psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.095
- Likes
- 56.063
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Απόφαση & προετοιμασία ταξιδιού
- Αναχώρηση
- Πρώτη νύχτα στο Bergamo
- Καλημέρα Bergamo
- Στο ψηλότερο σημείο της Città Alta
- Στα ωραία της Άνω πόλης
- Σαββατόβραδο μεταξύ Citta’ Bassa & Alta
- Κυριακή …σαν άνοιξη
- Τελευταίες βόλτες στη Città Alta
- Γνωρίζοντας και τη Citta’ Bassa
- Citta’ Bassa για λίγο ακόμα κι επιστροφή
- Επίλογος – συμπεράσματα
Σαββατόβραδο μεταξύ Citta’ Bassa & Alta
Ξαναβγήκαμε στον ανηφορικό πεζόδρομο λίγο πριν σουρουπώσει, με σκοπό να βγούμε πάλι στη Via Bartolomeo Colleoni
Εκεί περνώντας μπροστά από μια Pub σταθήκαμε τυχεροί, μιας και είδαμε την ειδοποίηση για το πιάτο, συγκεκριμένα τη σούπα της ημέρας. Πως μπορούσαμε να πούμε όχι;
Η φιλόξενη κυκλική μπάρα του ‘’Papageno Pub di Miccoli Alberto’’ και η φρέσκια μπύρα ήταν αυτό ακριβώς που θέλαμε.
Ήπιαμε από δύο και θα πίναμε κι άλλη αν δε μου την έσπαγε ο μπαρμαν, οπότε και βγήκαμε ξανά στο δρόμο την ώρα που έπεφτε το σκοτάδι:
Οι λήψεις τούτη την ώρα γινόντουσαν περισσότερο ατμοσφαιρικές, συναίσθημα που αναδυόταν φυσικά από τη πολύ όμορφη αυτή πόλη:
Σκεφτήκαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι, σταματώντας όπου βρούμε κάτι καλό:
Δυστυχώς η χθεσινοβραδινή Pub είχε κλείσει προσωρινά προκειμένου να προετοιμαστεί για το Σαββατόβραδο:
Έτσι χωρίς να το φιλοσοφήσουμε πολύ, καθώς αποτελούσε αναίδεια να βρισκόμαστε στην Ιταλία απογευματινές ώρες και να μην έχουμε τιμήσει ένα aperitivo… Για το λόγο αυτό βρεθήκαμε στη pub ‘’Fly’’ προκειμένου να πιούμε τα Aperol και τα Negroni μας, συνοδευόμενα από ποικιλίες αλλαντικών & τυριών:
Βγήκαμε στη πόλη πιάνοντας ξανά στα χέρια μου τη φωτογραφική μηχανή, προσπαθώντας να αποτυπώσω ψηφιακά όλη την ομορφιά που έβλεπα μπροστά μου:
Στο δρόμο μας ήταν και το σιντριβάνι της παλιάς πόλης ‘’Fontana Del Gombito’’
Αλλά κι ένα ακόμα πολύ όμορφο σημείο της Via Gombito το οποίο απ’ ότι κατάλαβα επρόκειτο για εστιατόριο:
Συνεχίσαμε κατεβαίνοντας αφού κάναμε στάση σε ένα κατάστημα για τα απαραίτητα σουβενίρ:
Καταλήγοντας χαμηλότερα στη πλατεία ‘’Piazza Mercato delle Scarpe’’
Όπου αποφασίσαμε να πιούμε καμιά μπύρα μιας και είχαμε ώρα να το κάνουμε. Σας έχω αναφέρει και στην αντίστοιχη ιστορία ,ότι δεν υπάρχει μέρος χωρίς Ιρλανδική pub στο πλανήτη, έτσι και στο Βergamo. Μια τελευταία (προς το παρόν) στην ‘’The Tucans Pub’’ ήταν αυτό αναπόφευγκτη:
Τελικά το δρόμο για το σπίτι τον πήραμε λίγο πριν τις οκτώ, αξιοποιώντας στο έπακρο μια πολύ γεμάτη μέρα, φωτογραφίζοντας παράλληλα τις ομορφιές των γειτονιών της παλιάς πόλης:
Κατεβήκαμε τη Vialle Delle Mura, προσεγγίζοντας για μια ακόμη φορά τη ‘’Porta S. Agostino’’
Αρκετά φωταγωγημένη στη μια της όψη:
Ακολουθήσαμε το δρόμο που μας οδηγούσε προς το σπίτι, για την απαραίτητη ανασύνταξη δυνάμεων ενόψει Σαββατόβραδου:
Βλέποντας ένα από τα αγάλματα στην είσοδο, επιβεβαιώνοντας έτσι το artistico της υπόθεσης:
Μετά το σύντομο φρεσκάρισμα ξαναβγήκαμε στο δρόμο λίγο μετά τις δέκα, με σκοπό να κατευθυνθούμε στη νέα πόλη προκειμένου να δούμε τι παίζει. Περπατήσαμε περιμετρικά μέσω της Giuseppe Verdi φτάνοντας ενάμισι χιλιόμετρο μετά στη ‘’Piazza della Libertà’’ η οποία κατακλύζονταν από πολλές παρέες νεαρών Ιταλών, συμπεραίνοντας ότι εκεί είναι το επίκεντρο της νυχτερινής ζωής:
Προχωρήσαμε λίγο ακόμα βλέποντας την εκκλησία ‘’Chiesa di San Marco’’
Αλλά και το εντυπωσιακό κτήριο του ταχυδρομείου ‘’Poste Italiane’’
με το πύργο και το ρολόι του.
Επανήλθαμε στη πλατεία και μπήκαμε στο πεζόδρομο προκειμένου να βρούμε κάποιο μπαρ. Η αλήθεια είναι πως δεν ενθουσιαστήκαμε με όσα είδαμε, ούτε με τη βαβούρα που προκαλούσαν τα πιτσιρίκια, έτσι καταλήξαμε να πιούμε μια δυο σφαιράτες μπύρες στο ‘’Bar Borsa’’ βλέποντας μπάλα και πανηγυρίζοντας (όλοι πλην Νίκου) για την ήττα της Juventus από την Hellas Verona, καταλαβαίνοντας ότι η γηραιά κυρία δεν έχει συμπάθειες ούτε στο Bergamo.
Χωρίς άλλες χρονοτριβές και αφού χορτάσαμε τη πείνα μας στο T-Bakery λίγο πιο δίπλα, πήραμε δύο μπύρες στο χέρι και ανεβήκαμε ξανά μέσω της Antonio Locatelli στη παλιά πόλη. Προχωρήσαμε αριστερά στο τέρμα του τελεφερίκ και κάνοντας το ίδιο πρωινό δρομολόγιο καταλήξαμε στη γέφυρα της πόρτας San Giancomo
Ο καιρός ήταν ιδανικός για beering και η θέα μοναδική, ωστόσο δεν είχαμε άλλες προμήθειες οπότε αναγκαστικά κινηθήκαμε προς τη παλιά πόλη να βρούμε θαλπωρή σε κάποιο bar:
Οι δρόμοι που όλη μέρα ασφυκτιούσαν από κόσμο ήταν τώρα σχεδόν έρημοι:
Το ίδιο και η Piazza Veccia όπως και η Piazza Cittadella, στη γρήγορη βόλτα που πραγματοποιήσαμε στη παλιά πόλη προκειμένου να δούμε τι παίζει:
Ευτυχώς στη ‘’Birreria di Città Alta’’ όπου αν και γινόταν μακελειό από κόσμο βρήκαμε μια γωνιά να χωθούμε, πίνοντας τις τελευταίες σε ένα χώρο που πιο πολύ βαβούρα άκουγες παρά μουσική, παρατηρώντας τους Ιταλούς και τη διασκέδαση τους, διαπιστώνοντας ακόμα μια φορά πως αν και γειτονικοί λαοί απέχουμε παρασάγγας...
Περίπου στις 2:30 βάζαμε το κλειδί στη πόρτα, σ’ αυτό το χρέπι που είχαμε για διαμέρισμα (εμφανέστατες οι ρωγμές).
Ήταν ώρα για ξεκούραση…
Ξαναβγήκαμε στον ανηφορικό πεζόδρομο λίγο πριν σουρουπώσει, με σκοπό να βγούμε πάλι στη Via Bartolomeo Colleoni
Εκεί περνώντας μπροστά από μια Pub σταθήκαμε τυχεροί, μιας και είδαμε την ειδοποίηση για το πιάτο, συγκεκριμένα τη σούπα της ημέρας. Πως μπορούσαμε να πούμε όχι;
Η φιλόξενη κυκλική μπάρα του ‘’Papageno Pub di Miccoli Alberto’’ και η φρέσκια μπύρα ήταν αυτό ακριβώς που θέλαμε.
Ήπιαμε από δύο και θα πίναμε κι άλλη αν δε μου την έσπαγε ο μπαρμαν, οπότε και βγήκαμε ξανά στο δρόμο την ώρα που έπεφτε το σκοτάδι:
Οι λήψεις τούτη την ώρα γινόντουσαν περισσότερο ατμοσφαιρικές, συναίσθημα που αναδυόταν φυσικά από τη πολύ όμορφη αυτή πόλη:
Σκεφτήκαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι, σταματώντας όπου βρούμε κάτι καλό:
Δυστυχώς η χθεσινοβραδινή Pub είχε κλείσει προσωρινά προκειμένου να προετοιμαστεί για το Σαββατόβραδο:
Έτσι χωρίς να το φιλοσοφήσουμε πολύ, καθώς αποτελούσε αναίδεια να βρισκόμαστε στην Ιταλία απογευματινές ώρες και να μην έχουμε τιμήσει ένα aperitivo… Για το λόγο αυτό βρεθήκαμε στη pub ‘’Fly’’ προκειμένου να πιούμε τα Aperol και τα Negroni μας, συνοδευόμενα από ποικιλίες αλλαντικών & τυριών:
Βγήκαμε στη πόλη πιάνοντας ξανά στα χέρια μου τη φωτογραφική μηχανή, προσπαθώντας να αποτυπώσω ψηφιακά όλη την ομορφιά που έβλεπα μπροστά μου:
Στο δρόμο μας ήταν και το σιντριβάνι της παλιάς πόλης ‘’Fontana Del Gombito’’
Αλλά κι ένα ακόμα πολύ όμορφο σημείο της Via Gombito το οποίο απ’ ότι κατάλαβα επρόκειτο για εστιατόριο:
Συνεχίσαμε κατεβαίνοντας αφού κάναμε στάση σε ένα κατάστημα για τα απαραίτητα σουβενίρ:
Καταλήγοντας χαμηλότερα στη πλατεία ‘’Piazza Mercato delle Scarpe’’
Όπου αποφασίσαμε να πιούμε καμιά μπύρα μιας και είχαμε ώρα να το κάνουμε. Σας έχω αναφέρει και στην αντίστοιχη ιστορία ,ότι δεν υπάρχει μέρος χωρίς Ιρλανδική pub στο πλανήτη, έτσι και στο Βergamo. Μια τελευταία (προς το παρόν) στην ‘’The Tucans Pub’’ ήταν αυτό αναπόφευγκτη:
Τελικά το δρόμο για το σπίτι τον πήραμε λίγο πριν τις οκτώ, αξιοποιώντας στο έπακρο μια πολύ γεμάτη μέρα, φωτογραφίζοντας παράλληλα τις ομορφιές των γειτονιών της παλιάς πόλης:
Κατεβήκαμε τη Vialle Delle Mura, προσεγγίζοντας για μια ακόμη φορά τη ‘’Porta S. Agostino’’
Αρκετά φωταγωγημένη στη μια της όψη:
Ακολουθήσαμε το δρόμο που μας οδηγούσε προς το σπίτι, για την απαραίτητη ανασύνταξη δυνάμεων ενόψει Σαββατόβραδου:
Βλέποντας ένα από τα αγάλματα στην είσοδο, επιβεβαιώνοντας έτσι το artistico της υπόθεσης:
Μετά το σύντομο φρεσκάρισμα ξαναβγήκαμε στο δρόμο λίγο μετά τις δέκα, με σκοπό να κατευθυνθούμε στη νέα πόλη προκειμένου να δούμε τι παίζει. Περπατήσαμε περιμετρικά μέσω της Giuseppe Verdi φτάνοντας ενάμισι χιλιόμετρο μετά στη ‘’Piazza della Libertà’’ η οποία κατακλύζονταν από πολλές παρέες νεαρών Ιταλών, συμπεραίνοντας ότι εκεί είναι το επίκεντρο της νυχτερινής ζωής:
Προχωρήσαμε λίγο ακόμα βλέποντας την εκκλησία ‘’Chiesa di San Marco’’
Αλλά και το εντυπωσιακό κτήριο του ταχυδρομείου ‘’Poste Italiane’’
με το πύργο και το ρολόι του.
Επανήλθαμε στη πλατεία και μπήκαμε στο πεζόδρομο προκειμένου να βρούμε κάποιο μπαρ. Η αλήθεια είναι πως δεν ενθουσιαστήκαμε με όσα είδαμε, ούτε με τη βαβούρα που προκαλούσαν τα πιτσιρίκια, έτσι καταλήξαμε να πιούμε μια δυο σφαιράτες μπύρες στο ‘’Bar Borsa’’ βλέποντας μπάλα και πανηγυρίζοντας (όλοι πλην Νίκου) για την ήττα της Juventus από την Hellas Verona, καταλαβαίνοντας ότι η γηραιά κυρία δεν έχει συμπάθειες ούτε στο Bergamo.
Χωρίς άλλες χρονοτριβές και αφού χορτάσαμε τη πείνα μας στο T-Bakery λίγο πιο δίπλα, πήραμε δύο μπύρες στο χέρι και ανεβήκαμε ξανά μέσω της Antonio Locatelli στη παλιά πόλη. Προχωρήσαμε αριστερά στο τέρμα του τελεφερίκ και κάνοντας το ίδιο πρωινό δρομολόγιο καταλήξαμε στη γέφυρα της πόρτας San Giancomo
Ο καιρός ήταν ιδανικός για beering και η θέα μοναδική, ωστόσο δεν είχαμε άλλες προμήθειες οπότε αναγκαστικά κινηθήκαμε προς τη παλιά πόλη να βρούμε θαλπωρή σε κάποιο bar:
Οι δρόμοι που όλη μέρα ασφυκτιούσαν από κόσμο ήταν τώρα σχεδόν έρημοι:
Το ίδιο και η Piazza Veccia όπως και η Piazza Cittadella, στη γρήγορη βόλτα που πραγματοποιήσαμε στη παλιά πόλη προκειμένου να δούμε τι παίζει:
Ευτυχώς στη ‘’Birreria di Città Alta’’ όπου αν και γινόταν μακελειό από κόσμο βρήκαμε μια γωνιά να χωθούμε, πίνοντας τις τελευταίες σε ένα χώρο που πιο πολύ βαβούρα άκουγες παρά μουσική, παρατηρώντας τους Ιταλούς και τη διασκέδαση τους, διαπιστώνοντας ακόμα μια φορά πως αν και γειτονικοί λαοί απέχουμε παρασάγγας...
Περίπου στις 2:30 βάζαμε το κλειδί στη πόρτα, σ’ αυτό το χρέπι που είχαμε για διαμέρισμα (εμφανέστατες οι ρωγμές).
Ήταν ώρα για ξεκούραση…
Last edited:
