mariagl
Member
- Μηνύματα
- 844
- Likes
- 648
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αυστραλία
Το δροσερό αεράκι που ξεκίνησε να φυσάει ήταν ότι έπρεπε καθώς οι ώμοι μου έκαιγαν από τον δυνατό ήλιο. Το περπάτημα στη φύση ήταν τόσο αναζωογονητικό! Κόσμος περιφερόταν, τουρίστες και ντοπιοι, εβγαζαν φωτογραφίες, ξεκουράζονταν στα παγκακια ή και κάτω στο χωμα… Οι ντόπιοι κυκλοφορουσαν με ομπρέλες- δεν απολάμβαναν καθόλου τον ήλιο, όπως μαλιστα μάθαμε δεν τους αρέσει καθόλου. Προχωρησαμε προς το μοναστηρι. Οι κήποι γύρω από το αυτό, απλά πανέμορφοι! Ήταν ολοφάνερο ότι αφιερώνουν πολύ χρόνο και χρήμα στην φροντίδα τους! Υπάρχουν πάρα πολλά πέτρινα παγκάκια και τραπέζια διασκορπισμένα ανάμεσα στα λουλούδια, και πέτρινα παγκάκια που αγκαλιάζουν δεντρα. Σε αρκετά σημεία μπορούν οι πιστοί να ανάβουν τα κεριά τους και εχω την εντύπωση ότι όλα αυτά τα σημεία εχουν θέα τον μεγάλο Βούδα. Το εσωτερικό του μοναστηριού είναι επίσης εξαίσιο. Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1906 από τρεις μοναχούς και η αρχική ονομασία του ήταν “Big Thatched Hut” δηλαδή «Μεγάλη Αχυρένια Καλυβα». Και ουσιαστικά αυτό ήταν στην αρχή, ένα μικρό πέτρινο οίκημα. Στην τωρινή του ονομασία, μετονομάστηκε το 1924 και με την πάροδο του χρόνου, νέα οικήματα χτιζόταν για να καταλήξει όπως είναι σήμερα. Ακόμα κτίζεται το “ Grand Hall of Ten Thousand Buddhas” το οποίο υποτίθεται θα ολοκληρωθεί φέτος. Υπάρχει επίσης το δημοφιλές χορτοφαγικό εστιατόριο, για το οποίο θα πρέπει να κάνεις κράτηση για να φας μεσημεριανό. Οι ωρες λειτουργίας του είναι 11.30-16.30, αλλά δεν το δοκιμάσαμε. Αντιθέτως πήγαμε για φαγητό στο «χωριό», οπου και εντόπισα ένα tea house , δίπλα ακριβώς από το τελεφερικ. Παρακολουθήσαμε μια τελετή τσαγιού ή τέλος πάντων κάτι που έμοιαζε με τελετή τσαγιού. Δεν βρήκα τίποτα το αυθεντικό σε αυτήν, μας ξεπέταξε σε πέντε λεπτά. Αλλά θα μου πείτε εκεί περίμενες να τη δεις? Ας έχει. Αργά το απόγευμα σταθήκαμε στην ουρα και περιμέναμε το λεωφορείο. Η επιστροφή στο αεροδρόμιο, θα γινόταν από την πόλη Tung Chung. Πραγματικά απόλαυσα τη διαδρομή αυτή. Κατεβήκαμε στο τέρμα απ’οπου και πηραμε το λεωφορείο του αεροδρομίου και μεσα σε πεντε δεκα λεπτα, ειμασταν στο αεροδρόμιο. Την αράξαμε σε ένα Starbucks πίνοντας μισό κιλό καφέ για να περάσει η ωρα. Όταν πηγαμε στην εξοδο για την επιβίβαση, διαπίστωσα ότι για άλλη μια φορα το αεροπλάνο θα ήταν γεμάτο. Είχα την ελπίδα να κρατήσω την τριτη θέση δίπλα μας κενη, αλλά ματαια. Την κατέλαβε ενας πολύ ευγενικός Νοτιοαφρικάνος που θα πηγαινε στο Ντουμπάι για δουλειές. Στο αεροπλάνο δεν έπεφτε καρφίτσα! Η πτήση μας για Ντουμπάι κράτησε τελικά 8 ώρες και κάτι, και ξημερώματα Δευτέρας, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Ντουμπάι, για ένα διήμερο από το οποίο το μόνο που κέρδισα ήταν το ότι είδα τι ακριβώς είναι το Ντουμπάι. Ένα τίποτα δηλαδη . Δεν μου άρεσε καθόλου, το βρήκα πλήρως αδιάφορο, αλλά αυτό θα ήταν μια άλλη ιστορία!
