orestcrete
Member
- Μηνύματα
- 2.717
- Likes
- 10.839
- Επόμενο Ταξίδι
- Iceland
- Ταξίδι-Όνειρο
- New Zealand
Στο αεροδρόμιο καλό είναι να βγάλετε την κάρτα Clipper, χωρίς κόστος. Eίχα σκοπό να χρησιμοποιήσω το μετρό, αλλά με κέρδισε το ποδήλατο. (περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα)
Hostel Pacific Tradewinds λοιπόν. Εύκολη πρόσβαση από το αεροδρόμιο με το τρένο στη στάση Montgomery και από εκεί 5 λεπτά περπάτημα, μια ανάσα από Chinatown, North Beach και Transamerica building. Το καλύτερο σε κριτικές στο hostelworld και η αλήθεια είναι ότι δικαίωσε τις προσδοκίες.
Είχα κλείσει μόνο για τα 2 πρώτα βράδια (συνηθης τακτική), $35 το βράδυ, στη τιμή περιλαμβάνεται και πρωινό με αυγά, peanut butter και jelly jams, καφέ, τσάι.
Φτάνοντας στο χόστελ και αφήνοντας τα πράγματα, είχα κανονίσει με έναν φίλο μου καλό, τον ιδρυτή του World Open Swimming Association (έχει σημασία που το λέω για μετά), να πάμε βόλτα στο North Beach. Είναι η πιο ζωντανή περιοχή του Σαν Φρανσίσκο με εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, live μουσικές σκηνές, saloon (!).
Πρώτη στάση Tony's Pizza Napoletana, πολύ διάσημο μαγαζί της περιοχής για την πίτσα και τα κρασιά του. Ήπιαμε μπύρες, φάγαμε πίτσα και βλέπαμε φιλαράκια και αμερικάνικο ποδόσφαιρο στις οθόνες, δηλαδή πόσο πιο Αμερική;;
Μετά ακολούθησαν κι άλλα μαγαζιά, κι άλλες μπύρες, το North Beach είναι περιοχή που αξίζει να την περπατήσεις το βράδυ.. Για το Saloon, το πιο παλιό μπαρ στο Σαν Φρανσίσκο, θα κάνω ειδικό αφιέρωμα για τις καλτ καταστάσεις του
Μετά από σχεδόν 35 ώρες αϋπνίας έπρεπε να κοιμηθώ κάποια στιγμή, αλλά το jet lag χτύπησε την πόρτα κατευθείαν. Ξάπλωσα 2:30 και 6 ώρα ήμουν ήδη ξύπνιος. Μετά από το πρωινό, 8-8:30 ώρα ήμουν στο δρόμο. Στο Σαν Φρανσίσκο δεν κυκλοφορούσε ψυχή και ήταν ευκαιρία να βγουν οι καλύτερες φωτογραφίες στη γύρω περιοχή.
Περπάτησα μέχρι το Powell station προκειμένου να αγοράσω καρτα SIM. Έβαλα AT&T που με το κόστος ενεργοποίησης και όλα τα διάφορα κόστη που έχουν (tax, sales tax, state tax κλπ κλπ) εφτασε το κόστος στα $65. Η ατυχία ήταν ότι σε αυτό το κεντρικό κατάστημα της AT&T είχαν κανονική ρέπλικα του στούντιο από τα Φιλαράκια στον πάνω όροφο για σχεδόν 1,5 χρόνο και το ξέστησαν την προηγούμενη βδομάδα..
Ξαναεπικοινώνησα με τον φίλο μου από το Open Water, ο οποίος κάνει κάθε χρόνο την διάσχιση της γέφυρας (κολυμπώντας
) , συμμετέχει κάθε χρόνο σε διεθνή αγώνες ανά τον κόσμο και έχει ιδρύσει έναν από τους πιο γνωστούς παγκόσμιους οργανισμούς ανοιχτής θαλάσσης. Έτσι και γνωριστήκαμε πέρυσι στην Ελλάδα. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί αποτελεί μέλος ενός αρκετά κλειστού club στο San Francisco, το Olympic Club, που έχει ιδρυθεί το 1860 και μου έκανε ξενάγηση στο χώρο και τις εγκαταστάσεις και έπαθα ένα μικρό σοκ από την ιστορία και την αίγλη που έχει το μέρος. Έχει γυμναστήρια, αίθρια, πισίνες, meeting rooms, εστιατόρια, γήπεδα μπάσκετ, σκουός..
Για να γίνει κάποιος μέλος στο κλαμπ πρέπει να δώσει ακατέβατα $10000 σαν κόστος εγγραφής, υπάρχει λίστα που γίνεσαι δεκτός μόνο με πρόσκληση και το ετήσιο κόστος ανέρχεται περίπου στα $5000.
Αφού φάγαμε και ήπιαμε, σειρά έχει το NFL και η Pier 39..
Hostel Pacific Tradewinds λοιπόν. Εύκολη πρόσβαση από το αεροδρόμιο με το τρένο στη στάση Montgomery και από εκεί 5 λεπτά περπάτημα, μια ανάσα από Chinatown, North Beach και Transamerica building. Το καλύτερο σε κριτικές στο hostelworld και η αλήθεια είναι ότι δικαίωσε τις προσδοκίες.
Είχα κλείσει μόνο για τα 2 πρώτα βράδια (συνηθης τακτική), $35 το βράδυ, στη τιμή περιλαμβάνεται και πρωινό με αυγά, peanut butter και jelly jams, καφέ, τσάι.
Φτάνοντας στο χόστελ και αφήνοντας τα πράγματα, είχα κανονίσει με έναν φίλο μου καλό, τον ιδρυτή του World Open Swimming Association (έχει σημασία που το λέω για μετά), να πάμε βόλτα στο North Beach. Είναι η πιο ζωντανή περιοχή του Σαν Φρανσίσκο με εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, live μουσικές σκηνές, saloon (!).
Πρώτη στάση Tony's Pizza Napoletana, πολύ διάσημο μαγαζί της περιοχής για την πίτσα και τα κρασιά του. Ήπιαμε μπύρες, φάγαμε πίτσα και βλέπαμε φιλαράκια και αμερικάνικο ποδόσφαιρο στις οθόνες, δηλαδή πόσο πιο Αμερική;;
Μετά ακολούθησαν κι άλλα μαγαζιά, κι άλλες μπύρες, το North Beach είναι περιοχή που αξίζει να την περπατήσεις το βράδυ.. Για το Saloon, το πιο παλιό μπαρ στο Σαν Φρανσίσκο, θα κάνω ειδικό αφιέρωμα για τις καλτ καταστάσεις του
Μετά από σχεδόν 35 ώρες αϋπνίας έπρεπε να κοιμηθώ κάποια στιγμή, αλλά το jet lag χτύπησε την πόρτα κατευθείαν. Ξάπλωσα 2:30 και 6 ώρα ήμουν ήδη ξύπνιος. Μετά από το πρωινό, 8-8:30 ώρα ήμουν στο δρόμο. Στο Σαν Φρανσίσκο δεν κυκλοφορούσε ψυχή και ήταν ευκαιρία να βγουν οι καλύτερες φωτογραφίες στη γύρω περιοχή.
Περπάτησα μέχρι το Powell station προκειμένου να αγοράσω καρτα SIM. Έβαλα AT&T που με το κόστος ενεργοποίησης και όλα τα διάφορα κόστη που έχουν (tax, sales tax, state tax κλπ κλπ) εφτασε το κόστος στα $65. Η ατυχία ήταν ότι σε αυτό το κεντρικό κατάστημα της AT&T είχαν κανονική ρέπλικα του στούντιο από τα Φιλαράκια στον πάνω όροφο για σχεδόν 1,5 χρόνο και το ξέστησαν την προηγούμενη βδομάδα..
Ξαναεπικοινώνησα με τον φίλο μου από το Open Water, ο οποίος κάνει κάθε χρόνο την διάσχιση της γέφυρας (κολυμπώντας
) , συμμετέχει κάθε χρόνο σε διεθνή αγώνες ανά τον κόσμο και έχει ιδρύσει έναν από τους πιο γνωστούς παγκόσμιους οργανισμούς ανοιχτής θαλάσσης. Έτσι και γνωριστήκαμε πέρυσι στην Ελλάδα. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί αποτελεί μέλος ενός αρκετά κλειστού club στο San Francisco, το Olympic Club, που έχει ιδρυθεί το 1860 και μου έκανε ξενάγηση στο χώρο και τις εγκαταστάσεις και έπαθα ένα μικρό σοκ από την ιστορία και την αίγλη που έχει το μέρος. Έχει γυμναστήρια, αίθρια, πισίνες, meeting rooms, εστιατόρια, γήπεδα μπάσκετ, σκουός..
Για να γίνει κάποιος μέλος στο κλαμπ πρέπει να δώσει ακατέβατα $10000 σαν κόστος εγγραφής, υπάρχει λίστα που γίνεσαι δεκτός μόνο με πρόσκληση και το ετήσιο κόστος ανέρχεται περίπου στα $5000.
Αφού φάγαμε και ήπιαμε, σειρά έχει το NFL και η Pier 39..
Last edited:
