Ισλανδία 66° North Ισλανδία

FILBO

Member
Μηνύματα
152
Likes
941
Ειδα τις φωτογραφιες σου με κομμενη ανασα. Κυριολεκτω! Καθως κατεβαινα απο την μια στην αλλη μου ερχοταν να φωναζω συνεχεια "ουαου!!!!!"

Αν μου ζητουσαν ομως να διαλεξω μια, θα διαλεγα την τελευταια οπου αφενος αποτυπωνεται η δυναμη της Φυσης και αφετερου η δυναμη των συναισθηματων σας, στο χαμογελο και στην σφιχτη αγκαλια σας. :):):)
Βλέπεις είμαστε κολλητές από τη Β Γυμνασίου!!!;)
 

FILBO

Member
Μηνύματα
152
Likes
941
Μετά από τόσα αξιοθέατα ήρθε η ώρα και για λίγη χαλάρωση. Το πρόγραμμα περιελάμβανε ζεστό μπάνιο στη Secret Lagoon. Κατευθυνθήκαμε λοιπόν προς το χωριό Fludir, κοιτώντας παράλληλα και για κανένα super market ώστε να εφοδιαστούμε με τα απαραίτητα για το δείπνο και το αυριανό πρωινό. Είχαμε βέβαια κουβαλήσει αρκετές προμήθειες από την Ελλάδα αλλά χρειαζόμαστε και νωπά υλικά. Το να βρεις στην περιοχή αυτή ανοικτό SM, Κυριακή απόγευμα, αποδείχθηκε πιο δύσκολο και από το να βρεις νερό στην έρημο. Ευτυχώς δίπλα σε κάποιο βενζινάδικο υπήρχε ένα μικρό mini market που κάλυψε όλες τις ανάγκες μας εκτός από ψωμί (είχε τελειώσει). Με τη βοήθεια του GPS, αλλά και η σήμανση ήταν πολύ καλή, βρήκαμε σχετικά εύκολα τον προορισμό μας.
Η Secret Lagoon ή Gamla Laugin ήταν η πρώτη κολυμβητική πισίνα της Ισλανδίας και δημιουργήθηκε το 1891. Εκεί το 1909 ξεκίνησαν μαθήματα κολύμβησης που διήρκεσαν μέχρι το 1947. Από τότε και μετά άρχισαν να κατασκευάζονται σύγχρονες πισίνες σε διάφορες πόλεις κι έτσι η Gamla Laugin έπεσε σε παρακμή που κράτησε αρκετές δεκαετίες. Ο τωρινός της ιδιοκτήτης, αφού τη χρησιμοποίησε για αρκετό διάστημα μόνο για τον εαυτό του και για λίγους φίλους του και διαφύλαξε τη μυστικότητά της ( εξ ου και το όνομά της) αποφάσισε το 2005 να την ξαναφέρει στο προσκήνιο. Από το 2014, οπότε και ολοκληρώθηκε η κατασκευή αποδυτηρίων, ντους, reception, cafe, έγινε πόλος έλξης για τους επισκέπτες του Χρυσού Δακτυλίου και έχασε τον αινιγματικό της χαρακτήρα. Παρ' όλα αυτά ο ιδιοκτήτης κρατάει ένα χαμηλό προφίλ και κάνει την ελάχιστη διαφήμιση ώστε να είναι εύκολη και φτηνή η πρόσβαση και να μην υπάρχει πολυκοσμία.
