psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.096
- Likes
- 56.072
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Απόφαση & προετοιμασία ταξιδιού
- Αναχώρηση
- Πρώτη νύχτα στο Bergamo
- Καλημέρα Bergamo
- Στο ψηλότερο σημείο της Città Alta
- Στα ωραία της Άνω πόλης
- Σαββατόβραδο μεταξύ Citta’ Bassa & Alta
- Κυριακή …σαν άνοιξη
- Τελευταίες βόλτες στη Città Alta
- Γνωρίζοντας και τη Citta’ Bassa
- Citta’ Bassa για λίγο ακόμα κι επιστροφή
- Επίλογος – συμπεράσματα
Citta’ Bassa για λίγο ακόμα κι επιστροφή
Βγήκαμε από τη pub πάνω που άρχισε να σουρουπώνει, με σκοπό να βγούμε σε αναζήτηση τρόπου επιστροφής, αλλά κυριότερα μιας ακόμη pub αφού μας έπαιρνε:
Διασχίσαμε τα όμορφα πεζοδρομημένα στενάκια του κέντρου της νέας πόλης:
Περνώντας από ακόμα ένα ιδιαίτερο ναό, τη ‘’Basilica of St. Alexander in Column’’
Όπου η μανία μου για κάποιο λόγο να φωτογραφήσω το καμπαναριό:
Με έβγαλε στην εσωτερική αυλή:
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας χαζεύοντας κι εμείς για λίγο τις βιτρίνες και βλέποντας τον κόσμο να πηγαινοέρχεται:
Η όμορφες εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη και σ’ αυτό το σημείο της πόλης. Όμορφα δρομάκια, πλατείες και σιντριβάνια, όπως η ‘’Chiesa di San Leonardo’’ που βρεθήκαμε λίγα βήματα πιο κάτω:
Ο κλασσικός πεζόδρομος έσφυζε ακόμα από ζωή:
Ο καιρός όμως τα είχε γυρίσει για τα καλά, δίνοντας τη θέση του στη βροχή κι αφήνοντας μας απροστάτευτους. Ευτυχώς δεν είχε μεγάλη ένταση:
Κατεβήκαμε νότια μέσα από τα στενάκια και τη βροχή ενώ είχε νυχτώσει για τα καλά, κάνοντας γύρους προς αποτυχημένη τελικώς αναζήτηση μιας ακόμη Pub. Λόγω Κυριακής προφανώς, πολλά από τα bar δεν ήταν ανοικτά:
Φτάσαμε στον όμορφα φωταγωγημένο σταθμό των τρένων όπου και ψαχτήκαμε για επιστροφή στο αεροδρόμιο, κάτι που μάθαμε ότι έπρεπε να γίνει από το απέναντι σημείο:
Pub μπορεί να μη βρήκαμε, ωστόσο η καλή μας τύχη με μας άφησε έτσι. Η καντίνα με τα υπέροχα ιταλικά χοτ ντογκ και τις παγωμένες κόκκινες Peroni μας έκλεισε κατευθείαν το μάτι. Ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί:
Γεμίσαμε, κάναμε με τα τελευταία μας ψιλά άλλες δύο μπύρες από το διπλανό ψιλικατζίδικο και κατευθυνθήκαμε προς το σταθμό των λεωφορείων περιμένοντας στην εξωτερική στάση για το λεωφορείο που θα μας πήγαινε σε λίγα λεπτά στο αεροδρόμιο:
Η καθυστέρηση περίπου μιας ώρας της Ryan δε μας ενόχλησε καθόλου, δίνοντας μας την ευκαιρία να πιούμε το κατιτίς μας και να ψωνίσουμε καταπληκτικά Ιταλικά ζυμαρικά και εκλεκτούς αφρώδεις οίνους που βρήκα σε προσφορά στο αεροδρόμιο, που αν και στην αρχή μας έδινε την εντύπωση του άδειου, οι πτήσεις ήταν πολλές για προορισμούς ανά την Ευρώπη και ο κόσμος που περίμενε να φύγει ακόμα περισσότερος:
Μια ώρα πριν τα μεσάνυχτα πετούσαμε βλέποντας νυχτερινές εικόνες του κομματιού αυτού της Ιταλίας, κάνοντας απολογισμό και συμφωνώντας για το πόσο καλά περάσαμε, αλλά και αισιόδοξες σκέψεις για το υπερατλαντικό που ακολουθούσε ένα μήνα μετά. Που να ξέρουμε βέβαια τι επακολουθούσε…
Βγήκαμε από τη pub πάνω που άρχισε να σουρουπώνει, με σκοπό να βγούμε σε αναζήτηση τρόπου επιστροφής, αλλά κυριότερα μιας ακόμη pub αφού μας έπαιρνε:
Διασχίσαμε τα όμορφα πεζοδρομημένα στενάκια του κέντρου της νέας πόλης:
Περνώντας από ακόμα ένα ιδιαίτερο ναό, τη ‘’Basilica of St. Alexander in Column’’
Όπου η μανία μου για κάποιο λόγο να φωτογραφήσω το καμπαναριό:
Με έβγαλε στην εσωτερική αυλή:
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας χαζεύοντας κι εμείς για λίγο τις βιτρίνες και βλέποντας τον κόσμο να πηγαινοέρχεται:
Η όμορφες εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη και σ’ αυτό το σημείο της πόλης. Όμορφα δρομάκια, πλατείες και σιντριβάνια, όπως η ‘’Chiesa di San Leonardo’’ που βρεθήκαμε λίγα βήματα πιο κάτω:
Ο κλασσικός πεζόδρομος έσφυζε ακόμα από ζωή:
Ο καιρός όμως τα είχε γυρίσει για τα καλά, δίνοντας τη θέση του στη βροχή κι αφήνοντας μας απροστάτευτους. Ευτυχώς δεν είχε μεγάλη ένταση:
Κατεβήκαμε νότια μέσα από τα στενάκια και τη βροχή ενώ είχε νυχτώσει για τα καλά, κάνοντας γύρους προς αποτυχημένη τελικώς αναζήτηση μιας ακόμη Pub. Λόγω Κυριακής προφανώς, πολλά από τα bar δεν ήταν ανοικτά:
Φτάσαμε στον όμορφα φωταγωγημένο σταθμό των τρένων όπου και ψαχτήκαμε για επιστροφή στο αεροδρόμιο, κάτι που μάθαμε ότι έπρεπε να γίνει από το απέναντι σημείο:
Pub μπορεί να μη βρήκαμε, ωστόσο η καλή μας τύχη με μας άφησε έτσι. Η καντίνα με τα υπέροχα ιταλικά χοτ ντογκ και τις παγωμένες κόκκινες Peroni μας έκλεισε κατευθείαν το μάτι. Ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί:
Γεμίσαμε, κάναμε με τα τελευταία μας ψιλά άλλες δύο μπύρες από το διπλανό ψιλικατζίδικο και κατευθυνθήκαμε προς το σταθμό των λεωφορείων περιμένοντας στην εξωτερική στάση για το λεωφορείο που θα μας πήγαινε σε λίγα λεπτά στο αεροδρόμιο:
Η καθυστέρηση περίπου μιας ώρας της Ryan δε μας ενόχλησε καθόλου, δίνοντας μας την ευκαιρία να πιούμε το κατιτίς μας και να ψωνίσουμε καταπληκτικά Ιταλικά ζυμαρικά και εκλεκτούς αφρώδεις οίνους που βρήκα σε προσφορά στο αεροδρόμιο, που αν και στην αρχή μας έδινε την εντύπωση του άδειου, οι πτήσεις ήταν πολλές για προορισμούς ανά την Ευρώπη και ο κόσμος που περίμενε να φύγει ακόμα περισσότερος:
Μια ώρα πριν τα μεσάνυχτα πετούσαμε βλέποντας νυχτερινές εικόνες του κομματιού αυτού της Ιταλίας, κάνοντας απολογισμό και συμφωνώντας για το πόσο καλά περάσαμε, αλλά και αισιόδοξες σκέψεις για το υπερατλαντικό που ακολουθούσε ένα μήνα μετά. Που να ξέρουμε βέβαια τι επακολουθούσε…
Last edited:
