IrisAthens
Member
- Μηνύματα
- 97
- Likes
- 548
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Μέρα 1- Αφιξη στο Ανόι – 12 Απριλίου
- PHO
- Μέρα 2- ΑΝΟΙ- Αξιοθέατα- 13 Απριλίου
- Μέρα 3- Εκδρομή Ninh Binh- 14 Απριλίου
- Μέρα 4- Αξιοθέατα ΑΝΟΙ- Μέρος δεύτερο
- Μέρα 5- Κρουαζιέρα-16 Απριλίου
- Μυθολογία του Halong Bay
- Μέρα 6-Halong bay- Cat Ba- Hanoi- 17 Απριλίου
- Μερα 7 - Τελευταία μέρα ΑΝΟΙ-18 Απριλίου- Παρασκευή
- Συμπεράσματα σκέψεις για ΑΝΟΙ και HALONG BAY
- ΜΕΡΑ 8- Bac ha- 19 Απριλίου
- ΜΕΡΑ 9 Bac Ha- το μεγάλο παζάρι - ΣΑΠΑ
- Μέρα 10- SAPA- Δευτέρα 21 Απριλίου
- Μέρα 11-Hue- Τρίτη 22 Απριλίου
- Ιστορία της Χουέ
- Μέρα 12-Hue- Τετάρτη 23 Απριλίου
- Μέρα 13- Πέμπτη 24 Απριλίου (part 1)- Marble Mountains
- Μέρα 13- Πέμπτη 24 Απριλίου (part 2)- My Son-Hoi An
- Μέρα 14- Παρασκευή 25 Απριλίου- Hoi An
- Μέρα 15- Σάββατο 26 Απριλίου- Hoi An
- Μέρα 16- Κυριακή 27 Απριλίου- HCMC-
- Μέρα 17- Δευτέρα 28 Απριλίου- HCMC
- Μέρα 18- Τρίτη 29 Απριλίου- HCMC
-Μέρα 14- Παρασκευή 25 Απριλίου- Hoi An-
Ξυπνάμε ενθουσιασμένοι στην Χόι Αν! Σήμερα η μέρα έχει μάθημα μαγειρικής, Και τι μάθημα. Θα ξεκινήσουμε από την κεντρική αγορά για να αγοράσουμε όλα τα απαραίτητα συστατικά, μετά θα κόψουμε οι ίδιοι τα μυρωδικά μας και τέλος θα μαγειρέψουμε. Για να δούμε!
Ξυπνήσαμε πρωί πρωί για να συναντηθούμε σε κεντρικό καφέ με την οδηγό και τα άλλα μέλη. Τα άλλα μέλη τελικά ήταν μία μόνη Γερμανίδα αφού το παιδί και ο άντρας που θα ήταν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αρρώστησαν και δεν κατάφεραν να είναι μαζί μας.
Στην αγορά πήραμε το κρεατάκι μας. Μου έκαναν εντύπωση οι ποσότητες που αγοράζουν οι βιετναμέζοι. Ίσα ίσα αυτό που θα φάνε εκείνη την μέρα. Αγοράσαμε και ένα jack fruit μια και κανένας δεν είχε δοκιμάσει. Αρκετά νόστιμο θα πω και ιδιαίτερο.
Ο κήπος με τα μυρωδικά ήταν high light για εμένα. Μας έδειχνε το κάθε μυρωδικό και δοκιμάζαμε. Έχουν δική τους ποικιλία βασιλικού που είναι όλα τα λεφτά. Δεκάδες ήταν αυτά που μας έδειξε και γευτήκαμε. Πολλά παιδάκια από τα γύρω σχολεία έκαναν εκδρομή στους κήπους γεγονός που μου άρεσε πολύ. Νομίζω και στα δικά μας δημοτικά γίνεται προσπάθεια για μικρή καλλιέργεια στους κήπους του σχολείου. Εκδρομές για να δούνε τα παιδιά από που προέρχεται η τροφή τους είναι ακόμα απαραίτητο.
Ο κύριος που πότιζε:
και η κυρία που τσάπιζε:
Μπήκαμε στο βανάκι και σε περίπου μισή ώρα φτάσαμε στις εγκαταστάσεις της κόκκινης γέφυρας. Εκεί συστεγάζονται σχολή μαγειρικής και εστιατόριο. Ο χώρος είναι πανέμορφος. Μαγειρεύεις σε κήπο που διαθέτει barbeque και πισίνα.
Ήπιαμε ένα κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ και θαυμάσαμε τη θέα στο ποτάμι μέχρι να έρθει η σεφ. Θα φτιάχναμε σαλάτα με μάνγκο και κοτόπουλο, γαρίδες τυλιγμένες σε φύλο μπανανιάς, τη σούπα pho με μοσχάρι και ένα πιάτο με ψάρι. Όλα τα φτιάξαμε από το μηδέν, μέχρι και τα νούντλς. Βράζαμε ώρες τον ζωμό για τη σούπα που ήταν το πρώτο πιάτο που ξεκινήσαμε.
Η καθαριότητα ήταν υποδειγματική και η σεφ εκτός ότι είχε και βοηθό που διατηρούσε πάγκο και εργαλεία καθαρά μας έλεγε συνεχώς να πλύνουμε τα χέρια μας. Ένιωθες έτσι εμπιστοσύνη στο να φας και να πιάσεις τα εργαλεία. Η εμπειρία ήταν πολύ ευχάριστη και φάγαμε με όρεξη ό,τι ετοιμάσαμε. Το τελευταίο πιάτο δυστυχώς δεν χωρούσε. Μετά μας έδωσε και τις συνταγές αλλά την αμαρτία μου θα την πω. Ακόμα τίποτα δεν έχω φτιάξει στην Ελλάδα από όσα έμαθα!
Η σαλάτα με το κοτόπουλο:
Πάμε τώρα για τροφή για το μυαλό!
Άρχιζε να ψιλοβρέχει… Το βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε να δούμε ένα show που μας πρότειναν στο ξενοδοχείο, το Memories Show. Το θέατρο βρίσκεται σε ένα νησάκι κοντά στο ιστορικό κέντρο, περίπου ένα τέταρτο με τα πόδια. Εκεί δεν πας μόνο για να δεις την παράσταση. Έχει άπειρα μέρη για να τραβήξεις φωτογραφίες, να βολτάρεις και να φας. Το σόου πραγματικά ήταν φαντασμαγορικό. Έχουν φτιάξει σχεδόν ένα ομοίωμα της πόλης με σπίτια, ποτάμι , καράβια , ελέφαντες! Ηθοποιοί, χορευτές και σκηνικά σου τραβούσαν το μάτι με τις πολύχρωμες και φωτεινές φορεσιές. Ξεκινάει η διήγηση από την αρχή της ιστορίας της πόλης, από όταν η Hoi An ήταν σπουδαίο λιμάνι και έμποροι από όλα τα μήκη του κόσμου κατέφθαναν. Δείχνει και τις σχέσεις της πόλης με το βασίλειο των Champa, τους γάμους των βασιλέων και φυσικά την ιστορία με τα φαναράκια. Ο θρύλος λέει ότι πολλοί νεαρόι της πόλης έπρεπε να φύγουν για τον πόλεμο. Τα κορίτσια τους περίμεναν και άναβαν τα φαναράκια για να δείξουν την αφοσίωση τους και να βρουν οι αγαπημένοι τους γρήγορα τον δρόμο της επιστροφής…. Η οργάνωση ήταν άψογη. Μέχρι και αδιάβροχα μας μοίρασαν για τί ψιλόβρεχε. Ευτυχώς την ώρα της παράστασης σταμάτησε τελείως η βροχή. Ήταν ένα ρομαντικό βράδυ και το τελευταίο σε αυτή την μαγική πόλη.

Ξυπνάμε ενθουσιασμένοι στην Χόι Αν! Σήμερα η μέρα έχει μάθημα μαγειρικής, Και τι μάθημα. Θα ξεκινήσουμε από την κεντρική αγορά για να αγοράσουμε όλα τα απαραίτητα συστατικά, μετά θα κόψουμε οι ίδιοι τα μυρωδικά μας και τέλος θα μαγειρέψουμε. Για να δούμε!
Ξυπνήσαμε πρωί πρωί για να συναντηθούμε σε κεντρικό καφέ με την οδηγό και τα άλλα μέλη. Τα άλλα μέλη τελικά ήταν μία μόνη Γερμανίδα αφού το παιδί και ο άντρας που θα ήταν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αρρώστησαν και δεν κατάφεραν να είναι μαζί μας.
Στην αγορά πήραμε το κρεατάκι μας. Μου έκαναν εντύπωση οι ποσότητες που αγοράζουν οι βιετναμέζοι. Ίσα ίσα αυτό που θα φάνε εκείνη την μέρα. Αγοράσαμε και ένα jack fruit μια και κανένας δεν είχε δοκιμάσει. Αρκετά νόστιμο θα πω και ιδιαίτερο.


Ο κήπος με τα μυρωδικά ήταν high light για εμένα. Μας έδειχνε το κάθε μυρωδικό και δοκιμάζαμε. Έχουν δική τους ποικιλία βασιλικού που είναι όλα τα λεφτά. Δεκάδες ήταν αυτά που μας έδειξε και γευτήκαμε. Πολλά παιδάκια από τα γύρω σχολεία έκαναν εκδρομή στους κήπους γεγονός που μου άρεσε πολύ. Νομίζω και στα δικά μας δημοτικά γίνεται προσπάθεια για μικρή καλλιέργεια στους κήπους του σχολείου. Εκδρομές για να δούνε τα παιδιά από που προέρχεται η τροφή τους είναι ακόμα απαραίτητο.
Ο κύριος που πότιζε:

και η κυρία που τσάπιζε:

Μπήκαμε στο βανάκι και σε περίπου μισή ώρα φτάσαμε στις εγκαταστάσεις της κόκκινης γέφυρας. Εκεί συστεγάζονται σχολή μαγειρικής και εστιατόριο. Ο χώρος είναι πανέμορφος. Μαγειρεύεις σε κήπο που διαθέτει barbeque και πισίνα.

Ήπιαμε ένα κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ και θαυμάσαμε τη θέα στο ποτάμι μέχρι να έρθει η σεφ. Θα φτιάχναμε σαλάτα με μάνγκο και κοτόπουλο, γαρίδες τυλιγμένες σε φύλο μπανανιάς, τη σούπα pho με μοσχάρι και ένα πιάτο με ψάρι. Όλα τα φτιάξαμε από το μηδέν, μέχρι και τα νούντλς. Βράζαμε ώρες τον ζωμό για τη σούπα που ήταν το πρώτο πιάτο που ξεκινήσαμε.


Η καθαριότητα ήταν υποδειγματική και η σεφ εκτός ότι είχε και βοηθό που διατηρούσε πάγκο και εργαλεία καθαρά μας έλεγε συνεχώς να πλύνουμε τα χέρια μας. Ένιωθες έτσι εμπιστοσύνη στο να φας και να πιάσεις τα εργαλεία. Η εμπειρία ήταν πολύ ευχάριστη και φάγαμε με όρεξη ό,τι ετοιμάσαμε. Το τελευταίο πιάτο δυστυχώς δεν χωρούσε. Μετά μας έδωσε και τις συνταγές αλλά την αμαρτία μου θα την πω. Ακόμα τίποτα δεν έχω φτιάξει στην Ελλάδα από όσα έμαθα!
Η σαλάτα με το κοτόπουλο:

Πάμε τώρα για τροφή για το μυαλό!


Άρχιζε να ψιλοβρέχει… Το βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε να δούμε ένα show που μας πρότειναν στο ξενοδοχείο, το Memories Show. Το θέατρο βρίσκεται σε ένα νησάκι κοντά στο ιστορικό κέντρο, περίπου ένα τέταρτο με τα πόδια. Εκεί δεν πας μόνο για να δεις την παράσταση. Έχει άπειρα μέρη για να τραβήξεις φωτογραφίες, να βολτάρεις και να φας. Το σόου πραγματικά ήταν φαντασμαγορικό. Έχουν φτιάξει σχεδόν ένα ομοίωμα της πόλης με σπίτια, ποτάμι , καράβια , ελέφαντες! Ηθοποιοί, χορευτές και σκηνικά σου τραβούσαν το μάτι με τις πολύχρωμες και φωτεινές φορεσιές. Ξεκινάει η διήγηση από την αρχή της ιστορίας της πόλης, από όταν η Hoi An ήταν σπουδαίο λιμάνι και έμποροι από όλα τα μήκη του κόσμου κατέφθαναν. Δείχνει και τις σχέσεις της πόλης με το βασίλειο των Champa, τους γάμους των βασιλέων και φυσικά την ιστορία με τα φαναράκια. Ο θρύλος λέει ότι πολλοί νεαρόι της πόλης έπρεπε να φύγουν για τον πόλεμο. Τα κορίτσια τους περίμεναν και άναβαν τα φαναράκια για να δείξουν την αφοσίωση τους και να βρουν οι αγαπημένοι τους γρήγορα τον δρόμο της επιστροφής…. Η οργάνωση ήταν άψογη. Μέχρι και αδιάβροχα μας μοίρασαν για τί ψιλόβρεχε. Ευτυχώς την ώρα της παράστασης σταμάτησε τελείως η βροχή. Ήταν ένα ρομαντικό βράδυ και το τελευταίο σε αυτή την μαγική πόλη.

Last edited: