Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014
Ξεκινήσαμε 7,30 το πρωί γιατί μας είχαν πει ότι σε ώρα αιχμής και λόγω των έργων που γινόταν δεν υπήρχε συγκεκριμένη ώρα που κάνει το ταξί να φτάσει. Η ταρίφα έιναι στανταρ. Εγω να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι πόσο πληρώσαμε. Φτάσαμε λοιπόν,(δεν αργήσαμε πολύ) κάναμε check in, περάσαμε τους ελέγχους και καθίσαμε κάπου για καφεδάκι και πρωινό. Η ώρα πέρασε γρήγορα και μπήκαμε στο αεροπλάνο. Ημουν καλά δεν το χα αντιληφθεί ότι φεύγω.. Καθόμασταν στην μέση δεν είχαμε παράθυρα δεξιά και αριστερά. Οταν το αεροπλάνο απογειώθηκε κ ξεκόλλησε από το έδαφος γύρισα δεξιά το κεφάλι μου κ είδα από το παράθυρο. Είδα το Empire state building πολύ μακρινό και εκεί έβαλα τα κλάμματα. Ετσι πήγε όλο το ταξίδι. Ηρεμούσα ξαναξεκινούσα. Ο φίλος μου ακόμα αναρωτιέται γιατί.Φτάσαμε Θεσσαλονίκη 17 πρωί και σε δυο ώρες ήταν σαν να μην είχα φύγει πότε.Αυτό ηταν λοιπόν.....



Ξεκινήσαμε 7,30 το πρωί γιατί μας είχαν πει ότι σε ώρα αιχμής και λόγω των έργων που γινόταν δεν υπήρχε συγκεκριμένη ώρα που κάνει το ταξί να φτάσει. Η ταρίφα έιναι στανταρ. Εγω να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι πόσο πληρώσαμε. Φτάσαμε λοιπόν,(δεν αργήσαμε πολύ) κάναμε check in, περάσαμε τους ελέγχους και καθίσαμε κάπου για καφεδάκι και πρωινό. Η ώρα πέρασε γρήγορα και μπήκαμε στο αεροπλάνο. Ημουν καλά δεν το χα αντιληφθεί ότι φεύγω.. Καθόμασταν στην μέση δεν είχαμε παράθυρα δεξιά και αριστερά. Οταν το αεροπλάνο απογειώθηκε κ ξεκόλλησε από το έδαφος γύρισα δεξιά το κεφάλι μου κ είδα από το παράθυρο. Είδα το Empire state building πολύ μακρινό και εκεί έβαλα τα κλάμματα. Ετσι πήγε όλο το ταξίδι. Ηρεμούσα ξαναξεκινούσα. Ο φίλος μου ακόμα αναρωτιέται γιατί.Φτάσαμε Θεσσαλονίκη 17 πρωί και σε δυο ώρες ήταν σαν να μην είχα φύγει πότε.Αυτό ηταν λοιπόν.....


