει το λόγο???

 

[fenia42]

Kαι δηλαδή, συγγνώμη, αν ακάποιος βρει τον έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο που τον φιλοξενεί μέσω cs τι γίνεται??? Ποιος θα του ζητήσει το λόγο???

Με την έννοια δε μπορείς να "την πέσεις" στο φιλοξενούμενο σου, ή να στην πέσει εκείνος. Υπάρχει σεβασμός.

 

[fenia42]

Δεν υπάρχει !!!!! Υπάρχει ένα άτομο που έχει πατήσει "ευχαριστώ" στην ιστορία μου και το οποίο μου είναι άγνωστο ως ψευδωνυμο. Πατάω να δω το προφίλ του και διαπιστώνω από την φώτο του ότι είναι φίλος μου, πόσο μικρός είναι ο κόσμος τελικά. Μετά τον panpan αυτό.
(σορι για το οφ τοπικ αλλά έχει γέλιο το περιστατικό )

 

[panpan]

εισαι φιρμα
αντε συνεχισε την ιστορια

 

[Twinkie]

Αυτό το ενσταντανέ στο καφέ που να γεμίζεις τις σελίδες σα να μην υπάρχει αύριο, πόσο γνώριμο μου είναι. Είναι και να σε εμπνέει βέβαια ο τόπος, να σε πλυμμηρίζει από συναίσθημα. Go on

 

[summerfunk]

Την βρήκα και την διάβασα και περιμένω!!!!! Α καλέ τι είναι αυτά me τους καναπέδες και τα σερφ?? Η summerfunk ανακαλύπτει νέο κόσμο!! Fenia42 μου έχεις αλλάξει μια υπερβαρετή μέρα στην υπερβαρετή δουλειά μου!!! Νομίζω πως είναι καλύτερο να είσαι Πριγκίπισσα και μόνη!!!! Δεν έχω ένα στέμμα να προσθέσω στην ιστορία σου (που ανυπομονώ να την διαβάσω μέχρι το τέλος) αλλά με όλο το θάρρος θα βάλω ένα μουσικό χαλί

 

[fenia42]

Fenia42 μου έχεις αλλάξει μια υπερβαρετή μέρα στην υπερβαρετή δουλειά μου!!! Νομίζω πως είναι καλύτερο να είσαι Πριγκίπισσα και μόνη!!!! Δεν έχω ένα στέμμα να προσθέσω στην ιστορία σου (που ανυπομονώ να την διαβάσω μέχρι το τέλος) αλλά με όλο το θάρρος θα βάλω ένα μουσικό χαλί [media=youtube]37P79Se3Lcc[/media] ...μα μεταμορφώνεται σε κέρατο είναι άλλο πράμα.