Μια φυσική θερμή πηγή τροφοδοτεί την πισίνα με νερό θερμοκρασίας 38-39° C με το σταθερό ρυθμό των 10 lt/sec ώστε αυτό να διατηρείται φρέσκο και καθαρό μέσα στη λαγκούνα.
Αφού πληρώσαμε στη reception 2800 ISK (δια 120 για μετατροπή σε ευρώ) έκαστος, κατευθυνθήκαμε προς τ' αποδυτήρια ( φυσικά χωριστά ανδρών-γυναικών). Μέσα εκεί ήρθε η πρώτη έκπληξη. Δεν υπήρχαν ατομικά αποδυτήρια αλλά όλες μαζί ξεγυμνώνονταν:shock:, άφηναν τα ρούχα τους στα ειδικά ντουλαπάκια και πήγαιναν προς τα ντους, όπου ακολούθησε η δεύτερη έκπληξη. Δεν υπήρχαν διαχωριστικά, αλλά όλες πλένονταν ολόγυμνες:shock:, η μια δίπλα στην άλλη(κάτι σαν στρατός υποθέτω).
Τι να κάνουμε, ξεπεράσαμε την αρχική συστολή:icon_redface:, ακολουθήσαμε το παράδειγμά τους και νάμαστε τώρα όλοι έτοιμοι να βουτήξουμε στη ζεστή αγκαλιά της "μυστικολίμνης". Πόσο ευχάριστο ήταν να σε τυλίγει το ζεστό νερό! Να αισθάνεσαι τους καταπονημένους μυς σου να χαλαρώνουν! :xalara::xalara:
Η λιμνούλα είναι μικρή, οπότε τη διασχίζεις γρήγορα, πάνω κάτω, πολλές φορές. Σε κάποια σημεία, από τα πλάγια αναβλύζουν μικροί πίδακες με καυτό νερό (πάνω από 80 °C) που χύνεται μέσα στην πισίνα. Δεν μπορείς να πλησιάσεις και πολύ γιατί καίγεσαι. Το γύρω τοπίο είναι γνήσιο, φυσικό σα να μην έχει επέμβει ανθρώπου χέρι. Ένα σπιτάκι σαν χάλασμα αντικατοπτρίζεται στο νερό, ένα μικρό γκειζεράκι εκρήγνυται κάθε 5 λεπτά προσπαθώντας φιλότιμα να σου τραβήξει το ενδιαφέρον, ατμοί ανεβαίνουν από κάποια σημεία και συμπληρώνουν την ισλανδική εικόνα... Μέσα στο νερό υπήρχαν σκόρπια κάποια επιπλέοντα παιχνίδια και σαν μεγάλα παιδιά που είμαστε, δεν ξεφύγαμε από τον πειρασμό να τα χρησιμοποιήσουμε;).
Όσο περνούσε η ώρα τόσο η χαλάρωση σε κυρίευε. Το κορμί έλιωνε, οι αρθρώσεις ξεκλείδωναν, οι μυς μετατρέπονταν σε γέλη κι ένα γλυκό μούδιασμα ανέβαινε από τα πόδια, απλώνονταν σ' όλο το σώμα και το μετασχημάτιζε σε μια εύπλαστη μάζα, χωρίς κόκκαλα, χωρίς πόνους, χωρίς ενέργεια...
Καιρός όμως να βγαίνουμε... Κάθε πόδι ζύγιζε μισό τόνο μόλις αποχωριστήκαμε τη ζεστασιά του νερού κι αρχίσαμε να προχωράμε προς τα ντους. Ο καιρός ήταν πολύ γλυκός, δεν κρυώσαμε καθόλου και μετά από επανάληψη της ίδιας διαδικασίας (πλύσιμο, ντύσιμο κ.λ.π) βρεθήκαμε στ' αυτοκίνητα ανανεωμένοι, ξεκούραστοι, χαρούμενοι και έτοιμοι για νέες περιπέτειες...
 

Sassenach77

Member
Μηνύματα
7.141
Likes
20.431
Επόμενο Ταξίδι
Τατζικιστάν
Ταξίδι-Όνειρο
Γη του Πυρός
Μέσα εκεί ήρθε η πρώτη έκπληξη. Δεν υπήρχαν ατομικά αποδυτήρια αλλά όλες μαζί ξεγυμνώνονταν:shock:, άφηναν τα ρούχα τους στα ειδικά ντουλαπάκια και πήγαιναν προς τα ντους, όπου ακολούθησε η δεύτερη έκπληξη. Δεν υπήρχαν διαχωριστικά, αλλά όλες πλένονταν ολόγυμνες:shock:, η μια δίπλα στην άλλη(κάτι σαν στρατός υποθέτω).
Μάλλον δεν έχεις πάει για κολύμβηση σε δημόσιες πισίνες ανα την Ελλάδα :haha:
 

Sassenach77

Member
Μηνύματα
7.141
Likes
20.431
Επόμενο Ταξίδι
Τατζικιστάν
Ταξίδι-Όνειρο
Γη του Πυρός
Όντως σε δημόσιες πισίνες δεν έχω πάει αλλά σε θερμά που έχω επισκεφθεί εδώ και έξω υπήρχε μια "ατομικότητα" να την πω.
Έτσι είναι οι δημόσιες πισίνες....και πολλά λουτρά επίσης :)
Πάντως χαίρομαι που το ξεπέρασες γρήγορα και απόλαυσες το μπανάκι σου :clap:
 

FILBO

Member
Μηνύματα
152
Likes
941
Επόμενος προορισμός ο καταρράκτης Seljalandsfoss. Σχηματίζεται από τον ποταμό Seljalands που πηγάζει από τον ηφαιστειακό παγετώνα Eyjafjallejokull (γλωσσοδέτης) και πέφτει από ύψος 60 μ.
Δυστυχώς δε βρήκα καμία ιστορία με αδίστακτους επενδυτές, φιλοχρήματους ιδιοκτήτες και ηρωίδες με αιματοβαμμένα πόδια που να τον αφορά. Το συναρπαστικό μ' αυτόν τον καταρράκτη είναι ότι μπορείς να περπατήσεις από πίσω του.
Από το Fludir πήραμε τον 30 και μετά από αρκετά χλμ. συναντήσαμε τον εθνικό δρόμο και τον ακολουθήσαμε με κατεύθυνση ΝΑ. Ήταν πια βραδάκι αλλά μόνο για τα ρολόγια μας. Ο ήλιος εξακολουθούσε να λάμπει. Ατελείωτη μέρα...
Καθώς λοιπόν προχωρούσαμε, είδαμε από μακρυά έναν καταρράκτη να πέφτει από ψηλά σε μια καταπράσινη πλαγιά και πιο δίπλα άλλοι μικρότεροι να τον συντροφεύουν. Ο Seljalandsfoss, το τελευταίο αξιοθέατο για σήμερα...
Και πράγματι, μετά από μια γέφυρα, η πινακίδα έδειχνε ότι αριστερά μας αρχίζει ο 249 και ότι από κει στρίβεις για τον καταρράκτη.
Τελείως διαφορετικός τούτος δω. Ευθυτενής, ψηλός, όχι πολύ φαρδύς, έπεφτε κατακόρυφα από το χείλος των βράχων και σχημάτιζε μία μικρή λίμνη στο τελείωμά του. Από πίσω του έβλεπες ότι υπήρχε κενό και ότι δεν έγλυφε τα βράχια.
Ξέροντας ότι μπορείς να πας ως εκεί, έκλεισα καλά το αδιάβροχό μου, έβαλα την κουκούλα και ξεκίνησα. Το μονοπάτι ήταν ανηφορικό, λασπωμένο και σε κάποια σημεία γλιστερό, όχι όμως τίποτα το δύσκολο. Όσο προχωρούσα το σπρέυ από τον καταρράκτη γινόταν πιο πυκνό και σε λίγο εξελίχθηκε σε κανονική βροχή. Γύρισα πίσω να δω τι κάνουν οι υπόλοιποι και διέκρινα τον κουμπάρο και την κολλητή (που δανείστηκε αδιάβροχο γιατί το δικό της το ξέχασε) να έρχονται.
Πίσω από τον καταρράκτη ο βράχος ήταν λαξευμένος και σχημάτιζε μία σπηλιά. Σταμάτησα και τους περίμενα. Όλοι μαζί στη συνέχεια απολαύσαμε το θέαμα. Ο Seljalandsfoss σαν μία ημιδιάφανη, γαλακτόχροη, πτυχωτή κουρτίνα 'έκλεινε την είσοδό της. Σήκωνες το κεφάλι ψηλά και δεν έβλεπες την αρχή του παρά μόνο μάζες νερού να πέφτουν με βοή. Μες το χαμηλό φως του σπηλαίου και με το υδάτινο παραπέτασμα να σε αποκόβει από τον έξω κόσμο,είχες την αίσθηση μιας μυστικιστικής απομόνωσης... Λίγα λεπτά εσωτερικής αναζήτησης για τον καθένα και ξανά στο μονοπάτι από την άλλη πλευρά.
Περιττό να σας πω ότι είχαμε γίνει μουσκίδι. Νερά έτρεχαν στα πρόσωπά μας, τα παντελόνια είχαν βραχεί μέχρι μέσα και τα παπούτσια ήταν σύλασπα(κώτικη λέξη). Όμως δε μας ένοιαζε καθόλου. Ήμασταν τόσο χαρούμενοι που ζήσαμε αυτή την εμπειρία...
Καιρός όμως να απολαύσουμε τον καταρράκτη και απ' έξω. Τοπίο καταπράσινο, το ουράνιο τόξο στη θέση του, λίμνη, γεφυράκια, ρυάκια και όλα αυτά με φόντο τον Seljalandsfoss. Τι άλλο θέλεις !!!
Ένα νιόπαντρο ζευγαράκι έβγαζε γαμήλιες φωτογραφίες. Ο γαμπρός με κοστούμι και αθλητικά. Η νύφη μ' ένα ζακετάκι έκανε απέλπιδες προσπάθειες να διατηρήσει την κόμμωση ανέπαφη από το σπρέυ και από τον αέρα...Να ζήσουν τα παιδιά!!!
Λίγη ώρα βολταρίσματος πέρα δώθε και καιρός πια να πάμε και σπίτι μας.... και ευτυχώς το κατάλυμα που είχαμε κλείσει για το σημερινό βράδυ, σύμφωνα με το χάρτη και τις οδηγίες που μας είχε στείλει με mail ο ιδιοκτήτης ήταν λίγο πιο κάτω...
 

