LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.683
- Likes
- 9.016
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
Πωινο,ολοι μαζι παρεα σιγύρισμα της κουζινας, γιατι αλλιώς χρεώνουν τρελά και δρομο.. νεοι καταρράκτες περιμένουν..
Ο μήκους 60 μέτρων Seljalandsfoss
συναγωνίζεται μόνο με τη λίμνη με τα παγόβουνα ή ίσως και το Geysir για τον τίτλο του πιο τουριστικού μέρους στην Ισλανδία. Έχει εμφανιστεί σε μουσικά βιντεοκλίπ , σε σειρές , σε ταινίες κλπ. Κατά κανόνα κατακλύζεται από Ασιάτες τουρίστες και απο Ελληνες.. Ειναι μέρος του ποταμού Seljalandsá, έχει τις ρίζες του κάτω από τον παγετώνα Eyjafjallajökull. Το ηφαίστειο κάτω από αυτό το κάλυμμα πάγου ήταν αυτό που εξερράγη το 2010 και προκάλεσε όλεθρο στα αεροδρόμια σε όλη την Ευρώπη.
Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι έχει μονοπάτι για να περπατήσεις πίσω του κάτι που τον κάνει μοναδικό. ,σαν στο σινεμα οσοι θυμουνται το εργο ''τελαυταιος των Μοικανων "" Ναι μοναδικο και επικυνδυνο.
Γλυστρα τόσο πολυ το μονοπάτι και γινεσαι μουσκεμα απο το νερο..Εδω ο Δημητρης εχασε και το drone οπου μια ριπη ανεμου το εστειλε στα βράχια. αλλα το πλανο το πηραμε!!!!!!..και για καλη μας τυχη μαζεψαμε τα κομματια του τα κολλησαμε με ταινια (πολυ ελληνικη πατεντα ) η καμερα ηταν οκ και αυτο συνεχισε να πετα και να φωτογραφίζει...
Ο καταρράκτη Gljúfrabúi, (40 μετρα υψος )λιγο ποιο βορεια και πολυ κοντα , βρίσκεται εν μέρει κρυμμένος πίσω από μια όψη βράχου. Λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας του Seljalandsfoss, ο Gljúfrabúi θεωρείται ευρέως ως το κρυμμένο στολίδι της σκηνής και πολύ συχνά παραβλέπεται. Για να πλησιασεις περνας ενα μικρο ποταμακι οποτε θελεις αδιαβροχα παπουτσια , βαλε και οσα αντιανεμικα και αδιαβροχα εχεις και βαλε και τη μηχανη σε σακκουλα αν και σε εμενα δεν δουλεψε το συστημα...γενικα δεν στεκεσαι απο τα νερα και τη βοη ..
φωτογραφιες στα γρηγορα .....
Ο Skógafoss είναι ένας από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους καταρράκτες της Ισλανδίας με εκπληκτικό πλάτος 25 μέτρων (82 πόδια) και πτώση 60 μέτρων (197 πόδια).κόσμος πολυς τον επισκεπτεται και φυσικα και εμεις..
Αυτος ο πανίσχυρος καταρράκτης βρίσκεται στον ποταμό Skógá και μπορει καποιος να τον δει και απο ψηλα αν εχει το κουραγιο και την αντοχη να ανεβει τα περιπου 500 σκαλοπάτια που οδηγουν στην κορυφη σε μια πλατφορμα παρατήρησης.. ..και απο εκει μπορεις να ακολουθήσεις μονοπατια που σε βγαζουν στο παγετωνα...αυτες οι δραστηριότητες για αυτους που αντεχουν, η οπως λεει η μανα μου ..που τους ακουει....
εχω δει φωτογραφίες με νυφες να ποζαρουν στα παγωμενα νερα με πενηντα ποντους χιονι γυρω..λες νανε φωτοσιοπ?? παντως και μπροστά μου μια Ασιάτισσα με αμάνικό κοκκινο φορεμα της φωτιας ποζαρει .. ινφλουενζερ( ετσι λεγονται?) πρεπει να ειναι......Έστησα τη μηχανη από πολύ μακρια αλλα και παλι δεν μπορεσα να γλυτωσω από τις σταγόνες ..το υγρο σύννεφο με κυνηγούσε παντου..και μιλαμε και για κρυο …δαγκωτοοοοο ..
