Κίνα Χονγκ Κονγκ: μιλάμε για πολύ περπατημα!!

[mariagl]

Πραγματικά απορούσα που το προγραμμα μου ειχε πραγματοποιηθεί όπως πραγματικά το ειχα ετοιμάσει. Και ήμουν χαρουμενη γιαυτό γιατι μεχρι και την Πεμπτη, ολα μας ειχαν ερθει βολικά και μάλιστα το συζητησα και με τις συνταξιδιώτισσες . Τι ήθελα και μιλησα, δε δαγκωνα τη γλωσσα μου καλυτερα!! Λοιπον την Παρασκευη το προγραμμα ειχε Μακάο. Το Μακάο αποτελεί και αυτο μια ξεχωριστη διοικητική περιφέρεια της Κίνας όπως και το Χονγκ Κονγκ, πρωην Πορτογαλική αποικία με δικό του νόμισμα, το πατάκα. Είναι επίσης το Λας Βέγκας της Κίνας, αφου τα καζινο παίρνουν και δίνουν, ο τουρισμός και ο τζόγος στηριζουν την οικονομια του. Η αποσταστη απο το Χονγκ Κονγκ ειναι μολις μια ώρα με το καραβακι. Αλλά τι τα γραφω όλα αυτα? Την Παρασκευη το πρωί, αργησαμε να σηκωθουμε, μας πλάκωσε το πάπλωμα. Αργήσαμε να φυγουμε απο το ξενοδοχειο. Κατεβηκαμε στη Κοουλουν, παιρνοντας τη μωβ γραμμη του μετρου, και βγηκαμε στη σταση Austin, για να παμε στην προβλήτα από οπου αναχωρουν τα καραβια για το Μακάο. Δεν φαντάζεστε ποση ώρα κάναμε για να βρουμε από που επιτελους φευγει το καράβι!! Μπορεί να ρωτησα και δεκα άτομα!! Αλλος μας εστελνε δεξιά, άλλος αριστερα, άλλος δεν καταλαβαινε τι του ελεγα, αλλος δεν καταλαβαινα τι μου έλεγε, μου ειχε ανεβει η πιεση στο 20. Αυτον το Canton Road τον καναμε τρεις φορες πανω κάτω! Τελικά τυχαια, ενας πορτιέρης , μας εδειξε το κτήριο που επρεπε να μπουμε, (ηταν ακριβως διπλα του), έπρεπε να ανεβουμε πάνω, να κοψουμε το εισητηριο ( για όσους ενδιαφερονται 30 ευρω πηγαινε ελα), και απο κει εβγαινες στην προβλητα για το φερυ. Καλά κρασια! Η ωρα ήταν 11, ειχε αρχισει να φυσάει , και μου ειχε κοπει η ορεξη για Μακάο. Τι ωρα θα φτάναμε, τι ταξιδι θα κάναμε με το φερυ με αυτον τον αερα, ποση ώρα θα καθομασταν εκει?? Τελος πάντων ειπα στα κοριτσια αν θελουν να πάνε, ευχαριστως, εγω θα εκανα κάτι άλλο. Αλλά και αυτες δεν ειχαν όρεξη. Οκ, παμε να περπατησουμε να ηρεμησουμε λιγο. Το προγραμμα λοιπον αλλαξε και το Μακάο εγινε Βοτανικοι Κηποι, mid level escalators, Soho κτλ.
Οι Βοτανικοι κήποι βρισκονται στο Hong Kong island, οπότε πηραμε πάλι το ferry για εκει. Αποφασισαμε να περπατησουμε μέχρι εκει, περισσοτερο για να ερθουμε σε πιο στενη επαφη με την πολη. Θα μπορουσαμε βεβαια να ειχαμε πάρει το λεωφορείο, θα ήταν ΠΟΛΥ πιο ξεκουραστο! Ανοιξα λοιπον τον χαρτη και βρηκα τη διαδρομη. Αυτο που δε λεει ο χάρτης και που έπρεπε να ειχα σκεφτει απο πριν εχοντας διαβασει τοσα πολλά για το Χονγκ Κονγκ, ειναι το ποσο ανηφορικοι ειναι οι δρομοι προς τα εκει, και το ποσα στενα σκαλάκια εχουν τα πεζοδρομια. Ευτυχως που ειχαμε ντυθει ελαφρια, γιατι η υγρασία σε συνδιασμό με την ζεστη που εκανε εκεινη τη μερα και το πολυ περπατημα ήταν αχτυπητος συνδιασμος για να σιχαθείς τον εαυτο σου μετα απο λιγο. Κάπου στην Wyndham street, κάναμε μια σταση να παρουμε μια ανάσα, και ετυχε να σταθουμε εξω από το Foreign Correspondents’ Club . H πορτα ανοιξε και βγηκε εξω μια παρέα απο κυριους και κυρίες, ενας εκ των οποίων αναφωνησε : “ Oh, what a beautiful day for a helicopter ride!” Ετσι απλά, οπως λεγαμε κάποτε, «παμε μια βολτα με το μηχανάκι?» Εσκασα στα γελια. Συνεχισαμε το περπατημα έως τον Upper Albert Road, οπου ανεβαινοντας πάλι καμποσα σκαλια ανεβηκαμε στο παρκο. Ειναι μια μικρη όαση μεσα στη μεγαλουπολη και μαλιστα απο τους πιο παλιους κήπους στον κοσμο. Η βολτα ηταν τοσο ευχαριστη μεσα στα καταπρασινα φυτα και τα πολύχρωμμα λουλουδια. Η μικρή επιασε φιλίες με δυο Κινεζάκια, και δεν ηθελε να ξεκολήσει. Ο ζωολογικός κήπος δε λεει πολλά, αλλα τα παιδια πάντα ευχαριστιουνται με τα ζωάκια. Το στομαχι όμως ειχε αρχισει να διαμαρτυρεται, οπότε αποφασισαμε να παμε για φαγητο, καπου κοντα στους mid level escalators, για να δουμε και αυτο το «αξιοθέατο» . Ο δρομος μας εβγαλε στην Elgin street, και κατοπιν προτασης, κάτσαμε σε ενα Ιταλικο εσιατοριο (οχι δεν ήθελα αλλο κινεζικο), το [email protected], στην περιοχή SoHo ( το συγκεκριμένο σημαινε South of Hollywood road, οχι για τιποτα αλλο για να μην μπερδευομαστε με το άλλο SoHo , το πιο γνωστο). Μετά απο ενα ωραιότατο και αρκετα οικονομικο γευμα, τσεκάραμε και τους Mid level escalators, ακριβως εξω απο το εστιατόριο! Οι σκάλες αυτες, ειναι το μακρυτερες εξωτερικές κυλιόμενες σκαλες στον κόσμο, καλυπτοντας μια αποσταση 800 μέτρων. Σε σύνολο ειναι 20 σκάλες και απο τη στιγμη που ανεβαινεις κάνεις περιπου 20 λεπτα να φτασεις στο τερμα. Από τις 6 εως τις 10 το πρωι κατεβαινουν και απο τις 10 το πρωι εως τις 10 το βραδυ ανεβαινουν. Συνεπως οι κυλιομενες σκάλες ανεβαιναν και δεν τις χρησιμοποίησαμε. Είναι όμως ενα πολύ εξυπνο μεσω μεταφορας και το εχουν πουλήσει εξυπνα και ως αξιοθεατο. Η βόλτα μας συνεχίστηκε, The Millenium Plaza, Cosco Square, Hong Kong. Συναντησαμε απιστευτη κινηση και αυτο που μου εκανε πάρα πολυ μεγαλη εντυπωση ειναι η ταξη με την οποια ανεβαινουν στο λεωφορειο οι Χονγκονέζοι. Ο ενας πισω απο τον άλλον σαν μυρμηγκια (κάτι σαν εμας τους Ελληνες δηλαδη).
Η ωρα ήταν 8 παρα δεκα και εμεις βρισκομασταν στoΤsimShaTsui, ετοιμοι να παρακολουθησουμε το Symphonyoflights, ενα θέαμα με μουσική και φωτα laserαπο 45 ουρανοξυστες γυρω απο το λιμανι. Το κάλυτερο σημείο να το παρακολουθησεις ήταν το σημειο που σταθηκαμε ή λιγο πιο αριστερα στη λεωφορο των αστερων. Η διάρκεια του ειναι 15 λεπτα και το θεαμα ειναι φαντασμαγορικό. Ο συγχρονισμός της μουσικής με τα φωτα ειναι εξαιρετικός! Η φωτογραφικη μου μηχανη εσπασε πεφτοντας κάτω στην MilleniumPlaza, και εχω τραβηξει αρκετες φωτογραφιες με την μηχανη μιας συνταξιδιωτισας. Αυτο το βιντεάκι όμως τα λεει όλα!

η μερα δεν ξεκινησε καλά, αλλα τουλαχιστον εξελιχθηκε μια χαρα!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[panpan]

Περιμενουμε την συνεχεια

 

[MPLECAFE]

Τέλεια και εγω περιμένω με πολλές πληροφορίες

 

[mariagl]

Κεφαλαιο 2

Η επόμενη μέρα μας βρήκε φρεσκιες φρεσκιες και ετοιμες για εξόρμηση. Το προγραμμα περιλάμβανε βολτα στη Kowloon. Από την TsuenWan δυο ειναι οι γραμμες μετρο που εξυπηρετουν, η μωβ γραμμη, απο το σταθμο Tsuen Wan West και η κοκκινη γραμμή από το σταθμό TsuenWan. Η μωβ γραμμη σταματάει ειναι πιο γρηγορη αλλα βολευει μονο για την Kowloon ενώ η κοκκινη φτάνει μεχρι το HongKongisland, σε δυο κεντρικα σημεία, το Centralκαι το Admiralty. Hμωβ γραμμή ήταν μολις 5 λεπτα περπατημα απο το ξενοδοχειο μας και πηραμε αυτην. Κατεβήκαμε στο σταθμό EastTsim Sha Tsui. Το μετρο στο Χονγκ Κονγκ ειναι ισως το πιο καθαρό και περιποιημένο που εχω δει. (Φυσικά απαγορευεται το καπνισμα, όπως και το φαγητο και το ποτο σε ολους τους χωρους. Υπαρχουν υπαλληλοι κοντα στα εκδοτηρια εισητηριων που μιλουν καλα Αγγλικά για οποιαδηποτε εξυπηρετηση. Μπορεις να αγορασεις την Octopuscard, μια καρτα που φορτιζεις και χρησιμοποιείς σε ολα τα μεσα μαζικής μεταφορας, αλλα εμεις πες το βλακεια πες το αμελεια, δεν την αγορασαμε. Κοβαμε λοιπον εισητηριο σε καθε διαδρομή. Η μεγαλυτερη διαδρομη που κάναμε κοστισε 12 δολαρια Χονγκ Κονγκ και η μικροτερη 4. )

Η θερμοκρασια εκεινη τη μερα ηταν αρκετα χαμηλή για την εποχη, περιπου στους 15 βαθμους, η ομιχλη εξακολουθουσε να ειναι πυκνη και φυσουσε ενας αερας, που σου εσπαγε τα νευρα. Ξεκινησαμε το περπατημα στην Λεωφορο των αστερων (Avenueofstars), κατι παρομοιο με εκεινη στο Hollywood, μονο που τα αστερια της ειναι αφιερωμενα σε σταρ από το Χονγκ Κονγκ.

Αν η μερα ήταν καλη η βολτα θα ήταν απιθανη, μιας και ο δρομος αυτος βρισκεται ακριβως διπλα απο το Victoria harbour και εχει θεα τα μεγαθηρια του Hong Kong island.
Δεν πειραζει όμως, την απολαυσαμε οπως μπορουσαμε, ειδαμε και το αγαλμα του Μπρους Λι.
Και κάναμε στροφη προς την αλλη πλευρα, για να φτασουμε στον πυργο του ρολογιου.
Το ρολόι αυτο ήταν ο τερματικος σταθμος των τρενων που ερχονταν απο την ενδοχωρα, και ενα απο αυτα ήταν και το Orient Express. Φευγοντας περιπλανηθηκαμε λιγο στην περιοχή και θαυμάσαμε τα πανακριβα καταστηματα μεγάλων οικων στο Tsim Sha Tsui, (ουρα περιμενε απ’εξω ο κοσμος) για να ξεκινησουμε το περπατημα στη λεωφορο Nathan ή αλλιως στο «Χρυσο μιλι». Πολύς ο κοσμος στον δρομο, πάρα πολλες ταμπελες τοσες που κατανταει κουραστικο στο ματι. Το βραδυ ομως προσφέρουν ενα διαφορετικο θεαμα καθως τα νεον παιρνουν και δινουν!

Κατα μήκος του δρομου και φτανοντας στη ParkLaneBoulevard, καναμε μια σταση σε μια απεγνωσμένη προσπαθεια να κάνουμε το τηλεφωνο να δουλεψει και να μιλησουμε επιτελους με τους δικους μας. (Επισης τα τηλεφωνα απο Χονγκ Κονγκ ειναι πανακριβα!) Συναντησαμε επισης και το KowloonPark, ενα απο τα μεγαλυτερα παρκα, εναν πνευμονα μεσα στην πολη, αλλα δεν το εξερευνησαμε. Βασικά ήταν πάνω από τον δρομο και βαρεθηκαμε να ανεβασουμε το καροτσι (που να ξεραμε τι μας περιμενε στη συνεχεια!!) και εκ των υστερων το μετανιωσα, αλλα τελος παντων ό,τι εγινε εγινε. Κατα μήκος του δρομου υπαρχει επισης και ενα τζαμι, στο οποιο δεν μπηκαμε μεσα. Η ωρα περασε, το στομαχι αρχισε να διαμαρτυρεται οπότε και κατσαμε σε ενα κινεζικο εστιατοριο, πανω σε ενα εμπορικο κεντρο στον JordanRoad. Και φαγαμε καλα!! Αφου φαγαμε και ξεκουραστηκαμε αποφασισαμε να πάμε στο Ladiesmarket. Hυπαιθρια αυτη αγορά βρισκεται στη Mongkok , αρκετο περπατημα απο κει που βρισκομασταν. Αλλα αυτο δεν μας πτοησε, καθώς ήταν μια καλη ευκαιρια να δουμε ακομα περισσοτερα πραγματα περπατωντας. Μια διαφορετικη οψη, εκει η πολη χανει την χλιδη του κεντρου και των ακριβων καταστημάτων. Αρκετη ωρα αργοτερα φτασαμε στην TungChoistreet, για να αντικρισουμε δεκάδες παγκους με ψιλοπραγματα, απο αναμνηστικά μεχρι παπουτσια κακής ποιότητας. Οι τιμες των προιόντων ειναι αρκετα πανω από την αξια τους και εκει θελει παζαρια. Βεβαια ειναι ενα καλο σημειο να αγορασεις μικροδωρακια για φιλους αφου οι τιμες τελικά ειναι πολυ καλες (μετα απο το παζάρι! )
Εγώ πάντως το παζαρι το διασκεδασα! Έτσι κατα της 8 το βραδυ, ειπαμε να φυγουμε και να παμε προς την νυχτερινη αγορά της temple street. Επίσης ενα ειδος λαικής αγοράς που βρισκεται νοτιότερα της Mogkok, στην περιοχή Yau Ma Tei. Ονομαζεται temple street εξαιτίας ενος ναου που βρισκεται εκει. Η αγορα ζωντανευει μετα τις 7 το απογευμα και ειναι ανοιχτη μεχρι τα μεσανυχτα γιαυτο και ειναι γνωστη και ως νυχτερινη αγορα. Ειναι παρομοια με τη Ladies Market, επισης πουλανε μικροπραγματα σε παγκους, σου λενε τη μοιρα σου, και μπορεις να τσιμπησεις και το κατι τι σου στα μαγαζακια, αλλα ετσι οπως τα εβλεπα δεν υπηρχε περιπτωση να φαω κατι και να με πληρωνανε.
Αρκετα κουρασμενες, πηραμε το μετρο απο τον σταθμο Yau Ma Tei (κοκκινη γραμμη) και επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο μας, μετα απο μια γεματη μερα σε εικονες, μυρωδιες και εμπειρίες.

 

[mariagl]

Κεφάλαιο 3

Την επόμενη μέρα ξύπνησα κατά της 8.30 διχως να έχω χορτάσει ακόμα υπνο. Το τηλεφωνο δεν ειχε χτυπήσει ακόμα άρα υπεθεσα ότι και οι συνταξιδιώτισσες κοιμόντουσαν ακόμα και εκείνες. Η μικρή δε, ροχάλιζε! Κοίταξα έξω από το παράθυρο με την ελπίδα να ειναι πιο καθαρή η σημερινή μερα, αλλα απογοητευτηκα. Ήταν το ιδιο με την χθεσινη, ίσως και λιγο χειρότερα, τουλαχιστον όμως δεν εβρεχε. Πήρα τηλεφωνο τις συνταξιδιωτισσες και εκεινες ειχαν μολις ξυπνησει, οπότε δωσαμε ραντεβου μια ώρα αργότερα στο λομπυ του ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο ειχε 8 υπολογιστές με δωρεάν προσβαση στο ιντερνετ, οπότε βρηκα την ευκαιρία να παρω και να στειλω μερικά mails, μεχρι να κατεβουν τα κορίτσια. Βγαινοντα ς εξω η θερμοκρασία ήταν ανεβασμενη ( ευτυχώς γιατι το μονο πανωφόρι που κρατουσα ήταν μια χοντρη ζακέτα). Πήραμε πάλι την μωβ γραμμή για Tsim Sha Tsui, για να κάνουμε μια ακομη βολτα στην περιοχή. Να σημειώσω (για τους λατρεις των μουσείων) ότι διπλα από το λιμάνι, μεταξυ της λεωφόρου των αστερων και της προβλήτας των Star Ferries, βρισκοντα δυο μουσεια τα οποια δεν επισκεφτηκαμε, το Hong Kong Space Museum και το Hong Kong museum of Arts. Στεγαζονται σε δυο εντυπωσιακά κτηρια και συγκεκριμένα για το Space Museum μια φιλη που το εχει επισκεφτει μου εχει πει ότι ειναι πολυ ενδιαφερον και μαλιστα προτεινε να το επισκεφτουμε. Δεν το κάναμε, οποτε δεν εχω προσωπικη αποψη, απλα τα αναφέρω για όσους ενδεχομενως να ενδιαφέρονται. Περπατώντας , συναντησαμε το 1881 Heritage , το οποιο ξεχωριζε σαν τη μυγα μες στο γάλα από τα αλλα κτηρια στο Tsim Sha Tsui. Ενα πανεμορφο Βικτωριανής αρχιτεκτονικής κτηριο, τωρα στεγάζει ενα εμπορικο κέντρο, εστιατορια, και ενα ξενοδοχείο, ήταν ενα από τα παλαιότερα κυβερνητικά κτηρια του Χονγκ Κονγκ. Ήταν το αρχηγείο του λιμενικού, και αποτελειται από τεσσερα κτηρια. Για περισσοτερες πληροφορίες και φωτογραφικο υλικο, 1881 Heritage .
Συνεχισαμε το περπάτημα για να συναντησουμε το hop on hop off λεωφορείο, το οποίο αποφασισαμε να παρουμε για δυο μερες. Η τιμή του ήταν 35€ και τις δυο μερες και περιλαμβανε τρεις διαδρομές, μια νυχτερινη διαδρομή μιας ωρας, τεσσερα εισητηρια του Star Ferry, μια βολτα μιας ωρας στο λιμάνι, και τα εισητηρια του Peak Tram. Ειχαμε σκοπο τη σημερινη μερα να την περασουμε στο Hong Kong Island, οποτε και μπηκαμε στο λεωφορειο, για να μας μεταφερει μεχρι την προβλητα των Star Ferries. H εταιρια ιδρυθηκε το 1888 και απο τοτε μεταφερει καθημερινά χιλιάδες κοσμο κάθε μερα, στα τρια δρομολογια που κάνει, ενα απο το Tsim Sha Tsui προς το Central, ενα απο το Tsim Sha Tsui προς το Wan Chai, και την κρουαζιερα στο λιμανι. To εισητηριο ειναι ευτελες, 0,25 λεπτα η διαδρομη, τα δρομολογια πολυ τακτικά αφου τα καραβακια πάνε και ερχονται συνέχεια, και η διαδρομή κρατάει 10 λεπτα. Κατεβηκαμε λοιπόν στο Central . To Central ειναι η επιχειρηματική περιοχή του Hong Kong, το οικονομικό κεντρο θα έλεγα καλυτερα, αφου εκει εχουν τα κεντρικά γραφεια τους μεγάλοι οργανισμοί, τραπεζες, κυβερνητικά κτηρια, καθώς επισης και τα πιο ακριβά ξενοδοχεια. Οι ουρανοξύστες σου κοβουν την ανάσα! Τα δύο κτηρια του IFC (International Finance Center), το ενα μάλιστα ειναι το δευτερο ψηλοτερο στο Χονγκ Κονγκ , της J.P Morgan, της τραπεζας της Κίνας, της HSBC, και τι αλλο να θυμηθώ, ειναι απίθανα! Προχωρώντας από το Center στο Admiralty, οπου ειναι ας πουμε η επεκταση του Central βλεπουμε τους πυργους Lippo, που με αρκετη φαντασια, μοιαζουν με κοάλα που εχουν σκαρφαλώσει σε δεντρο. Το λεωφορείο εκανε σταση στο Golden Bauhinia Square, στην περιοχή Wan Chai , οπου βρισκεται το εκθεσιακό και συνεδριακο κέντρο του Χονγκ Κονγκ. Δεν κατεβηκαμε, ωστοσο ειδαμε το άγαλμα της χρυσης ορχιδέας στην πλατεια, που θεωρειται και αξιοθέατο. Κατεβηκαμε στην επομενη σταση, στην περιοχή Causeway bay. Ήταν μεσημερι και επρεπε να φάει η μικρη ( εντάξει και η μεγαλη) , οπότε μπηκαμε στο Sogo, ενα μεγάλο πολυκατάστημα, το οποιο ειχε στο υπόγειο ενα σουπερ μαρκετ, καφέ, φαστ φουντ και εστιατόρια. Εκει έφαγα ενα απο τα ωραιότερα ριζοτο με κοτοπουλο (καπνιστο) που εχω φάει! Απο κει περπατησαμε ως το Victoria Park, ενα μεγάλο παρκο οπου εκει γινεται η αγορά των λουλουδιών , και βεβαια ονομάστηκε ετσι απο την βασίλισσα Βικτωρια. Επόμενη σταση ήταν στο Computer Center, όπου μπορεις να βρεις ό,τι θελεις απο ηλεκτρονικά ειδη. Η φιλη μου αγορασε μια φωτογραφική μηχανη της Olympus για 1000 δολάρια, που τελικα αποδεικτηκε πολυ καλη τιμή. Έπειτα πηραμε το λεωφορειο με προορισμο τη σταση στο τραμ που θα μας ανεβασε στην «Κορυφη», the “Peak”. H Κορυφη, ειναι ενα από τα πρωτα μερη που επισκεπτεται κανείς στο Χονγκ Κονγκ. Όχι μονο γιατι η διαδρομή προς επάνω ειναι πανεμορφη, αλλα και γιατι, σε μια καθαρη μερα, η θεα τοσο προς το λιμάνι Βικτωρια όσο και σε οποιαδηποτε κατευθυνση και αν κοιτάξεις ειναι φανταστική! Για κακή μας τυχη ομως το τραμ ήταν κλειστο για συντηρηση, και ο μονος τροπος να ανεβουμε επάνω ήταν ειτε με ταξι, ειτε με το λεωφορειο. Προτιμησαμε το ταξι, αφου συνεννοηθηκαμε για την τιμή με τον οδηγο. 55 δολάρια Χονγκ Κονγκ, τιποτα δηλαδη. (Λιγα λογια για το τραμ: ξεκινησε να λειτουργει το 1888, και κάνει τη διαδρομη σε 10 λεπτα και θεωρειται ο καλυτερος και γρηγοροτερος τροπος να ανεβεις στο Victoria Park. http://www.thepeak.com.hk/en/5_5_2.asp ) Όμως και η διαδρομη με το ταξι ηταν πολυ όμορφη, καθως ανεβαινες τον λοφο, εβλεπες τους ουρανοξυστες απο τη μεση και πάνω, καθως επισης και τα σπιτια πλουσιων, μιας και η περιοχή αυτη ειναι η πιο ακριβη στο Χονγκ Κονγκ. Για ποιο λογο αραγε? Ειναι πανεμορφα, μεσα στο πρασινο, τοσο κοντα και τοσο μακρια απο το κεντρο. Φτανοντας επάνω η θεα ειναι καταπληκτική, αν και η μερα δεν ηταν καθαρη. Έπάνω στην κορυφή υπάρχει ενα μικρο εμπορικο κέντρο που ονομάζεται Galleria με πολλές καφετέριες, εναν παιδότοπο, μουσειο με κερινα ομοιώματα (ναι αυτο της Μανταμ Τισό) τα οποία θεωρω χάσιμο χρονου τη στιγμή που κανείς μπορει να απολαυσει τη φυση μεσα στο παρκο. Περιπλανηθηκαμε αρκετη ωρα, βγαλαμε φωτογραφίες, και όταν αρχισε πια να σκοτινιαζει αποφασισαμε να κατεβουμε.Ταξι ομως δεν υπηρχαν και ενα που εμφανιστηκε μας ζητησε 150 δολαρια για να μας κατεβάσει!! Αντε γεια του ειπαμε και πηγαμε στην ουρα για το λεωφορείο. 27 δολαρια το συνολο. Σταθηκαμε στην ουρα και μπηκαμε μεσα, σαν σαρδέλες ο ενας πάνω στον αλλο. Η διαδρομη ήταν ατελειωτη ειδικά για εμενα που στεκομουν πάνω απο το καροτσι, με το αιρ κοντισιον να μου χτυπάει στο σβέρκο ( το αυχενικό που το πας?) και να καταχτυπιεμαι απο δω και απο κει. Κατεβήκαμε στην Pedder street, στο Central και πηγαμε για βολτα στο εμπορικο κέντρο του IFC, ετσι για να πιουμε ενα καφεδακι και να χαζεψουμε τα μαγαζια. Και πραγματικά χαζεψαμε! Τόσο που ξεχαστηκαμε και δεν πηγαμε να δουμε το θεαμα των Symphony of lights, το οποιο πραγματοποιειται καθε βραδυ στις 8. Σκεφτηκαμε ότι θα ήταν καλυτερο να το βλεπαμε απο το Tsim Sha Tsui ετσι κι αλλιως, αφου το καλυτερο show το προσφέρουν οι ουρανοξύστες του Island. Πηραμε λοιπον την κοκκινη γραμμη του μετρο, προς Tsuen Wan και αρκετη ωρα αργοτερα φτασαμε στο ξενοδοχειο, ανυπομονώντας να πεσουμε στην αγκαλια του Μορφεα!