Dina Z

Member
Μηνύματα
1.356
Likes
4.335
Ταξίδι-Όνειρο
Ονειρεύομαι ... γενικώς!
Μες το χαμηλό φως του σπηλαίου και με το υδάτινο παραπέτασμα να σε αποκόβει από τον έξω κόσμο,είχες την αίσθηση μιας μυστικιστικής απομόνωσης... Λίγα λεπτά εσωτερικής αναζήτησης για τον καθένα
Τι όμορφη εμπειρία!!! :)
Δυστυχώς δε βρήκα καμία ιστορία με αδίστακτους επενδυτές, φιλοχρήματους ιδιοκτήτες και ηρωίδες με αιματοβαμμένα πόδια που να τον αφορά.
Αααα εδώ θα τα χαλάσουμε! Θέλω το παραμύθι μου για να φάω το φαϊ μου :haha:
 

Sassenach77

Member
Μηνύματα
7.141
Likes
20.431
Επόμενο Ταξίδι
Τατζικιστάν
Ταξίδι-Όνειρο
Γη του Πυρός
Εγώ απο την άλλη θέλω φωτογραφίες ! Δεν χορταίνονται αυτά όσο και να τα έχεις δεί...
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.190
Μηνύματα
883.445
Μέλη
38.897
Νεότερο μέλος
Ρεκομπα

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom