Βιετνάμ Vietnam 2025: Ready, set, pho!

[IrisAthens]

Bac Ha- το μεγάλο παζάρι

Το ραντεβού μας ήταν για τις 6 το πρωί. Ναι δεν υπήρχε ξεκούραση σε αυτό το ταξίδι. Από τον ξενώνα περπατήσαμε κάνα εικοσάλεπτο για να φτάσουμε στο κέντρο της περιοχής. Κόσμος ερχόταν από παντου. Όπως το φανταζόμασταν. Άνθρωποι με τις παραδοσιακές φορεσιές τους ψώνιζαν τα απαραίτητα. Από είδη κιγκαλερίας, βότανα, καπνό, αποξηραμένα φρούτα και φρέσκα, κρέατα, ψάρια, κατοικίδια, ρούχα, κοσμήματα. Χαμός.

Εγώ δεν ήξερα πραγματικά τι να αγοράσω.. Ήθελα μόνο να κοιτάω… πως έκαναν τα παζάρια, τι φορούσαν, πως οι κυρίες είχαν πιασμένα τα μαλλιά τους, γιατί το κάτω μέρος των ποδιών το τύλιγαν με ύφασμα; Περίτεχνα κεντημένοι μάρσιποι μωρών και ρουχαλάκια.Εσείς έχετε κάτι παρόμοιο για τα δικά σας μωρά; Με ρώτησε η οδηγός και τελικά παρέλειψα να της εξηγήσω ότι όχι έχουμε καρότσια.. και ότι σταδιακά δεν θα έχουμε μωρά.. με τέτοια υπογεννητικότητα… αλλά ναι μου φαινόταν σαφώς πιο λειτουργικό να το έχεις πάνω σου και να συνεχίζεις τη ζωή σου. Άντρες γυναίκες μαρσιποφόροι γονείς στο μεγάλο παζάρι.

Έπαιζε στο μυαλό μου απόσπασμα από Ζαν Κοκτό «Ήταν στο πανηγύρι που την βρήκα. Και ήταν στο πανηγύρι που την έχασα. Μην πηγαίνετε ποτέ στα πανηγύρια. Εκεί βρίσκεις κι εκεί χάνεις. Εκεί συναντάς κι εκεί αναζητάς. Γιατί τώρα την αναζητάω. Δεν ξέρω πώς τη λένε. Τη φωνάζω «Επ! Επ, επ! Επ!» Την αναζητάω. Την αναζητάω! Την αναζητάω... Θα την ξαναβρώ;»

Μα εύκολα χάνεσαι μες στο πλήθος όντως. Έχω μεγάλη εμπειρία στα παζάρια και με πήγε κατευθείαν εκεί. Με τη μητέρα μου τις Κυριακές ψάχναμε στις ευκαιρίες στο παζάρι του Πειραιά. Πόσα ρούχα είχα πάρει και ντρεπόμουν μετά να πω από που.

Στο παζάρι έβλεπες τις οικογένειες να περνάνε καλά. Είχε και ένα χώρο με μουσική και τραγούδι. Μικροπωλητές για φαγητό. Εγώ αγόρασα κάτι χειροποίητες τσαντούλες, ένα βραχιόλι, σκουλαρίκια και το τυπικό κωνικό βιετναμέζικο καπέλο. Είμαι ευχαριστημένη. Γέμισα εικόνες που θα τις έχω για πάντα ή τουλάχιστον μέχρι το αλτσχάιμερ!

Γυρίσαμε πίσω με άμαξα με άλογα. Δεν θα άντεχα άλλη πεζοπορία! Είχαμε ακόμα και διαδρομή. Θα πηγαίναμε Sapa. Ο σπιτονοικοκύρης κανόνισε το βανάκι που θα μας μετέφερε. 100% αυθεντική εμπειρία. Σε ένα βανάκι 12 ατόμων μπήκαμε οι διπλάσιοι. Κυρίως μαθητές μου φάνηκαν αλλά είχε και ενήλικες. Η πλάκα είχε ότι όταν τελείωσαν οι θέσεις ο οδηγός έβγαζε κάτι μικρά πλαστικά σκαμπό. Άλλοι κάθονταν κάτω, τα μικρά πάνω σε άλλους. Ελλάδα αρχές 90s! Εννοείται ακούγαμε βιετναμέζικα τραγούδια σε όλη τη διαδρομή και η κυρία με τα μπικουτί στα μαλλιά τραγούδαγε από πάνω όλο περηφάνια!

Κανείς δεν μας είχε προειδοποιήσει αλλά κάπου στη μέση της διαδρομής μπήκαμε σε ένα άλλο βανάκι. Λίγο πιο άνετο. Φτασαμε λοιπόν στη Σάπα. Και οι δύο συμφωνήσαμε ότι ήταν η Αράχωβα του Βιετνάμ. Καμία σχέση με το προηγούμενο διήμερο. Παντού μαγαζιά και τουρίστες. Εντάξει ωραίο ήταν όσο κράτησε το όνειρο!

ΣΑΠΑ By night

Πεινούσαμε και κατευθυνθήκαμε σε εστιατόριο Little Sapa νομίζω λέγονταν. Εκεί το φαγητό δεν μου άρεσε. Η ποικιλία με τα σπρινγκ ρολς δεν είχε γεύση και το κοτόπουλο μου έλεγε γλυκόξινο με ανανά αλλά δεν είχε. Το Αγόρι όμως είχε κάνει καλύτερη επιλογή και έφαγε ένα χοιρινό με μπαχαρικά αρκετά νόστιμο. Νομίζω άρχισε να μου βγαίνει και λίγο η κούραση των ημερών. Ήθελα μπάνιο και ύπνο. Υπνο με όνειρα ανθρώπους με τις φορεσιές τους, να τρώνε pho και να τραγουδάνε. Όλοι να τραγουδάνε κυρίως οι παράφωνοι!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15
• …

  Go to chapter

  Go
• 24

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 13 of 24

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[IrisAthens]

PHO

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο Ανόι είναι η σχέση των Βιετναμέζων με το φαγητό. Όλοι έτρωγαν κάτι όπως ο Έλληνας πάντα πίνει καφέ! Όλη η προετοιμασία, παρασκευή, κατανάλωση και ο καθαρισμός των πιάτων γίνεται στα πεζοδρόμια. Μικρά σκαμπό βρίσκονται πάντα ευκαιρία για να καθίσουν οι πελάτες και να απολαύσουν την μπουκιά τους. Η σούπα Pho κυριαρχεί σε αυτά τα μικρά μαγαζάκια. Νομίζω είναι και το επίσημο πρωινό τους. Την είχε σε όλα τα ξενοδοχεία που μείναμε σαν επιλογή. Εδώ να πω ότι πολύ μου άρεσε που το πρωινό τους ήταν ένα φουλ γεύμα. Τι μοσχαράκια, τι ψάρια, ζυμαρικά, ομελέτες! Καταλαβαίνω ότι δεν είναι όλοι του πρωινού φαγητού αλλά εγώ το ευχαριστήθηκα. Pho λοιπόν! Βράζει ώρες το ζουμί με τα κόκαλα, από 2 έως 7 έμαθα στο μάθημα μεγειρικής. Ακόμα βάζουν αστεροειδή γλυκάνισο, τζιντζερ, κρεμμυδι και σκόρδο. Αυτά αλλάζουν ανάλογα με την περιοχή. Δοκίμασα και pho χωρίς μπαχαρικά. Όταν είναι η ώρα για σερβίρισμα ψήνουν και την πρωτεΐνη αν είναι μοσχάρι. Αλλιώς, είναι το κοτόπουλο ή το ψάρι ξεψαχνισμένα κάπου και τα αναμειγνύουν την ίδια στιγμή στο μπολάκι σου. Συνήθως είναι ένα πιάτο που το τρώνε έξω και όχι στο σπίτι. Θα ήθελα να το δοκιμάσω και εδώ στο σπίτι να δω αν θα βγει παρόμοιο!
Pho που έφτιαξα από το μηδέν( ναι και τα νούντλς) στο μάθημα μαγειρικής

Pho στην Bac ha περιοχή στο Βορρά

 

[geokiri]

Καλημερα διαβαζω -με προσοχη το κειμενο ειναι μια επομενη χωρα που θελω να παω σε ευχαριστω!

 

[IrisAthens]

Καλημερα διαβαζω -με προσοχη το κειμενο ειναι μια επομενη χωρα που θελω να παω σε ευχαριστω!

Καλημέρα! Σίγουρα θα περάσετε υπέροχα στο Βιετνάμ! Απλώς οι αποστάσεις είναι τεράστιες από μέρος σε μέρος και αυτό μπορεί λίγο να κουράσει..

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 2- ΑΝΟΙ- ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ- 13 Απριλίου

Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στο Ανόι. Δεν θέλαμε να έχουμε συγκεκριμένο πλάνο αλλά να περπατήσουμε και να δούμε κάνα μουσείο. Ξεκινήσαμε από τη λίμνη Hoan Kiem, ημέρα Κυριακή και ο κόσμος πηγαινοέρχονταν χαρούμενος! Μας έπιασαν την κουβέντα παιδάκια με την δασκάλα τους που μάθαιναν αγγλικά. Μας ρωτούσαν αν ταξιδεύουμε συχνά και πως περνάμε την Κυριακή μας. Όταν ρώτησα εγώ τι κάνουν τον ελεύθερο τους χρόνο μου απάντησε το αγοράκι της παρέας Sleeping! Δικός μας αυτός!

Το όνομα της λίμνης σημαίνει « Λίμνη του ανακτημένου ξίφους» και έχει να κάνει με τον μύθο του ήρωα Le Loi ο οποίος επαναστάτησε εναντίον των κινέζων τον 15ο αιώνα. Ο ίδιος καθώς ψάρευε στη λίμνη στα δίχτυα του πιάστηκε ένα αστραφτερό σπαθί που ήταν το κλειδί για την νίκη του! Όταν γύρισε στην λίμνη χρόνια αργότερα, βασιλιάς, μια χρυσή χελώνα εμφανίστηκε στην επιφάνεια του νερού και πήρε πίσω αυτό το μαγικό σπαθί. Μπορεί να πρόκειται για μύθο αλλά όντως στη λίμνη ζούσαν πελώριες χελώνες και υπάρχουν βαλσαμωμένες στην προθήκη του κοντινού ναού.

Πρώτη στάση η φυλακή Hoa Lo ή American Hilton κατά τους Αμερικάνους! Φορέσαμε τα ακουστικά του audio guide και περάσαμε στη φρικη.. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν απάνθρωπες για τους καρατούμενους που συχνά δεν είχαν ολυτε ρούχο να φορέσουν. Τους τάιζαν σαπισμένο ρύζι και ψάρι… Ωστόσο, υπήρχαν πυρήνες πολιτισμού μέσα στη φυλακή και διοργάνωναν μουσικές βραδιές και διέδιδαν πολιτικές ιδέες. Χρησιμοποιήθηκε από τις γαλλικές αρχές για τους επαναστάτες και αργότερα για αμερικανούς αιχμάλωτους κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Στο προάυλιο έχει στηθεί « παρεκκλήσι» που τιμούν τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους με μεγάλο σεβασμό.

Δεύτερη στάση ο ναός της λογοτεχνίας! Και μόνο από το όνομα είχα ενθουσιαστεί. Στη λογοτεχνία άλλωστε είναι οι κύριες σπουδές μου. Είναι ένα πανεπιστήμιο, κονφουκιανικός ναός και κέντρο πνευματικότητας. Κατασκευάστηκε περίπου το 1070. Η μέρα είναι Κυριακή και δεν περιμέναμε τόσα σχολεία να κάνουν την εμφάνιση τους. Γιόρταζαν όμως κάποιου είδους αποφοίτηση και βρήκαμε την ευκαιρία να τους φωτογραφήσουμε. Το σύμπλεγμα βρίθει σύμβολα. Αγάλματα, δράκοι, ήλιοι… Λυπάμαι που δεν έχω τις γνώσεις να τα αποκωδικοποίσω. Χαίρομαι όμως που βλέπω πόσο τιμούσαν τη γνώση και τη φιλοσοφία και με βάζει σε σκέψεις για το πόσο ανούσια θεωρούμε πια τέεοιου είδους πράγματα σε αντίθεση με πιο χειροπιαστά και πρακτικά αντικείμενα σπουδών.

Προχωρήσαμε στην πόλη και φτάσαμε στην δυτική λίμνη η οποία είναι τεράστια. Εκεί κάναμε μία σύσκεψη για τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα. Εγώ ήθελα εκδρομή και το Αγόρι ξεκούραση. Καμιά φορά και μία μέρα χωριστά βοηθάει. Έκλεισα λοιπόν μια εκδρομή από το booking. Δεν το έψαξα πολύ. Είχε καλές κριτικές, όλα καλά..

Σειρά σε παραδοσιακό πιάτο έχει το ψάρι σε τοπικό εστιατόριο (Cha Ca Thang Long 21 Duong Thanh) Είναι παραδοσιακό πιάτο όπου γατόψαρο μαρινάρεται με τούρμερικ και μετά ψήνεται μπροστά σου με διαφορες πρασινάδες και άνηθο. Σερβίρεται με διάφορα κοντιμέντα όπως fish sause, νούντλς ρυζιού, φυστίκια αράπικα. Δεν μας ενθουσίασε … Αλλά τα έχουν αυτά οι δοκιμές.

Το βράδυ είχαμε κλείσει water puppet show! Νομίζω είναι απαραίτητο κάποιος που επισκέπτεται το Βιετνάμ να πάει να δει αφού δε νομίζω να υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ευρώπη. Μου άρεσε και η μουσική αρκετά. Βέβαια, δεν καταλάβαινα τι έλεγαν οι ηθοποιοί αλλά οκ καταλαβαίνεις από τις μαριονέτες.

 

[YiannisTS]

ΜΕΡΑ 2- ΑΝΟΙ- ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ- 13 Απριλίου

Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στο Ανόι. Δεν θέλαμε να έχουμε συγκεκριμένο πλάνο αλλά να περπατήσουμε και να δούμε κάνα μουσείο. Ξεκινήσαμε από τη λίμνη Hoan Kiem, ημέρα Κυριακή και ο κόσμος πηγαινοέρχονταν χαρούμενος! Μας έπιασαν την κουβέντα παιδάκια με την δασκάλα τους που μάθαιναν αγγλικά. Μας ρωτούσαν αν ταξιδεύουμε συχνά και πως περνάμε την Κυριακή μας. Όταν ρώτησα εγώ τι κάνουν τον ελεύθερο τους χρόνο μου απάντησε το αγοράκι της παρέας Sleeping! Δικός μας αυτός!
View attachment 497497

Το όνομα της λίμνης σημαίνει « Λίμνη του ανακτημένου ξίφους» και έχει να κάνει με τον μύθο του ήρωα Le Loi ο οποίος επαναστάτησε εναντίον των κινέζων τον 15ο αιώνα. Ο ίδιος καθώς ψάρευε στη λίμνη στα δίχτυα του πιάστηκε ένα αστραφτερό σπαθί που ήταν το κλειδί για την νίκη του! Όταν γύρισε στην λίμνη χρόνια αργότερα, βασιλιάς, μια χρυσή χελώνα εμφανίστηκε στην επιφάνεια του νερού και πήρε πίσω αυτό το μαγικό σπαθί. Μπορεί να πρόκειται για μύθο αλλά όντως στη λίμνη ζούσαν πελώριες χελώνες και υπάρχουν βαλσαμωμένες στην προθήκη του κοντινού ναού.

Πρώτη στάση η φυλακή Hoa Lo ή American Hilton κατά τους Αμερικάνους! Φορέσαμε τα ακουστικά του audio guide και περάσαμε στη φρικη.. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν απάνθρωπες για τους καρατούμενους που συχνά δεν είχαν ολυτε ρούχο να φορέσουν. Τους τάιζαν σαπισμένο ρύζι και ψάρι… Ωστόσο, υπήρχαν πυρήνες πολιτισμού μέσα στη φυλακή και διοργάνωναν μουσικές βραδιές και διέδιδαν πολιτικές ιδέες. Χρησιμοποιήθηκε από τις γαλλικές αρχές για τους επαναστάτες και αργότερα για αμερικανούς αιχμάλωτους κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Στο προάυλιο έχει στηθεί « παρεκκλήσι» που τιμούν τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους με μεγάλο σεβασμό.
View attachment 497498

