georgeant
Member
- Μηνύματα
- 608
- Likes
- 2.610
- Ταξίδι-Όνειρο
- Road trip B. Αμερική
Περιεχόμενα
Ημέρα 2η
Το σπίτι που νοικιάσαμε στο Freiburg ήταν πραγματικά εξαιρετικό. Ήταν μοντέρνο, "ζεστό", σε πολύ όμορφη τοποθεσία. Εδώ μία άποψη της τραπεζαρίας.
Το επόμενο πρωί λοιπόν ξεκινήσαμε για την εξόρμησή μας στο Triberg, τη μικρή πόλη στην καρδιά του Μαύρου Δάσους που φημίζεται για τα ρολόγια-κούκους (cuckoo clocks) σήμα κατατεθέν της περιοχής, αλλά και το μέρος όπου υπάρχει το μεγαλύτερο ρολόι-κούκος του κόσμου.
Το Μαύρο Δάσος, ή αλλιώς Μέλας Δρυμός, είναι μια τεράστια έκταση που έχει σχεδόν το μέγεθος της Κρήτης. Μέσα σε αυτήν την έκταση είναι χτισμένες πόλεις και χωριά λοιπόν όπου όταν βρίσκεσαι μέσα σε αυτά δεν έχεις τόσο την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα δάσος, όπως αν θα έκανες μια περιπατητική διαδρομή μέσα σε αυτό για παράδειγμα, κάτι το οποίο είναι όμως πολύ λογικό. Φυσικά θα έχει άπειρες περιπατητικές διαδρομές σε κάθε πόλη ή χωριό φαντάζομαι, κάτι όμως που δεν είχαμε οργανώσει σωστά ώστε να κάνουμε. Ταξιδεύοντας όμως απο το ένα μέρος στο άλλο, περνάς μέσα απο το Δάσος, εννοώντας οτι και οι αυτοκινητόδρομοι έχουν φτιαχτεί μέσα σε αυτό.... Παρακάτω μερικές φωτογραφίες απο τα τοπία που είδαμε μέσα απο το αυτοκίνητο πηγαίνοντας απο το Freiburg στο Triberg.
Όπως μπορείτε να δείτε, γύρω-γύρω απο τις πεδιάδες και το δρόμο όπου είμαστε, περικυκλώνει όλη την περιοχή το δάσος...
Ώρα για βοσκή
Πρώτη στάση στο Triberg, το "Σπίτι με τα 1.000 ρολόγια".
Ανάλογα με το μέγεθος και την πολυποκότητα-λεπτομέρεια το κάθε ρολογιού, κάποιο μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 1.000 ευρώ, ενώ δύσκολα θα έβρισκες κάποιο κάτω απο 120-130 ευρώ. Αξιοθαύστα έργα τέχνης βεβαίως, όλα χειροποίητα, με απίστευτη λεπτομέρεια και εντυπωσιακούς μηχανισμούς.
Το μεγαλύτερο ρολόι-κούκος του κόσμου.
Στις 12 ακριβώς βγήκε και ο κούκος!
Μερική άποψη του Triberg.
Σειρά είχε ο απαραίτητος ανεφοδιασμός σε καύσιμα (φαγητό) σε τοπικό εξαιρετικό εστιατόριο με ευγενέστατους ιδιοκτήτες, οι οποίοι ήταν τόσο ευγενικοί και προσπαθούσαν τόσο πολύ να μιλήσουν αγγλικά που τους συγχωρούσες και κάποια μικρά λαθάκια στις παραγγελίες. Δυστυχώς γενικότερα στη Γερμανία δυσκολεύτηκα πολύ με το φαγητό μιας και δεν είμαι πολύ φίλος με το κρέας κι εκεί το λουκάνικο πάει σύννεφο. Μετά το γεύμα λοιπόν χωθήκαμε σε ένα μονοπατάκι μπας και δούμε και λίγο δασάκι, έστω σα δείγμα. Βρήκαμε λοιπόν μια συμπαθητική διαδρομή.
Στην οποία συναντήσαμε πεσμένους κίονες (!)....
Και η οποία στην κορυφή της κατέληγε σε ένα...βαγόνι ορυχείου μπροστά ακριβώς απο τις γραμμές του τρένου. Εντελώς αναπάντεχο.
Επόμενη στάση οι καταρράκτες του Triberg. Η ανηφόρα δίπλα απο την εκκλησία οδηγούσε στην είσοδο.
Οι καταρράκτες. Δεν τους λες και Νιαγάρα αλλά η περιοχή γενικότερα ήταν πολύ όμορφη.
Άποψη απο τη γέφυρα πάνω απο τους καταρράκτες.
Επ...! Τι τρώς εσύ;
Φεύγοντας...
Κι άλλες όμορφες εικόνες γυρνώντας στο Φράιμπουργκ.
Ώρα γι μια σύντομη βόλτα στο Φράιμπουργκ. Δυστυχώς είχε αρχίσει να ψιχαλίζει. Στο βάθος, ο ναός Herz-Jesu με τους πράσινους τρούλους. Σε εκείνη τη γειτονιά ήταν το σπίτι μας.
Στο κέντρο της πόλης. Ο καθεδρικός Freiburger Münster με τον εντυπωσιακό πύργο.
Στη κεντρική πλατεία. Είχε αρχίσει να βρέχει καταρρακτωδώς και δεν μπόρεσα να βγάλω περισσότερες φωτογραφίες. Ψάχναμε επειγόντως να βρούμε μέρος να φάμε αλλά και να περιμένουμε να σταματήσει η βροχή.
Αφού φάγαμε σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο με αρκετό κόσμο, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. Μερικές εικόνες απο τη νύχτα στο Φράιμπουργκ.
Ημέρα 3η και 4η
Η επόμενη μέρα ήταν όλόκληρη αφιερωμένη στο Europa-park. Η παραεπόμενη, η μισή στο Freiburg και η άλλη μισή στο Europa-park. Για να αποφύγω τα μπρος πίσω ας τελειώσω με το Φράιμπουργκ.
Πρωί λοιπόν στην πόλη, ευτυχώς χωρίς βροχή, με ωραία θερμοκρασία και ωραιότατο χορταστικο πρωινό σε όμορφη πλατεία της πόλης.
Και υπαίθριες αγορές.
Και πάλι στην κεντρική πλατεία (Münsterplatz). Λουλούδια, φρούτα, αξεσουάρ, κάθε λογής καλό, σαν τις δικές μας λαϊκές αγορές!
Έξω απο κατάστημα με τουριστικά, στο βάθος o πύργος του ρολογιού.
Λίγο ακόμα απο την παλιά πόλη...
Απο τους δρόμους της πόλης περνούν αγωγοί που όταν βρέχει γεμίζουν νερό. Συναντήσαμε παιδάκια να παίζουν με καραβάκια σε αυτά τα ρυάκια. Λέγεται πως αν αγγίξεις το νερό, θα παντρευτείς ντόπιο.
Εγώ, μπροστά απο την πύλη Martinstor, επίσης σημαντικό αξιοθέατο της πόλης.
Συνοπτικά: Πανέμορφη, γραφική, παραμυθένια πόλη, με όμορφα σοκάκια, παρτέρια με λουλούδια, ποτάμι (βρεθήκαμε εκεί βράδυ, δεν είχα δυστυχώς μαζί την κάμερα) πολλά, ΠΟΛΛΑ ποδήλατα, πολλή νεολαία, ζωντανή και μοντέρνα. Και τα χριστούγεννα έχει μία απο τις μεγαλύτερες χριστουγεννιάτικες αγορες της Ευρώπης. Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω.
Αφήνουμε το όμορφο Φράιμπουργκ και πάμε 38 χλμ βορειότερα, στο Europa-park, στην περιοχή Rust.
Τι να πεις κανείς για το πάρκο; Αν είσαι fan των theme parks εδώ είναι ο παράδεισός σας. Παλαιότερο απο τη disneyland στο Παρίσι με απείρως χειρότερα (εννοώντας πιο thrilling) roller coasters. Πώς μπορεί κανείς να περιγράψει το Silver Star και το Blue Fire;
Αυτό λοιπόν είναι το Silver Star έτσι όπως φαίνεται απο την είσοδο του πάρκου.
Επειδή για ευνόητους λόγους δεν μπορούσα να έχω τη μηχανή παντού στο πάρκο, σας παραθέτω και φωτογραφίες απο το ίντερνετ.
To Silver Star.
Αυτή η σχεδόν κάθετη κατηφόρα νομίζω θα με στοιχειώνει για πάντα, μαζί με την αργή, βασανιστική ανάβαση πριν την πτώση!
Και αυτό είναι το Blue Fire, το coaster που με έκανε να ουρλιάξω σαν μικρό κοριτσάκι (αλήθεια γελούσαν όλα τα βαγόνια μαζί μου) γιατί το blue fire τρέχει ΠΟΛΥ και δεν είναι μόνο οτι τρέχει, έχει λούπες, έχει "βίδες", τα πάντα έχει.... Νομίζω οτι από όσα coasters έχω κάνει, αυτό είναι το χειρότερο!
Το πάρκο χωρίζεται σε "περιοχές" όπως και η disneyland. Ενώ η δεύτερη έχει την adventureland, την adventureland, frontierland κλπ, το Europa-park χωρίζεται σε χώρες, με τα αντίστοιχα θεματικά κλισέ. Είναι εκπληκτικό! Έτσι έχουμε περιχές με την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Γαλλία, Σκανδιναβία κλπ. Κάθε περιοχή έχει τις δικές της attractions.
Στην κεντρική πλατεία του πάρκου.
Γαλλία
Ιταλία
Ελλάδα. Μυκονοοοοοςςς
Όχι αυτή στο κέντρο της Αθήνας
Ο Παρθενώνας, στο water-coaster "Poseidon".
Ρωσία
Ολλανδία
Νορβηγία
Ισλανδία.
Το Wodan. Εκπληκτικό coaster. Όλη η κατασκευή είναι ξύλινη με αποτέλεσμα να έχει παρα πολλούς κραδασμούς.
Στην αναμονή για το ride, έπαιρνες μια μεγάλη δόση απο Σκανδιναβική μυθολογία.
Μιλώντας για αναμονές... Μερικές φορές έφταναν και τα 50 λεπτά.
Ποταμόπλια.
Τα βαγόνια-βάρκες του Poseidon.
Στην έξοδο του πάρκου, η απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία.
Επόμενο κεφάλαιο με Fairy Tale Route και μια δόση Στρασβούργου.
Το σπίτι που νοικιάσαμε στο Freiburg ήταν πραγματικά εξαιρετικό. Ήταν μοντέρνο, "ζεστό", σε πολύ όμορφη τοποθεσία. Εδώ μία άποψη της τραπεζαρίας.

Το επόμενο πρωί λοιπόν ξεκινήσαμε για την εξόρμησή μας στο Triberg, τη μικρή πόλη στην καρδιά του Μαύρου Δάσους που φημίζεται για τα ρολόγια-κούκους (cuckoo clocks) σήμα κατατεθέν της περιοχής, αλλά και το μέρος όπου υπάρχει το μεγαλύτερο ρολόι-κούκος του κόσμου.
Το Μαύρο Δάσος, ή αλλιώς Μέλας Δρυμός, είναι μια τεράστια έκταση που έχει σχεδόν το μέγεθος της Κρήτης. Μέσα σε αυτήν την έκταση είναι χτισμένες πόλεις και χωριά λοιπόν όπου όταν βρίσκεσαι μέσα σε αυτά δεν έχεις τόσο την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα δάσος, όπως αν θα έκανες μια περιπατητική διαδρομή μέσα σε αυτό για παράδειγμα, κάτι το οποίο είναι όμως πολύ λογικό. Φυσικά θα έχει άπειρες περιπατητικές διαδρομές σε κάθε πόλη ή χωριό φαντάζομαι, κάτι όμως που δεν είχαμε οργανώσει σωστά ώστε να κάνουμε. Ταξιδεύοντας όμως απο το ένα μέρος στο άλλο, περνάς μέσα απο το Δάσος, εννοώντας οτι και οι αυτοκινητόδρομοι έχουν φτιαχτεί μέσα σε αυτό.... Παρακάτω μερικές φωτογραφίες απο τα τοπία που είδαμε μέσα απο το αυτοκίνητο πηγαίνοντας απο το Freiburg στο Triberg.
Όπως μπορείτε να δείτε, γύρω-γύρω απο τις πεδιάδες και το δρόμο όπου είμαστε, περικυκλώνει όλη την περιοχή το δάσος...



Ώρα για βοσκή




Πρώτη στάση στο Triberg, το "Σπίτι με τα 1.000 ρολόγια".

Ανάλογα με το μέγεθος και την πολυποκότητα-λεπτομέρεια το κάθε ρολογιού, κάποιο μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 1.000 ευρώ, ενώ δύσκολα θα έβρισκες κάποιο κάτω απο 120-130 ευρώ. Αξιοθαύστα έργα τέχνης βεβαίως, όλα χειροποίητα, με απίστευτη λεπτομέρεια και εντυπωσιακούς μηχανισμούς.

Το μεγαλύτερο ρολόι-κούκος του κόσμου.

Στις 12 ακριβώς βγήκε και ο κούκος!

Μερική άποψη του Triberg.

Σειρά είχε ο απαραίτητος ανεφοδιασμός σε καύσιμα (φαγητό) σε τοπικό εξαιρετικό εστιατόριο με ευγενέστατους ιδιοκτήτες, οι οποίοι ήταν τόσο ευγενικοί και προσπαθούσαν τόσο πολύ να μιλήσουν αγγλικά που τους συγχωρούσες και κάποια μικρά λαθάκια στις παραγγελίες. Δυστυχώς γενικότερα στη Γερμανία δυσκολεύτηκα πολύ με το φαγητό μιας και δεν είμαι πολύ φίλος με το κρέας κι εκεί το λουκάνικο πάει σύννεφο. Μετά το γεύμα λοιπόν χωθήκαμε σε ένα μονοπατάκι μπας και δούμε και λίγο δασάκι, έστω σα δείγμα. Βρήκαμε λοιπόν μια συμπαθητική διαδρομή.


Στην οποία συναντήσαμε πεσμένους κίονες (!)....

Και η οποία στην κορυφή της κατέληγε σε ένα...βαγόνι ορυχείου μπροστά ακριβώς απο τις γραμμές του τρένου. Εντελώς αναπάντεχο.

Επόμενη στάση οι καταρράκτες του Triberg. Η ανηφόρα δίπλα απο την εκκλησία οδηγούσε στην είσοδο.

Οι καταρράκτες. Δεν τους λες και Νιαγάρα αλλά η περιοχή γενικότερα ήταν πολύ όμορφη.

Άποψη απο τη γέφυρα πάνω απο τους καταρράκτες.



Επ...! Τι τρώς εσύ;

Φεύγοντας...

Κι άλλες όμορφες εικόνες γυρνώντας στο Φράιμπουργκ.

Ώρα γι μια σύντομη βόλτα στο Φράιμπουργκ. Δυστυχώς είχε αρχίσει να ψιχαλίζει. Στο βάθος, ο ναός Herz-Jesu με τους πράσινους τρούλους. Σε εκείνη τη γειτονιά ήταν το σπίτι μας.

Στο κέντρο της πόλης. Ο καθεδρικός Freiburger Münster με τον εντυπωσιακό πύργο.

Στη κεντρική πλατεία. Είχε αρχίσει να βρέχει καταρρακτωδώς και δεν μπόρεσα να βγάλω περισσότερες φωτογραφίες. Ψάχναμε επειγόντως να βρούμε μέρος να φάμε αλλά και να περιμένουμε να σταματήσει η βροχή.

Αφού φάγαμε σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο με αρκετό κόσμο, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. Μερικές εικόνες απο τη νύχτα στο Φράιμπουργκ.


Ημέρα 3η και 4η
Η επόμενη μέρα ήταν όλόκληρη αφιερωμένη στο Europa-park. Η παραεπόμενη, η μισή στο Freiburg και η άλλη μισή στο Europa-park. Για να αποφύγω τα μπρος πίσω ας τελειώσω με το Φράιμπουργκ.
Πρωί λοιπόν στην πόλη, ευτυχώς χωρίς βροχή, με ωραία θερμοκρασία και ωραιότατο χορταστικο πρωινό σε όμορφη πλατεία της πόλης.

Και υπαίθριες αγορές.



Και πάλι στην κεντρική πλατεία (Münsterplatz). Λουλούδια, φρούτα, αξεσουάρ, κάθε λογής καλό, σαν τις δικές μας λαϊκές αγορές!

Έξω απο κατάστημα με τουριστικά, στο βάθος o πύργος του ρολογιού.





Λίγο ακόμα απο την παλιά πόλη...

Απο τους δρόμους της πόλης περνούν αγωγοί που όταν βρέχει γεμίζουν νερό. Συναντήσαμε παιδάκια να παίζουν με καραβάκια σε αυτά τα ρυάκια. Λέγεται πως αν αγγίξεις το νερό, θα παντρευτείς ντόπιο.

Εγώ, μπροστά απο την πύλη Martinstor, επίσης σημαντικό αξιοθέατο της πόλης.

Συνοπτικά: Πανέμορφη, γραφική, παραμυθένια πόλη, με όμορφα σοκάκια, παρτέρια με λουλούδια, ποτάμι (βρεθήκαμε εκεί βράδυ, δεν είχα δυστυχώς μαζί την κάμερα) πολλά, ΠΟΛΛΑ ποδήλατα, πολλή νεολαία, ζωντανή και μοντέρνα. Και τα χριστούγεννα έχει μία απο τις μεγαλύτερες χριστουγεννιάτικες αγορες της Ευρώπης. Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω.
Αφήνουμε το όμορφο Φράιμπουργκ και πάμε 38 χλμ βορειότερα, στο Europa-park, στην περιοχή Rust.
Τι να πεις κανείς για το πάρκο; Αν είσαι fan των theme parks εδώ είναι ο παράδεισός σας. Παλαιότερο απο τη disneyland στο Παρίσι με απείρως χειρότερα (εννοώντας πιο thrilling) roller coasters. Πώς μπορεί κανείς να περιγράψει το Silver Star και το Blue Fire;
Αυτό λοιπόν είναι το Silver Star έτσι όπως φαίνεται απο την είσοδο του πάρκου.

Επειδή για ευνόητους λόγους δεν μπορούσα να έχω τη μηχανή παντού στο πάρκο, σας παραθέτω και φωτογραφίες απο το ίντερνετ.
To Silver Star.

Αυτή η σχεδόν κάθετη κατηφόρα νομίζω θα με στοιχειώνει για πάντα, μαζί με την αργή, βασανιστική ανάβαση πριν την πτώση!

Και αυτό είναι το Blue Fire, το coaster που με έκανε να ουρλιάξω σαν μικρό κοριτσάκι (αλήθεια γελούσαν όλα τα βαγόνια μαζί μου) γιατί το blue fire τρέχει ΠΟΛΥ και δεν είναι μόνο οτι τρέχει, έχει λούπες, έχει "βίδες", τα πάντα έχει.... Νομίζω οτι από όσα coasters έχω κάνει, αυτό είναι το χειρότερο!



Το πάρκο χωρίζεται σε "περιοχές" όπως και η disneyland. Ενώ η δεύτερη έχει την adventureland, την adventureland, frontierland κλπ, το Europa-park χωρίζεται σε χώρες, με τα αντίστοιχα θεματικά κλισέ. Είναι εκπληκτικό! Έτσι έχουμε περιχές με την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Γαλλία, Σκανδιναβία κλπ. Κάθε περιοχή έχει τις δικές της attractions.
Στην κεντρική πλατεία του πάρκου.

Γαλλία

Ιταλία

Ελλάδα. Μυκονοοοοοςςς

Όχι αυτή στο κέντρο της Αθήνας

Ο Παρθενώνας, στο water-coaster "Poseidon".

Ρωσία


Ολλανδία

Νορβηγία

Ισλανδία.

Το Wodan. Εκπληκτικό coaster. Όλη η κατασκευή είναι ξύλινη με αποτέλεσμα να έχει παρα πολλούς κραδασμούς.



Στην αναμονή για το ride, έπαιρνες μια μεγάλη δόση απο Σκανδιναβική μυθολογία.

Μιλώντας για αναμονές... Μερικές φορές έφταναν και τα 50 λεπτά.

Ποταμόπλια.

Τα βαγόνια-βάρκες του Poseidon.

Στην έξοδο του πάρκου, η απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία.

Επόμενο κεφάλαιο με Fairy Tale Route και μια δόση Στρασβούργου.
Last edited: