1 April 2012 Ubud streets
.
1 Απριλίου 2012
. . Σήμερα έχει περπάτημα, πρέπει να κάψουμε αυτούς τους πρωινούς μπουφέδες και τις βραδινές κραιπάλες. Πενήντα μέτρα από το ξενοδοχείο μας είναι μια παλιά όμορφη σιδερένια γέφυρα που περνά το ποτάμι Campuhan . Πέτρινα άγρια αγάλματα την φυλάγουν από το κακό μάτι !! Ένας γεράκος με μια τσάντα, έχει εκεί από τις πιο καλές σκαλιστές μάσκες και με κυνηγάει κατεβάζοντας την αρχική τιμή στο ένα τέταρτο μέχρι να διασχίσω την γέφυρα.
. . Συνεχίζουμε και λίγο πιο κάτω δεξιά, παίρνουμε ένα πλακόστρωτο ανηφορικό στην αρχή δρομάκι το Jalan Bisma . Ήσυχο χωρίς κίνηση, με πανέμορφους ξενώνες διάσπαρτους μέσα στους ορυζώνες. Ανταποκρίνονται για όλα τα βαλάντια, με αποκορύφωμα στο τέρμα του δρόμου το ονειρεμένο αλλά πανάκριβο Komaneka.
. . Επιστρέφουμε στον κεντρικό δρόμο, φτάνουμε στο παλάτι και κατηφορίζουμε τον Jalan Monkey forest και στρίβουμε σε ένα αξιόλογο μικρό δρομάκι το Jalan Dewi Sita γεμάτο μαγαζάκια τέχνης για σουβενίρ. Αυτό μας έβγαλε στον Jalan Hanoman τον οποίο περπατήσαμε χαζεύοντας τα μαγαζιά του. Μπήκαμε σε μερικά καταλύματα, ξενώνες, ξενοδοχεία, δωμάτια για να τα δούμε. Απ’ έξω η αρχιτεκτονική τους και η διακόσμηση με τα πέτρινα αγάλματα, στολισμένα με λουλούδια και γιρλάντες, μας καλούσαν να μπούμε και να μιλήσουμε με τους γλυκύτατους ιδιοκτήτες.
. . Ξαφνικά σκοτεινιάζει και ανοίγουν οι ουρανοί . Απέναντι ένα πολύ ιδιαίτερο καφεστιατόριο γεμάτο κόσμο, στο οποίο χωνόμαστε για να αποφύγουμε την βροχή. Σε λίγο παρατηρούμε ότι μόνο εμείς καθόμασταν κανονικά στις καρέκλες, όλοι οι άλλοι κάθονται πάνω τους οκλαδόν. Βέβαια ξεχάσαμε ότι είναι το τριήμερο παγκόσμιας συνάντησης Yoga στο Ubud.
Η βροχή σταμάτησε ξαφνικά, όπως άρχισε. Βγήκε ένας λαμπρός ήλιος και συνεχίσαμε το περπάτημα στην Hanoman. Σε ένα μαγαζί με αντίκες από το Timor αγοράσαμε μια ωραία μάσκα για την συλλογή μας.
. . Λίγο πιο μακριά σε μια λαϊκή αγορά ενός χωριού σταμάτησα να δω διάφορα χειροτεχνήματα από χόρτα και ψάθα. Οι ιερείς, πριν από καιρό είδαν τα σημάδια και πρόβλεψαν, ότι αύριο είναι η κατάλληλη μέρα για να θάψουν τους νεκρούς και από μεθαύριο μπορούν να αρχίσουν οι γάμοι . Όλα αυτά τα ψάθινα στολίδια, λοιπόν, χρησιμεύουν για τις δύο αυτές τελετές . Στον δρόμο ήταν έτοιμο ένα ικρίωμα για την αυριανή πυρά μιας ηλικιωμένης. Στην Ινδονησία όσο πιο πολύ σεβάσμιος και καταξιωμένος κάποιος, στην πυρά του πρέπει να θυσιαστούν περισσότερα βόδια, μέχρι και εκατοντάδες και να μοιραστούν μαγειρεμένα στους επισκέπτες . Οι απόγονοι ξοδεύουν τις οικονομίες μιας ζωής για να πραγματοποιήσουν το έθιμο. Οι συγγενείς τις εν λόγω γηραιάς κυρίας είχαν, μάλλον για οικονομικούς λόγους, φτιαγμένο ένα ομοίωμα στολισμένου βοδιού για την τελετή της καύσεως.
. . Το βραδάκι πήγαμε στο Lotus water palace για να δούμε παράσταση παραδοσιακού θεάτρου που παίζει θέματα της Ινδουιστικής μυθολογίας, αλλά ήταν σκέτη απογοήτευση . Ο χορός χοντροκομμένος, οι ¨κοπέλες¨ του χορού ότι πιο άσχημο είδα στο Μπάλι, οι άντρες πιο όμορφοι και γενικά βαριόνταν του θανατά.
Με το δίκιο τους, δεν είναι λίγο να παίζεις κάθε μέρα μπροστά σε μια χούφτα άσχετους τουρίστες από την Ευρώπη την Αυστραλία και την Ιαπωνία
..
Συνημμένες εικόνες
.
1 Απριλίου 2012
. . Σήμερα έχει περπάτημα, πρέπει να κάψουμε αυτούς τους πρωινούς μπουφέδες και τις βραδινές κραιπάλες. Πενήντα μέτρα από το ξενοδοχείο μας είναι μια παλιά όμορφη σιδερένια γέφυρα που περνά το ποτάμι Campuhan . Πέτρινα άγρια αγάλματα την φυλάγουν από το κακό μάτι !! Ένας γεράκος με μια τσάντα, έχει εκεί από τις πιο καλές σκαλιστές μάσκες και με κυνηγάει κατεβάζοντας την αρχική τιμή στο ένα τέταρτο μέχρι να διασχίσω την γέφυρα.
. . Συνεχίζουμε και λίγο πιο κάτω δεξιά, παίρνουμε ένα πλακόστρωτο ανηφορικό στην αρχή δρομάκι το Jalan Bisma . Ήσυχο χωρίς κίνηση, με πανέμορφους ξενώνες διάσπαρτους μέσα στους ορυζώνες. Ανταποκρίνονται για όλα τα βαλάντια, με αποκορύφωμα στο τέρμα του δρόμου το ονειρεμένο αλλά πανάκριβο Komaneka.
. . Επιστρέφουμε στον κεντρικό δρόμο, φτάνουμε στο παλάτι και κατηφορίζουμε τον Jalan Monkey forest και στρίβουμε σε ένα αξιόλογο μικρό δρομάκι το Jalan Dewi Sita γεμάτο μαγαζάκια τέχνης για σουβενίρ. Αυτό μας έβγαλε στον Jalan Hanoman τον οποίο περπατήσαμε χαζεύοντας τα μαγαζιά του. Μπήκαμε σε μερικά καταλύματα, ξενώνες, ξενοδοχεία, δωμάτια για να τα δούμε. Απ’ έξω η αρχιτεκτονική τους και η διακόσμηση με τα πέτρινα αγάλματα, στολισμένα με λουλούδια και γιρλάντες, μας καλούσαν να μπούμε και να μιλήσουμε με τους γλυκύτατους ιδιοκτήτες.
. . Ξαφνικά σκοτεινιάζει και ανοίγουν οι ουρανοί . Απέναντι ένα πολύ ιδιαίτερο καφεστιατόριο γεμάτο κόσμο, στο οποίο χωνόμαστε για να αποφύγουμε την βροχή. Σε λίγο παρατηρούμε ότι μόνο εμείς καθόμασταν κανονικά στις καρέκλες, όλοι οι άλλοι κάθονται πάνω τους οκλαδόν. Βέβαια ξεχάσαμε ότι είναι το τριήμερο παγκόσμιας συνάντησης Yoga στο Ubud.

. . Λίγο πιο μακριά σε μια λαϊκή αγορά ενός χωριού σταμάτησα να δω διάφορα χειροτεχνήματα από χόρτα και ψάθα. Οι ιερείς, πριν από καιρό είδαν τα σημάδια και πρόβλεψαν, ότι αύριο είναι η κατάλληλη μέρα για να θάψουν τους νεκρούς και από μεθαύριο μπορούν να αρχίσουν οι γάμοι . Όλα αυτά τα ψάθινα στολίδια, λοιπόν, χρησιμεύουν για τις δύο αυτές τελετές . Στον δρόμο ήταν έτοιμο ένα ικρίωμα για την αυριανή πυρά μιας ηλικιωμένης. Στην Ινδονησία όσο πιο πολύ σεβάσμιος και καταξιωμένος κάποιος, στην πυρά του πρέπει να θυσιαστούν περισσότερα βόδια, μέχρι και εκατοντάδες και να μοιραστούν μαγειρεμένα στους επισκέπτες . Οι απόγονοι ξοδεύουν τις οικονομίες μιας ζωής για να πραγματοποιήσουν το έθιμο. Οι συγγενείς τις εν λόγω γηραιάς κυρίας είχαν, μάλλον για οικονομικούς λόγους, φτιαγμένο ένα ομοίωμα στολισμένου βοδιού για την τελετή της καύσεως.
. . Το βραδάκι πήγαμε στο Lotus water palace για να δούμε παράσταση παραδοσιακού θεάτρου που παίζει θέματα της Ινδουιστικής μυθολογίας, αλλά ήταν σκέτη απογοήτευση . Ο χορός χοντροκομμένος, οι ¨κοπέλες¨ του χορού ότι πιο άσχημο είδα στο Μπάλι, οι άντρες πιο όμορφοι και γενικά βαριόνταν του θανατά.
..
Συνημμένες εικόνες
Attachments
-
222,9 KB Προβολές: 137