Δεύτερη στάση ο ναός της λογοτεχνίας! Και μόνο από το όνομα είχα ενθουσιαστεί. Στη λογοτεχνία άλλωστε είναι οι κύριες σπουδές μου. Είναι ένα πανεπιστήμιο, κονφουκιανικός ναός και κέντρο πνευματικότητας. Κατασκευάστηκε περίπου το 1070. Η μέρα είναι Κυριακή και δεν περιμέναμε τόσα σχολεία να κάνουν την εμφάνιση τους. Γιόρταζαν όμως κάποιου είδους αποφοίτηση και βρήκαμε την ευκαιρία να τους φωτογραφήσουμε. Το σύμπλεγμα βρίθει σύμβολα. Αγάλματα, δράκοι, ήλιοι… Λυπάμαι που δεν έχω τις γνώσεις να τα αποκωδικοποίσω. Χαίρομαι όμως που βλέπω πόσο τιμούσαν τη γνώση και τη φιλοσοφία και με βάζει σε σκέψεις για το πόσο ανούσια θεωρούμε πια τέεοιου είδους πράγματα σε αντίθεση με πιο χειροπιαστά και πρακτικά αντικείμενα σπουδών.
View attachment 497499

View attachment 497500
View attachment 497501

Προχωρήσαμε στην πόλη και φτάσαμε στην δυτική λίμνη η οποία είναι τεράστια. Εκεί κάναμε μία σύσκεψη για τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα. Εγώ ήθελα εκδρομή και το Αγόρι ξεκούραση. Καμιά φορά και μία μέρα χωριστά βοηθάει. Έκλεισα λοιπόν μια εκδρομή από το booking. Δεν το έψαξα πολύ. Είχε καλές κριτικές, όλα καλά..
View attachment 497503
View attachment 497502


Σειρά σε παραδοσιακό πιάτο έχει το ψάρι σε τοπικό εστιατόριο (Cha Ca Thang Long 21 Duong Thanh) Είναι παραδοσιακό πιάτο όπου γατόψαρο μαρινάρεται με τούρμερικ και μετά ψήνεται μπροστά σου με διαφορες πρασινάδες και άνηθο. Σερβίρεται με διάφορα κοντιμέντα όπως fish sause, νούντλς ρυζιού, φυστίκια αράπικα. Δεν μας ενθουσίασε … Αλλά τα έχουν αυτά οι δοκιμές.

View attachment 497504

Το βράδυ είχαμε κλείσει water puppet show! Νομίζω είναι απαραίτητο κάποιος που επισκέπτεται το Βιετνάμ να πάει να δει αφού δε νομίζω να υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ευρώπη. Μου άρεσε και η μουσική αρκετά. Βέβαια, δεν καταλάβαινα τι έλεγαν οι ηθοποιοί αλλά οκ καταλαβαίνεις από τις μαριονέτες.

View attachment 497505

Νερό, χρώματα, κίνηση, "ζωντανές" μαριονέτες, μουσική, μελωδικό τραγούδι από μοναδικά χαμογελαστές φωνές είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την μοναδικότητα αυτής της αρχαίας τέχνης που έρχεται μέχρι σήμερα... Μπράβο που καταφέρατε να δείτε την παράσταση. Ήταν η τελευταία μας νύχτα στο Ανόι και στο Βιετνάμ και ήταν αξέχαστη!

 

[IrisAthens]

Νερό, χρώματα, κίνηση, "ζωντανές" μαριονέτες, μουσική, μελωδικό τραγούδι από μοναδικά χαμογελαστές φωνές είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την μοναδικότητα αυτής της αρχαίας τέχνης που έρχεται μέχρι σήμερα... Μπράβο που καταφέρατε να δείτε την παράσταση. Ήταν η τελευταία μας νύχτα στο Ανόι και στο Βιετνάμ και ήταν αξέχαστη![/QΤ

Το περιέγραψες τέλεια! Για εμένα έκλεψε την παράσταση αυτό εδώ το όργανο

Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τη βιετναμέζικη τέχνη και λογοτεχνία αλλά δεν βρήκα ότι έχουν μεταφραστεί πολλά βιβλία στα ελληνικά.

 

[YiannisTS]

View attachment 497512

Το περιέγραψες τέλεια! Για εμένα έκλεψε την παράσταση αυτό εδώ το όργανο

Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τη βιετναμέζικη τέχνη και λογοτεχνία αλλά δεν βρήκα ότι έχουν μεταφραστεί πολλά βιβλία στα ελληνικά.

Στο Βιετνάμ συναντήσαμε ενδιαφέροντα και παράξενα μουσικά όργανα που δεν τα είχαμε ξαναδεί. Στο βίντεο από τον ποταμό Μεκόνγκ "παίζει" το ίδιο όργανο.

Mekong

 

[IrisAthens]

Στο Βιετνάμ συναντήσαμε ενδιαφέροντα και παράξενα μουσικά όργανα που δεν τα είχαμε ξαναδεί. Στο βίντεο από τον ποταμό Μεκόνγκ "παίζει" το ίδιο όργανο.

Mekong

Στη δικιά μας εκδρομή δεν είχε! Κάπου συγκράτησα το όνομα και λέγεται Dan bau. Είναι το τραγούδι τρόπος έκφρασης για αυτούς. Ακόμη και σε μαζώξεις συναδελφικές τους άκουγα να τραγουδάνε πριν. Όπως μπορούσε ο καθένας! Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν επαγγελματίες, αλλά όχι ήταν απλοί θαμώνες.

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 3- ΕΚΔΡΟΜΗ Ninh Binh- 14 Απριλίου

Η επαρχία Ninh Binh συχνά χαρακτηρίζεται ως Halong Bay της ξηράς. Όντως υπάρχουν οι ίδιοι σχηματισμοί αλλά χωρίς τη θάλασσα. Πιθανως να είναι ένα φαινόμενο της ευρύτερης περιοχής. Για να φτάσει κανείς εδώ το ταξίδι με το λεωφορείο είναι περίπου 2 ώρες. Το πρόγραμμα είχε αρχικά την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Βασίλειου του Βιετνάμ Hau Lau (10ς αι). Βέβαια τα τείχη και τα παλάτια έχουν όλα καταστραφεί . Το μόνο που είναι επισκέψιμο είναι οι ναοί. Ακόμα και αυτοί είναι αντίγραφα από τους πρωτότυπους και φτιάχτηκαν τον 17ο αι. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Είχε πολύ κόσμο και λίγο χώρο.

Ο πρώτος ναός είναι αφιερωμένος στον βασιλιά Dinh Tien Hoang που με δική του απόφαση έγινε η Hau Lau πρωτεύουσα. Από ότι φαίνεται κάπως τους θεοποιούσαν τους βασιλιάδες τους. Ο δεύτερος ναός είναι αφιερωμένος στον Le Dai Hanh που παντρεύτηκε τη χήρα του πρώτου και με αυτό τον τρόπο πήρε την εξουσία.

Φεύγουμε με το γκρούπ και πάμε για φαγητό. Η τοπική σπεσιαλιτέ της περιοχής είναι το κατσίκι. Το σερβίρουν ξεψαχνισμένο τύπου stir fry με λεμονόχορτο και άλλα μυρωδικά. Πολύ νόστιμο πιάτο.

Ο κύριος λόγος της εκδρομής όμως είναι η βαρκάδα στο ποτάμι και το πέρασμα κάτω από τις μικρές σπηλιές. Διαρκεί περίπου ένα δίωρο και πιάνεται λίγο το ποπουδάκι σου στη βάρκα. Η δουλειά για τους βαρκάρηδες είναι αρκετά δυσκολη θεωρώ. Οπότε τα τιπς είναι καλοδεχούμενα! Η βόλτα είναι πολύ ρομαντική και μου έλλειψε που δεν είχα το Αγόρι δίπλα αλλά μία κατά τα άλλα πολύ συμπαθητική καναδέζα.

Mua cave η επόμενη στάση! Σημαίνει στα ελληνικά η σπηλιά που χορεύει. Χρειάζεται να αναίβεις 500 σκαλιά για να φτάσεις στην κορυφή σε έναν δρόμο που κάνει ζιγκ ζαγκ και τα σκαλιά δεν τα λες και κατάλληλα ή συντηρεημένα για να παρέχουν ασφάλεια. Οπότε, ήμουν ιδιαίτερα προσεκτική. Η θέα σε αποζημιώνει και με το παραπάνω και θεωρώ ότι ήταν από τις καλές στιγμές του ταξιδιού. Επιστροφή στο ξενοδοχείο κατά τις 8 το βράδυ.

 

[YiannisTS]

ΜΕΡΑ 3- ΕΚΔΡΟΜΗ Ninh Binh- 14 Απριλίου

Η επαρχία Ninh Binh συχνά χαρακτηρίζεται ως Halong Bay της ξηράς. Όντως υπάρχουν οι ίδιοι σχηματισμοί αλλά χωρίς τη θάλασσα. Πιθανως να είναι ένα φαινόμενο της ευρύτερης περιοχής. Για να φτάσει κανείς εδώ το ταξίδι με το λεωφορείο είναι περίπου 2 ώρες. Το πρόγραμμα είχε αρχικά την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Βασίλειου του Βιετνάμ Hau Lau (10ς αι). Βέβαια τα τείχη και τα παλάτια έχουν όλα καταστραφεί . Το μόνο που είναι επισκέψιμο είναι οι ναοί. Ακόμα και αυτοί είναι αντίγραφα από τους πρωτότυπους και φτιάχτηκαν τον 17ο αι. Δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Είχε πολύ κόσμο και λίγο χώρο.
View attachment 497548

Ο πρώτος ναός είναι αφιερωμένος στον βασιλιά Dinh Tien Hoang που με δική του απόφαση έγινε η Hau Lau πρωτεύουσα. Από ότι φαίνεται κάπως τους θεοποιούσαν τους βασιλιάδες τους. Ο δεύτερος ναός είναι αφιερωμένος στον Le Dai Hanh που παντρεύτηκε τη χήρα του πρώτου και με αυτό τον τρόπο πήρε την εξουσία.

Φεύγουμε με το γκρούπ και πάμε για φαγητό. Η τοπική σπεσιαλιτέ της περιοχής είναι το κατσίκι. Το σερβίρουν ξεψαχνισμένο τύπου stir fry με λεμονόχορτο και άλλα μυρωδικά. Πολύ νόστιμο πιάτο.
View attachment 497549

Ο κύριος λόγος της εκδρομής όμως είναι η βαρκάδα στο ποτάμι και το πέρασμα κάτω από τις μικρές σπηλιές. Διαρκεί περίπου ένα δίωρο και πιάνεται λίγο το ποπουδάκι σου στη βάρκα. Η δουλειά για τους βαρκάρηδες είναι αρκετά δυσκολη θεωρώ. Οπότε τα τιπς είναι καλοδεχούμενα! Η βόλτα είναι πολύ ρομαντική και μου έλλειψε που δεν είχα το Αγόρι δίπλα αλλά μία κατά τα άλλα πολύ συμπαθητική καναδέζα.
View attachment 497550
View attachment 497552 View attachment 497551


Mua cave η επόμενη στάση! Σημαίνει στα ελληνικά η σπηλιά που χορεύει. Χρειάζεται να αναίβεις 500 σκαλιά για να φτάσεις στην κορυφή σε έναν δρόμο που κάνει ζιγκ ζαγκ και τα σκαλιά δεν τα λες και κατάλληλα ή συντηρεημένα για να παρέχουν ασφάλεια. Οπότε, ήμουν ιδιαίτερα προσεκτική. Η θέα σε αποζημιώνει και με το παραπάνω και θεωρώ ότι ήταν από τις καλές στιγμές του ταξιδιού. Επιστροφή στο ξενοδοχείο κατά τις 8 το βράδυ.
View attachment 497553

Εμείς δεν ανεβήκαμε, φοβηθήκαμε το … ύψος. Αντίθετα, περιηγηθήκαμε στα χωράφια του λωτού αλλά χωρίς λωτούς. Και απολαύσαμε ακόμη ένα υπέροχο καφέ.

 

[IrisAthens]

Εμείς δεν ανεβήκαμε, φοβηθήκαμε το … ύψος. Αντίθετα, περιηγηθήκαμε στα χωράφια του λωτού αλλά χωρίς λωτούς. Και απολαύσαμε ακόμη ένα υπέροχο καφέ.

Αχχ.. Νομίζω πάντα με ταξίδια κάτι κερδίζεις κάτι χάνεις! Εμένα μου έλλειψε που δεν είχα χρόνο για βόλτα και καφέ. Ήταν και το παράπονο που έκανα στον διοργανωτή της εκδρομής. Μας έδωσε μία ώρα που οριακά σου έφτανε να ανέβεις και να κατέβεις + η επίσκεψη στη τουαλέτα ή όπως το αναφέρουν οι Βιετναμέζοι Happy room πάει ο χρόνος.