Ενταξει με τους καταρράκτες σειρα των παγετώνων τωρα,,, αυτό το μπλε των πάγων που κομμάτια τους ταξιδεύουν στα σχηματισμένα ποτάμια και λίμνες…
Ο Sólheimajökull είναι ένας παγετώνας στη νοτια ακτη της χώρας.. με τα 8 χιλιομετρα μηκος και πεντε σε πλατος είναι αρκετα τουριστικός εντυπωσιακός σε όλα πλην του μπλε χρώματος…περπάτησα το μονοπατι από το παρκινγκ ως το παγετώνα πολεμώντας το κρυο και τον αερα που εκανα ένα βημα μπροστά και δεκα πισω..πολλες φορες πήγαινα με την οπισθεν!!!
(Το μπλε το προσθεσα στο lightroom( ποσο ψευτικο ε??)……………………….)
Στη λιμνοθάλασσα που σχηματίζεται από το λιώσιμο του παγετωνα επιπλεουν αρκετα μικρα και μεγαλα κομμάτια παγου χρωματος ανθρακι -.. αρχικά μπορείς να τα θεωρήσεις και κορμους δενδρων..το πρωτο αχ βγαινει αβίαστα από το στομα μου…
, προχωρω..ειναι και μακρια ..φτανω στο παγετωνα…άλλη μια απογοήτευση..ενας ογκος βρώμικου ασπρου χρωματος απλώνεται …
Πολλοι τουρίστες νεαροι βεβαίως ,εξοπλισμένοι με αξίνες, μπότες με καρφιά κράνη ,φακους και σχοινιά ετοιμάζονται να δαμάσουν να χαράξουν την επιφάνεια του…
μια νεοσχηματισμενη σπηλιά που είναι και επικίνδυνη να καταρρεύσει( εγινε μετα από 3 εβδομάδες ευτυχως δεν υπηρχε κανενας μεσα) ήταν το φωτογραφικό επίκεντρο ολων.. εγω δεν μπορούσα ουτε να κρατήσω στα χερια τη μηχανή,…έφευγα δεξια και αριστερά σαν μια ακυβέρνητη βάρκα από τον αερα..με αρκετη απογοήτευση γύρισα πισω στο παρκινγκ …βρήκα ένα κομμάτι παγου κατά γης και άρχισα να παιζω με τις ρυθμίσεις της μηχανής..
Φεύγουμε για τη Μαυρη παραλία , εδώ τουλάχιστον ξερω και δεν περιμενω να βρω το μπλε…
Ρίχνει χιονι , τα βαν προχωρούν σιγα και με προσοχή.. ο δυνατός αέρας εμποδίζει να ανοιξουμε τις πορτες.. τοσος αερας.. η ομιχλη δεν αφηνει περιθώρια όρασης ..
Η παγκοσμίου φήμης Μαυρη παραλία Reynisfiara λοιπον κοντά στο ψαροχωρι vik στη νοτια ακτη της χωρας. To μαυρο βοτσαλο, οι τεραστιες στήλες βασάλτη τα βουητά κύματα του Ατλαντικού που την κάνουν και πολύ επικίνδυνη , την κατατάσσουν στις 10 καλύτερες μη τροπικές παραλίες του πλανήτη..
Και λιγο παράδοση… .
..Σύμφωνα με την τοπική ισλανδική λαογραφία, αυτές οι μεγάλες στήλες από βασάλτη ήταν κάποτε τρολ που προσπαθούσαν να τραβήξουν τα πλοία από τον ωκεανό στην ακτή. Ωστόσο, αυτά τα τρολ ήταν αμυδρά και έσβησαν πολύ αργά τη νύχτα. ξημέρωσε στον ορίζοντα, μετατρέποντας τα τρολ σε συμπαγή πέτρα.
Ένας άλλος θρύλος λέει για έναν σύζυγο του οποίου η γυναίκα απήχθη και σκοτώθηκε από δύο τρολ. Ο άνδρας ακολούθησε τα τρολ μέχρι τη Ρεϊνισφιάρα όπου τα πάγωσε, διασφαλίζοντας ότι δεν θα σκότωναν ποτέ ξανά.
Βρήκαμε καταφύγιο μεσα στη σπηλια .. δυστυχώς οι βραχοι Dyrtolaey και η αψιδα δεν ηταν ορατοί και φωτογραφισιμοι τα κύματα αρχισαν να πλησιάζουν επικίνδυνα τη σπηλια και γυρίσαμε στο εστιατόριο για μια ζεστή σούπα πριν πάρουμε το δρομο του γυρισμου…
κάπου κοντά ανακαλύψαμε ότι χάσαμε ένα πορτοφόλι…επιστρέψαμε και βρήκαμε το πορτοφόλι στη καφετέρια που το ειχαν παραδώσει οι τίμιοι καλοί άνθρωποι που το ειχαν βρει..
