IrisAthens
Member
- Μηνύματα
- 22
- Likes
- 63
Βιετναμ
Χώρα σε σχήμα σιγμοειδές (S) που παραπέμπει ίσως στην ελικοειδή πορεία της- ή ίσως στη χάρη της. Η λεπτή της μέση, πλάτους μόλις πενήντα χιλιομέτρων, συνδέει αδελφούς και αδελφές που λογίζονται εχθροί. Ωστόσο, πολέμησαν μαζί στη ράχη του ελέφαντα ενάντια στην Κίνα για χιλιάδες χρόνια. Στη συνέχεια, ξεσηκώθηκαν μαζί εναντίον της Γαλλίας για εκατό χρόνια. Η νίκη τους αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων και διαπραγματεύσεων γύρω από ένα τραπέζι στη Γενεύη επί μακρόν, τόσο που ο λαός αποκοιμήθηκε περιμένοντας να γιορτάσει τις συμφωνίες (Εμ, KIM THUY)
Προετοιμασία
Στο Βιετνάμ πάντα ήθελα να πάω, δεν ξέρω πως μου είχε κάτσει. Πιστεύω κάπου στα άπειρα ταξιδιωτικά περιοδικά που αγόραζα έφηβη είδα εικόνες από πλωτές αγορες, ποτάμια και ανθρώπους με καπέλα από μπαμπού. Έτσι, αυτή ήταν η εντύπωση μου για τον τόπο και φυσικά όχι η πραγματικότητα. Είχα ακόμη την εντύπωση ότι είχα διαβάσει σε ένα άρθρο ότι ήταν μία από τις πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου για γυναίκες ταξιδιώτισες. Αυτά πριν πάρα πολλά χρόνια. Ασφάλεια πάντως ένιωσα. Ασφάλεια και ευγένεια από τους Βιετναμέζους που γνώρισα, όπως και φιλοξενία!
Έτσι μια ωραία μέρα που λέγαμε με το Αγόρι χώρες που θα θέλαμε να επισκεφτούμε ήταν κοινό το Βιετνάμ και στους δυό μας, οπότε λέμε και δεν πάμε αυτό το Πάσχα; Και έτσι κανονίστηκε όμορφα και ωραία. Εγώ συνήθως είμαι της φάσης να τα οργανώνω όλα από πριν αλλά αυτή τη φορά δεν ταξίδευα μόνη μου! Έβαλα λοιπόν και λίγο νερό στο κρασί μου και αφέθηκα να δω που θα μας βγάλει να μην έχουμε κάνει κρατήσεις για τίποτα. Ψέματα, είχαμε αεροπορικά Αθήνα-Ανόι και Χο Τσι Μίν Σίτι- Αθήνα. Άραγε, θα την πατήσουμε ή θα έχουμε το βράδυ κάπου να κοιμηθούμε;
Μπορεί να μην είχαμε κάνει κρατήσεις αλλά ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε το φαρμακείο και την αρματωσιά από εμβόλια που θα θωράκιζε τον οργανισμό μας. Ενημερωθήκαμε από το κατάλληλο γραφείο ταξιδιωτών τι χρειαζόταν για τις περιοχές που θα επισκεπτόμασταν. Εμβόλιο τυφοειδούς πυρετού στο έκαναν αυτοί αφού το πλήρωνες πρώτα. Έπειτα, της ηπατίτιδας, της διφθερίτιδας και του τετάνου μπορούσες να τα κάνεις σε φαρμακείο. Η ελονοσία δεν ήταν ενδημική στις περιοχές που θα πηγαίναμε αλλά μας πρότειναν ένα ισχυρό αντικουνουπικό (Jungle). Imodium για την διάρροια, Rifacol αντιβίωση αν επιμένει και προβιωτικά. Αυτό ήταν το φαρμακείο μας μαζί με κάποια ντεπόν και αντισταμινικά. Υπήρξε και η προτροπή να προσέχουμε με το νερό, όχι παγάκια και βούρτσισμα δοντιών με εμφιαλωμένο μπουκάλι!
Η βίζα για το Βιετνάμ θέλει από 3 εργάσιμες μέρες και πάνω. Εμένα έκανε τουλάχιστον 5 και ήμουν στο όριο. Αν δεν την έχεις, δεν πετάς!
Εδώ να πω, ότι κάποιο πλάνο υπήρξε, έστω στη θεωρία και τα μέλη του Forum βοήθησαν πολύ είτε με τις ιστορίες που έγραψαν και κάπως ξεπατίκωσα είτε με προσωπικά μηνύματα που μου πρότειναν γραφέια ταξιδιωτικά στο Βιετνάμ, τη διαδρομή που ακολούθησαν στη χώρα και διάφορες συμβουλές για αξιοθέατα. Αγόρασα και τον οδηγό της Rough Guide για το Βιετνάμ και ξεφύλλιζα όσο είχα διάλειμμα στη δουλειά ή περιμένοντας το λεωφορειο… Έβαλα λοιπόν στη βαλίτσα τα απαραίτητα και ξεκινήσαμε 11 Απριλίου!
Μια μέρα πριν κάναμε κράτηση για ένα από τα πιο όμορφα ξενοδοχεία που έχω μείνει ποτέ. Aurora oriental στο Ανόι.
ΜΕΡΑ 1- Αφιξη στο Ανόι – 12 Απριλίου
Μετά από άπειρες ώρες σε αεροπλάνα και αεροδρόμια έφτασε η ώρα να πατήσουμε πόδι στο Βιετνάμ. Παίρνουμε το πρώτο μας Grab και βουρ στο ξενοδοχείο! Οι εικόνες από τους δρόμους είναι κάπως γνώριμες. Μωρέ, λέω στο Αγόρι, μήπως το Βιετνάμ είναι η Ελλάδα της Ασίας; Δεν ξέρω πως μου φάνηκε αλλά αυτή η άναρχη κίνηση μου θύμισε Αθήνα. Βέβαια, τους το δίνω. Μπορεί να κορνάρουν ακατάπαυστα αλλά δεν βρίζουν. Βροχή έχει κάπως ξεκινήσει και χρειάζεσαι σίγουρα και το φουτεράκι σου. Στο Aurora μας καλοδέχονται με γλυκίσματα και κάποιο δροσερό ποτό. Θέλω να πάω στο δωμάτιο να ξεπλύνω την αεροπορτίλα από πάνω μου. Και να φάω. Ναι, θέλω να δοκιμάσω τα πάντα!
Μένουμε κεντρικά και με τα πόδια μπορείς να πας παντου. Αν και ψιλοβρέχει ο κόσμος είναι έξω. Δεν τον πτοεί τίποτα. Πετυχαίνουμε μια εκδήλωση με τοπικούς χορευτές και μένουμε για λίγο να παρακολουθήσουμε την παράσταση τους. Η πείνα όμως άρχιζε να χτυπάει κόκκινο οπότε το πρώτο εστιατόριο στο Βιετνάμ είναι το Blue Butterfly. Φάγαμε spring rolls 3 διαφορετικά είδη και μοσχαράκι stir fry με πιπεριες, κρεμύδια και μυρωδικά. Για γλυκάκι είχε ένα cheese cake φούρνου.
Γυρνάμε κατάκοποι για ύπνο.
Χώρα σε σχήμα σιγμοειδές (S) που παραπέμπει ίσως στην ελικοειδή πορεία της- ή ίσως στη χάρη της. Η λεπτή της μέση, πλάτους μόλις πενήντα χιλιομέτρων, συνδέει αδελφούς και αδελφές που λογίζονται εχθροί. Ωστόσο, πολέμησαν μαζί στη ράχη του ελέφαντα ενάντια στην Κίνα για χιλιάδες χρόνια. Στη συνέχεια, ξεσηκώθηκαν μαζί εναντίον της Γαλλίας για εκατό χρόνια. Η νίκη τους αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων και διαπραγματεύσεων γύρω από ένα τραπέζι στη Γενεύη επί μακρόν, τόσο που ο λαός αποκοιμήθηκε περιμένοντας να γιορτάσει τις συμφωνίες (Εμ, KIM THUY)
Προετοιμασία
Στο Βιετνάμ πάντα ήθελα να πάω, δεν ξέρω πως μου είχε κάτσει. Πιστεύω κάπου στα άπειρα ταξιδιωτικά περιοδικά που αγόραζα έφηβη είδα εικόνες από πλωτές αγορες, ποτάμια και ανθρώπους με καπέλα από μπαμπού. Έτσι, αυτή ήταν η εντύπωση μου για τον τόπο και φυσικά όχι η πραγματικότητα. Είχα ακόμη την εντύπωση ότι είχα διαβάσει σε ένα άρθρο ότι ήταν μία από τις πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου για γυναίκες ταξιδιώτισες. Αυτά πριν πάρα πολλά χρόνια. Ασφάλεια πάντως ένιωσα. Ασφάλεια και ευγένεια από τους Βιετναμέζους που γνώρισα, όπως και φιλοξενία!
Έτσι μια ωραία μέρα που λέγαμε με το Αγόρι χώρες που θα θέλαμε να επισκεφτούμε ήταν κοινό το Βιετνάμ και στους δυό μας, οπότε λέμε και δεν πάμε αυτό το Πάσχα; Και έτσι κανονίστηκε όμορφα και ωραία. Εγώ συνήθως είμαι της φάσης να τα οργανώνω όλα από πριν αλλά αυτή τη φορά δεν ταξίδευα μόνη μου! Έβαλα λοιπόν και λίγο νερό στο κρασί μου και αφέθηκα να δω που θα μας βγάλει να μην έχουμε κάνει κρατήσεις για τίποτα. Ψέματα, είχαμε αεροπορικά Αθήνα-Ανόι και Χο Τσι Μίν Σίτι- Αθήνα. Άραγε, θα την πατήσουμε ή θα έχουμε το βράδυ κάπου να κοιμηθούμε;
Μπορεί να μην είχαμε κάνει κρατήσεις αλλά ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε το φαρμακείο και την αρματωσιά από εμβόλια που θα θωράκιζε τον οργανισμό μας. Ενημερωθήκαμε από το κατάλληλο γραφείο ταξιδιωτών τι χρειαζόταν για τις περιοχές που θα επισκεπτόμασταν. Εμβόλιο τυφοειδούς πυρετού στο έκαναν αυτοί αφού το πλήρωνες πρώτα. Έπειτα, της ηπατίτιδας, της διφθερίτιδας και του τετάνου μπορούσες να τα κάνεις σε φαρμακείο. Η ελονοσία δεν ήταν ενδημική στις περιοχές που θα πηγαίναμε αλλά μας πρότειναν ένα ισχυρό αντικουνουπικό (Jungle). Imodium για την διάρροια, Rifacol αντιβίωση αν επιμένει και προβιωτικά. Αυτό ήταν το φαρμακείο μας μαζί με κάποια ντεπόν και αντισταμινικά. Υπήρξε και η προτροπή να προσέχουμε με το νερό, όχι παγάκια και βούρτσισμα δοντιών με εμφιαλωμένο μπουκάλι!
Η βίζα για το Βιετνάμ θέλει από 3 εργάσιμες μέρες και πάνω. Εμένα έκανε τουλάχιστον 5 και ήμουν στο όριο. Αν δεν την έχεις, δεν πετάς!
Εδώ να πω, ότι κάποιο πλάνο υπήρξε, έστω στη θεωρία και τα μέλη του Forum βοήθησαν πολύ είτε με τις ιστορίες που έγραψαν και κάπως ξεπατίκωσα είτε με προσωπικά μηνύματα που μου πρότειναν γραφέια ταξιδιωτικά στο Βιετνάμ, τη διαδρομή που ακολούθησαν στη χώρα και διάφορες συμβουλές για αξιοθέατα. Αγόρασα και τον οδηγό της Rough Guide για το Βιετνάμ και ξεφύλλιζα όσο είχα διάλειμμα στη δουλειά ή περιμένοντας το λεωφορειο… Έβαλα λοιπόν στη βαλίτσα τα απαραίτητα και ξεκινήσαμε 11 Απριλίου!
Μια μέρα πριν κάναμε κράτηση για ένα από τα πιο όμορφα ξενοδοχεία που έχω μείνει ποτέ. Aurora oriental στο Ανόι.
ΜΕΡΑ 1- Αφιξη στο Ανόι – 12 Απριλίου
Μετά από άπειρες ώρες σε αεροπλάνα και αεροδρόμια έφτασε η ώρα να πατήσουμε πόδι στο Βιετνάμ. Παίρνουμε το πρώτο μας Grab και βουρ στο ξενοδοχείο! Οι εικόνες από τους δρόμους είναι κάπως γνώριμες. Μωρέ, λέω στο Αγόρι, μήπως το Βιετνάμ είναι η Ελλάδα της Ασίας; Δεν ξέρω πως μου φάνηκε αλλά αυτή η άναρχη κίνηση μου θύμισε Αθήνα. Βέβαια, τους το δίνω. Μπορεί να κορνάρουν ακατάπαυστα αλλά δεν βρίζουν. Βροχή έχει κάπως ξεκινήσει και χρειάζεσαι σίγουρα και το φουτεράκι σου. Στο Aurora μας καλοδέχονται με γλυκίσματα και κάποιο δροσερό ποτό. Θέλω να πάω στο δωμάτιο να ξεπλύνω την αεροπορτίλα από πάνω μου. Και να φάω. Ναι, θέλω να δοκιμάσω τα πάντα!
Μένουμε κεντρικά και με τα πόδια μπορείς να πας παντου. Αν και ψιλοβρέχει ο κόσμος είναι έξω. Δεν τον πτοεί τίποτα. Πετυχαίνουμε μια εκδήλωση με τοπικούς χορευτές και μένουμε για λίγο να παρακολουθήσουμε την παράσταση τους. Η πείνα όμως άρχιζε να χτυπάει κόκκινο οπότε το πρώτο εστιατόριο στο Βιετνάμ είναι το Blue Butterfly. Φάγαμε spring rolls 3 διαφορετικά είδη και μοσχαράκι stir fry με πιπεριες, κρεμύδια και μυρωδικά. Για γλυκάκι είχε ένα cheese cake φούρνου.
