mariagl
Member
- Μηνύματα
- 844
- Likes
- 648
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αυστραλία
Το Σάββατο ήταν η πιο ενδιαφερουσα, κουραστική, πολύχρωμη και διαφορετική μερα από όλες. Είχαμε φροντισει να σηκωθούμε νωρίς και να ξεκινήσουμε νωρίς. Πρώτος προορισμός το Yuen Yuen Institute.
Μη σας παραπλανεί το όνομα, το Yuen Yuen ειναι μια συλλογη ναών και μοναστηριών αφιερωμένα στον Κομφουκιανισμό, στο Βουδισμό και τον Ταοισμό. Σκοπός του ειναι να εξαπλώσει τις αρχές των τριών ανωρέρω θρησκειών, να στηριξει τις οκτω αρετες ( την πιστη, τον σεβασμό, την εβλάβεια, την τιμή, τη δικαιοσύνη την τιμιότητα, τη δικαιοσύνη και την κοσμιότητα) και να προωθήσει την κοινωνική ευημερια. Όσοι μένουν στο Χονγκ Κονγκ, θα πρεπει να πάρουν την κόκκινη γραμμή προς Tsuen Wan, να βγουν απο την έξοδο Β1, και απο κει να πάρουν το λεωφορείο 81 ( ενα πρασινο minibus) από την Shiu Wo street ή απλώς να παρουν ενα ταξι, μιας και η αποσταση δεν ειναι πάνω απο 10 λεπτα. Εμείς που μεναμε στην Tsuen Wan, πηραμε ταξι εξω απο το ξενοδοχείο μας. Σε λιγότερο απο δεκα λεπτα ήμασταν εκει. Ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν ειχα ξαναδει τετοιου ειδους ναους και η όλη εμπειρια ήταν εξαιρετική. Καταρχήν, το περιβάλλον ήταν τοσο γαλήνιο που θα μπορουσα να περιφερομαι για ώρες.
Τα λουλουδια, τα τρεχουμενα νερα, τα αγάλματα και τα καλοδιατηρημενα μπονζάι, στολιζαν τους χωρους γυρω απο τους ναούς προσφεροντας ενα πανεμορφο θέαμα.
Ο κυριως ναός ειναι όπως εμαθα αντιγραφο του ναού του Ουρανού στο Πεκίνο. Αυτοι που εχουν πάει προφανώς ξερουν, εγω δεν το ήξερα. Γενικά το μερος δεν ειναι τουριστικο, βασικά εμεις δεν ειδαμε κανενα τουριστα, μονο πιστούς και μοναχους.
Υπάρχει επισης μια εκθεση με πέτρες που κάθε μια αναπαριστα κάτι, εναν αετό, μια χελώνα, τα ζωδια του κινεζικου ωροσκοπίου κτλ. Στην αρχη νομιζα ότι ήταν κατασκευασμένα, αλλά όπως πολύ ευγενικά με πληροφορισε ενας κύριος, τα πετρωματα αυτα ειναι ακριβως όπως βρεθηκαν, μονο που εχουν γυαλιστει για την εκθεση, πραγμα πολύ εντυπωσιακό, γιατι καποια απο αυτα φαινονταν πραγματικά φτιαχτα. Τι σου ειναι η φυση! 
Επόμενος σταθμός το μοναστηρι των 10,000 Βούδων στο Sha Tin. Στην πραγματικοτητα δεν ειναι μοναστηρι, δεν υπαρχουν μοναχοι να μενουν εκει. Ιδρυθηκε όμως από εναν μοναχο και εκανε περιπου δεκα οκτω χρονια για να ολοκληρωθει στην τωρινη του μορφη. Παρά το όνομα του εχει 12,800 Βουδες. Πήραμε λοιπόν ταξί έξω από το Yeun Yuen, και σε δεκαπέντε περιπου λεπτα, σταματάμε εξω απο το εμπορικό κέντρο του Sha Tin. To μοναστηρι ήταν πολύ κοντα, περπατησαμε πέντε λεπτά και το ειδαμε να ξεπροβάλλει στην κορυφη ενος λόφου. Προχωρώντας προς εκεινη την κατευθυνση βλέπουμε μια ταμπέλα να δειχνει προς τα αριστερα, ενώ ο κύριος δρόμος ( αν μπορεις να τον πεις κυριο δρομο) ήταν απο την δεξιά πλευρα. Ε, πάμε απο αριστερα, λέω εγω. Αχ που να ‘ξερα τι μας περιμενε!! Εδω να σημειώσω ότι η μερα ήταν αρκετα ζεστη ειχε αν θυμαμαι καλα γυρω στους 25-26 βαθμους και ο ήλιος νταλα! Έιδαμε και μια διαφορετική πλευρα του Χονγκ Κονγκ, περιοχή με φτωχογειτονιες και παράγκες, που με στεναχωρησαν... Έσπρωχνα λοιπον το καρότσι με την δεσποινιδα που την ειχε πάρει μαλιστα ο ύπνος, και όσο περπατουσαμε τοσο πιο ανηφορικός γινόταν ο δρομος. Αυτο δεν με πειραζε. Από ενα σημείο και μετα ξεκινάνε τα σκαλια. Στενα μικρά σκαλια. Σηκωστε!! Λεω εγω στις καημενες τις συνταξιδιωτισες. Δύο μπροστα και εγω πισω. Ανεβαιναμε, ανεβαιναμε στριβαμε ξαναστριβαμε και τελειωμο δεν ειχανε. Μας ειχε βγει η γλωσσα. Δε γινεται ετσι λεω, και σηκωνω τη μικρη αγκαλια. Δυο το καροτσι και εγω τη μικρη. Μετα απο λιγο η μικρη ξυπνησε. Την πηρε η Ρ. από το χερακι, πηρα εγω με την Α. το καροτσι και ανεβαιναμε. Τα ανεβηκαμε και τα 400! Μετά απο πολύ ωρα, τεσσερις στασεις, ενα μπουκάλι νερο και ανάγκη για τουαλέτα, φτασαμε στον προορισμο μας. Ήταν υπεροχα.
Η αυλη αυτη με τους Βούδες ήταν πραγματικά υπεροχη. Γύρω γυρω υπήρχαν αγαλματα περιπου 1,5 -2 μέτρα σε υψος, και στο κέντρο πολύ μεγαλυτερα και εντυπωσιακά καθώ ς και μια παγόδα.
Ο κυρίως ναός ήταν μεγάλος και στους τοίχους του, απο πάνω μεχρι κάτω υπηρχαν δεκάδες μικροι Βουδες. Περιφερθηκαμε αρκετή ωρα, ανεβήκαμε και στο πάνω επιπεδο όπου οι εντυπωσεις ήταν οι ιδιες. Η θέα δε, καταπληκτική. Μετα απο αρκετη ωρα και λιγη ξεκουραση, πηραμε τον δρομο της επιστροφής, οχι βεβαια απο κει που ανεβήκαμε, αλλά απο την άλλη πλευρα. Ο δρομος ήταν αρκετα κατηφορικός και ειχε και σκαλια, και κατηφοριά.
Το κατεβασμα ήταν σαφως πιο ευκολο. Προσοχή, μονο στην εξοδο υπάρχουν μοναχοι, μάλλον ψευτικοι που θα προσπαθησουν να σας αποσπάσουν χρηματα. Αγνοείστε τους και προχωρηστε.
Γυρισαμε στο εμπορικό κεντρο για φαγητο. Μετα το φαγητο ξεκινησαμε για μια βολτα στο Sha Tin. To Sha Tin ειναι μια πολη στα Νέα Εδάφη της οποιας η αναπτυξη ξεκινησε κυριως στα τελη της δεκαετιας του 70. Διασχιζεται από τον ποταμό Shing Mun.
Καθώς δεν ειχαμε πολύ χρονο στη διαθεση μας η βολτα μας περιοριστηκε στο Sha Tin Central Park. Βγαινοντας απο το Νew Town Plaza, το εμπορικο κεντρο, συναντάς ενα αμφιθέατρο στο οποιο μάλιστα ειχε ομιλία και ο δημαρχος για οικονομικά θεματα όπως μας ειπαν. Προχωρώντας μπηκαμε στο πάρκο. Ενα ζευγάρι νεόνυμφοι εβγαζαν τις γαμήλιες φωτογραφίες τους, και λιγο πιο κάτω στην αιθουσα δεξιωσεων του δημαρχείου καμμια δεκαρια νεαροι Κινέζοι μετεφεραν καρεκλες και τραπεζια. Σε ένα σκεπαστό σημειο του πάρκου μόλις ειχε τελειωσει μια επιδειξη πολεμικών τεχνων απο παιδάκια, τα οποια εφευγαν με τους γονεις τους κρατωντας διπλώματα? στα χερια και φορώντας στολες. Διασχισαμε τη γεφυρα Lek Yuen και θαυμάσαμε το όμορφο θέαμα του ποταμού που χωριζε την πολη στα δυο. Το πάρκο εχει πολλα γλυπτά και μοντέρνα αγαλματα και πάρα πολύ πράσινο. Συνεχίσαμε να βολτάρουμε μεχρι που δεν αντεχαμε αλλο. Εξάλλου έπρεπε να γυρισουμε πισω για να φτιάξουμε τις βαλιτσες μας. Η Κυριακή ήταν δυστυχως η τελευταια μερα, και σειρα ειχε ο μεγάλος Βούδας. Γιατι όμως εγω αισθανόμουν ότι ειχα δει αρκετα απο το Χονγκ Κονγκ??
Σημειωση: Για να πας στο Sha Tin απο Kowloon, παιρνεις τη γαλαζια γραμμη απο Hung Hom, και κατεβαινεις στη σταση Sha Tin.





Επόμενος σταθμός το μοναστηρι των 10,000 Βούδων στο Sha Tin. Στην πραγματικοτητα δεν ειναι μοναστηρι, δεν υπαρχουν μοναχοι να μενουν εκει. Ιδρυθηκε όμως από εναν μοναχο και εκανε περιπου δεκα οκτω χρονια για να ολοκληρωθει στην τωρινη του μορφη. Παρά το όνομα του εχει 12,800 Βουδες. Πήραμε λοιπόν ταξί έξω από το Yeun Yuen, και σε δεκαπέντε περιπου λεπτα, σταματάμε εξω απο το εμπορικό κέντρο του Sha Tin. To μοναστηρι ήταν πολύ κοντα, περπατησαμε πέντε λεπτά και το ειδαμε να ξεπροβάλλει στην κορυφη ενος λόφου. Προχωρώντας προς εκεινη την κατευθυνση βλέπουμε μια ταμπέλα να δειχνει προς τα αριστερα, ενώ ο κύριος δρόμος ( αν μπορεις να τον πεις κυριο δρομο) ήταν απο την δεξιά πλευρα. Ε, πάμε απο αριστερα, λέω εγω. Αχ που να ‘ξερα τι μας περιμενε!! Εδω να σημειώσω ότι η μερα ήταν αρκετα ζεστη ειχε αν θυμαμαι καλα γυρω στους 25-26 βαθμους και ο ήλιος νταλα! Έιδαμε και μια διαφορετική πλευρα του Χονγκ Κονγκ, περιοχή με φτωχογειτονιες και παράγκες, που με στεναχωρησαν... Έσπρωχνα λοιπον το καρότσι με την δεσποινιδα που την ειχε πάρει μαλιστα ο ύπνος, και όσο περπατουσαμε τοσο πιο ανηφορικός γινόταν ο δρομος. Αυτο δεν με πειραζε. Από ενα σημείο και μετα ξεκινάνε τα σκαλια. Στενα μικρά σκαλια. Σηκωστε!! Λεω εγω στις καημενες τις συνταξιδιωτισες. Δύο μπροστα και εγω πισω. Ανεβαιναμε, ανεβαιναμε στριβαμε ξαναστριβαμε και τελειωμο δεν ειχανε. Μας ειχε βγει η γλωσσα. Δε γινεται ετσι λεω, και σηκωνω τη μικρη αγκαλια. Δυο το καροτσι και εγω τη μικρη. Μετα απο λιγο η μικρη ξυπνησε. Την πηρε η Ρ. από το χερακι, πηρα εγω με την Α. το καροτσι και ανεβαιναμε. Τα ανεβηκαμε και τα 400! Μετά απο πολύ ωρα, τεσσερις στασεις, ενα μπουκάλι νερο και ανάγκη για τουαλέτα, φτασαμε στον προορισμο μας. Ήταν υπεροχα.
Γυρισαμε στο εμπορικό κεντρο για φαγητο. Μετα το φαγητο ξεκινησαμε για μια βολτα στο Sha Tin. To Sha Tin ειναι μια πολη στα Νέα Εδάφη της οποιας η αναπτυξη ξεκινησε κυριως στα τελη της δεκαετιας του 70. Διασχιζεται από τον ποταμό Shing Mun.

Σημειωση: Για να πας στο Sha Tin απο Kowloon, παιρνεις τη γαλαζια γραμμη απο Hung Hom, και κατεβαινεις στη σταση Sha Tin.
Attachments
-
152 KB Προβολές: 1.299
-
50,2 KB Προβολές: 1.315
-
154,2 KB Προβολές: 1.290
Last edited by a moderator: