KostasLia
Member
- Μηνύματα
- 311
- Likes
- 1.742
- Επόμενο Ταξίδι
- για Βαλκάνια το κόβω
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βιετνάμ
Το ξυπνητήρι χτύπησε κατά τις 8.00 και σηκώθηκα από το κρεβάτι του τρένου όλο άγχος σε περίπτωση που είχαμε φτάσει και δεν είχαμε κατέβει από το τρένο έγκαιρα.. ρωτήσαμε τον εισπράκτορα του τρένου και μας ενημέρωσε ότι είχαμε μπροστά μας άλλη μια ωρίτσα.
Ετσι ορμήσαμε στην καμπίνα των παιδιών να απολαύσουμε το πρωινόμας όλοι μαζί..Το πρωινό μας περιλάμβανε ψωμί με μαρμελάδα και μέλι, χυμό και κλασικά ξηρούς καρπούς..(μα πόσους είχε φέρει πια μαζί της αυτή η Ε. τρωγαμε τρώγαμε και δεν λέγαν να τελειώσουν)_...τρόφιμα τα οποία είχαμε αγοράσει από το μάρκετ την προηγούμενη μέρα.. σε κάποια φάση ο Κώστας αχόρταγος πια άνοιξε ένα λουκάνικο το οποίο ειχαμε αγοράσει..τι να σχολιάσω για αυτό???δεν ξέρω από τι κρέας παίζει να ήταν,αυτό που ξέρω είναι ότι δεν τρωγόταν με τπτ και μύριζε τόσο άσχημα που δεν υπήρχε περίπτωση να το κουβαλάμε μαζί μας και έτσι (ας με συγχωρέσουν οι οικολόγοι) ανοίξαμε το παράθυρο και το πετάξαμε από το τρένο. Ολο και κάποιο νυστικό ζωάκι θα βρισκόταν να το φάει.
Μετά από κάμποση ωρίτσα το τρένο μας έφτασε στον προορισμό μας, στον σταθμό της πόλης του Kemijarvi. Κατεβήκαμε και χαιρετήσαμε το τρένο καθώς αυτό θα συνέχιζε την πορεία του. Εμείς θα παίρναμε τώρα το λεωφορείο μας για το χιονοδρομικό κέντρο του Salla.
Το λεωφορείο για καλή μας τύχη ήταν ακριβώς δίπλα από το σταθμό και μας περίμενε καθώς είχαμε και μια μικρή καθυστέρηση.Η διαδρομή κράτησε περίπου 1.30 ωρίτσα. Καθ΄όλη αυτή τη διάρκεια είχαμε κολλήσει όλοι στα παράθυρα θαυμάζοντας την θέα. Δεν έχω ξαναδεί τόσο πολύ χιόνι στην ζωή μου.
Ηταν η ώρα που ξημέρωνε και όλα ήταν μαγικά..
Εδώ να πω ότι ξημέρωνε κατά τις 10.00π.μ. οπότε και τότε ξεκινούσαν να δουλεύουν όλα και νύχτωνε κατά τις 16.30μ.μ. οπότε όπως καταλαβαίνεται οι ώρες της ημέρας ήταν λιγοστές...
Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει για τα επόμενα 3βράδια ήταν το Sallatunturin Tuvat στην τιμή των 60ευρώ την βραδιά το κάθε ζευγάρι χωρίς όμως κανένα γεύμα. Ηταν στην ουσία σπιτάκια μεμονωμένα σε μια μεγάλη έκταση.
και το εσωτερικό του. Στο δωμάτιο είχε 19βαθμούς και βράζαμε από την ζέστη ήμασταν με τα κοντομάνικα. Φανταστείται πόσο θα είχε έξω.....
Και αφού αφήσαμε τα πράγματα το κάθε ζευγάρι στο σπιτάκι του αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα προς το σαλέ του χιονοδρομικού, να φάμε κάτι και να ρίξουμε και μια ματιά..
Η είσοδος του σαλέ
Το εσωτερικό του σαλέ
Καθήσαμε λοιπόν σε ένα τραπεζάκι και πριν καν προλάβουμε να ρίξουμε μια πρώτη ματιά στον κατάλογο, η κοπέλα που δούλευε εκεί μας ενημέρωσε ότι σε λίγη ώρα ξεκινούσε ο μπουφές.. Ο μπουφές περιλάμβανε τα πάντα ότι ήθελες και ΟΣΟ ήθελες στην φανταστική τιμή των 10ευρώ το άτομο!!!!
Φυσικά πεινασμένοι καθώς ήμασταν αποφασίσαμε να φαμε εκεί. Τα μακαρόνια που είχαμε αγοράσει μπορούσαν να περιμένουν..
Και τι δεν φάγαμε..πέσαμε στην κυριολεξία με τα μούτρα..γεμίσαμε ο καθένας το πιάτο του τουλάχιστον 3φορές και αδείζαμε τα πιάτα λες και είχαμε να φάμε από την εποχή του Νωε..εγω και δεν λέω ψέματα πρέπει να εφαγα τουλάχιστον 20μικρά κεφτεδάκια καθώς κάθε φορά που σηκωνόταν ένας από μας η κοπέλα πήγαινε και έφερνε και άλλα.Δεν ξέρω τι θα σκέφτηκε αλλά σε εκείνη την φάση η εντύπωση που δώσαμε στην σερβιτόρα ήταν το λιγότερο που μας ένοιαζε..
Όταν πια τελειώσαμε ήμασταν ευτυχισμένοι που τουλάχιστον είχαμε λύσει το πρόβλημα του φαγητού για τις μέρες εκείνες.. οπότε όταν αναχωρήσαμε ρώτησα την κοπέλα τι ώρα σερβίρεται ο μπουφές για να πάμε και την επόμενη.
Ελα όμως που ο μπουφές σερβιριζόταν μόνο Δευτέρα-Παρασκευή και αυριο θα ήταν Σάββατο.
Οπότε δεν γλιτώναμε τα μακαρόνια!!!!!
Και αφού ήταν νωρίς ακόμη και εμείς καλά χορτασμένοι επισκεφτήκαμε το μπαρ του ξενοδοχείου μας για την νυχτερινή μας διασκέδαση...Καθώς πηγαίναμε προς τα εκεί μας πλησίασε ένα τζιπ με άγγλους που μέναν στο ίδιο ξενοδοχείο με μας που μας ρωτούσαν αν θέλαμε να πάμε μαζί τους για την αναζήτηση του Βόρειου Σέλας..
με πληρωμή πάντα..
Εμείς αρνηθήκαμε ευγενικά και τους ευχηθήκαμε καλή τύχη..
Είχα διαβάσει ότι εκείνη την εποχή θα ήταν πολύ δύσκολο να το δούμε και αυτός ήταν και ο λόγος που δεν πήγαμε
Στην περιοχή γνωστή μπύρα βαρελίσια είναι η Lapin Kulta.
Aφου ήπιαμε κάμποσες είπαμε να το ρίξουμε πιο έξω με ουισκάκι και βότκα.Το κρύο σηκώνει αλκοολ έτσι δεν είναι??
Και δεν έχουν άδικο που το λένε, καθώς μετά από λίγες μπυρίτσες και 3ποτάκια όχι μόνο βγηκα έξω χωρίς γάντια,αλλά κατάφερα να καπνίσω ένα ολόκληρο τσιγάρο και όχι 3τζούρες ως συνηθως λόγο κρύου.
Το πιο ακριβό ποτό του καταλόγου εδώ ήταν το Jack Daniels στην τιμή των 7ευρώ. Λογική τιμή για εμάς τους Ελληνες θεωρώ..
Πιάνοντας κουβεντούλα με το παιδί που δούλευε στο μπαρ καταφέραμε να κλείσουμε και την αυριανή μας εκδρομούλα..οπότε ήσυχοι για την αυριανή μας μέρα ξεκινήσαμε το μπιλιάρδο μας..
Στην παρέα μας προστέθηκαν κάποια παιδιά, Φιλανδοί που δούλευαν μαγείρια σε διπλανά ξενοδοχεία..
Η βραδιά μας κύλησε φανταστικά και έτσι δώσαμε ραντεβού και για την επόμενη μέρα!!!
Ετσι ορμήσαμε στην καμπίνα των παιδιών να απολαύσουμε το πρωινόμας όλοι μαζί..Το πρωινό μας περιλάμβανε ψωμί με μαρμελάδα και μέλι, χυμό και κλασικά ξηρούς καρπούς..(μα πόσους είχε φέρει πια μαζί της αυτή η Ε. τρωγαμε τρώγαμε και δεν λέγαν να τελειώσουν)_...τρόφιμα τα οποία είχαμε αγοράσει από το μάρκετ την προηγούμενη μέρα.. σε κάποια φάση ο Κώστας αχόρταγος πια άνοιξε ένα λουκάνικο το οποίο ειχαμε αγοράσει..τι να σχολιάσω για αυτό???δεν ξέρω από τι κρέας παίζει να ήταν,αυτό που ξέρω είναι ότι δεν τρωγόταν με τπτ και μύριζε τόσο άσχημα που δεν υπήρχε περίπτωση να το κουβαλάμε μαζί μας και έτσι (ας με συγχωρέσουν οι οικολόγοι) ανοίξαμε το παράθυρο και το πετάξαμε από το τρένο. Ολο και κάποιο νυστικό ζωάκι θα βρισκόταν να το φάει.
Μετά από κάμποση ωρίτσα το τρένο μας έφτασε στον προορισμό μας, στον σταθμό της πόλης του Kemijarvi. Κατεβήκαμε και χαιρετήσαμε το τρένο καθώς αυτό θα συνέχιζε την πορεία του. Εμείς θα παίρναμε τώρα το λεωφορείο μας για το χιονοδρομικό κέντρο του Salla.
Το λεωφορείο για καλή μας τύχη ήταν ακριβώς δίπλα από το σταθμό και μας περίμενε καθώς είχαμε και μια μικρή καθυστέρηση.Η διαδρομή κράτησε περίπου 1.30 ωρίτσα. Καθ΄όλη αυτή τη διάρκεια είχαμε κολλήσει όλοι στα παράθυρα θαυμάζοντας την θέα. Δεν έχω ξαναδεί τόσο πολύ χιόνι στην ζωή μου.
Ηταν η ώρα που ξημέρωνε και όλα ήταν μαγικά..
Εδώ να πω ότι ξημέρωνε κατά τις 10.00π.μ. οπότε και τότε ξεκινούσαν να δουλεύουν όλα και νύχτωνε κατά τις 16.30μ.μ. οπότε όπως καταλαβαίνεται οι ώρες της ημέρας ήταν λιγοστές...
Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει για τα επόμενα 3βράδια ήταν το Sallatunturin Tuvat στην τιμή των 60ευρώ την βραδιά το κάθε ζευγάρι χωρίς όμως κανένα γεύμα. Ηταν στην ουσία σπιτάκια μεμονωμένα σε μια μεγάλη έκταση.
και το εσωτερικό του. Στο δωμάτιο είχε 19βαθμούς και βράζαμε από την ζέστη ήμασταν με τα κοντομάνικα. Φανταστείται πόσο θα είχε έξω.....
Και αφού αφήσαμε τα πράγματα το κάθε ζευγάρι στο σπιτάκι του αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα προς το σαλέ του χιονοδρομικού, να φάμε κάτι και να ρίξουμε και μια ματιά..
Η είσοδος του σαλέ
Το εσωτερικό του σαλέ
Καθήσαμε λοιπόν σε ένα τραπεζάκι και πριν καν προλάβουμε να ρίξουμε μια πρώτη ματιά στον κατάλογο, η κοπέλα που δούλευε εκεί μας ενημέρωσε ότι σε λίγη ώρα ξεκινούσε ο μπουφές.. Ο μπουφές περιλάμβανε τα πάντα ότι ήθελες και ΟΣΟ ήθελες στην φανταστική τιμή των 10ευρώ το άτομο!!!!
Φυσικά πεινασμένοι καθώς ήμασταν αποφασίσαμε να φαμε εκεί. Τα μακαρόνια που είχαμε αγοράσει μπορούσαν να περιμένουν..
Και τι δεν φάγαμε..πέσαμε στην κυριολεξία με τα μούτρα..γεμίσαμε ο καθένας το πιάτο του τουλάχιστον 3φορές και αδείζαμε τα πιάτα λες και είχαμε να φάμε από την εποχή του Νωε..εγω και δεν λέω ψέματα πρέπει να εφαγα τουλάχιστον 20μικρά κεφτεδάκια καθώς κάθε φορά που σηκωνόταν ένας από μας η κοπέλα πήγαινε και έφερνε και άλλα.Δεν ξέρω τι θα σκέφτηκε αλλά σε εκείνη την φάση η εντύπωση που δώσαμε στην σερβιτόρα ήταν το λιγότερο που μας ένοιαζε..
Όταν πια τελειώσαμε ήμασταν ευτυχισμένοι που τουλάχιστον είχαμε λύσει το πρόβλημα του φαγητού για τις μέρες εκείνες.. οπότε όταν αναχωρήσαμε ρώτησα την κοπέλα τι ώρα σερβίρεται ο μπουφές για να πάμε και την επόμενη.
Ελα όμως που ο μπουφές σερβιριζόταν μόνο Δευτέρα-Παρασκευή και αυριο θα ήταν Σάββατο.
Οπότε δεν γλιτώναμε τα μακαρόνια!!!!!
Και αφού ήταν νωρίς ακόμη και εμείς καλά χορτασμένοι επισκεφτήκαμε το μπαρ του ξενοδοχείου μας για την νυχτερινή μας διασκέδαση...Καθώς πηγαίναμε προς τα εκεί μας πλησίασε ένα τζιπ με άγγλους που μέναν στο ίδιο ξενοδοχείο με μας που μας ρωτούσαν αν θέλαμε να πάμε μαζί τους για την αναζήτηση του Βόρειου Σέλας..
με πληρωμή πάντα..
Εμείς αρνηθήκαμε ευγενικά και τους ευχηθήκαμε καλή τύχη..
Είχα διαβάσει ότι εκείνη την εποχή θα ήταν πολύ δύσκολο να το δούμε και αυτός ήταν και ο λόγος που δεν πήγαμε
Στην περιοχή γνωστή μπύρα βαρελίσια είναι η Lapin Kulta.
Aφου ήπιαμε κάμποσες είπαμε να το ρίξουμε πιο έξω με ουισκάκι και βότκα.Το κρύο σηκώνει αλκοολ έτσι δεν είναι??
Και δεν έχουν άδικο που το λένε, καθώς μετά από λίγες μπυρίτσες και 3ποτάκια όχι μόνο βγηκα έξω χωρίς γάντια,αλλά κατάφερα να καπνίσω ένα ολόκληρο τσιγάρο και όχι 3τζούρες ως συνηθως λόγο κρύου.
Το πιο ακριβό ποτό του καταλόγου εδώ ήταν το Jack Daniels στην τιμή των 7ευρώ. Λογική τιμή για εμάς τους Ελληνες θεωρώ..
Πιάνοντας κουβεντούλα με το παιδί που δούλευε στο μπαρ καταφέραμε να κλείσουμε και την αυριανή μας εκδρομούλα..οπότε ήσυχοι για την αυριανή μας μέρα ξεκινήσαμε το μπιλιάρδο μας..
Στην παρέα μας προστέθηκαν κάποια παιδιά, Φιλανδοί που δούλευαν μαγείρια σε διπλανά ξενοδοχεία..
Η βραδιά μας κύλησε φανταστικά και έτσι δώσαμε ραντεβού και για την επόμενη μέρα!!!
Last edited: