Φινλανδία Φινλανδία: Στην καρδιά του χειμώνα

[KostasLia]

Το πρωί λοιπόν που ξυπνήσαμε πρωτού πάμε στο εστιατόριο για να φάμε το πρωινό μας είπαμε να παίξουμε λίγο με το χιόνι και ίσως να επιχειρήσουμε να φτιάξουμε έναν χιονάνθρωπο έξω από τα καλυβάκια μας. Αυτό βέβαια αποδείχτηκε να είναι ιδιαίτερα δύσκολο και έτσι με τα έλκυθρα που βρήκαμε ο καθένας στην βεράντα του ασχοληθήκαμε με αυτά

Έπειτα από το τρελό παιχνίδι και το πολύ γέλιο κινήσαμε για το εστιατόριο.
Το πρωινό εδώ ήταν ιδιαίτερα πλούσιο και το τιμήσαμε δεόντως αφού σήμερα φεύγαμε και δεν θα τρώγαμε μεσημεριανό. Φάγαμε όλοι μας αυγά με μπεικον, λουκανικάκια, τόστ, κεικ ότι υπήρχε τελος πάντων και φροντίσαμε να γεμίσουμε και τις τσέπες των μπουφάν μας με ψωμάκια και μαρμελαδίτσες για αργότερα σε περίπτωση που μας έπιανε πείνα. Ηπιαμε τον χυμό μας και το καθιερωμένο καφεδάκι μας και χορτασμένοι καθώς ήμασταν βγήκαμε έξω στο χιόνι να ανακαλύψουμε το χωριό..

Πίνακας του χωριού που κατευθύνει τον τουρίστα στα σημεία που πρέπει να επισκεφτεί..

Οι φωτογραφίες θεωρώ μιλούν από μόνες τους

Όπως και στο Salla έτσι και εδώ είχε κανείς την δυνατότητα να κάνει έλκυθρο με ταράνδους αλλά και με χάσκι με την διαφορά ότι οι τιμές ήταν αρκετά πιο ανεβασμένες λόγο το ότι το μέρος ήταν αρκετά πιο τουριστικό αφού βρισκόσουν στο χωριό του Αι-Βασίλη..εμείς φυσικά τα είχαμε κάνει οπότε δεν ξαναεπιχειρήσαμε και έπειτα δεν μας έφτανε και ο χρόνος.
Τα ξύλινα καλυβάκια ήταν είτε καφετέριες είτε εστιατόρια είτε μαγαζιά με σουβενίρ(από τα οποία αγοράσαμε μερικά αναμνηστικά) όλα φτιαγμένα έτσι να ταιριάζουν στο τοπίο. Κάθε λίγο και λιγάκι έρχονταν λεωφορεία που αφήναν τουρίστες διαφόρων ηλικιών να απολαύσουν την βόλτα τους.Δεν γνωρίζω εαν αυτοί οι οποίοι δεν έμεναν εκεί στο ξενοδοχείο πλήρωναν κάποια είσοδο πάντως εμείς που είχαμε διανυκτερεύσει εκεί δεν χρειάστηκε για την βόλτα μας να πληρώσουμε κάτι παραπάνω..
Έτσι όπως καταλαβαίνεται σε σύγκριση με την προηγούμενη βραδιά το χωρίο είχε κόσμο αλλά κυρίως οικογένειες με παιδιά, τα οποία τρελαμένα τρέχαν από δω και από κει..

Το χωρίο επίσης βρίσκεται στον Αρκτικό Κύκλο για περισσότερες πληροφορίες
https://el.wikipedia.org/wiki/Αρκτικός_Κύκλος

Συνεχίζοντας την βόλτα μας συναντήσαμε την ξύλινη επιγραφή με τα χλμ των πιο γνωστών πόλεων στον κόσμο

Τελικά η Αθήνα απέχει πολύ από δω ε?????

Για το τέλος της βόλτας μας η έκπληξη δεν είναι άλλη από την επίσκεψή μας στον Άγιο-Βασίλη.
Εξω από το κτήριο υπήρχε ένας τεράστιος χιονάνθρωπος, θα μπορούσα να σας πω ότι τον φτίαξαμε εμείς αλλά δυστυχώς δεν είμαι καλή στα ψέματα

Μπαίνοντας στο κτήριο η μουσική που παίζει αποπνέει μυστήριο. Παιρνάς έναν σκοτεινό διάδρομο με ένα μεγάλο καράβι στο πλάι και ανεβαίνοντας τις σκάλες ακους και βλέπεις ένα τεράστιο ρολόι που μάλλον είναι αυτό που μετράει το χρόνο μέχρι να έρθουν τα Χριστούγεννα

Πρίν την είσοδο στο δωμάτιο της συνάντησης σου με τον Αγιο Βασίλη θα σε υποδεχτεί η βοηθός του ντυμένη ξωτικό

Δεν επιτρέπεται να τραβήξεις φωτογραφίες με τον Αγιο Βασίλη, έτσι και μεις αγοράσαμε το στικάκι που είχε τις φωτογραφίες μας μαζί του και το βιντεάκι που συνομιλήσαμε μαζί του καθώς και κάποιες άλλες φωτογραφίες και βιντεάκια από το χωρίο, την προετοιμασία μέχρι και καλά τα Χριστούγεννα κ.α
Αυτό το στικάκι μας κόστισε 50ευρώ.

Ο Αγιος Βασίλης μας ρώτησε από που ήμαστε και μας είπε στα ελληνικά παρακαλώ να δώσουμε χαιρετίσματα στα παιδιά όλης της Ελλάδας. Μας είπε επίσης ότι έχει επισκεφτεί την Ελλάδα αρκετές φορές στο παρελθόν και ότι έχει αγαπήσει την Θεσσαλονίκη. Η επόμενη ερωτησή του ήταν αν έχουν τελειώσει τα έργα για το μετρό, που να ξερε ο άνθρωπος ότι τόσα χρόνια μετά ακόμα περιμένουμε...
Όση ώρα μας μιλούσε ο Κώστας προσπαθούσε να πιάσει τα γένια του με τρόπο για να καταλάβει αν είναι αληθινά ή όχι, τελικά από ότι λέει πρέπει να είναι, χειρότεροι από τα παιδάκια ήμαστε και μεις..

Ξέχασα επίσης να αναφέρω ότι αφήνωντας το δωμάτιο μας ο Κώστας βρήκε έναν κατάλογο στον οποίο γράφονταν και οι έξτρα χρεώσεις. Για παράδειγμα αν βρίσκαν γόπα από τσιγάρο σε χρέωναν +50ευρώ, αν άφηνες απλυτα πιάτα σε χρέωναν +30ευρώ οπότε καθαρίσαμε το δωμάτιο αφηνωντάς το στην εντέλεια!!!!

Η ώρα δυστυχώς είχε περάσει,στην τιμή του δωματίου συμπεριλαμβανόταν και η μεταφορά μας για το αεροδρόμιο του Ροβανιέμι και έτσι λίγη ώρα αργότερα το βανάκι του ξενοδοχείου μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο.
Εδώ να πω ότι μήνες πριν που ψάχναμε πτηση από Ροβανιέμι για Ελσίνκι βρίσκαμε μόνο με την finnair στην τιμή των 250ευρώ το λιγότερο και λόγω το ότι μας φαίνονταν πολλά σκεφτόμασταν να χρησιμοποιήσουμε το τρένο μέχρι που λίγο πριν κλείσουμε εμφανίστηκε μια προσφορά με την norwegian στα 37,5ευρώ το άτομο με βαλίτσα 20κιλά και χειραποσκευή 10κιλά και για καλή μας τύχη κλείσαμε με αυτήν..
Έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη με την norwegian airlines, ήταν και η πρώτη φορά που ταξίδευα με αυτήν, και η πτήση της μιας ώρας κυλησε ομαλά. Μια ώρα αργότερα βρισκόμασταν στο αεροδρόμιο του Ελσίνκι, σήμερα θα διανυκτερεύαμε εδω καθώς σε λιγότερο από 8 ώρες θα πετούσαμε για Φρανκούρτη και από κει για Αθήνα..
και δεν σύμφερε ούτε από άποψη χρημάτων αλλά ούτε και από άποψη χρόνου να φύγουμε από το αεροδρόμιο
Τι να κάνουμε όλα τα όμορφα πράγματα όμως απαιτούν και θυσίες μια νύχτα ήταν θα περνούσε...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11
• 12

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 11 of 12

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[KostasLia]

Το προγραμμά μας λοιπόν κλείστηκε 14-24 Ιανουαρίου το οποίο είχε ως εξής
14-17/01 διανυκτέρευση στο Ελσίνκι
18/01 διανυκτέρυση στο τρένο με κρεβάτια
19-21/01 διανυκτέρευση στο χιονοδρομικό κέντρο του Salla
22/01 διανυκτέρευση στο Ροβανιέμι στο χωριό του Αι-Βασίλη
23/01 πτήση από Ροβανιέμι-Ελσίνκι διανυκτέρευση στο αεροδρόμιο
24/01 πτήση από Ελσίνκι-Αθήνα μέσω Μονάχου

Και η πολυπόθητη μέρα έφτασε επιτέλους ..

Το αεροπορικό εισητήριο μέσω Φρανκφούρτης πηγαινε-έλα κόστισε 240ευρώ το άτομο με στάση κανα 2-3 ωρίτσες στην Φρανκφούρτη όπου απολαύσαμε το καφεδάκι μας και καπνίσαμε το τσιγαράκι μας στα κουβούκλια των καπνιστών!!! εντάξει περιττό να πω ότι όταν βγηκά από το καπνιστήριο χώρια ότι βρωμούσα τσιγαρίλα, ήμουνα τόσο ζαλισμένη που δεν το συνιστώ..
Η πτήση μας κυλησε ομαλά..ο Κώστας είχε πιάσει συζήτηση με την δημοσιογράφο Μαρία Σπυράκη που έτυχε να κάθεται δίπλα του και εγώ με μια φοιτήτρια που σπούδαζε εκείνη την περίοδο στην Φινλανδία αντλώντας όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα για τις τιμές των προιόντων και των σούπερ μάρκετ. Και γύρω στις 00.00 το αεροπλάνο μας προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Βάνταα του Ελσίνκι.
Είχαμε διαβάσει ότι το τελευταίο λεωφορείο από το αεροδρόμιο για το κέντρο της πόλης ήταν στην 01.00 οπότε χωρίς να χάνουμε χρόνο βιαστήκαμε για να το προλάβουμε. Αφήσαμε τα πράγματα μας στην κύρια είσοδο και βγήκαμε να ψάξουμε την στάση του λεωφορείου.
Με το που άνοιξε η αυτόματη πόρτα του αεροδρομίου ήταν που φάγαμε την πρώτη μας κρυάδα... το χιόνι ήταν στρωμένο για τα καλά,όλα ήταν λευκά και φυσικά χιόνιζε ασταμάτητα..εντύπωση φυσικά μου έκανε πως μια Φιλανδή που ταξίδευε μαζί μας στο αεροπλάνο βγήκε απτόητη μέσα στο κρύο με την καλοκαιρινή σαγιονάρα άνετη ενώ εμείς τρέξαμε κατευθείαν μέσα να βγάλουμε τα ισοθερμικά ρούχα τα οποία είχαμε φέρει μαζί μας

Κατα την διάρκεια που περιμέναμε ,μέσα στο αεροδρόμιο φυσικά, για το λεωφορείο να ρθεί, ντυμένοι και οι τέσσερις σαν τα κρεμμύδια το μάτι μου έπεσε στην γνωστή αφίσα που διαφημίζει την Ταυλάνδη "visit Thailand" με την βάρκα και την παραλία στο βάθος,(σίγουρα την έχετε δει,αν έχετε ταξιδέψει), και αυτόματα μιας και έχω επισκεφτεί την Ταυλάνδη άρχισα κάπως να ζεσταίνομαι και μόνο στην ιδέα ενος εξωτικού προορισμού..τι στο καλό έκανα εδω ενας Θεός μόνο ήξερε..
Λίγο αργότερα το λεωφορείο φάνηκε..η πρώτη μου εντύπωση για το Ελσίνκι λοιπόν ήταν ότι πρώτον κάνει ψωφόκρυο και δεύτερον ότι για πρωτεύουσα ήταν αρκετά αραιοκατοικημένη.

Το ξενοδοχείο που θα διανυκτερεύαμε στο Ελσίνκι ήταν το Hotel Omena Helsinki Eerikinkatu το οποίο βρισκόταν στο κέντρο της πόλης και που δεν διέθεται ρεσεψιόν αλλά σου στέλναν τον κωδικό του δωματίου σου σε email κάποιες ώρες πριν την άφιξη σου. Το τετράκλινο δωμάτιο που κλείσαμε το βρήκαμε σε προσφορά στο booking και κόστισε 63ευρώ την βραδιά και για τους τεσσερίς μας.Δεν διέθεται πρωινό αλλά για τους επισκέπτες του ξενοδοχείου το καφέ που βρισκόταν παρακάτω έκανε κάποιου είδους έκπτωση..
Κουρασμένοι καθώς ήμασταν πέσαμε για ύπνο.Σε λίγες ώρες ξημέρωνε η πρώτη μας επίσημη μέρα στην Φινλανδία...

 

[KostasLia]

Πρωινό ξύπνημα και η βόλτα μας καταλήγει στο γνωστό λιμάνι του Ελσίνκι για να πάρουμε το καραβάκι και να επισκεφτούμε το παλιό οχυρό της suomenlinna το οποίο οποίο χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιωνά και κατατάσσεται πλέον στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.

Η διαδρομή δεν διαρκεί και πολύ, γύρω στην μία ώρα και ανα 3 ωρίτσες υπάρχει καραβάκι για την επιστροφή στο λιμάνι του Ελσίνκι (χειμερινά δρομολόγια) και το εισητήριο κοστίζει 5ευρώ.Το τοπίο είναι μαγευτικό οπότε θα συνίστούσα να ντυθείτε καλά και να αράξετε εξώ για να απολαύσετε το τοπίο..
Στο βάθος βλέπουμε τον Καθεδρικό Ναό του Ελσίνκι, νουμερό ενα αξιοθέατο της πρωτεύουσας

Από το πολύ κρύο η θάλασσα είχε παγώσει

Φτάνοντας στην Suomenlinna

Το πρώτο πράγμα που κάναμε κατεβαίνοντας ήταν να επισκεφτούμε το μικρό μουσείο που βρίσκεται εκεί.
Εντύπωση μου έκανε πως κάποια από τα σπίτια κατοικούνται ακόμη ενώ κάποια άλλα τα έχουν μετατρέψει σε καφέ και εστιατόρια για τους τουρίστες. Φυσικά δεν παραλείψαμε να πιούμε μια υπέροχη ζεστή σοκολάτα και να φάμε κάτι πρόχειρο. Στο χωριό υπάρχει και εκκλησία, βέβαια δεν γνωρίζω αν λειτουργεί ή όχι

Έπειτα από λίγες ώρες περπάτημα τελικά αναχωρήσαμε με το τελευτείο καραβάκι που έφευγε στις 17.00.
Μην ξεχνάμε ότι τον χειμώνα νυχτώνει και νωρίς. Οι εντυπώσεις της πρώτης μας ημέρας ήταν οι καλύτερες και για τους τεσσερίς μας. Μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας είχε αρχίσει πάλι να χιονίζει τρελά!!!

 

[FILBO]

Πρωινό ξύπνημα και η βόλτα μας καταλήγει στο γνωστό λιμάνι του Ελσίνκι για να πάρουμε το καραβάκι και να επισκεφτούμε το παλιό οχυρό της suomenlinna το οποίο οποίο χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιωνά και κατατάσσεται πλέον στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. View attachment 212713
Η διαδρομή δεν διαρκεί και πολύ, γύρω στην μία ώρα και ανα 3 ωρίτσες υπάρχει καραβάκι για την επιστροφή στο λιμάνι του Ελσίνκι (χειμερινά δρομολόγια).Το τοπίο είναι μαγευτικό οπότε θα συνίστούσα να ντυθείτε καλά και να αράξετε εξώ για να απολαύσετε το τοπίο..
Στο βάθος βλέπουμε τον Καθεδρικό Ναό του Ελσίνκι, νουμερό ενα αξιοθέατο της πρωτεύουσας View attachment 212714

Από το πολύ κρύο η θάλασσα είχε παγώσει
View attachment 212715
View attachment 212716 View attachment 212717 Φτάνοντας στην Suomenlinna

Το πρώτο πράγμα που κάναμε κατεβαίνοντας ήταν να επισκεφτούμε το μικρό μουσείο που βρίσκεται εκεί.
Εντύπωση μου έκανε πως κάποια από τα σπίτια κατοικούνται ακόμη ενώ κάποια άλλα τα έχουν μετατρέψει σε καφέ και εστιατόρια για τους τουρίστες. Φυσικά δεν παραλείψαμε να πιούμε μια υπέροχη ζεστή σοκολάτα και να φάμε κάτι πρόχειρο. Στο χωριό υπάρχει και εκκλησία, βέβαια δεν γνωρίζω αν λειτουργεί ή όχι
View attachment 212722 View attachment 212723 View attachment 212724 View attachment 212725 View attachment 212726

View attachment 212727


Έπειτα από λίγες ώρες περπάτημα τελικά αναχωρήσαμε με το τελευτείο καραβάκι που έφευγε στις 17.00.
Μην ξεχνάμε ότι τον χειμώνα νυχτώνει και νωρίς. Οι εντυπώσεις της πρώτης μας ημέρας ήταν οι καλύτερες και για τους τεσσερίς μας. Μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας είχε αρχίσει πάλι να χιονίζει τρελά!!!

Παιδιά χαρά στο κουράγιο σας!!! Αναμένω τη συνέχεια...

 

[KostasLia]

Η σημερινή βόλτα μας ξεκινάει με μια επίσκεψη στην γνωστή εκκλησία των βραχων (Temppeliaukion Κirkko)
Η λουθηρανική εκκλησία των Βράχων είναι έργο των αρχιτεκτόνων και αδερφών Timo και Tuomo Suomalainen και άνοιξε το 1969. Η επιλογή της τοποθεσίας και ο αρχικός σχεδιασμός έγιναν το ‘30, αλλά διακόπηκαν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά το πέρας του Πολέμου διεξάχθηκε νέος διαγωνισμός το 1961, τον οποίο και κέρδισαν οι αδερφοί Suomalainen. Ο όγκος της εκκλησίας δημιουργείται με εκτεταμένη εκσκαφή στο βράχο και στεγάζεται από χάλκινο θόλο, που επιτρέπει περιμετρικά την είσοδο του φωτός στο χώρο.

Η εκκλησία φημίζεται για την ακουστική της και φιλοξενεί συχνά διάσημα κοντσέρτα. Η ακουστική στο εσωτερικό επιτυγχάνεται, κυρίως, από τις αδρές επιφάνειες του βράχου και της τοιχοποιίας και δημιουργείται μια αίσθηση διαλόγου ανάμεσα στην αδρή και ακατέργαστη υφή της φύσης και στο τεχνητό δημιούργημα του ανθρώπου. Η Εκκλησία των Βράχων αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Ελσίνκι, προσελκύοντας μισό εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως

Στο άκουσμα της χαμηλόφωνης κλασσικής μουσικής που παίζει ο επισκέφτης έχει την δυνατότητα να χαλαρώσει λίγο.
Η αλήθεια είναι πως για μερικά λεπτά έκλεισα τα μάτια μου και απόλαυσα εκείνη την στιγμή....

Λίγο αργότερα κατευθυνθήκαμε προς το Εθνικό Μουσείο του Ελσίνκι(Suomen kansallismuseo)
Το κτήριο από μόνο του ανήκει στα must αξιοθέατα της πόλης

Αρχισε να χτίζεται το 1905 ολοκληρώθηκε σε 5 χρόνια και άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1916. Η τεχνοτροπία του ανήκει στη προσέγγιση του εθνικού ρομαντισμού και οι σχεδιαστές του ήταν οι Herman Gesellius, Armas Lindgen και Eliel Saarinen.

Με το που μπαίνει κανείς θα αντικρύσει ένα παλιό αυτοκίνητο

Το μουσείο φιλοξενεί μια σειρά από ευρήματα ανεκτίμητης αξίας που περιγράφουν την ιστορία του τόπου από την λίθινη εποχή έως τη σύγχρονη περίοδο. Παλιές παραδοσιακές στολές και αντίκες είναι λίγα από τα εκθέματα που θα κινήσουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη

Οι ώρες που είναι ανοιχτό για το κοινό είναι 11.οοπ.μ.-18.οομ.μ

Η βόλτα μας συνεχίστηκε..
Το Ελσίνκι είναι μια πόλη που δεν μπορείς να χαθείς εύκολα..όπως είπα και προτύτερα είναι μια πόλη αραιοκατοικημένη χωρίς ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση και αυτό μας διευκόλυνε σε όλους μας τους περιπάτους. Όλα όσα είδαμε και επισκεφτήκαμε ήταν με τα πόδια και οι αποστάσεις μεταξύ τους ήταν μικρές.Επίσης ήταν πολύ οργανωμένοι με την ασφάλεια του πολίτη από τους χιονισμένους δρόμους, τα εκχιονιστικά προφανώς δούλευαν ασταμάτητα καθ'ολη την διάρκεια της μέρας αλλά και της νύχτας.Να φανταστείτε με τόσο χιόνι και δεν έφαγα ούτε μια τούμπα. Είναι μια πόλη καθαρή και φιλική για το περιβάλλον. Εντύπωση μου έκανε πως έξω από τα καφέ υπήρχαν ειδικοί χώροι όπου οι νέες μαμάδες μπορούσαν να αφήσουν τα καροτσάκια τους για να απολαύσουν τον καφέ τους.

Στο σημείο αυτό θα αναφερθώ λίγο στις τιμές των φαγητών..εμείς δεν είχαμε την πολυτέλεια να φάμε σε κάποιο εστιατόριο, ο λόγος ήταν ότι μας φάνηκαν όλα πανάκριβα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως μία μπαγκέτα (τυρί,γαλοπούλα,ντομάτα,μαρούλι) όπως εδώ που κοστίζει γύρω στα 3ευρώ, κόστιζε 15ευρώ ενώ είχες την επιλογή να αγοράσεις την μισή και να δώσεις τα μισά λεφτά (σαφώς και δεν χόρταινες).
Σε κάποια φάση και ενώ οι κοιλιές όλων μας παραπονιόνταν το μάτι μου έπεσε στην στάση των λεοφωρείων που διαφήμιζε το big mc από τα Μc DONALDS. Eντάξει τι να σας πω??
Οτι μου φάνηκε τεράστιο και ότι η πείνα μου έπαιζε παιχνίδια??.είναι λίγο..έτσι η παρέα κίνησε να βρει τα Mc donalds.
Φυσικά και δεν ήταν το τεράστιο της αφίσας αλλά και τι να κάνουμε..θυμάμαι ότι ζήτησα από την κοπέλα να μου δώσει ένα ποτήρι νερό από την βρύση και μου το χρέωσε 0,50λεπτά. Το μικρό εμφιαλωμένο νερό στην καλύτερη κόστισε 3ευρώ..όπως καταλαβαίνεται ευγνωμονούσα την αδερφή μου που είχε φέρει μαζί της μπισκότα και ξηρούς καρπούς που ήταν και το βραδινό μας..
Φινλανδία=Κρύο=Πείνα (χαχαχα)
Αλλά τα ταξίδια απαιτούν και θυσίες!!!τι να κάνουμε..

 

[KostasLia]

Η επόμενη μέρα μας στο Ελσίνκι περιλάμβανε βόλτα σε κάποια αξιοθέατα και κάτι μικροψώνια τύπου σουβενιρ στα μαγαζιά. Καθώς ήταν μέσα Ιανουαρίου η αγορά ήταν ακόμα στολισμένη με τα Χριστουγεννιάτικα πράγμα που ανέβασε στα ύψη την Χριστογεννιάτικη διαθεσή μας ...

Σταθμός μας για σήμερα ο Καθεδρικός Ναός του Ελσίνκι. Ο Λουθηρανικός Ναός σχεδιάστηκε στο μέσο της πόλης, στην βόρεια πλευρά της Πλατείας της Γερουσίας από τον Καρλ Λούντβιχ Ενγκελ, ο οποίος και σχεδίασε αρκετά νεοκλασσικά κτήρια στο Ελσίνκι. Ο Ναός βέβαια ολοκληρώθηκε 12χρόνια μετά τον θανατό του το 1852.
Η συγκεκριμένη εκκλησία χτίστηκε προς τιμήν του Τσάρου της Ρωσίας Νικολάου του πρώτου και μέχρι την ανεξαρτητοποίηση της Φινλανδίας το 1917 ονομαζόταν εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Σήμερα ο καθεδρικός ναός είναι ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης και ετησίως δέχεται περισσότερους από 350.000 επισκέπτες.

Το εσωτερικό του Ναού είναι επίσης επιβλητικό. Πέραν της τουριστικής προσέγγισης, ο ναός λειτουργεί κανονικά με τέλεση μυστηρίων και πολλοί πιστοί τον επισκέπτονται για να εκκλησιαστούν.

Η πλατεία της Γερουσίας

Βγαίνοντας από τον Ναό η βόλτα μας συνεχίζεται από την αριστερή πλευρά για να επισκεφτούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία του Ελσίνκι. Οι φωτογραφικές μηχανές μας έχουν πάρει φωτιά αφού πολλά είναι τα κτήρια που στολίζουν την πόλη


Πρίν την ανάβαση μας στο λόφο για τον Ορθόδοξο Ναό,συναντάμε την γέφυρα της αγάπης

Και λογικό όπως όλοι οι ερωτευμένοι ''κλειδωθήκαμε'' και εμείς. Περιττό να σας πώ ότι λίγους μήνες μετά παντρευτήκαμε..
Λέτε να έγινε από αυτό???(χαχαχα)

Ο Ορθόδοξος Ναός
Ο ορθόδοξος ναός Ουσπένσκι(Uspenski) είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, σχεδιάστηκε το από το Ρώσο αρχιτέκτονα Αλεξέι Γκορνόστεφ και κατασκευάστηκε μετά το θάνατό του το 1862-1868. Ο ναός βρίσκεται την πλαγιά ενός λόφου, κοντά στο επιβατικό λιμάνι του Ελσίνκι, απ’ όπου μπορεί να απολαύσει κανείς τη θέα της πόλης.
Αποτελεί την έδρα της ορθόδοξης επισκοπής του Ελσίνκι και θεωρείται η μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία της Δυτικής Ευρώπης.

Στο ναό βρίσκονται πολλές πολύτιμες εικόνες μεταξύ των οποίων και η αγιογραφία του Αγ. Νικολάου του Θαυματοποιού, που εκλάπη το 2007 και ακόμα αναζητείται. Λέτε για αυτό να ήταν κλειδωμένη από όλες τις πλευρές με τεράστιες αλυσίδες???
Δυστυχώς δεν καταφέραμε να δούμε το εσωτερικό του ναού,παρόλο που περιμέναμε αρκετή ώρα σε περίπτωση που ερχόταν κάποιος . Βέβαια ο κόπος μας δεν πήγε χαμένος καθώς η θέα από τον λόφο σε αποζημιώνει και με το παραπάνω..κοιτάζοντας προς την βόρεια πλευρά αντικρύζει κανείς τον καθεδρικό νάο, το σημείο όπου βρισκόμασταν προηγουμένως

Κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο για φαγητό..σήμερα καθώς ήταν και το τελευταίο μας βράδυ θα βγαίναμε κιόλας να πάρουμε μια γεύση για το πως είναι το Helsinki by night
μην φανταστείτε ποτά και ξενύχτια μια βόλτα να πάρουμε μια γεύση καθώς ήταν ακόμα παντού στολισμένα.
Ο δρόμος μας μας έβγαλε στο Ολυμπιακό Στάδιο

Βέβαια τέτοια ώρα σαφώς και ήταν κλειστό και για το λόγο αυτό αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε ξανά την επόμενη μέρα..ούτως η άλλως το τρένο μας αναχωρούσε μετά τις 14.00 το μεσημέρι οπότε είχαμε πολύ χρόνο..
Παρόλο που ήταν σχετικά νωρίς δεν κυκλοφορούσε ψυχή..χιόνιζε πάλι για τα καλά..!!!
μόνο τέσσερις τρελοί Ελληνες κάναν φασαρία, γελούσαν και κυλιόνταν στο χιόνι παίζοντας χιονοπόλεμο λες και δεν είχαν ξαναδεί ποτέ στη ζωή τους χιόνι και αυτοί δεν ήταν άλλοι από ΕΜΑΣ!!!!..!!!

 

[KostasLia]

Πρωινό ξύπνημα και αφού σήμερα το μεσημέρι θα αναχωρούσαμε με τελικό προορισμό το χιονοδρομικό κέντρο του Salla, βιαστήκαμε να επισκεφτούμε το Ολυμπιακό Στάδιο και να απολαύσουμε την πρωινή θέα της πόλης από κει.
Ετοιμάσαμε γρήγορα τα πράγματα μας ώστε να τα έχουμε έτοιμα αφου 12.00 θα αφήναμε και το δωμάτιο του ξενοδοχείου.Το τρένο μας για την πόλη του Kemitzarvi έφευγε κατά τις 14.00. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Ελσίνκι απείχε περίπου δυο τετράγωνα από το ξενοδοχείο μας και για το λόγο αυτό προτιμήσαμε να αφήσουμε τα πράγματα εκεί και να γυρίσουμε να τα πάρουμε αργότερα για να μην τα κουβαλάμε..

Το Ολυμπιακό Στάδιο(Helsinki Olympic Stadium) του Ελσίνκι βρίσκεται στην περιοχή Töölö, περίπου 2 χλμ έξω από το κέντρο της πόλης και είναι το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας. Σήμερα φιλοξενεί πολλές αθλητικές διοργανώσεις καθώς και μεγάλες συναυλίες. Εκεί έλαβαν χώρα τα περισσότερα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων το 1952 αν και το στάδιο κατασκευάστηκε αρχικά για να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1940, που ακυρώθηκαν εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το στάδιο είναι σήμερα η έδρα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Φιλανδίας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1934 και ολοκληρώθηκε το 1938 σε σχέδια των μοντερνιστών αρχιτεκτόνων Yrjö Lindegren και Toivo Jäntti. Το στάδιο ανακαινίσθηκε εξ’ ολοκλήρου το 1990-1994 και έφτασε στη σημερινή του μορφή το 2005 για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Αρχικά μπορούσε να χωρέσει 70.000 θεατές, ενώ σήμερα μετά τις εργασίες ανακαίνισης μπορεί να φιλοξενήσει 45.000-50.000 θεατές. Ο πύργος του σταδίου αποτελεί αξιοθέατο της περιοχής, φτάνοντας τα 72 μέτρα, απ’ όπου απολαμβάνει κανείς πανοραμική θέα του Ελσίνκι.

Η ανάβαση για την κορυφή του πύργου γίνεται με ασανσερ και όχι με τα πόδια

Το κρύο στην κορυφή του πύργου ήταν τσουχτερό, έτσι καπνίσαμε ένα τσιγάρο,απολαύσαμε την θέα ,τραβήξαμε κάποιες φωτογραφίες και αναχωρήσαμε..
Λίγη ώρα αργότερα, και αφού είχαμε αφήσει για τα καλά πια το ξενοδοχείο μας φορτωμένοι με τα πράγματα μας φτάσαμε στον σιδηρογρομικό σταθμό του Ελσίνκι

Αφού είχαμε μπροστά μας κανα 1.30 ωρίτσα αποφασίσαμε με την Ε. να επισκεφτούμε το κοντινότερο σούπερ μάρκετ να εφοδιαστούμε με τρόφιμα και καλούδια για τις επόμενες μέρες. Βλέπεται το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει στο Salla δεν περιλάμβανε κανένα γεύμα, ούτε καν πρωινό, και όπως έλεγε και η ταμπέλα του Salla, ''Salla in the middle of nowhere'' βρισκόταν στην μέση του πουθενά, οπότε ο εφοδιασμός τροφίμων, μας ήταν απαραίτητος. Επίσης είχαμε και αρκετές ώρες στο τρένο (+μια διανυκτέρευση) και έπρεπε να φροντίσουμε και για αυτό.
Αφήσαμε λοιπόν τα αγόρια μαζί με τα πράγματα στο σταθμό, απογοητευμένοι λίγο ως προς τον οικονομικό προυπολογισμό του ταξιδιού μας, αφού όλα ήταν πανάκριβα και απλησίαστα για μας να μασουλάνε τα ξηροκάρπια που είχε φροντίσει να φέρει η Ε. από την Ελλάδα και κινήσαμε οι δυο αδερφούλες για το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ.

Ακριβώς μετά τα ταμία, κατά την έξοδο από το τεράστιο σούπερ μαρκετ εντύπωση μου έκανε πως υπήρχαν φρουτάκια (τζόγος) ή αλλιώς κουλοχέρηδες και πολλοί ήταν εκείνοι που δοκίμαζαν την τύχη τους, ανάμεσα τους και μια γιαγιά.
Τους προσπεράσαμε και αρπάζοντας ένα καλάθι ξεκινήσαμε τα ψώνια μας..
Ξεκινήσαμε με ψωμί, μαρμελαδίτσες, μακαρόνια, λουκανικάκια, δημητριακά, γάλα, αυγά κοινώς τρόφιμα φθηνά που μπορούσαμε να ξεγελάσουμε την πείνα μας για μερικές μέρες και που δεν έχριζαν ψυγείο για ένα 24ωρο. Στα ράφια με τις κομπόστες φρούτων είδα κομπόστες με την ελληνική επωνυμία του Del monte που εδρευει στην Λάρισα, όπου πριν μερικά χρονάκια είχα εργαστεί ως εποχιακή ..και έπιασα τον εαυτό μου να νοσταλγεί την πόλη μου!!!
Οι τιμές περιττό να το πώ για εμάς τους 'Ελληνες ήταν στα ύψη..και από περιέργεια χαζεύοντας τις τιμές πέρασε παραπάνω από μια ώρα χωρίς καν να το καταλάβουμε..
Αφού πληρώσαμε στα ταμία, κατά την εξοδό μας από το μάρκετ έριξα μια τελευταία ματιά στους κουλοχέριδες!!!
Άλλο να σας το γράφω και άλλο να το βλέπεται...έπρεπε να χω μια κάμερα να το τραβήξω αλλά δυστυχώς θα πρέπει να αρκεστείται στην περιγραφή μου.. Η γιαγιά που ήταν εκεί και πρίν καμια ώρα, κοντούλα με κάτασπρο μαλλί αφάνα η οποία είχε ακουμπήσει το μπαστουνάκι της πάνω στο μηχάνημα πρέπει να ήταν τούλαχιστον 85και πάνω,είχε πορωθεί τόσο με το παιχνίδι που έριχνε το ένα κέρμα πίσω από το άλλο χτυπώντας με το άλλο της χέρι το μηχάνημα του κουλοχέρι..εντάξει αυτό και αν ήταν για γέλια..σίγουρα εαν την ανέβαζα στο you.tube θα γινόμουνα διάσημη και αυτήν και γω!!!

Η ώρα με τα λίγα και τα πολλά, περιγράφωντας στα αγόρια το θέαμα της γιαγιάς πέρασε γρήγορα και ευχάριστα και έφτασε η ώρα που ανεβήκαμε στο τρένο μας.
Τα εισητήρια μας είχαν κλειστεί μήνες πρίν από το ίντερνετ στην φανταστική τιμή των 59ευρώ το άτομο σε καμπίνα δίκλινη σε προσφορά από Ελσίνκι για Κεμιτζάρβι. Η αναχώρηση μας από τοn σταθμό του Ελσίνκι έγινε κατα τις 14.00 και η αφιξή μας στο Κεμιτζάρβι γύρω στις 9.00 το επόμενο πρωι. Οι δύο καμπίνες ήταν δίπλα δίπλα, το τρένο ήταν πεντακάθαρο, δεν έχω ξαναδεί τόσο καθαρό τρένο στην ζωή μου

Πραγματικά η διανυκτέρευση αυτή ίσως ήταν μια από τις ωραιότερες της ζωής μου..
για τους άλλους δεν ξέρω αν ήταν το ίδιο πάντως αυτό που μπορώ να εγγυηθώ είναι ότι ήταν σίγουρα μια εμπειρία ζωής για όλους μας!!!
Φυσικά μέχρι να μας πάρει ο ύπνος χαζεύαμε έξω από τα παράθυρα το πανέμορφο κάτασπρο παγωμένο τοπίο της Φιλανδικής φύσης, και με τις υπέροχες αυτές χιονισμένες εικόνες στο μυαλό μας,μας πήρε όλους γλυκά ο ύπνος!!!

Το ότι θα έκανα σκι με τάρανδο, θα έκανα έλκυθρο με χάσκι και θα γνώριζα μετά από κάποιες μέρες τον αγαπητό σε όλους μας Αγιο-Βασίλη είναι λίγα από τα πράγματα που σκεφτόμουνα ..!!!!

 

[KostasLia]

Το ξυπνητήρι χτύπησε κατά τις 8.00 και σηκώθηκα από το κρεβάτι του τρένου όλο άγχος σε περίπτωση που είχαμε φτάσει και δεν είχαμε κατέβει από το τρένο έγκαιρα.. ρωτήσαμε τον εισπράκτορα του τρένου και μας ενημέρωσε ότι είχαμε μπροστά μας άλλη μια ωρίτσα.
Ετσι ορμήσαμε στην καμπίνα των παιδιών να απολαύσουμε το πρωινόμας όλοι μαζί..Το πρωινό μας περιλάμβανε ψωμί με μαρμελάδα και μέλι, χυμό και κλασικά ξηρούς καρπούς..(μα πόσους είχε φέρει πια μαζί της αυτή η Ε. τρωγαμε τρώγαμε και δεν λέγαν να τελειώσουν)_...τρόφιμα τα οποία είχαμε αγοράσει από το μάρκετ την προηγούμενη μέρα.. σε κάποια φάση ο Κώστας αχόρταγος πια άνοιξε ένα λουκάνικο το οποίο ειχαμε αγοράσει..τι να σχολιάσω για αυτό???δεν ξέρω από τι κρέας παίζει να ήταν,αυτό που ξέρω είναι ότι δεν τρωγόταν με τπτ και μύριζε τόσο άσχημα που δεν υπήρχε περίπτωση να το κουβαλάμε μαζί μας και έτσι (ας με συγχωρέσουν οι οικολόγοι) ανοίξαμε το παράθυρο και το πετάξαμε από το τρένο. Ολο και κάποιο νυστικό ζωάκι θα βρισκόταν να το φάει.
Μετά από κάμποση ωρίτσα το τρένο μας έφτασε στον προορισμό μας, στον σταθμό της πόλης του Kemijarvi. Κατεβήκαμε και χαιρετήσαμε το τρένο καθώς αυτό θα συνέχιζε την πορεία του. Εμείς θα παίρναμε τώρα το λεωφορείο μας για το χιονοδρομικό κέντρο του Salla.
Το λεωφορείο για καλή μας τύχη ήταν ακριβώς δίπλα από το σταθμό και μας περίμενε καθώς είχαμε και μια μικρή καθυστέρηση.Η διαδρομή κράτησε περίπου 1.30 ωρίτσα. Καθ΄όλη αυτή τη διάρκεια είχαμε κολλήσει όλοι στα παράθυρα θαυμάζοντας την θέα. Δεν έχω ξαναδεί τόσο πολύ χιόνι στην ζωή μου.
Ηταν η ώρα που ξημέρωνε και όλα ήταν μαγικά..
Εδώ να πω ότι ξημέρωνε κατά τις 10.00π.μ. οπότε και τότε ξεκινούσαν να δουλεύουν όλα και νύχτωνε κατά τις 16.30μ.μ. οπότε όπως καταλαβαίνεται οι ώρες της ημέρας ήταν λιγοστές...
Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει για τα επόμενα 3βράδια ήταν το Sallatunturin Tuvat στην τιμή των 60ευρώ την βραδιά το κάθε ζευγάρι χωρίς όμως κανένα γεύμα. Ηταν στην ουσία σπιτάκια μεμονωμένα σε μια μεγάλη έκταση.

και το εσωτερικό του. Στο δωμάτιο είχε 19βαθμούς και βράζαμε από την ζέστη ήμασταν με τα κοντομάνικα. Φανταστείται πόσο θα είχε έξω.....

Και αφού αφήσαμε τα πράγματα το κάθε ζευγάρι στο σπιτάκι του αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα προς το σαλέ του χιονοδρομικού, να φάμε κάτι και να ρίξουμε και μια ματιά..

Η είσοδος του σαλέ

Το εσωτερικό του σαλέ

Καθήσαμε λοιπόν σε ένα τραπεζάκι και πριν καν προλάβουμε να ρίξουμε μια πρώτη ματιά στον κατάλογο, η κοπέλα που δούλευε εκεί μας ενημέρωσε ότι σε λίγη ώρα ξεκινούσε ο μπουφές.. Ο μπουφές περιλάμβανε τα πάντα ότι ήθελες και ΟΣΟ ήθελες στην φανταστική τιμή των 10ευρώ το άτομο!!!!
Φυσικά πεινασμένοι καθώς ήμασταν αποφασίσαμε να φαμε εκεί. Τα μακαρόνια που είχαμε αγοράσει μπορούσαν να περιμένουν..
Και τι δεν φάγαμε..πέσαμε στην κυριολεξία με τα μούτρα..γεμίσαμε ο καθένας το πιάτο του τουλάχιστον 3φορές και αδείζαμε τα πιάτα λες και είχαμε να φάμε από την εποχή του Νωε..εγω και δεν λέω ψέματα πρέπει να εφαγα τουλάχιστον 20μικρά κεφτεδάκια καθώς κάθε φορά που σηκωνόταν ένας από μας η κοπέλα πήγαινε και έφερνε και άλλα.Δεν ξέρω τι θα σκέφτηκε αλλά σε εκείνη την φάση η εντύπωση που δώσαμε στην σερβιτόρα ήταν το λιγότερο που μας ένοιαζε..
Όταν πια τελειώσαμε ήμασταν ευτυχισμένοι που τουλάχιστον είχαμε λύσει το πρόβλημα του φαγητού για τις μέρες εκείνες.. οπότε όταν αναχωρήσαμε ρώτησα την κοπέλα τι ώρα σερβίρεται ο μπουφές για να πάμε και την επόμενη.
Ελα όμως που ο μπουφές σερβιριζόταν μόνο Δευτέρα-Παρασκευή και αυριο θα ήταν Σάββατο.
Οπότε δεν γλιτώναμε τα μακαρόνια!!!!!

Και αφού ήταν νωρίς ακόμη και εμείς καλά χορτασμένοι επισκεφτήκαμε το μπαρ του ξενοδοχείου μας για την νυχτερινή μας διασκέδαση...Καθώς πηγαίναμε προς τα εκεί μας πλησίασε ένα τζιπ με άγγλους που μέναν στο ίδιο ξενοδοχείο με μας που μας ρωτούσαν αν θέλαμε να πάμε μαζί τους για την αναζήτηση του Βόρειου Σέλας..
με πληρωμή πάντα..
Εμείς αρνηθήκαμε ευγενικά και τους ευχηθήκαμε καλή τύχη..
Είχα διαβάσει ότι εκείνη την εποχή θα ήταν πολύ δύσκολο να το δούμε και αυτός ήταν και ο λόγος που δεν πήγαμε

Στην περιοχή γνωστή μπύρα βαρελίσια είναι η Lapin Kulta.
Aφου ήπιαμε κάμποσες είπαμε να το ρίξουμε πιο έξω με ουισκάκι και βότκα.Το κρύο σηκώνει αλκοολ έτσι δεν είναι??
Και δεν έχουν άδικο που το λένε, καθώς μετά από λίγες μπυρίτσες και 3ποτάκια όχι μόνο βγηκα έξω χωρίς γάντια,αλλά κατάφερα να καπνίσω ένα ολόκληρο τσιγάρο και όχι 3τζούρες ως συνηθως λόγο κρύου.
Το πιο ακριβό ποτό του καταλόγου εδώ ήταν το Jack Daniels στην τιμή των 7ευρώ. Λογική τιμή για εμάς τους Ελληνες θεωρώ..
Πιάνοντας κουβεντούλα με το παιδί που δούλευε στο μπαρ καταφέραμε να κλείσουμε και την αυριανή μας εκδρομούλα..οπότε ήσυχοι για την αυριανή μας μέρα ξεκινήσαμε το μπιλιάρδο μας..

Στην παρέα μας προστέθηκαν κάποια παιδιά, Φιλανδοί που δούλευαν μαγείρια σε διπλανά ξενοδοχεία..
Η βραδιά μας κύλησε φανταστικά και έτσι δώσαμε ραντεβού και για την επόμενη μέρα!!!

 

[Sassenach77]

Ελα όμως που ο μπουφές σερβιριζόταν μόνο Δευτέρα-Παρασκευή και αυριο θα ήταν Σάββατο.
Οπότε δεν γλιτώναμε τα μακαρόνια!!!!!

Εσένα σε έχω βάλει στη καρδιά μου !!! Εύγε ! Keep travelling

 

[KostasLia]

Εσένα σε έχω βάλει στη καρδιά μου !!! Εύγε ! Keep travelling

Να 'σαι καλά.. ευχαριστώ για την ευχή σου..μακάρι να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε για να μπορούμε να γράφουμε και ωραίες ιστορίες..

 

[tinkerbell24]

τέλεια!!! υπέροχες περιγραφές!!!! να ζήσετε κι ολας!!είδες τι κάνουν τα ταξίδια!! ευτυχώς την πρόλαβα την ιστορία σου!!!

 

[KostasLia]

τέλεια!!! υπέροχες περιγραφές!!!! να ζήσετε κι ολας!!είδες τι κάνουν τα ταξίδια!! ευτυχώς την πρόλαβα την ιστορία σου!!!

Σε ευχαριστώ πολύ!!!
Εύχομαι να σε βοήθησα κιόλας..!!!να περάσεις τέλεια και όταν με το καλό γυρίσεις ανυπομονώ να διαβάσω και την δική σου ιστορία!!!!