 

[mariagl]

Η επόμενη μερα μας βρήκε ακόμα πιο φρεσκες και ξεκούραστες. Σηκώθηκα νωρίς, εκανα ένα καφεδάκι και το γαλα της μικρης ωστε να ειναι ετοιμο όταν σηκωθεί, τραβηξα την κουρτινα για να διαπιστωσω ότι η μερα ήταν αρκετα καθαρή, και η θέα απλα υπεροχη. Απολαυσα τρεις τεσσερις γουλιες καφε κοιταζοντας εξω , τη θάλασσα, τις βάρκες , την κινηση στον δρομο, την ημέρα που μολις ξεκινουσε. Ξυπνησα την μικρη ψιθυριζοντας στο αυτακι της, «ξύπνα, σημερα η μερα ειναι δικια σου, θα παμε να δουμε πολλά ζωακια, ψαρακια και θα παιξουμε». Η αλήθεια βεβαια ειναι ότι τα θεματικα πάρκα ειναι και δική μου αδυναμια και το Ocean Park δε θα το εχανα με τιποτα! Το πάρκο ανοιξε το 1977, οχι με τη σημερινη μορφη του, ελειπαν αρκετα απο τα τωρινα του παιχνιδια τα οποια προστεθηκαν στα μεσα της δεκαετιας του 80. Ειναι ενα απο τα πιο δημοφιλή θεματικά παρκα στον κόσμο πραγμα που εγω δεν γνωριζα, ουσιαστικά δεν γνωριζα την υπαρξη του μεχρι τη στιγμη που ξεκινησα να μαζευω πληροφοριες για το Χονγκ Κονγκ. Βρισκεται στο Aberdeen, και για να πας εκει , παιρνεις λεωφορείο μονο γιατι δεν υπάρχει ακομα γραμμη μετρο μεχρι εκεινο το σημειο. Αν εχεις νοικιασει αυτοκινητο υποψιν ότι το πάρκιν χρεωνεται. Εμεις χρησιμοποιήσαμε το Hop on λεωφορειο, απο την αφετηρια του, στο Central. Η διαδρομη μάλλον αδιάφορη θα έλεγα, και συντομη, με δεκαπεντε εικοσι λεπτα ήμασταν εκει. Φτασαμε νωρις και δεν ειχε πολύ κοσμο στην ουρα. Το εισητηριο κοστιζε 28 ευρω για τους μεγαλους και για παιδια τριών εως εντεκα ετων 14 δολλάρια. Για τα μικροτερα παιδια η εισοδος ηταν δωρεαν. Δε θα κουρασω με λεπτομερειες περι του τι κάναμε και τι ειδαμε. Η ιστοσελιδα του παρκου ειναι Ocean Park Hong Kong . Το μονο που θα πω μονο ειναι ότι το ενυδρείο ειναι παρα πολύ ωραιο και ενδιαφέρον, τα πάντα πανεμορφα αν και πιαστηκε η καρδια μου που τα ειδα ετσι παγιδευμενα, και ισως το πιο απολαυστικο κομματι της ημερας ήταν η μεταφορά απο το ενα παρκο στο άλλο με το τελεφερικ. Μια πανεμορφη διαδρομη εικοσι λεπτων, ανεβαινοντας το βουνο, η θεα ειναι ολα τα λεφτα. Ακομα και η μικρη μου ενθουσιάστηκε, και το τελεφερικ ειναι το μοναδικο πραγμα που λεει και ξαναλεει κάθε μερα. «Μαμα ποτε θα παμε στο τελεφερικ να ανεβουμε ψηλα ψηλα?» Γενικά ομως τα μεγαλυτερα παιδια, θα λατρεψουν τα παιχνιδια, τα rollercoaster ήταν απιθανα το ενα μαλιστα τεραστιο!
Η ωρα κυλησε πραγματικα σαν νερο, η φωτογραφικη μου μηχανη εμεινε απο μπαταρια και δανειστηκα τη μηχανη της φιλης μου, η οποια δεν πολυενδιαφεροταν να τραβαει φωτογραφιες (και τωρα πρεπει καποια στιγμη να παω να τις παρω) και η ωρα της επιστροφης εφτασε. Δεν ειχα χορτασει το παρκο, αλλα ήθελα να φυγω με το λεωφορειο το οποιο θα εκανε τη διαδρομη Aberdeen – Repulse bay- Stanley και πισω. Με ενδιεφερε να δω και αυτες τις περιοχες εστω απο το αυτοκινητο γιατι δεν προλαβαιναμε να κατεβουμε, και δεν επροκειτο να ξαναπαμε απο κει βεβαια. To Repulse bay, που φαινόταν πανεμορφο απο το τελεφερικ του Ocean Park, από βαση πειρατων που ήταν κάποτε, τωρα απολαμβάνει το μεγαλειο της δευτερης πιο ακριβης περιοχής στο Hong Kong μετα το the Peak. Ο λόγος ειναι το γεγονός ότι βρισκεται μονο τριαντα λεπτα απο το κεντρο, ειναι ησυχα και γαλήνια, και βεβαια υπαρχει η θαλασσα, όπου μπορεις να κανεις μπανιο γιατι στο Χονγκ Κονγκ οι θαλασσες δεν ειναι καθαρες. Απο χωριουδακι λοιπον σε θερετρο!! Για το Stanley δεν ξερω πολλα πραγματα περαν του ότι φημιζεται για την αγορα του, κατι αναλογο μαλλον αυτης στην temple street. Τέλος παντων η διαδρομή της επιστροφής ήταν επισης συντομη αλλα ενδιαφερουσα. Κατεβηκαμε στο Central, πηγαμε για ενα καφεδακι και πηραμε ξανα τον γνωστο δρομο επιστροφης στο ξενοδοχειο.
Σημειωση: Εκτός απο το Ocean Park, στο Χονγκ Κονγκ υπαρχει και Disneyland η οποια βρισκεται στο νησι Lantau, κοντα δηλαδη στο αεροδρομιο. Θεωρώ ότι αν εχεις επισκεφτει μια Disney καπου στον κοσμο, το Ocean Park ειναι προτιμοτερο στο Χονγκ Κονγκ.

 

[KLEOPATRA]

Μια πολη που δεν εχει πολυιστορηθει εδω μεσα .Ας μας πουν οσοι ξερουν ...Πεκινο ή Χονγκ Κονγκ για πρωτο ταξιδι Κινα?
Τελικα Μαρια καθαρισε καθολου ο καιρος ?Γιατι οντως αυτη η ομιχλη ειναι ο,τι εκνευριστικοτερο σε ενα ταξιδι.

 

[mariagl]

Δυστυχως Κλεοπάτρα μου καθάρισε ελαχιστα . Eκτός απο πολύ εκνευριστική, θεωρω ότι η πολη εχανε εξαιτιας της ομιχλης, αλλά όπως μας ειπε ένας Αμερικάνος μου μενει εκει η ομιχλη ειναι συνηθες φαινομενο και οι καθαρες μερες ειναι λιγες τον χρονο. Πάντως σχετικά με το "Πεκίνο ή ΧΟνγκ Κονγκ?" όντως πολύ καλο ερωτημα. Θα ήθελα πολύ να παω στο Πεκίνο, αλλα και πάλι λιγα ειναι τα μερη που δεν θα ήθελα να παω!!

 

[soudianos]

Πεκίνο ΚΛΕΟ, χωρίς πολύ σκέψη. Αυθεντική Κίνα κι όχι πρώην αποικία ...

 

[mariagl]

Πάντως για πρωην Βρετανική αποικία, τα αγγλικά τους ειναι επιεικώς χαλια .

 

[pattyyy]

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις εξερευνήσεις των 4 κοριτσιών στη μακρινή Κίνα!

 

[mariagl]

Ελπίζω να σου αρεσει η ιστορία Pattyyy!