Το Χονγκ Κονγκ ήταν ένα ξεχωριστό ταξίδι για μένα. Η πρώτη μου επαφή με την Ασία. Πέρασα πάρα πολύ καλά, είδα διαφορετικές και πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες από αυτές που συνήθως βλέπω. Και σε κάθε μέρος που πηγαίνω, είτε στην Ελλάδα έιτε στο εξωτερικό, ρωτάω τον εαυτό μου αν θα μπορούσα να μείνω. Το Χονγκ Κονγκ, όσο και αν μου άρεσε, δεν θα μπορούσα να μείνω, ( εκτός και αν ήμουνα εκατομμυριούχος και έμενα σε καμιά έπαυλη πάνω στο Peak)!! Οι ρυθμοί ζωής είναι πολύ γρήγοροι και έντονοι, οι άνθρωποι δουλεύουν πάρα πολύ και έχουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Μένουν σε μικρα διαμερίσματα 40 και 50 τετραγωνικών, με σχεδόν ανύπαρκτες κουζίνες γι’ αυτό και δεν μαγειρεύουν. Το φαγητό είναι φθηνό και τρώνε περισσότερο έξω. Τώρα αν αξίζει κανεις να το επισκεφτεί, προσωπικά πιστευω ότι σιγουρα αξίζει. Είναι πραγματικά το μέρος που – όπως λένε- η Δύση συναντά την Ανατολή. Μια πολη με πάνω από 7500 ουρανοξύστες, που πολλοί από αυτους είναι κατασκευασμένοι συμφωνα με το φενγκ σουι, πχ ο ουρανοξύστης της HSBC. Τα παραδοσιακά καταστήματα συνυπάρχουν με τα μοντέρνα πολυκαταστήματα. Μπορείς να κυκλοφορησεις με το μετρο και το λεωφορείο ή με το παραδοσιακό ding ding tram (http://www.discoverhongkong.com/tramguide/eng/index.jsp). Όσο για τους ανθρώπους, είναι απίστευτα ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Εύχομαι σε όσους επιλέξουν το Χονγκ Κονγκ ως επόμενο προορισμό, να περάσουν καλά, και να το απολαύσουν όσο και εγώ.
Το Χονγκ Κονγκ ήταν ένα ξεχωριστό ταξίδι για μένα. Η πρώτη μου επαφή με την Ασία. Πέρασα πάρα πολύ καλά, είδα διαφορετικές και πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες από αυτές που συνήθως βλέπω. Και σε κάθε μέρος που πηγαίνω, είτε στην Ελλάδα έιτε στο εξωτερικό, ρωτάω τον εαυτό μου αν θα μπορούσα να μείνω. Το Χονγκ Κονγκ, όσο και αν μου άρεσε, δεν θα μπορούσα να μείνω, ( εκτός και αν ήμουνα εκατομμυριούχος και έμενα σε καμιά έπαυλη πάνω στο Peak)!! Οι ρυθμοί ζωής είναι πολύ γρήγοροι και έντονοι, οι άνθρωποι δουλεύουν πάρα πολύ και έχουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Μένουν σε μικρα διαμερίσματα 40 και 50 τετραγωνικών, με σχεδόν ανύπαρκτες κουζίνες γι’ αυτό και δεν μαγειρεύουν. Το φαγητό είναι φθηνό και τρώνε περισσότερο έξω. Τώρα αν αξίζει κανεις να το επισκεφτεί, προσωπικά πιστευω ότι σιγουρα αξίζει. Είναι πραγματικά το μέρος που – όπως λένε- η Δύση συναντά την Ανατολή. Μια πολη με πάνω από 7500 ουρανοξύστες, που πολλοί από αυτους είναι κατασκευασμένοι συμφωνα με το φενγκ σουι, πχ ο ουρανοξύστης της HSBC. Τα παραδοσιακά καταστήματα συνυπάρχουν με τα μοντέρνα πολυκαταστήματα. Μπορείς να κυκλοφορησεις με το μετρο και το λεωφορείο ή με το παραδοσιακό ding ding tram (http://www.discoverhongkong.com/tramguide/eng/index.jsp). Όσο για τους ανθρώπους, είναι απίστευτα ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Εύχομαι σε όσους επιλέξουν το Χονγκ Κονγκ ως επόμενο προορισμό, να περάσουν καλά, και να το απολαύσουν όσο και εγώ.
Attachments
-
152 KB Προβολές: 1.299
-
50,2 KB Προβολές: 1.315
-
154,2 KB Προβολές: 1.290
Last edited by a moderator: