IrisAthens
Member
- Μηνύματα
- 97
- Likes
- 548
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Μέρα 1- Αφιξη στο Ανόι – 12 Απριλίου
- PHO
- Μέρα 2- ΑΝΟΙ- Αξιοθέατα- 13 Απριλίου
- Μέρα 3- Εκδρομή Ninh Binh- 14 Απριλίου
- Μέρα 4- Αξιοθέατα ΑΝΟΙ- Μέρος δεύτερο
- Μέρα 5- Κρουαζιέρα-16 Απριλίου
- Μυθολογία του Halong Bay
- Μέρα 6-Halong bay- Cat Ba- Hanoi- 17 Απριλίου
- Μερα 7 - Τελευταία μέρα ΑΝΟΙ-18 Απριλίου- Παρασκευή
- Συμπεράσματα σκέψεις για ΑΝΟΙ και HALONG BAY
- ΜΕΡΑ 8- Bac ha- 19 Απριλίου
- ΜΕΡΑ 9 Bac Ha- το μεγάλο παζάρι - ΣΑΠΑ
- Μέρα 10- SAPA- Δευτέρα 21 Απριλίου
- Μέρα 11-Hue- Τρίτη 22 Απριλίου
- Ιστορία της Χουέ
- Μέρα 12-Hue- Τετάρτη 23 Απριλίου
- Μέρα 13- Πέμπτη 24 Απριλίου (part 1)- Marble Mountains
- Μέρα 13- Πέμπτη 24 Απριλίου (part 2)- My Son-Hoi An
- Μέρα 14- Παρασκευή 25 Απριλίου- Hoi An
- Μέρα 15- Σάββατο 26 Απριλίου- Hoi An
- Μέρα 16- Κυριακή 27 Απριλίου- HCMC-
- Μέρα 17- Δευτέρα 28 Απριλίου- HCMC
- Μέρα 18- Τρίτη 29 Απριλίου- HCMC
Μέρα 17- Δευτέρα 28 Απριλίου- HCMC
χαρούμενα παιδάκια ετοιμάζονται για τη σχολική εορτή!
Σήμερα ξυπνάω και οι σωματικές λειτουργίες είναι στο μίνιμουμ. Περίοδος σε συνδυασμό με κάτι που έφαγα και με πείραξε με έκανε να αρχίσω ένα κοκτέιλ χαπιών αυτή τη φορά. Βέβαια, έχουμε τα Cu chi tunnels και ανυπομονώ! Θα έρθει το πουλμανάκι να μας πάρει ευτυχώς από το ξενοδοχείο και θα έχω αρκετό χρόνο να υποφέρω βουβά και να ελπίζω για καθαρές τουαλέτες ( πάντως παντού σε όλο ταξίδι ήταν κομπλε). Την εκδρομή την κλείσαμε από το get your guide μόλις το προηγούμενο βράδυ. Έτσι κάναμε σε όλη τη διαδρομή μας ως τώρα και ποτέ δεν βρέθηκε κάτι που να θέλαμε να δούμε ή να κάνουμε και να μην είχε θέση. Είμασταν ίσως και λίγο τυχεροί. Μετά θα μας πήγαιναν στο δέλτα του ποταμού Μεκόνγκ.
Ο ξεναγος ήταν πολύ κατατοπιστικός για την ιστορία του τόπου. Μας έδειξε όλες τις παγίδες που έφτιαχναν οι στρατιώτες για να προστατευτούν. Μας μίλησε και για την καθημερινή τους ζωή και πως πολλοί είχαν μαζί και τις οικογένειες τους. Βρίσκαν τρόπους να μαγειρεύουν και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους υπογείως. Θαύμασα την αντοχή τους! Εγώ μπήκα στο μικρό τούνελ και πραγματικά δυσκολεύτηκα και βγήκα στην πρώτη διαθέσιμη έξοδο. Δοκιμάσαμε κασάβα που ήταν το τυπικό φαγητό τους και μου άρεσε αρκετά. Μοιάζει με γλυκοπατάτα. Μετά είχε και φαγητό που δεν το πολυάγγιξα από φόβο γιατί το στομάχι μου είχε πάρει την κάτω βόλτα. Κάποιος από την ομάδα βέβαια σχολίασε πως εμείς οι δυτικοί δεν εκτιμάμε και είναι κρίμα να πετιούνται τα φαγητά… Σκέφτηκα πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να βγάλει συμπεράσματα.
Η εκδρομή κοντά στο ποτάμι ήταν κάπως απογοητευτική. Ήταν σαν να μας πήγαιναν σε διάφορα μέρη για να αγοράσουμε πράγματα. Μία μέλι, μία τζίντζερ, καραμέλες κτλ. Πήραμε βέβαια, όπως και διάφορα που κατασκέυαζαν ανάπηροι του πολέμου και τα έσοδα πάνε για την ενίσχυση τους. Το σόου με τα τραγούδια θα το χαρακτηρίσω ως περίεργο και περίμενα κάπως να τελειώσει. Καταλαβαίνω, ωστόσο, ότι αυτοί οι άνθρωποι βασίζονται τα τελευταία χρόνια στον τουρισμό. Στο ποτάμι αν υπήρχε χρόνος θα ήθελα να κάνω ένα διήμερο για να αποφύγω όλα αυτά τα τουριστικά και να δω τις πλωτές αγορές και τους ανθρώπους στην καθημερινότητα τους.
Γυρίζουμε πίσω στο ξενοδοχείο αργά το απόγευμα. Αφήνουμε πράγματα και παίρνουμε τους δρόμους για άλλη μία φορά. Έχει σόου με φώτα και dj στην πλατεία της όπερας και μετά σόου με drown.
Saigon by night:
Άγαλμα στο book street:
O κόσμος χαρούμενα συμμετέχει στους εορτασμούς. Περιτό να πω ότι από τα ντρόουν δεν μπορούσα τίποτα να δω. Κάποια στιγμή οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν καταρεω σε ένα παγκακι.
Κάλεσε μου ένα Γκραμπ λέω στο αγόρι. Δεν μπορώ να συνεχίσω
Μα δεν μπορεί να πας πίσω χωρίς να έχεις φάει.
Όμως δεν αισθάνομαι καλά…
Μα έχεις βρει αυτό το τέλειο μαγαζί με τα επιδόρπια που ήθελες να δοκιμάσεις! Αύριο φεύγουμε. Είναι τελευταία ευκαιρία!
Με τα πολλά πάμε στα πανάριβα επιδόρπια. The monkey gallery dessert bar.
Το πρώτο γλυκό που μου τραβάει την προσοχή είναι μία κρεμ μπρουλέ με το φρούτο Ντόριαν.
Δεν έχω φάει Ντόριαν στη ζωή μου και πάντα ήθελα να δοκιμάσω. Τώρα να μου πεις με την κατάσταση του στομάχου μου δεν ήταν και ιδανικό ωστόσο το παραγγέλνω μαζί με ένα άλλο γλυκό με γιασεμί. Λοιπόν, δεν τρωγώταν. Δεν μπορώ καν να περιγράψω την γεύση. Το παγωτό καρύδα που το συνόδευε τέλειο. Το άλλο επιδόρπιο με το γιασεμί πολύ καλό. Σαν αφρός.
Μετά ο στόχος ήταν να πάμε για σούσι Japan town. Εντάξει τα ήθελα και τα πάθα και πάλι καλά είχα ιμόντιουμ και τα σχετικά. Στο τέλος μου το φύλαγε το Βιετνάμ. Πάντως δεν ήταν ότι ήταν χαλασμένο το σούσι μάλλον οι αντοχές μου ήταν.
Japan town εμπειρία. Είχα σφιχταγγαλιάσει το αγόρι για να δίνω σήμα. Κορίτσια πιασμένος! Οι κοπέλες ήταν κούκλες και τόσο νέες. Με έπιασαν τα μητρικά μου. Μα γιατί να μη κάνουν μία άλλη δουλειά, να σπουδάσουν κτλ.. Όχι με διάθεση φυσικά να κρίνω κανένα επάγγελμα... Ηρθε το γκραμπ γρήγορα και πήγα για ύπνο. Ένα τελευταίο βράδυ στο Βιετνάμ.
χαρούμενα παιδάκια ετοιμάζονται για τη σχολική εορτή!

Σήμερα ξυπνάω και οι σωματικές λειτουργίες είναι στο μίνιμουμ. Περίοδος σε συνδυασμό με κάτι που έφαγα και με πείραξε με έκανε να αρχίσω ένα κοκτέιλ χαπιών αυτή τη φορά. Βέβαια, έχουμε τα Cu chi tunnels και ανυπομονώ! Θα έρθει το πουλμανάκι να μας πάρει ευτυχώς από το ξενοδοχείο και θα έχω αρκετό χρόνο να υποφέρω βουβά και να ελπίζω για καθαρές τουαλέτες ( πάντως παντού σε όλο ταξίδι ήταν κομπλε). Την εκδρομή την κλείσαμε από το get your guide μόλις το προηγούμενο βράδυ. Έτσι κάναμε σε όλη τη διαδρομή μας ως τώρα και ποτέ δεν βρέθηκε κάτι που να θέλαμε να δούμε ή να κάνουμε και να μην είχε θέση. Είμασταν ίσως και λίγο τυχεροί. Μετά θα μας πήγαιναν στο δέλτα του ποταμού Μεκόνγκ.

Ο ξεναγος ήταν πολύ κατατοπιστικός για την ιστορία του τόπου. Μας έδειξε όλες τις παγίδες που έφτιαχναν οι στρατιώτες για να προστατευτούν. Μας μίλησε και για την καθημερινή τους ζωή και πως πολλοί είχαν μαζί και τις οικογένειες τους. Βρίσκαν τρόπους να μαγειρεύουν και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους υπογείως. Θαύμασα την αντοχή τους! Εγώ μπήκα στο μικρό τούνελ και πραγματικά δυσκολεύτηκα και βγήκα στην πρώτη διαθέσιμη έξοδο. Δοκιμάσαμε κασάβα που ήταν το τυπικό φαγητό τους και μου άρεσε αρκετά. Μοιάζει με γλυκοπατάτα. Μετά είχε και φαγητό που δεν το πολυάγγιξα από φόβο γιατί το στομάχι μου είχε πάρει την κάτω βόλτα. Κάποιος από την ομάδα βέβαια σχολίασε πως εμείς οι δυτικοί δεν εκτιμάμε και είναι κρίμα να πετιούνται τα φαγητά… Σκέφτηκα πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να βγάλει συμπεράσματα.

Η εκδρομή κοντά στο ποτάμι ήταν κάπως απογοητευτική. Ήταν σαν να μας πήγαιναν σε διάφορα μέρη για να αγοράσουμε πράγματα. Μία μέλι, μία τζίντζερ, καραμέλες κτλ. Πήραμε βέβαια, όπως και διάφορα που κατασκέυαζαν ανάπηροι του πολέμου και τα έσοδα πάνε για την ενίσχυση τους. Το σόου με τα τραγούδια θα το χαρακτηρίσω ως περίεργο και περίμενα κάπως να τελειώσει. Καταλαβαίνω, ωστόσο, ότι αυτοί οι άνθρωποι βασίζονται τα τελευταία χρόνια στον τουρισμό. Στο ποτάμι αν υπήρχε χρόνος θα ήθελα να κάνω ένα διήμερο για να αποφύγω όλα αυτά τα τουριστικά και να δω τις πλωτές αγορές και τους ανθρώπους στην καθημερινότητα τους.


Γυρίζουμε πίσω στο ξενοδοχείο αργά το απόγευμα. Αφήνουμε πράγματα και παίρνουμε τους δρόμους για άλλη μία φορά. Έχει σόου με φώτα και dj στην πλατεία της όπερας και μετά σόου με drown.

Saigon by night:

Άγαλμα στο book street:

O κόσμος χαρούμενα συμμετέχει στους εορτασμούς. Περιτό να πω ότι από τα ντρόουν δεν μπορούσα τίποτα να δω. Κάποια στιγμή οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν καταρεω σε ένα παγκακι.
Κάλεσε μου ένα Γκραμπ λέω στο αγόρι. Δεν μπορώ να συνεχίσω
Μα δεν μπορεί να πας πίσω χωρίς να έχεις φάει.
Όμως δεν αισθάνομαι καλά…
Μα έχεις βρει αυτό το τέλειο μαγαζί με τα επιδόρπια που ήθελες να δοκιμάσεις! Αύριο φεύγουμε. Είναι τελευταία ευκαιρία!
Με τα πολλά πάμε στα πανάριβα επιδόρπια. The monkey gallery dessert bar.
Το πρώτο γλυκό που μου τραβάει την προσοχή είναι μία κρεμ μπρουλέ με το φρούτο Ντόριαν.

Δεν έχω φάει Ντόριαν στη ζωή μου και πάντα ήθελα να δοκιμάσω. Τώρα να μου πεις με την κατάσταση του στομάχου μου δεν ήταν και ιδανικό ωστόσο το παραγγέλνω μαζί με ένα άλλο γλυκό με γιασεμί. Λοιπόν, δεν τρωγώταν. Δεν μπορώ καν να περιγράψω την γεύση. Το παγωτό καρύδα που το συνόδευε τέλειο. Το άλλο επιδόρπιο με το γιασεμί πολύ καλό. Σαν αφρός.
Μετά ο στόχος ήταν να πάμε για σούσι Japan town. Εντάξει τα ήθελα και τα πάθα και πάλι καλά είχα ιμόντιουμ και τα σχετικά. Στο τέλος μου το φύλαγε το Βιετνάμ. Πάντως δεν ήταν ότι ήταν χαλασμένο το σούσι μάλλον οι αντοχές μου ήταν.
Japan town εμπειρία. Είχα σφιχταγγαλιάσει το αγόρι για να δίνω σήμα. Κορίτσια πιασμένος! Οι κοπέλες ήταν κούκλες και τόσο νέες. Με έπιασαν τα μητρικά μου. Μα γιατί να μη κάνουν μία άλλη δουλειά, να σπουδάσουν κτλ.. Όχι με διάθεση φυσικά να κρίνω κανένα επάγγελμα... Ηρθε το γκραμπ γρήγορα και πήγα για ύπνο. Ένα τελευταίο βράδυ στο Βιετνάμ.
Last edited: