Alex Loco
Member
- Μηνύματα
- 339
- Likes
- 1.755
- Επόμενο Ταξίδι
- Ταξίδι-Όνειρο
- Pamir highway
Περιεχόμενα
Μέσα στο αεροπλάνο λοιπόν αντιμετωπίζαμε τη κλασική νευρικότητα στα κενά αέρος και εκτός αυτού άρχισε να βρέχει και να αστράφτει!! Για καλή μας τύχη δίπλα μας είχαμε μια κοπέλα Ελληνίδα που σπούδαζε στην Ιταλία και πιάσαμε τη κουβέντα κάνοντας μας να ξεχαστούμε από τη πτήση. Όταν έχεις καλή παρέα η ώρα περνάει εύκολα και φτάσαμε σε μία ώρα και κάτι στο αεροδρόμιο Ciampino. Κάναμε το πρώτο τσιγάρο επί Ιταλικού εδάφους αναλύοντας το καλό καιρό που είχε η Ρώμη. Φάγαμε και κάτι από το πανάκριβο αεροδρόμιο και πήγαμε στην επιβίβαση γιατί η πτήση για Δουβλίνο έφευγε μία ώρα αργότερα από τη στιγμή που φτάσαμε . Μπήκαμε στο αεροπλάνο αποχαιρετώντας τη Ρώμη και φύγαμε και Ιρλανδία! To πρόβλημα ήταν ότι η πτήση ήταν τρις ώρες και βαριόμασταν αφόρητα αλλά πιάσαμε καλή κουβέντα και κοιμηθήκαμε και αρκετά μέχρι να ξυπνήσω από ένα απίστευτο πόνο στα αυτιά μου !!
Όσο χαμήλωνε ο οδηγός επειδή φτάναμε τα αυτιά μου είχαν βουλώσει εντελώς και πέθαινα στο πόνο! Ακόμα και όταν περπατούσαμε στο Δουβλινέζικο έδαφος τα αυτιά μου ήταν πολύ βουλωμένα κάνοντας με να ανησυχώ μήπως κουφαθώ μόνιμα !!
Ξεκουφάθηκα γρήγορα όταν βγήκαμε από το αεροδρόμιο καθώς τότε ένιωσα τι θα πει κρύο !! 4 βαθμούς έγραφε θα ορκιζόμουν ότι είχε μείον ! Μιλούσες και βγαίναν ντουμάνια οι καπνοί από το στόμα !! Μάλλον δεν είχα πάρει και το πιο ζεστό μπουφάν !! Μπήκαμε στο λεωφορείο που σε πήγαινε κέντρο και ξεκινήσαμε τη νυχτερινή περιήγηση στο Δουβλίνο. Στην Ελλάδα ήταν 11 το βράδυ εκεί ήταν 9. Μπαίνοντας στη πόλη έβλεπες το κλασικό Βρετανικό στοιχείο των τόσων ταινιών που έχω δει με σπίτια κυρίως μονοκατοικίες αφού πολυκατοικίες γενικά δεν θυμάμαι με κήπους με γκαζόν και ωραίες αυλές. Ήταν το μόνο ταξίδι που δεν τσέκαρα σχεδόν τίποτα γιατί τα είχε δει όλα η φίλη μου. Έτσι κατεβήκαμε στη καρδιά του κέντρου στο Trinity college. Αρχίσαμε να αναζητούμε το hostel μας και ταυτόχρονα να βγαίνουν οι πρώτες βραδινές φωτογραφίες στο όμορφο στολισμένο και παγωμένο Δουβλίνο ! Εγώ ήθελα πολύ να φάω κάτι βρώμικο να στανιάρω λίγο. Μπήκαμε σε ένα περίεργο και έφαγα σαν τρελός σε αντίθεση με την Ευαγγελία που προτίμησε να κάτσει έξω στο κρύο γιατί δεν άντεξε τη μυρωδιά. Έπειτα ψάχναμε ένα συγκεκριμένο δρόμο κάθετο στο κεντρικό δρόμο του κέντρου που ήταν το hostel που ήταν και δίπλα μας αλλά δεν τον είδαμε με αποτέλεσμα να μαζέψουμε τρελό κρύο ψάχνοντας δρόμους και στενά !
Με έπιασε μια μικρο απόγνωση λόγο ψύχους μήπως και δεν το βρούμε αλλά ευτυχώς επειδή στο εξωτερικό δεν χρειάζεσαι gps γιατί έχεις Alex βρήκα το δρόμο και έπειτα το hostel. Εδώ θα ζούσαμε η μάλλον η Ευαγγελία θα ζούσε τη πρώτη δώση παρακμής. Για όσους δεν ξέρουν μπορείς να κοιμηθείς σε δωμάτια και με άλλα άτομα. Εγώ δίκλινο δεν βρήκα μόνο φτηνό τετράκλινο . Και της το είπα και μου είχε δώσει το ok με την άποψη ότι : έλα μωρέ σιγά μην έχει και άλλους μαζί μας τόσο άτυχοι δεν είμαστε. Εμένα βέβαια δεν με ενοχλεί στη Βοσνία είχαμε κοιμηθεί με ένα ζευγάρι που ο τυπάς ήταν rockstar από τη Κροατία !! Ε όσο φτάναμε στο δωμάτιο μου λέει : ελπίζω να μην είναι κανείς μέσα! Εγώ την είπα να είσαι έτοιμη πάντως ! Και ανοίγουμε τη πόρτα με τη κάρτα αλλά μάταια. Δεν άνοιγε. Και ξαφνικά μας ανοίγει αγουροξυπνημένο ένα παλικάρι και βλέπουμε και ένα άλλο να κοιμάται !!!! Λέω από μέσα μου: ακόμα δεν φτάσαμε άρχισε η παρακμή !!
Τα παιδιά ήταν ευγενέστατα πάντως μας είπαν και τα ονόματά τους βέβαια δεν θυμάμαι κανένα και ούτε ρώτησα από που είναι !! Θα έχω πάντα την απορία από που ήταν οι συγκάτοικοι !!! Το δωμάτιο ήταν μια τρύπα με τέσσερα κρεβάτια κουκέτες. Μου λέει η Ευαγγελία : εγώ εδώ με αυτούς δεν κοιμάμαι ! Σκάλωσα. Και μου λέει άραξε την εσύ πέσε για ύπνο κι εγώ πάω κάτω στο σαλόνι να διαβάσω Jaymes joyce !! ( ήθελε να μπει στο πνεύμα του Δουβλίνου η κουλτουριάρα!) Την λέω μετά θα ανέβεις όμως ε?? Ναι ρε εντάξει ξεκουράσου εσύ και τα λέμε το πρωί θα ανέβω μετά. Ε άλλαξα πλύθηκα και κουλουριάστηκα με το τσαντάκι που είχα τα λεφτά αγκαλιά λες και ήταν γκόμενα γιατί ποτέ δεν ξέρεις και ούτε κατάλαβα πότε κοιμήθηκα.
Νωρίς το πρωί ξύπνησα από τον ήχο της πόρτας. Τα παιδιά έφυγαν από το δωμάτιο. Λέω κάτσε να δω τι κάνει η άλλη από κάτω. Και βλέπω το κρεβάτι της άδειο και στρωμένο όπως ήταν το βράδυ!!!!! Τώρα ανέβηκε κοιμήθηκε , ξύπνησε έστρωσε και ξανά κατέβηκε η δεν ανέβηκε ποτέ !!! Που είναι ρε λέω ??? Λες να είναι μαχαιρωμένη σε κανά Ιρλανδικό καταγώγι και εγώ να κοιμάμαι ήρεμος ????
Συνεχίζεται....
Όσο χαμήλωνε ο οδηγός επειδή φτάναμε τα αυτιά μου είχαν βουλώσει εντελώς και πέθαινα στο πόνο! Ακόμα και όταν περπατούσαμε στο Δουβλινέζικο έδαφος τα αυτιά μου ήταν πολύ βουλωμένα κάνοντας με να ανησυχώ μήπως κουφαθώ μόνιμα !!
Ξεκουφάθηκα γρήγορα όταν βγήκαμε από το αεροδρόμιο καθώς τότε ένιωσα τι θα πει κρύο !! 4 βαθμούς έγραφε θα ορκιζόμουν ότι είχε μείον ! Μιλούσες και βγαίναν ντουμάνια οι καπνοί από το στόμα !! Μάλλον δεν είχα πάρει και το πιο ζεστό μπουφάν !! Μπήκαμε στο λεωφορείο που σε πήγαινε κέντρο και ξεκινήσαμε τη νυχτερινή περιήγηση στο Δουβλίνο. Στην Ελλάδα ήταν 11 το βράδυ εκεί ήταν 9. Μπαίνοντας στη πόλη έβλεπες το κλασικό Βρετανικό στοιχείο των τόσων ταινιών που έχω δει με σπίτια κυρίως μονοκατοικίες αφού πολυκατοικίες γενικά δεν θυμάμαι με κήπους με γκαζόν και ωραίες αυλές. Ήταν το μόνο ταξίδι που δεν τσέκαρα σχεδόν τίποτα γιατί τα είχε δει όλα η φίλη μου. Έτσι κατεβήκαμε στη καρδιά του κέντρου στο Trinity college. Αρχίσαμε να αναζητούμε το hostel μας και ταυτόχρονα να βγαίνουν οι πρώτες βραδινές φωτογραφίες στο όμορφο στολισμένο και παγωμένο Δουβλίνο ! Εγώ ήθελα πολύ να φάω κάτι βρώμικο να στανιάρω λίγο. Μπήκαμε σε ένα περίεργο και έφαγα σαν τρελός σε αντίθεση με την Ευαγγελία που προτίμησε να κάτσει έξω στο κρύο γιατί δεν άντεξε τη μυρωδιά. Έπειτα ψάχναμε ένα συγκεκριμένο δρόμο κάθετο στο κεντρικό δρόμο του κέντρου που ήταν το hostel που ήταν και δίπλα μας αλλά δεν τον είδαμε με αποτέλεσμα να μαζέψουμε τρελό κρύο ψάχνοντας δρόμους και στενά !
Με έπιασε μια μικρο απόγνωση λόγο ψύχους μήπως και δεν το βρούμε αλλά ευτυχώς επειδή στο εξωτερικό δεν χρειάζεσαι gps γιατί έχεις Alex βρήκα το δρόμο και έπειτα το hostel. Εδώ θα ζούσαμε η μάλλον η Ευαγγελία θα ζούσε τη πρώτη δώση παρακμής. Για όσους δεν ξέρουν μπορείς να κοιμηθείς σε δωμάτια και με άλλα άτομα. Εγώ δίκλινο δεν βρήκα μόνο φτηνό τετράκλινο . Και της το είπα και μου είχε δώσει το ok με την άποψη ότι : έλα μωρέ σιγά μην έχει και άλλους μαζί μας τόσο άτυχοι δεν είμαστε. Εμένα βέβαια δεν με ενοχλεί στη Βοσνία είχαμε κοιμηθεί με ένα ζευγάρι που ο τυπάς ήταν rockstar από τη Κροατία !! Ε όσο φτάναμε στο δωμάτιο μου λέει : ελπίζω να μην είναι κανείς μέσα! Εγώ την είπα να είσαι έτοιμη πάντως ! Και ανοίγουμε τη πόρτα με τη κάρτα αλλά μάταια. Δεν άνοιγε. Και ξαφνικά μας ανοίγει αγουροξυπνημένο ένα παλικάρι και βλέπουμε και ένα άλλο να κοιμάται !!!! Λέω από μέσα μου: ακόμα δεν φτάσαμε άρχισε η παρακμή !!
Τα παιδιά ήταν ευγενέστατα πάντως μας είπαν και τα ονόματά τους βέβαια δεν θυμάμαι κανένα και ούτε ρώτησα από που είναι !! Θα έχω πάντα την απορία από που ήταν οι συγκάτοικοι !!! Το δωμάτιο ήταν μια τρύπα με τέσσερα κρεβάτια κουκέτες. Μου λέει η Ευαγγελία : εγώ εδώ με αυτούς δεν κοιμάμαι ! Σκάλωσα. Και μου λέει άραξε την εσύ πέσε για ύπνο κι εγώ πάω κάτω στο σαλόνι να διαβάσω Jaymes joyce !! ( ήθελε να μπει στο πνεύμα του Δουβλίνου η κουλτουριάρα!) Την λέω μετά θα ανέβεις όμως ε?? Ναι ρε εντάξει ξεκουράσου εσύ και τα λέμε το πρωί θα ανέβω μετά. Ε άλλαξα πλύθηκα και κουλουριάστηκα με το τσαντάκι που είχα τα λεφτά αγκαλιά λες και ήταν γκόμενα γιατί ποτέ δεν ξέρεις και ούτε κατάλαβα πότε κοιμήθηκα.
Νωρίς το πρωί ξύπνησα από τον ήχο της πόρτας. Τα παιδιά έφυγαν από το δωμάτιο. Λέω κάτσε να δω τι κάνει η άλλη από κάτω. Και βλέπω το κρεβάτι της άδειο και στρωμένο όπως ήταν το βράδυ!!!!! Τώρα ανέβηκε κοιμήθηκε , ξύπνησε έστρωσε και ξανά κατέβηκε η δεν ανέβηκε ποτέ !!! Που είναι ρε λέω ??? Λες να είναι μαχαιρωμένη σε κανά Ιρλανδικό καταγώγι και εγώ να κοιμάμαι ήρεμος ????
Συνεχίζεται....
Last edited: