Εσθονία Φινλανδία Φινλανδία με ολίγο Ταλίν

[travelbreak]

Σάββατο 6/10/2018. Τέταρτη μέρα. Θάλασσα, Lappeenranta και τα πέριξ.

Φτάσαμε στην προτελευταία μέρα του ταξιδιού μας η οποία ήταν υπέροχη.

Είχαμε το αυτοκίνητο και είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε την περιοχή των λιμνών στην βόρειο-ανατολική Φινλανδία. Είχαμε βάλει σαν στόχο την πόλη Λαππεενράντα (Lappeenranta), η οποία απέχει από το Ελσίνκι σχεδόν 250 χιλιόμετρα. Όμως πριν από αυτήν θέλαμε να επισκεφτούμε κάποια άλλα σημεία ενδιαφέροντος κοντά στην θάλασσα. Ουσιαστικά δηλαδή παραλιακές πόλεις και χωριά.Ευτυχώς ο καιρός ήταν όλη μέρα καλός, με κρύο βέβαια, αλλά το μεσημέρι φτάσαμε και τους δώδεκα βαθμούς για λίγο.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή που κάναμε. Τον έβαλα να περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της χώρας, όπως και των γειτονικών χωρών, ώστε να είστε καλύτερα προσανατολισμένοι.

Να και ένας πιο λεπτομερής των παραλιακών επισκέψεών μας:

Αλλά να και η περιοχή των λιμνών που διασχίσαμε. Δεν είναι μεγάλη, αλλά είδαμε την ουσία της περιοχής.

Όταν δείτε παρακάτω και τις φωτογραφίες θα έχετε μια πλήρη εικόνα.

Σε όλες τις διαδρομές σήμερα μας εντυπωσίασαν οι γρανιτένιοι βράχοι στις άκρες των δρόμων. Στις φωτογραφίες ίσως δεν φαίνεται το μεγαλείο τους, όμως ζωντανοί φαινόταν ο βιασμός τους. Καλύτερα να ανέβαινε από πάνω τους ο δρόμος και αν τους αφήσει στην ησυχία τους. Βέβαια εμείς δε θα τους θαυμάζαμε. Δίλημμα.

Αρχικά επισκεφτήκαμε την πόλη Porvoo που βρίσκεται σχετικά κοντά στο Ελσίνκι. Μόλις φτάσαμε στην είσοδο της πόλης περάσαμε μια γέφυρα και είδαμε ωραίο μέρος για φωτογραφίες. Σταματήσαμε, και πέσαμε στο πιο ενδιαφέρον μέρος της πόλης: στην παλιά πόλη. Το ποτάμι ονομάζεται Porvoonjoki και ένα χιλιόμετρο πιο κάτω εκβάλλει στη θάλασσα αλλά δεν πήγαμε. Όσο είδαμε ήταν τέλειο, ειδικά τα σπίτια και τα δρομάκια της παλιάς πόλης.

Και γι αυτούς που αγαπούν την οικογένεια (φαντάζομαι όλους μας) έχω κάτι πολύ όμορφο:

Μετά θέλαμε να επισκεφτούμε και άλλα μέρη κοντά στη θάλασσα και τυχαία σχεδόν πήγαμε στο χωριό Lovisa. Στην αρχή πήγαμε στην παραλία για να τραβήξουμε φωτογραφίες. Βέβαια εκεί είχε πολύ όμορφα αλλά κλειστά και άδεια μαγαζιά. Κάναμε βόλτα και στο εσωτερικό του χωριού όπου είχε μια πανέμορφη εκκλησία. Γενικά αυτές οι εκκλησίες στην Ευρώπη μας αρέσουν αφού είναι τελείως διαφορετικές από τις δικές μας.

Η πρώτη εικόνα του χωριού:

Και στην πλατεία, λαϊκή αγορά:

Επιστρέφοντας στο αυτοκίνητο μας βλέπει ένα ζευγάρι που καθόταν σε ένα καφέ και η τύπισσα για πλάκα μου λέει να τραβήξω φωτογραφία το σκυλάκι τους. Εγώ τους πιάνω την κουβέντα και ο τύπος ξετρελάθηκε όταν άκουσε ότι ήμασταν Έλληνες. Είχε όμως πρόβλημα στην ομιλία του (δεν πιστεύω να ήταν πιωμένος) και δεν είπαμε πολλά.Βιαζόμασταν κιόλας.

Να και το σκυλάκι τους:

Οι υπέροχοι γρανίτες ξανά. Θαυμάστε χρώματα:

Το επόμενο παραλιακό μέρος ήταν η μικρή πόλη Kotka. Αν δεις σε χάρτη το ανάγλυφο της περιοχής (και όχι μόνο εκεί κοντά αλλά σχεδόν όλη τη Φινλαδία) θα καταλάβεις πόσο υπέροχα είναι αυτά τα μέρη. Και το σημαντικό είναι ότι αυτή την εποχή τα δέντρα είναι χρωματικώς πανέμορφα. Στην Kotka πήγαμε στην παραλία, σε μια από όλες, και χαρήκαμε ό,τι βλέπαμε. Αξίζει να πάει κάποιος να μείνει μερικές μέρες σε ένα τέτοιο μέρος, όποιο και νάναι κάνει το ίδιο, και να πηγαίνει βόλτες με τα πόδια για ώρες.

Εδώ κολυμπούν οι άνθρωποι:

και σχεδόν παντού στη χώρα βλέπαμε αγριόπαπιες:

Η αλήθεια είναι ότι παντού η φύση ήταν πολύ όμορφη αλλά δεν καταλάβαινες εάν αυτό που έβλεπες είναι λίμνη ή θάλασσα. Η διαφορά είναι ότι στη θάλασσα βλέπεις πιο πολλές βάρκες και πιο μεγάλες.Και έχει μεγαλύτερο κυματισμό.

Όπως προχωρούσαμε φεύγοντας από την Kotka βλέπαμε πάρα πολλές ταμπέλες που έδειχναν ότι οι δρόμοι οδηγούσαν σε κάποιους αρχαιολογικούς χώρους (καφέ πινακίδες που οδηγούσαν σε κάποια φρούρια, ουκ ολίγα). Και εμείς είχαμε δει στη Lovisa ένα τμήμα από φρούριο, το οποίο όμως ενώ ήταν μεγάλο σε μήκος ήταν πολύ κοντό σε ύψος και νομίζαμε ότι δεν θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Όμως τώρα και μετά από τόσες πινακίδες που προσπερνούσα, αποφάσισα κάποια στιγμή τυχαία (και χωρίς τη συγκατάθεση της Ντίνας) να πάω σε ένα από αυτά που είχε μία παράκαμψη περίπου έξι χιλιομέτρων. Πήγαμε στο χωριό Hamina, και δεν το μετανιώσαμε ποτέ. Ίσα-ίσα μας άρεσε τόσο πολύ που απορούμε πως οι οδηγοί δεν το έχουν με μεγάλα γράμματα. Εκεί το φρούριο δεν είχε κάποιο τρομερό ενδιαφέρον, αλλά το χωριό το οποίο ήταν τριγυρισμένο από αυτό, ήταν καταπληκτικό. Είχε πολύ όμορφα κτήρια και εκκλησίες. Η πλατεία του θυμίζει μεξικάνικο χωριό με τα πολύχρωμα χαμηλά κτήρια.

Η πρώτη μας εικόνα από το χωριό:

Μας θύμισε Μεξικό.

Είχε και μια στρατιωτική σχολή:

Να και μέρος από το μακρύ αλλά χαμηλό φρούριο:

Μετά από αυτό το χωριό αρχίσαμε επιτέλους να πηγαίνουμε βόρεια προς τις λίμνες. Και βέβαια ήταν πάρα πολύ όμορφα και ειδικά όταν φτάσαμε στην πόλη Λαπενράντα. Προηγουμένως είχαμε σταματήσει για λίγες φωτογραφίες σε μια λίμνη που ονομάζεται Jurvala. Είναι αστεία τα ονόματά τους ορισμένες φορές. Ένα μέρος για παράδειγμα ονομαζόταν Turkia. Στη Lappeenranta είχε μια καταπληκτική προβλήτα στην παραλία της λίμνης. Τι να λέω τώρα!

Οι δρόμοι με υπέροχες εικόνες:

Από τη Jurvala:

Και εδώ η Lappeenranta:

Η ώρα είχε προχωρήσει, με τις τόσες στάσεις που είχαμε κάνει, και έπρεπε να φύγουμε να δούμε περισσότερο την περιοχή των λιμνών. Φυσικά η έκτασή της είναι τεράστια αλλά όσα περισσότερα βλέπαμε τόσο το καλύτερο για τις αισθήσεις μας. Στο πρόγραμμα είχα βάλει μερικά χωριά για να περάσουμε πολύ κοντά από λίμνες. Το πρόγραμμα αυτό το είχα κάνει την προηγούμενη μέρα το βράδυ κοιτάζοντας το Google Maps. Από τα τρία χωριά που είχα βάλει τελικά πήγαμε μόνο στα δύο πρώτα, διότι πλέον είχε αρχίσει να νυχτώνει. Δεν ήταν τόσο η απόσταση από αυτά, αλλά λόγω της ομορφιάς των τοπίων κάναμε συνέχεια στάσεις οπότε ο χρόνος περνούσε γρήγορα. Το θέμα άλλωστε δεν ήταν τα χωριά άλλα οι λίμνες.

Πρώτη στάση σε μια γέφυρα:

Απολαύστε:

Κόντευε η ώρα 7 και το κρύο ήταν πολύ βαρύ. Αυτά που είχαμε δει ήταν καταπληκτικά. Μας άρεσαν πάρα πολύ και όπου βλέπαμε μία λίμνη σταματούσαμε για φωτογραφίες, ειδικά πάνω από γέφυρες που ήταν ψηλά και είχαμε καλό οπτικό πεδίο. Βγάλαμε υπέροχες φωτογραφίες, αλλά πιο πολύ ήταν η αίσθηση ότι είσαι στην περιοχή των λιμνών της Φινλανδίας, ένα όνειρο μεγάλο για πάρα πολλούς όπως και για μας. Ουσιαστικά είναι ένα σύμπλεγμα λιμνών που οι περισσότερες ενώνονται μεταξύ τους:

Και παντού οι πάπιες:

Τα χωριά που είχα βάλει ήταν σχετικά μικρά και ήταν το Vehkataipale και το Taipalsaari. Άντε τώρα να πεις αυτά τα ονόματα! Σαν χωριά δε λένε τόσο πολλά όσο η διαδρομή μέχρι αυτά. Στις διαδρομές που πήγαμε είδαμε αρκετές φορές σπίτια σκόρπια εδώ κι εκεί σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Ίσως ανήκαν σε αγρότες. Είδαμε και πολλά που ήταν δίπλα στις λίμνες και ήταν σίγουρα εξοχικά, αλλά και τροχόσπιτα. Μη φανταστείτε ότι σε αυτά τα μέρη κυκλοφορούν και πολλοί τουρίστες. Ελάχιστοι. Ήταν η εποχή δύσκολη νομίζω.

Να και μια διώρυγα:

Φυσικά κόψανε πάλι τα βράχια για να ενώσουν δυο λίμνες.

Το πρόβλημα συνήθως ήταν ότι δεν είχε μέρος για να παρκάρουμε το αυτοκίνητο. Μερικές φορές το παρκάραμε σε στάση λεωφορείων, που έχει πάρα πολλές. Σε μία από αυτές τις στάσεις, που σταματήσαμε το πολύ για 10 λεπτά, όταν πήγαμε να ξεκινήσουμε ήρθε ένας σαν δασοφύλακας και μας ρώτησε ευγενικά αν είχαμε κάποιο πρόβλημα. Του εξηγήσαμε, είδε που φεύγαμε και έτσι δεν μας είπε τίποτα. Καταλάβαμε ότι τον είχε στείλει ο κάτοικος ενός διπλανού σπιτιού που μας είδε ότι παρκάραμε στη στάση του. Καταλάβαμε επίσης ότι οι στάσεις σε αυτές τις περιοχές που έχουν λίγα σπίτια είναι ακριβώς έξω από το σπίτι των ανθρώπων αυτών.

Όταν άρχισε να νυχτώνει πήραμε το δρόμο του γυρισμού, γεμάτοι όμορφες εικόνες, που λένε και τα πρακτορεία.Να μία:

Κι άλλη μία:

Δεν θέλω να σας τρομάξω, αλλά η επιστροφή δεν ήταν τόσο άνετη. Μέσα στη νύχτα, και μέχρι να μπούμε σε καλό αυτοκινητόδρομο τρομάξαμε, γιατί οι Φινλανδοί τρέχουν αρκετά. Ευτυχώς είχαμε καλό αυτοκίνητο και τα φώτα άναβαν και χαμήλωναν μόνα τους όταν χρειαζόταν, ήταν και αυτόματο, και το μόνο που έκανα ήταν να κοιτάζω το δρόμο. Γυρίσαμε αργά, κουρασμένοι, από την ολοήμερη εκδρομή μας. Ευτυχώς είχαμε κρασί για την περίσταση στο δωμάτιο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Αλλή μια ιστορία από travelbreak
Και μάλιστα αυτή τη φορά εσύ και η Ντίνα δεν θα μας κοψοχολιάσετε με περιπέτειες στο πουθενά!!!
Βόρεια Ευρώπη ... Τέλεια! Νορμάλ καταστάσεις ... στα κυβικά μου!

Και η τιμή αυτού: 307 ευρώ για τέσσερις βραδιές

Δώσε μας το όνομα. Που ξέρεις;

 

[travelbreak]

Αλλή μια ιστορία από travelbreak
Και μάλιστα αυτή τη φορά εσύ και η Ντίνα δεν θα μας κοψοχολιάσετε με περιπέτειες στο πουθενά!!!
Βόρεια Ευρώπη ... Τέλεια! Νορμάλ καταστάσεις ... στα κυβικά μου!

Δώσε μας το όνομα. Που ξέρεις;

Δεν είμαστε φαν των περιπετειωδών ταξιδιών. Όμως η περιπέτεια μπορεί να σου τύχει παντού.
Επειδή σε ξέρω νομίζω ότι ένα τέτοιο ταξίδι σας ταιριάζει απόλυτα.
Το όνομα του ξενοδοχείου θα το γράψω αργότερα γιατί δεν το έχω πρόχειρο τώρα.

 

[travelbreak]

Πρώτη μέρα στο Ελσίνκι, Τετάρτη 3/10/2018

Η σημερινή μας πτήση ήταν αρκετά πρωινή: φύγαμε από την Αθήνα στις 6 και σε μια ώρα προσγειωθήκαμε στην Κωνσταντινούπολη, όπου σε λιγότερο από μιάμιση ώρα είχαμε την πτήση για εδώ. Έτσι στο κέντρο του Ελσίνκι φτάσαμε από το αεροδρόμιο (με το τρένο, πέντε ευρώ εισιτήριο σε μισή ώρα) περίπου στις 13:00.

Στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης (τεράστιος και όμορφος) βάλαμε τις δύο μικρές βαλίτσες μας (χειραποσκευές) σε ένα κουτί φύλαξης (με κόστος 6 ευρώ για 24 ώρες) και έτσι ήμασταν έτοιμοι για να κάνουμε βόλτα στην πόλη. Αυτό το κάναμε, αν και το δωμάτιο ήταν κοντά στο σταθμό, διότι θα ήταν ελεύθερο για να πάμε μετά τις 15:00 το μεσημέρι. Έτσι, για να μη χάνουμε το χρόνο μας, αποφασίσαμε αυτή τη διαδικασία.

Και αρχίσαμε τη βόλτα στην πόλη. Στην αρχή τυχαία, κοντά στο σταθμό, αλλά μετά κοιτάζοντας σε ένα χάρτη. Είδαμε νομίζω πάρα πολύ σημαντικά σημεία της πόλης, αφού περπατούσαμε περίπου τρεις ώρες συνεχόμενες. Εννοείται ότι δεν τρέχαμε αλλά σταματούσαμε για φωτογραφίες και βίντεο, όπου είχε ενδιαφέρον. Πιστεύω ότι δεν έμειναν πολλά σημαντικά μέρη από αυτή την πόλη για να δούμε τις υπόλοιπες μέρες. Έχουν βέβαια μείνει 2-3 που είναι βασικά, εκτός εάν θέλουμε να επισκεφθούμε και μουσεία, που συνήθως δεν το κάνουμε. Έχοντας ψάξει για τα ενδιαφέροντά του Ελσίνκι πριν φτάσουμε εδώ, είχαμε εντοπίσει ότι δεν έχει και τόσο πολλά πράγματα να δεις. Έχει κυρίως εκκλησίες που και αυτές δεν νομίζω ότι είναι από τις πιο ωραίες. Γενικά βέβαια είναι μία πολύ όμορφη πόλη, που έχει παλιά κτίρια, όχι όμως ιδιαίτερης ομορφιάς. Έχει επίσης πολλά θαλάσσια κανάλια (μικρά φιόρδ θα τα έλεγα καλύτερα), λίμνες και πολλά νησιά και νησάκια, γιατί είναι χτισμένη μέσα στη θάλασσα.

Από τότε που θυμάμαι να ταξιδεύω στο εξωτερικό, μου άρεσε η βόλτα με τα πόδια, ας ήταν και χωρίς πρόγραμμα και προορισμό. Και μόνο που περιμένεις το απρόβλεπτο και το άγνωστο να εμφανίζονται εμπρός σου, προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μου αρέσει να ακούω άγνωστες γλώσσες γύρω μου και με ερεθίζει (θετικά και αρνητικά) που ορισμένες φορές δεν ξέρω που να πάω. Θετικά γιατί μου αρέσει να ψάχνω στους χάρτες και αρνητικά γιατί ενίοτε με αγχώνει.

Ο καιρός στο Ελσίνκι δεν ήταν και ο καλύτερος, αφού έριχνε μια ψιλή βροχή σχεδόν συνεχώς και την περισσότερη ώρα κρατούσαμε την ομπρέλα. Πάντως δεν ήταν και τελείως απαραίτητο, μόνο για να προστατεύουμε τη φωτογραφική μηχανή και το βίντεο. Ειδικά στις λήψεις του βίντεο είδαμε εκ των υστέρων μερικές σταγόνες στην οθόνη. Κάθε τόσο καθαρίζαμε τους φακούς, αλλά δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα. Τέλος πάντων αφού δεν έβρεχε τόσο πολύ, εμείς απολαύσαμε τη βόλτα μας και όταν κουραστήκαμε αρκετά πήγαμε στο ξενοδοχείο ( Ε, όχι και ξενοδοχείο: Citykoti Apartments) να δούμε το δωμάτιο μας.

Αγαπητοί μου, όταν δεν υπάρχει ρεσεψιόν, μερικές φορές τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Γι αυτό κι εμείς επιδιώξαμε να πάμε μέσα στις δύο ώρες που ήταν ανοιχτά, γιατί οι οδηγίες που μου είχαν στείλει για να βρω το κλειδί και το δωμάτιο, ήταν σκέτο αίνιγμα:

Please read the instructions below how to obtain the keys from the security box of our office at the address Malminkatu 38 .
Front Door Code: 4529 Security Box#: 19 Security Box Code: 0140
The code for the main door (glass door) is 4529 . With the code you can get to the storage room of security boxes .
The code for the security box # 19 is 0140 . Press the code , turn the locking lever and the security box will open .
From the envelope you can find the information for the apartment , the keys and the reception form.
Please return the keys and filled reception form in the post box of our reception (the letter box by the SECOND door on the right where is the key return sign ) on the day of your departure latest 10:00. Later check-out is not allowed.

Προσέξετε ότι για να φτάσεις στο δωμάτιο είχε νέες οδηγίες που έβρισκες στο φάκελο μέσα. Καλή δύναμη

Καταλάβατε τώρα γιατί θέλαμε να πάμε να τους βρούμε εκεί. Εντάξει, θα τα καταφέρναμε και με τις οδηγίες μονάχα. Για να πάμε στο δωμάτιο ανοίγαμε τρεις πόρτες, όλες με το ίδιο κλειδί. Όμως η μεσαία δεν άνοιγε. Γυρνάω στη ρεσεψιόν και ρωτώ την κοπέλα. Μου λέει να προσπαθήσω γιατί μερικές φορές είναι δύσκολο. Αν δεν ήταν εκεί θα αγχωνόμασταν και ίσως είχαμε πρόβλημα. Αλλά έτσι κι αλλιώς εκείνη την ώρα τη θέλαμε την ξεκούραση.

Δεν μείναμε όμως πολύ στο δωμάτιο, γιατί έπρεπε να πάμε στο σιδηροδρομικό σταθμό να πάρουμε τις δύο μικρές βαλίτσες μας να τις φέρουμε εδώ στο δωμάτιο και επίσης να ψωνίσουμε κάτι φαγώσιμο και φυσικά κάτι για να πιούμε. Και ναι μεν τα φαγώσιμα στο σούπερ μάρκετ είναι αρκετά φθηνά, όμως τα αλκοολούχα ποτά είναι πανάκριβα. Και φυσικά δεν τα πουλάνε στο σούπερ μάρκετ αλλά σε ειδικά μαγαζιά με ποτά, όπως σε πολλές βόρειες χώρες. Επισκεφθήκαμε ένα από αυτά και το πιο φθηνό κρασί που βρήκαμε έκανε 9 ευρώ το λίτρο. Έτσι σηκωθήκαμε και φύγαμε και πήραμε από το Lidl μερικές μπύρες με λίγο αλκοόλ, 4,5% και νομίζω είναι μία χαρά. Αλλά και αυτές κάνουν σχεδόν 2 ευρώ η μία που έχει μισό λίτρο. Στην βόλτα αυτή για τα ψώνια είδαμε λίγο και τη βραδινή, μάλλον απογευματινή, ζωή της πόλης.

Το αποτέλεσμα είναι ότι βρισκόμαστε εδώ στο δωμάτιο, από περίπου τις 19:00 η ώρα που βραδιάζει. Καθίσαμε και φάγαμε και τώρα είμαστε τόσο κουρασμένοι που θα πέσουμε για ύπνο έστω από τις 9:30 με 10:00 το αργότερο. Το πρωί για το αεροδρόμιο ξυπνήσαμε στις 03:30.

Θα προσπαθήσω να περιγράψω τώρα από ένα χάρτη που έχω της πόλης τα μέρη τα οποία επισκεφθήκαμε σήμερα. Αρχικά φεύγοντας από το σταθμό και πηγαίνοντας βορειοανατολικά πήγαμε σε μία αγορά σκεπαστή που ονομάζεται Hakaniemi Market Hall. Έχει μικρά καταστήματα μάλλον από παραγωγούς. Μετά κατευθυνθήκαμε παραθαλάσσια περνώντας από το ξενοδοχείο Hilton, προς την Ανατολική πλευρά της πόλης και χαζεύοντας τα καραβάκια και τα άλλα σκάφη στη θάλασσα από τον παραθαλάσσιο δρόμο Norra kajen – Pohjoisranta. Έτσι φτάσαμε στην Ορθόδοξη εκκλησία Uspenski Cathedral, που είναι αρκετά μεγάλη και όμορφη, πάνω σε ένα λόφο. Σε ένα άλλο λόφο εκεί κοντά ήταν εκεί ο Καθεδρικός Ναός της πόλης: Helsinki Cathedral and Senate Square. Αυτές οι δύο εκκλησίες όντως ήταν πολύ όμορφες. Εκεί δίπλα επίσης βρίσκεται η παλιά πόλη που υποτίθεται περίμενα να δω εστιατόρια και άλλα ιστορικά πράγματα και μαγαζιά αλλά δεν άξιζε και τόσο.

Η αγορά Hakaniemi είχε και μαγαζάκια για φαγητό ή καφέ:

Δίπλα στη θάλασσα ήταν και η λαϊκή αγορά Old Market Hall με τα περισσότερα μαγαζιά υπαίθρια σε μία πλατεία, αλλά ήταν σχεδόν τελειωμένη εκείνη την ώρα και υπήρχαν ελάχιστα μαγαζιά. Την είδαμε όμως την τελευταία μέρα το πρωί και ήταν πραγματικά υπέροχο να βλέπεις του παραγωγούς να πουλάνε κυρίως ψαρικά (παστεριωμένα) και άλλα. Έτσι προχωρήσαμε στο Esplanade Park που είναι μία οδός με πολύ όμορφα καταστήματα για καφέ και είναι βέβαια μεγάλος πεζόδρομος, σαν ένα πάρκο.

Άδεια μαγαζιά λόγω του καιρού στο Esplanade Park:

Εννοείται ότι στη σημερινή βόλτα μας είδαμε και μερικές ωραίες πλατείες που είναι γνωστές εδώ στο Ελσίνκι, αλλά για μας δεν ήταν και τόσο σημαντικές αφού ήταν και ο καιρός τόσο κακός. Να σημειώσω ότι δεν ήταν μόνο η βροχή αλλά και η θερμοκρασία δεν ξεπέρασε τους 7-8 βαθμούς Κελσίου. Από κει και ενώ η ώρα είχε πάει τέσσερις προχωρήσαμε στο ξενοδοχείο μας να παραλάβουμε το δωμάτιο. Η ρεσεψιόν ήταν ανοιχτή μόνο δυο ώρες, από τις 3 ως τις 5. Το δωμάτιό μας ήταν στον πέμπτο όροφο ενός παλιού κτηρίου, αλλά πολύ περιποιημένο.

Άντε, και εξ αιτίας των τελευταίων εξελίξεων στα θρησκευτικά θέματα ας δούμε και το εσωτερικό του καθεδρικού. Βοήθειά μας:

 

[travelbreak]

Δώσε μας το όνομα. Που ξέρεις;

Citykoti Downtown Apartments
Πάντως κοιτάζοντας τα κουδούνια των άλλων δωματίων του κτηρίου, δεν ανήκαν όλα στο Citykoti.
Απ΄ό,τι κατάλαβα διάφορες εταιρίες αγοράζουν ή νοικιάζουν τις γκαρσονιέρες και τις κάνουν Β'Β στυλ.

 

[Dina Z]

Citykoti Downtown Apartments
Πάντως κοιτάζοντας τα κουδούνια των άλλων δωματίων του κτηρίου, δεν ανήκαν όλα στο Citykoti.
Απ΄ό,τι κατάλαβα διάφορες εταιρίες αγοράζουν ή νοικιάζουν τις γκαρσονιέρες και τις κάνουν Β'Β στυλ.

Μάλλον έτσι εξηγείται και η χαμηλή τιμή. Κάτι αντίστοιχο (χωρίς κουζίνα αλλά με πρωινό) είχα βρει στην Ρώμη. Εμένα μου αρέσουν αυτές οι επιλογές γιατί συμπιέζω το κόστος χωρίς να χάνω σε βασικές ανέσεις.

 

[travelbreak]

Μέρα δεύτερη. Πέμπτη 4/10/2018. Επίσκεψη στο Ταλίν.

Το πρώτο βράδυ στο Ελσίνκι είχαμε ένα πολύ ωραίο ύπνο, ο οποίος κράτησε πάνω από οκτώ ώρες, γιατί ήμασταν πολύ κουρασμένοι. Κοιμηθήκαμε το βράδυ πριν τις 22:00 και έτσι ξυπνήσαμε πριν τις 6 το πρωί.

Μετά την τόση ξεκούραση η μέρα σήμερα είχε μία μονοήμερη εκδρομή στην πρωτεύουσα της Εσθονίας, στο Ταλίν. Θα θέλαμε να πάμε και στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, αλλά μάλλον είναι πολύ δύσκολο και πολύ ακριβό αυτό το μικρό ταξίδι για μία μέρα. Ίσως αύριο το ψάξουμε, δηλαδή απλά να κάνουμε μία ερώτηση σε ένα πρακτορείο (κάτι που τελικά δεν κάναμε γιατί προτιμήσαμε τη δεύτερη επιλογή μας, το αυτοκίνητο) αλλιώς θα δούμε εάν μπορέσουμε να νοικιάσουμε αυτοκίνητο να κάνουμε κάποιες βόλτες στην περιοχή κοντά στο Ελσίνκι. Ή ακόμα μπορούμε να πάμε με το τρένο σε κάποιες κοντινές πόλεις. Και όταν λέμε κοντινές, εννοούμε 200 -300 χιλιόμετρα.

Στο δρόμο για το πλοίο:

Το Πορθμείο για να πάμε στο Ταλίν από δω πού είναι το ξενοδοχείο μας απέχει περίπου μισή ώρα με τα πόδια. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει από Αθήνα λίγες μέρες πριν την αναχώρησή μας, με κόστος 45 ευρώ και τα δύο με την επιστροφή. Φύγαμε αρκετά νωρίς για να έχουμε την ευκαιρία να τραβήξουμε και κάποιες φωτογραφίες της διαδρομής μέχρι το πλοίο, και καλά κάναμε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι όλος ο κόσμος πάει και εδώ νωρίς στο πλοίο. Ενώ έφευγε στις 9:00 εμείς είχαμε φτάσει πριν τις 8:30 και το πλοίο ήταν σχεδόν γεμάτο. Μιλάμε για ένα τεράστιο πλοίο που ίσως είναι και μεγαλύτερο από τα μεγάλα πλοία που πηγαίνουν από τον Πειραιά στην Κρήτη.

Από το λιμάνι του Ελσίνκι:

Έχουν εδώ άλλα συστήματα για να μπαίνουν μέσα τα αυτοκίνητα. Με εντυπωσίασε, γι’ αυτό το αναφέρω. Συγκεκριμένα στο κάτω γκαράζ μπαίνουν τα φορτηγά και στο επάνω μπαίνουν μόνο τα μικρά ΙΧ. Και αυτό φυσικά δεν έχει κάποια ιδιαιτερότητα. Τα φορτηγά έμπαιναν κατευθείαν από την προβλήτα στο γκαράζ, ενώ τα μικρότερα ανέβαιναν μια ράμπα αρκετά μεγάλη και υψηλή, για να ανέβουν στο επάνω γκαράζ κατευθείαν απ’ έξω. Τα έβλεπα όλα αυτά και μου έκανε εντύπωση ότι όλη η διαδικασία γινόταν πάρα πολύ γρήγορα, ενώ στην Ελλάδα όταν μπαίνουν τα αυτοκίνητα υπάρχει αρκετά μεγάλη καθυστέρηση. Ίσως εδώ δεν τα στριμώχνουν και τόσο πολύ. Εδώ οι ταχύτητες των εισερχομένων είναι όπως εμάς εδώ όταν τα αυτοκίνητα περνούν τα διόδια με το ηλεκτρονικό εισιτήριο, και όχι να πληρώσουν.

Να η ράμπα που ανεβαίνουν επάνω τα ΙΧ:

Μέσα το πλοίο επίσης ήταν πολύ όμορφο και είχε και καμπίνες, δεν ξέρω ποιοι τις παίρνουν, αφού η διαδρομή είναι μόλις 2 ώρες. Στο πλοίο υπάρχει ένας όροφος γεμάτος με εστιατόρια και καφετέριες. Μπορείς να βρεις σχετικά εύκολα καρέκλα να καθίσεις παρότι το πλοίο είναι γεμάτο. Αν και θεωρώ ότι αυτή την εποχή δεν έχει τόσο πολλή κίνηση. Βέβαια το δικό μας πλοίο κάνει κάθε μέρα τουλάχιστον τέσσερα διπλά δρομολόγια και νομίζω ότι υπάρχει τουλάχιστον άλλη μία εταιρεία που κάνει την ίδια διαδρομή. Άρα πηγαίνει πολύς κόσμος στην Εσθονία (και το ανάποδο). Είναι η μόνη έξοδος από τη Φιλανδία προς την Ευρώπη, με δρόμους που είναι ελεύθεροι όταν φτάσουν στο Ταλίν.

Φτάσαμε λοιπόν στην πρωτεύουσα της Εσθονίας στις 11:00 και αμέσως φύγαμε για να δούμε τα ενδιαφέροντα σημεία της πόλης τα οποία όπως είχα διαβάσει όλα βρίσκονται στην Παλιά Πόλη. Πήγαμε προς την κατεύθυνση εκείνη, αφού δεσπόζουν τα μεγάλα κτήρια, και από το πλοίο δεν ήταν πάνω από 20 λεπτά, με τα πόδια φυσικά, η πρώτη πύλη για να μπούμε στην Παλιά Πόλη.

Από το πλοίο το Ταλίν. Στο βάθος οι εκκλησιές:

Η πρώτη είσοδος στην πόλη:

Για έξι ώρες τριγυρνούσαμε σε αυτή την περιοχή, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις βγήκαμε και μπήκαμε στην σύγχρονη πόλη, όμως κυρίως κυκλοφορούσαμε στα στενά του παλιού Ταλίν. Είναι πράγματι μία πολύ όμορφη περιοχή για να την επισκεφτεί κάποιος μία μέρα και να απολαύσει τις παλιές εκκλησίες, τα όμορφα μικρά και μεγαλύτερα κτίρια, καθώς και τα τείχη με τους πύργους που περιστοιχίζουν την μικρή αυτή περιοχή. Έχει μήκος γύρω στα 1.300 μέτρα και πλάτος περίπου 800. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να πηγαίνεις πάνω-κάτω πολύ εύκολα και σε λίγο χρόνο. Μόνο σε ένα σημείο της νότιας πλευράς έχει μία ανηφόρα, ή αν πας από την άλλη πλευρά αρκετά σκαλοπάτια, για να ανέβεις και να θαυμάσεις ένα τμήμα της πόλης που βρίσκεται εκεί, καθώς και την υπόλοιπη από ψηλά.

Τα σκαλοπάτια που έλεγα:

Δεν θα καθίσω τώρα να αναφέρω όλα τα σημεία που επισκεφτήκαμε, αλλά νομίζω τα είδαμε όλα. Όμως δεν μπήκαμε μέσα σε μουσεία, γιατί σε αυτά τα ταξίδια δεν το συνηθίζουμε. Και δεν αναφέρω τα αξιοθέατα της Παλιάς Πόλης, αφού είναι τόσο μικρή που όποιος πάει, σε λίγες ώρες τα έχει δει όλα. Εκτός αν είναι τύπος που κάθεται στα γραφικά μαγαζάκια για καφέ ή φαγητό. Ή έλκεται από τους κράχτες που ντυμένοι με ντόπιες φορεσιές σε προσκαλούν να δοκιμάσεις ένα μεζέ ή να μπεις στο μαγαζί που διαφημίζουν.

Να και φωτογράφιση γάμου. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι ότι τους έχει μπροστά στους κάδους απορριμάτων. Εκτός αν τους τραβά από τα γόνατα και πάνω:

Βέβαια κάποια στιγμή κουραστήκαμε να περπατάμε και πήγαμε εκτός Παλιάς Πόλης σε ένα πολυκατάστημα (στυλ Mall) όπου καθίσαμε. Μπορείς και να καθίσεις για φαγητό ή ποτό σε διάφορα σημεία του που βρίσκονται σε διάφορα επίπεδα. Εκεί που καθίσαμε, εγώ έφαγα λίγο φαγητό. Αγοράσαμε από ένα σούπερ μάρκετ και λίγο σχετικά, τρία λίτρα, φθηνό κρασί (φθηνό σε σχέση με τη Φινλανδία) για να έχουμε. Στο τέλος του ταξιδιού βέβαια το ένα λίτρο από αυτά μας έμεινε και το αφήσαμε στο δωμάτιο, αφού στο αεροπλάνο είχαμε μόνο χειραποσκευές και δεν μπορούσαμε να το πάρουμε.

Εδώ στην Εσθονία τα πράγματα είναι σχετικά ακριβά, μπορώ να πω ίσως και λίγο πιο ακριβά από τις τιμές που έχουν στην Ελλάδα. Για παράδειγμα δεν βρήκαμε κρασί φθηνότερο από 4,5 ευρώ το λίτρο και σε όσα εστιατόρια στην παλιά πόλη κοίταξα δεν βρήκα να υπάρχουν κυρίως πιάτα κάτω από τα 10 ευρώ το ένα. Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι βρισκόμασταν σε τουριστική περιοχή. Πάντως εγώ εκεί που καθίσαμε στο Mall έφαγα ένα πιάτο αρκετά καλό και μεγάλο και ένα μικρό γλυκό με 6,30 ευρώ. Ίσως ήταν η πιο φθηνή επιλογή που μπορούσα να έχω στο Ταλίν.

Πρέπει να σημειώσω ότι ο καιρός ενώ ήταν πολύ κρύος, και μιλάμε για θερμοκρασίες γύρω στους πέντε βαθμούς Κελσίου, ήταν αρκετά καλός με πολλή ηλιοφάνεια και καθόλου βροχή. Έτσι φορούσαμε τα χειμωνιάτικα μπουφάν που κρατάμε και καπέλα και κασκόλ και κυκλοφορήσουμε σχετικά άνετα σε όλη την πόλη και τραβούσαμε φωτογραφίες και βίντεο. Όχι όπως χτες στο Ελσίνκι με το ψιλόβροχο.

Αυτοί διαμαρτύρονται έξω από τη Ρώσικη πρεσβεία για τη συμπεριφορά του Πούτιν σε διάφορες χώρες:

Το μνημείο στο Ταλίν από το ναυάγια του πλοίου MS ESTONIA στις 28 Σεπτεμβρίου 1994 με 852 νεκρούς. Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει όλη αυτή την υπόθεση. Αξίζει να το ψάξετε.

Έχω τόσες υπέροχες φωτογραφίες από την παλιά πόλη του Ταλίν, αλλά δεν μπορώ να βάλω και περισσότερες!

Στο γυρισμό πήγαμε πάλι στο πλοίο μας και ήταν μία γρήγορη επιστροφή αφού εγώ προσωπικά τη μισή ώρα κοιμόμουν καθισμένος στην καρέκλα. Για το πλοίο ήθελα να σημειώσω ότι έχει σε δύο μπαρ ζωντανή μουσική. Στο ένα με έναν καλλιτέχνη που παίζει κιθάρα και τραγουδά και στο άλλο ένα συγκρότημα και οι επιβάτες εκεί μπορούν και να χορεύουν κιόλας. Γενικά όμως η εξυπηρέτηση στο πλοίο νομίζω είναι πολύ καλύτερη από εκείνη στα πλοία της Κρήτης. Έχουν μέσα μέχρι και σούπερ μάρκετ για να ψωνίσει κάποιος ό,τι θέλει. Στην έξοδο προς το Ελσίνκι είδα μια γυναίκα να κουβαλά ένα τεράστιο καρότσι γεμάτο με τα (φθηνά) ψώνια, πιστεύω σε τιμές Εσθονίας, άρα χαμηλότερες από της Φινλανδίας.

Η φωτογραφία από ένα εκ των μπαρ του πλοίου:

Για αύριο η μέρα όπως είπα έχει εκπλήξεις, αφού δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε. Βέβαια υπάρχουν δύο περιπτώσεις ή και τρεις ίσως. Από φαγητό εννοείται το βράδυ τη βγάζουμε με σαλάμι, τυρί αλλά και λίγη πίτσα και γενικά στο δωμάτιο μπορούμε να μαγειρέψουμε, αλλά δεν το κάνουμε. Μόνο το φούρνο μικροκυμάτων χρησιμοποιούμε. Α, βράσαμε και κάτι λουκάνικα Φραγκφούρτης, γιατί δεν έχουμε λάδι για τηγάνισμα. Κρατάω ελληνικό καφέ και έτσι το πρωί πίνουμε αυτό που κάνουμε και στην Ελλάδα.

 

[Dina Z]

Ωραίες φωτογραφίες ... περπατάω μαζί σας.

Να και φωτογράφιση γάμου. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι ότι τους έχει μπροστά στους κάδους απορριμάτων. Εκτός αν τους τραβά από τα γόνατα και πάνω:

Ο φωτογράφος μάλλον ήθελε να δικαιολογήσει έτσι την χαμηλοβλεπούσα νύφη και το ξενέρωτο ύφος του γαμπρού

 

[travelbreak]

Ωραίες φωτογραφίες ... περπατάω μαζί σας

Βάλε χοντρό μπουφάν και κασκόλ. Κάνει ψόφο.

 

[misha19]

Περιμένω την συνέχεια! Θα παω και εγω Φιλανδία Εσθονία τον Γενάρη ! Και στο χωριό του Αι Βασίλη χωρίς πρακτορείο εννοείται . Θα μπορούσες να γράψεις κάποια πράγματα ποιο αναλυτικά? Κυρίως για τις μετακινήσεις , αεροδρόμιο-κεντρο -λιμάνι , κόστος μετακινήσεων.

 

[Dina Z]

Θα παω και εγω Φιλανδία Εσθονία τον Γενάρη ! Και στο χωριό του Αι Βασίλη χωρίς πρακτορείο εννοείται .

... και περιμένουμε ιστορία εννοείται

 

[travelbreak]

Περιμένω την συνέχεια! Θα παω και εγω Φιλανδία Εσθονία τον Γενάρη ! Και στο χωριό του Αι Βασίλη χωρίς πρακτορείο εννοείται . Θα μπορούσες να γράψεις κάποια πράγματα ποιο αναλυτικά? Κυρίως για τις μετακινήσεις , αεροδρόμιο-κεντρο -λιμάνι , κόστος μετακινήσεων.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Έχεις ταξιδέψει εσύ σε τέτοια μέρη που η Φινλανδία θα σου φανεί παιδική χαρά.
Από το αεροδρόμιο του Ελσίνκι φεύγουν και λεωφορεία (αν θες να πας πιο γρήγορα, σε μισή ώρα πάνε, κερδίζεις κάπου 20 λεπτά, αν θυμάμαι καλά) και το τρένο. Κόστος 5 ευρώ. Στο αεροδρόμιο έχει γραφείο tourist information και στα λέει και σου δίνει και χάρτη. Εισιτήριο για το τρένο βγάζεις από τις αποβάθρες με κάρτα. Νομίζω ότι παίρνει και μετρητά όμως. Με το τρένο κατεβαίνεις τέρμα που είναι ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Εκεί πάνε και τα λεωφορεία.
Αν χρειαστεί να ξαναβγάλεις εισιτήρια με τρένο, να μάθεις από τι χρώμα μηχάνημα πρέπει να πας γι' αυτό. Έχει νομίζω δυο χρώματα, ανάλογα με την εταιρία που τα διαχειρίζεται. Και πάντα με χρεωστική κάρτα.
Εμείς δε χρησιμοποιήσαμε καθόλου λεωφορείο και λεπτομέρειες δε μπορώ να σου πω. Όμως εκεί στο κέντρο της πόλης είναι ο κεντρικός σταθμός (ένα πράμα σα ΚΤΕΛ, υπόγειο) που λέγεται Kamppi, και καλό θα ήταν να μείνεις στο κέντρο.
Όπως γράφω και στο κείμενο, στο λιμάνι πήγαμε με τα πόδια, αλλά σίγουρα πάει και αστικό λεωφορείο. Δεν ξέρω όμως ποιο.
Για το πλοίο στο Ταλίν είχα βγάλει τα εισιτήρια από το ίντερνετ. Πρέπει να έχεις το βάουτσερ για να πάρεις το κανονικό εισιτήριο από το ταμείο της αντίστοιχης εταιρίας, ώστε να το βάζεις στα μηχανήματα και να περνάς για να μπεις στο πλοίο.
Από εκεί κι έπειτα, εμείς νοικιάσαμε αυτοκίνητο και στο επόμενο ποστ θα δεις ότι πρέπει να το κάνεις οπωσδήποτε μέσω ίντερνετ και να το πάρεις από το αεροδρόμιο. Το παρκάρισμα του αυτοκινήτου είναι εύκολο και σχετικά ανέξοδο στις πόλεις.
Για το νησί της Σουομενλίνα πας από άλλο λιμάνι, πάλι κοντά στο κέντρο, με μικρό πλοίο. Πληρώνεις 5 ευρώ και είναι με επιστροφή. Πάλι από μηχάνημα βγάζεις τα εισιτήρια και εκεί καλό είναι να έχεις μετρητά γιατί όταν πήγαμε εμείς εκεί τα μηχανήματα έπαιρναν μόνο λεφτά.
Περιμένω αν χρειάζεσαι και άλλες διευκρινήσεις.

Καλό ταξίδι.