Εχει αρχίσει να νυχτώνει από νωρις ,, στα δεξια μας εχουμε το μεγαλύτερο παγετωνα της χωρας τον Jokulsarlon που καταλήγει στη πανέμορφη διάσημη ομώνυμη λιμνοθάλασσα και την επισης διάσημη παραλια των διαμαντιών οπου τα αποκομμένα παγόβουνα του παγετώνα ξεβράζονται στη ακτη δημιουργώντας μια έντονη αντιθεση με την ηφαιστειακη αμμο..
.Δυστυχώς βαθυ σκοτάδι γυρω μας.. Κατεβήκαμε στη παραλία με τη βοήθεια του φακου των κινητών μας.. Πολλα διαμάντια δεν υπήρχαν εκεινη την ωρα και το να τα φωτογραφήσεις ηταν πολύ δυσκολο.
.Στη ακτη υπάρχουν τεράστια ταμπλό με φωτογραφίες από την εκρηξη του ηφαίστειου..θανε ωραια εικονα να βλέπεις τη λάβα και το παγο,,τουλάχιστον την φαντάζομαι γιατι δεν βλεπω μεσα στο σκοταδι.
Κατω από τη γεφυρα προσπαθούμε με το φως των αυτοκίνητων να αιχμαλωτίσουμε τα επιπλέοντα παγόβουνα..σουρεαλ θα πει καποιος..
Η πεινα μας ειχε κυριέψει και αφου δεν χόρτασε το ματι μας εικονες από τη παραλια των διαμαντιών ειπαμε να χορτάσει το στομάχι μας.. μπαίνουμε στο ερημικο Hofn ψυχη ζωσα στο δρόμο και καταλήγουμε στο Rakkhus εστιατόριο..
φάγαμε του σκασμου ήπιαμε και πληρώσαμε επίσης του σκασμου..
Τωρα η χωρα είναι γνωστή για την ακρίβεια της. Εντάξει είναι ακριβή αλλα προσωπικά εχω πληρώσει αν όχι τα ιδια ακομη και περισσότερα σε άλλες χώρες της Ευρώπης..
Βράδυ στο ζεστο κατάλυμα μας
Ο μήκους 60 μέτρων Seljalandsfoss
συναγωνίζεται μόνο με τη λίμνη με τα παγόβουνα ή ίσως και το Geysir για τον τίτλο του πιο τουριστικού μέρους στην Ισλανδία. Έχει εμφανιστεί σε μουσικά βιντεοκλίπ , σε σειρές , σε ταινίες κλπ. Κατά κανόνα κατακλύζεται από Ασιάτες τουρίστες και απο Ελληνες.. Ειναι μέρος του ποταμού Seljalandsá, έχει τις ρίζες του κάτω από τον παγετώνα Eyjafjallajökull. Το ηφαίστειο κάτω από αυτό το κάλυμμα πάγου ήταν αυτό που εξερράγη το 2010 και προκάλεσε όλεθρο στα αεροδρόμια σε όλη την Ευρώπη.
Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι έχει μονοπάτι για να περπατήσεις πίσω του κάτι που τον κάνει μοναδικό. ,σαν στο σινεμα οσοι θυμουνται το εργο ''τελαυταιος των Μοικανων "" Ναι μοναδικο και επικυνδυνο.
Γλυστρα τόσο πολυ το μονοπάτι και γινεσαι μουσκεμα απο το νερο..Εδω ο Δημητρης εχασε και το drone οπου μια ριπη ανεμου το εστειλε στα βράχια. αλλα το πλανο το πηραμε!!!!!!..και για καλη μας τυχη μαζεψαμε τα κομματια του τα κολλησαμε με ταινια (πολυ ελληνικη πατεντα ) η καμερα ηταν οκ και αυτο συνεχισε να πετα και να φωτογραφίζει...
Ο καταρράκτη Gljúfrabúi, (40 μετρα υψος )λιγο ποιο βορεια και πολυ κοντα , βρίσκεται εν μέρει κρυμμένος πίσω από μια όψη βράχου. Λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας του Seljalandsfoss, ο Gljúfrabúi θεωρείται ευρέως ως το κρυμμένο στολίδι της σκηνής και πολύ συχνά παραβλέπεται. Για να πλησιασεις περνας ενα μικρο ποταμακι οποτε θελεις αδιαβροχα παπουτσια , βαλε και οσα αντιανεμικα και αδιαβροχα εχεις και βαλε και τη μηχανη σε σακκουλα αν και σε εμενα δεν δουλεψε το συστημα...γενικα δεν στεκεσαι απο τα νερα και τη βοη ..
φωτογραφιες στα γρηγορα .....
Ο Skógafoss είναι ένας από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους καταρράκτες της Ισλανδίας με εκπληκτικό πλάτος 25 μέτρων (82 πόδια) και πτώση 60 μέτρων (197 πόδια).κόσμος πολυς τον επισκεπτεται και φυσικα και εμεις..
Αυτος ο πανίσχυρος καταρράκτης βρίσκεται στον ποταμό Skógá και μπορει καποιος να τον δει και απο ψηλα αν εχει το κουραγιο και την αντοχη να ανεβει τα περιπου 500 σκαλοπάτια που οδηγουν στην κορυφη σε μια πλατφορμα παρατήρησης.. ..και απο εκει μπορεις να ακολουθήσεις μονοπατια που σε βγαζουν στο παγετωνα...αυτες οι δραστηριότητες για αυτους που αντεχουν, η οπως λεει η μανα μου ..που τους ακουει....
εχω δει φωτογραφίες με νυφες να ποζαρουν στα παγωμενα νερα με πενηντα ποντους χιονι γυρω..λες νανε φωτοσιοπ?? παντως και μπροστά μου μια Ασιάτισσα με αμάνικό κοκκινο φορεμα της φωτιας ποζαρει .. ινφλουενζερ( ετσι λεγονται?) πρεπει να ειναι......Έστησα τη μηχανη από πολύ μακρια αλλα και παλι δεν μπορεσα να γλυτωσω από τις σταγόνες ..το υγρο σύννεφο με κυνηγούσε παντου..και μιλαμε και για κρυο …δαγκωτοοοοο ..
Ενταξει με τους καταρράκτες σειρα των παγετώνων τωρα,,, αυτό το μπλε των πάγων που κομμάτια τους ταξιδεύουν στα σχηματισμένα ποτάμια και λίμνες…
Ο Sólheimajökull είναι ένας παγετώνας στη νοτια ακτη της χώρας.. με τα 8 χιλιομετρα μηκος και πεντε σε πλατος είναι αρκετα τουριστικός εντυπωσιακός σε όλα πλην του μπλε χρώματος…περπάτησα το μονοπατι από το παρκινγκ ως το παγετώνα πολεμώντας το κρυο και τον αερα που εκανα ένα βημα μπροστά και δεκα πισω..πολλες φορες πήγαινα με την οπισθεν!!!
(Το μπλε το προσθεσα στο lightroom( ποσο ψευτικο ε??)……………………….)
Στη λιμνοθάλασσα που σχηματίζεται από το λιώσιμο του παγετωνα επιπλεουν αρκετα μικρα και μεγαλα κομμάτια παγου χρωματος ανθρακι -.. αρχικά μπορείς να τα θεωρήσεις και κορμους δενδρων..το πρωτο αχ βγαινει αβίαστα από το στομα μου…
, προχωρω..ειναι και μακρια ..φτανω στο παγετωνα…άλλη μια απογοήτευση..ενας ογκος βρώμικου ασπρου χρωματος απλώνεται …
Πολλοι τουρίστες νεαροι βεβαίως ,εξοπλισμένοι με αξίνες, μπότες με καρφιά κράνη ,φακους και σχοινιά ετοιμάζονται να δαμάσουν να χαράξουν την επιφάνεια του…
μια νεοσχηματισμενη σπηλιά που είναι και επικίνδυνη να καταρρεύσει( εγινε μετα από 3 εβδομάδες ευτυχως δεν υπηρχε κανενας μεσα) ήταν το φωτογραφικό επίκεντρο ολων.. εγω δεν μπορούσα ουτε να κρατήσω στα χερια τη μηχανή,…έφευγα δεξια και αριστερά σαν μια ακυβέρνητη βάρκα από τον αερα..με αρκετη απογοήτευση γύρισα πισω στο παρκινγκ …βρήκα ένα κομμάτι παγου κατά γης και άρχισα να παιζω με τις ρυθμίσεις της μηχανής..
Φεύγουμε για τη Μαυρη παραλία , εδώ τουλάχιστον ξερω και δεν περιμενω να βρω το μπλε…
Ρίχνει χιονι , τα βαν προχωρούν σιγα και με προσοχή.. ο δυνατός αέρας εμποδίζει να ανοιξουμε τις πορτες.. τοσος αερας.. η ομιχλη δεν αφηνει περιθώρια όρασης ..
Η παγκοσμίου φήμης Μαυρη παραλία Reynisfiara λοιπον κοντά στο ψαροχωρι vik στη νοτια ακτη της χωρας. To μαυρο βοτσαλο, οι τεραστιες στήλες βασάλτη τα βουητά κύματα του Ατλαντικού που την κάνουν και πολύ επικίνδυνη , την κατατάσσουν στις 10 καλύτερες μη τροπικές παραλίες του πλανήτη..
Και λιγο παράδοση… .
..Σύμφωνα με την τοπική ισλανδική λαογραφία, αυτές οι μεγάλες στήλες από βασάλτη ήταν κάποτε τρολ που προσπαθούσαν να τραβήξουν τα πλοία από τον ωκεανό στην ακτή. Ωστόσο, αυτά τα τρολ ήταν αμυδρά και έσβησαν πολύ αργά τη νύχτα. ξημέρωσε στον ορίζοντα, μετατρέποντας τα τρολ σε συμπαγή πέτρα.
Ένας άλλος θρύλος λέει για έναν σύζυγο του οποίου η γυναίκα απήχθη και σκοτώθηκε από δύο τρολ. Ο άνδρας ακολούθησε τα τρολ μέχρι τη Ρεϊνισφιάρα όπου τα πάγωσε, διασφαλίζοντας ότι δεν θα σκότωναν ποτέ ξανά.
Βρήκαμε καταφύγιο μεσα στη σπηλια .. δυστυχώς οι βραχοι Dyrtolaey και η αψιδα δεν ηταν ορατοί και φωτογραφισιμοι τα κύματα αρχισαν να πλησιάζουν επικίνδυνα τη σπηλια και γυρίσαμε στο εστιατόριο για μια ζεστή σούπα πριν πάρουμε το δρομο του γυρισμου…
κάπου κοντά ανακαλύψαμε ότι χάσαμε ένα πορτοφόλι…επιστρέψαμε και βρήκαμε το πορτοφόλι στη καφετέρια που το ειχαν παραδώσει οι τίμιοι καλοί άνθρωποι που το ειχαν βρει..
Εχει αρχίσει να νυχτώνει από νωρις ,, στα δεξια μας εχουμε το μεγαλύτερο παγετωνα της χωρας τον Jokulsarlon που καταλήγει στη πανέμορφη διάσημη ομώνυμη λιμνοθάλασσα και την επισης διάσημη παραλια των διαμαντιών οπου τα αποκομμένα παγόβουνα του παγετώνα ξεβράζονται στη ακτη δημιουργώντας μια έντονη αντιθεση με την ηφαιστειακη αμμο..
.Δυστυχώς βαθυ σκοτάδι γυρω μας.. Κατεβήκαμε στη παραλία με τη βοήθεια του φακου των κινητών μας.. Πολλα διαμάντια δεν υπήρχαν εκεινη την ωρα και το να τα φωτογραφήσεις ηταν πολύ δυσκολο.
.Στη ακτη υπάρχουν τεράστια ταμπλό με φωτογραφίες από την εκρηξη του ηφαίστειου..θανε ωραια εικονα να βλέπεις τη λάβα και το παγο,,τουλάχιστον την φαντάζομαι γιατι δεν βλεπω μεσα στο σκοταδι.
Κατω από τη γεφυρα προσπαθούμε με το φως των αυτοκίνητων να αιχμαλωτίσουμε τα επιπλέοντα παγόβουνα..σουρεαλ θα πει καποιος..
Η πεινα μας ειχε κυριέψει και αφου δεν χόρτασε το ματι μας εικονες από τη παραλια των διαμαντιών ειπαμε να χορτάσει το στομάχι μας.. μπαίνουμε στο ερημικο Hofn ψυχη ζωσα στο δρόμο και καταλήγουμε στο Rakkhus εστιατόριο..
φάγαμε του σκασμου ήπιαμε και πληρώσαμε επίσης του σκασμου..
Τωρα η χωρα είναι γνωστή για την ακρίβεια της. Εντάξει είναι ακριβή αλλα προσωπικά εχω πληρώσει αν όχι τα ιδια ακομη και περισσότερα σε άλλες χώρες της Ευρώπης..
Βράδυ στο ζεστο κατάλυμα μας
