Ταϊλάνδη Τσουνάμι-seeing στο Κράμπι

[coccobill]

Αδυνατω να μεινω πανω χωρις να ξερω τι διαολο συνεβη και κατεβαινω στη ρεσεψιον . Τα νερα εχουν φτασει σχεδον μεσα. Οι τουριστες ειναι φρικαρισμενοι, οι ντοπιοι τρεχουν μες στον πανικο (οσο πανικο μπορει να επιδειξει ενας Ταιλανδος) κι εγω βγαινω στον κηπο. Μπαινω μες στα νερα (του κηπου!! ), παταω σε αμμο kαι βλεπω ψαρια να σπαρταρανε, σπασμενα κοραλλια και κοχυλια. Κομματια σπασμενων ξυλων απο τα κιοσκια και το εξωτερικο τοιχακι του ξενοδοχειου σπασμενο κι αυτο. Βλεπω εναν υπαλληλο που φαινοταν υπευθυνος ( κι ηταν οντως ο υπευθυνος ασφαλειας) και τον πλησιαζω. Θυμαμαι τον πρωινο σεισμο και τον ρωταω αν επροκειτο για τσουναμι. Με κοιταει σαστισμενος, απανταει "οχι, μη φοβαστε, απλα καλυτερα να ειστε στα δωματια σας" και γυρναει στον ασυρματο. Ωραια, μας καθησυχασες.. Πως να εισαι, βεβαια, ειλικρινης χωρις να σκορπισεις πανικο ; Μαζευω ενα κοχυλακι απο κατω κι επιστρεφω στην συνταξιδιωτισσα μου.


<Παρενθεση μεγαλη: οταν ξεκινησα να κανω ταξιδια, ελεγα στους φιλους μου πως θα ηθελα να βρεθω μπροστα (ενταξει, οχι τοσο μπροστα) σε ολα τα ακραια φυσικα φαινομενα (ηφαιστεια, στροβιλους π.χ) αλλα ηξερα πως τσουναμι πολυ δυσκολα θα μου κατσει... Ξεραδια!! Μετα απο αυτο και κανα δυο- τρια ακομα ταξιδιωτικα ευτραπελα οι φιλοι μου που αναζητουν την περιπετεια ερχονται μαζι μου ακομα κι αν κινησω για Σαλαμινα! >

Αρχικα δεν εχουμε ιδεα για το μεγεθος της καταστροφης κι εξακολουθουμε να νομιζουμε πως περιοριζεται τοπικα.Το μεσημερακι κατεβαινουμε στη ρεσεψιον που ειναι γεματη κοσμο που θελει να μαθει για συγγενεις και φιλους που δεν εχουν επιστρεψει. Πεφτω πανω στον υπευθυνο ασφαλειας και ακουω πως στα Πι-Πι υπαρχουν ηδη αναφορες για τα πρωτα θυματα. Καθε πεντε λεπτα ο αριθμος αυξανει και οσοι ειναι μαζεμενοι γυρω του ρωτουν απελπισμενοι για λεπτομερειες. Δεν εχει νοημα να κανουμε μπανιστηρι στην αγωνια τους κι επιστρεφουμε στο δωματιο. Απ'τη θολουρα μας αντιλαμβανομαστε πως στο δωματιο υπαρχει τηλεοραση μετα απο κανα διωρο. Ανοιγουμε στο CNN και βλεπουμε τις πρωτες εικονες... Αδυνατον...

Το απογευμα βγαινουμε στην πολη και στον κεντρικο δρομο εχουν ηδη στηθει τα πρωτα αυτοσχεδια γραφεια με Lost People ταμπελες. Ανατριχιαζουμε. Υπαρχουν αστυνομικοι που δεν αφηνουν να κατεβουμε στην παραλια -ομορφα κι ευγενικα μας εξηγουν πως δεν ειναι ασφαλες. Την επομενη ημερα εχει τοποθετηθει στρατιωτικο οχημα κανα χιλιομετρο πριν την εισοδο της πολης και αποτρεπει τους οδηγους να κατευθυνθουν προς τα μας.

Πολλοι ξενοι εχουν φυγει και δυο-τρια false alarm την επομενη δημιουργουν καινουριο πανικο και διωχνουν κι αλλους. Οι ντοπιοι προσπαθουν να αδειασουν νερα και αμμο απο τα σπιτια και τα μαγαζια τους. Το ωραιο μπαρακι στην ακρη της παραλιας δεν ανοιξε ξανα (για την ακριβεια, δεν εθεαθη ξανα), αλλα απο τη μεθεπομενη ανοιγουν σιγα-σιγα τα παραλιακα εστιατορια και τα μαγαζια με τα τουριστικα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Lyda]

Ξεκινας πολυ ωραια, περιμενουμε την συνεχεια...

 

[ioanna karagianni]

Ναι και εγώ επίσης περιμένω με αγωνία την συνέχεια.

 

[Vivianaki]

Kαι εγώ το ίδιο!!!

 

[ΕΡΣΗ]

Ειμαι εδω και περιμενω τη συνεχεια με κομμενη την ανασα!

 

[pattyyy]

Ξεκινάει με πολύ σασπένς η ιστορία σου! Περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια!

 

[Rosa]

Τι έγινε, καλέ, μετά?????? Έχω κοκκαλώσει!!!!

 

[Bahari]

Ξαφνικα δε μιλαει και δε κινειται κανεις -μια παραλια κοκκαλωμενη σα να μας πατησαν το pause!

Άντε συνέχισε την ιστορία γιατί κι εμείς στην ίδια φάση είμαστε: σα να μας πατησαν το pause!!!... περιμένουμε "μαρμαρωμένοι" να δούμε πώς θα εξελιχθεί η ιστορία :xmas_lol:

 

[NTINA]

Η φωτογραφία είναι από κείνη τη μέρα?

 

[Pandora]

Βράδιασε...κι ακόμα να φανείς...:xmas_cool:

 

[coccobill]

Δεν ειναι πως θελω να επιτεινω την αγωνια αλλα μολις γυρισα κι η ταχυτητα γραφης μου στο πληκτρολογιο ειναι σε επιπεδα κουτσης χελωνας...Ερωτηση ηλιθιου: παω στην 'επεξεργασια κειμενου' και μετα; σβηνω οσα εχω ηδη γραψει η συνεχιζω απο κει που τ'αφησα; η ανοιγω νεα σελιδα; A, η φωτογραφια ειναι απο κεινη τη μερα- κι η μηχανη πεταχτηκε μολις γυρισα κι ειδα τι ειχε βγαλει..

 

[varis81]

Δεν ειναι πως θελω να επιτεινω την αγωνια αλλα μολις γυρισα κι η ταχυτητα γραφης μου στο πληκτρολογιο ειναι σε επιπεδα κουτσης χελωνας...Ερωτηση ηλιθιου: παω στην 'επεξεργασια κειμενου' και μετα; σβηνω οσα εχω ηδη γραψει η συνεχιζω απο κει που τ'αφησα; η ανοιγω νεα σελιδα;

Πατάς Απάντηση και γραφεις κανονικα σα να εγραφες post!
Περιμενουμε!