Μεξικό Mexico 2016-Riviera Maya

[yllos]

6η Μέρα

Το πρόγραμμα έλεγε Coba. Ξεκινήσαμε λοιπόν νωρίς παίρνοντας το κλασικό πλέον δρόμο για Tulum. 6-7 χλμ μετά την στροφή προς Coba είδαμε μια ταμπέλα για cenota και είπαμε να κάνουμε μία στάση στην επιστροφή. Συνεχίσαμε την διαδρομή περνώντας μέσα απο μικρά χωριά και βλέποντας τις μεγάλες διαφορές σε σχέση με την PDC. Μετά από περίπου 1 ώρα και 15 λεπτά συνολικής διαδρομής φτάσαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Coba. Παρκάραμε, πήραμε τα εισιτήριά μας και μπήκαμε μέσα. Ο αρχαιολογικός χωρος είναι μεγάλος. Στην είσοδο μπορούσες να νοικιάσεις ποδήλατα για να κινηθείς μέσα ή να νοικιάσεις οδηγό για να κάνει αυτός πετάλ σε ένα ποδήλατο με κάθισμα 2 ατόμων μπροστά. Είπαμε να το περπατήσουμε χωρίς να έχουμε ιδέα πόσο μακριά είναι. Τα σημάδια άρχισαν να γίνονται ανησυχητικά αφου μετά από 10 λεπτα βλέπαμε κόσμο να κατευθύνεται προς την έξοδο όντως όλοι καταιδρωμένοι λες και είχε βρέξει. Η διαδρομή είναι μεγάλη αν θες πριν φτάσεις στην Πυραμίδα να περάσεις πρώτα από όλα τα αξιοθέατα, αλλιώς είναι περίπου 25 λεπτά μέσα στην ζούγκλα μέχρι την Πυραμίδα.

Η ανάβαση φαίνεται πιο δύσκολη απ' ότι είναι, θέλει λίγο προσοχή αλλά σε 7-10 λεπτά μπορείς να είσαι επάνω. Μην κοιτάξεις πίσω ή κάτω. Απλά ανέβα το. Και η κορυφή θα σε αποζημιώσει.

Απέραντη ζούγκλα ως εκεί που πιάνει το μάτι σου και ένας ήλιος που σε καίει, αλλά είσαι στην κορυφή. Πήραμε μερικές ανάσες βγάλαμε φωτογραφίες και ξεκινήσαμε το κατέβασμα.
Αρκετός κόσμος καθόταν στα σκαλοπάτια και τα κατέβαινε σιγά-σιγά, άλλοι πάλι γύρισαν την πλάτη τους έπιαναν το σχοινι στο κέντρο και κατέβαιναν με την όπισθεν. Εμείς κατεβήκαμε κανονικά, θέλει όμως προσοχή.
Φτάσαμε κάτω στην ίδια κατάσταση με αυτούς που βλέπαμε κατά την είσοδό μας στον χώρο.Η ιδέα του να νοικιάσουμε ποδήλατο-ταξί φάνηκε τέλεια για την επιστροφή.

Το ποδήλατο χοροπηδούσε στις λακούβες σε όλη την διαδρομή και ο οδηγός μας άρχισε να κουράζεται προς το τέλος της διαδρομής. Κάναμε λοιπόν μια στάση για να θαυμάσουμε μία Ταραντούλα.

Το παγωμένο νερό και το παγωτό που πήραμε στην έξοδο ήτανε βάλσαμο δροσιάς αλλά δεν ήταν αρκετό. Μπήκαμε λοιπόν στο αυτοκίνητο για την επιστροφή. Σταματήσαμε στα πολλά μαγαζιά με σουβενίρ που είχε τόσο στα χωριά όσο και στον δρόμο αλλά οι τιμές ήταν τραγικές και οι άνθρωποι περιέργως δεν είχαν καν διάθεση για παζάρια. Μετά από ένα 20λεπτο φτάσαμε στην Grand Cenote που είχαμε δει πηγαίνοντας στην Coba. Ο χώρος πολύ ωραίος και ο κόσμος λιγοστός. Μπορούσες να νοικιάσεις εξοπλισμό κατάδυσης. Εμείς βουτήξαμε και κολυμπήσαμε στα κρύα και καθαρά νερά. Η Grand cenota είχε 3 ανοίγματα και πηγαίνες από το ένα στο άλλο χρησιμοποιώντας μία κλειστή διαδρομή σαν τούνελ όπου ήταν γεμάτο με νυχτερίδες.

Αφου κολυμπήσαμε αρκετά βγήκαμε στον ήλιο και στεγνώσαμε. Μπήκαμε στο αμάξι και είπαμε να κάνουμε μία στάση στο Αkumal για μιμα βουτιά και μια μπύρα. Ίσα που προλάβαμε να βουτήξουμε. Η βροχή απου ακολούθησε μπορεί να κράτησε ένα τεταρτάκι μόνο αλλά ήταν φοβερή. Μας χάρισε όμως ένα ωραίο ουράνιο τόξο.

Μία τελευταία βουτιά και επιστροφή στην PDC για φαγητό αλλά και για να διαλέξουμε ποιο απ'τα θεματικά πάρκα θα επισκεφτούμε την επόμενη μέρα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Peacan12]

Υπέροχη περιγραφή και φωτογραφίες.

 

[giannoula]

Έχεις χτυπήσει ευαίσθητο σημείο μου!!! Περιμένω τις επόμενες μέρες σας!!! Ωραίες φωτο!!!

 

[go2dbeach]

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από την playa paraiso , βέβαια είναι τόσο όμορφα τα μέρη που δύσκολα θα βγει κακή φωτο!
Ευχαριστούμε για την όμορφη περιγραφή του ταξιδιού, απλά τα επόμενα κεφάλαια γράψτα σαν απάντηση για να βλέπουμε κι εμείς ότι προστέθηκε καινούριο κομμάτι

 

[yllos]

4η Μέρα

Οι 3 έξτρα μέρες στην PDC μας έδωσαν την ευκαρία να χαλαρώσουμε λίγο παραπάνω και να μην βάλουμε ξυπνητήρι. Σηκωθήκαμε με το πάσο μας και αποφασίσαμε να περάσουμε την μέρα στην πόλη και να κάνουμε την βουτιά μας στην βόρεια πλαυρά της παραλίας και στο Mamita's beach club. Ένα beach club με όλη την σημασία της λέξης. Πληρώνεις είσοδο 5 ευρώ που σου δίνουν την δυνατότητα να χρησιμοποιείς όλους τους χώρους(τουαλέτες, αποδυτήρια, πισίνες κλπ). Στην τιμή περιλαμβάνεται και η χρήση της απλής ξαπλώστρας. Μόλις πληρώσεις σου περνάνε μια χάρτινη αδιάβροχη ταινία γύρω από τον καρπό σου. Το club λειτουργεί 10-6 και φορώντας την ταινία μπορείς να μπεις και να βγεις όσες φορές θες εντός του ωραρίου.To προσωπικό ήταν πολύ ευγενικό και γρήγορο. Η θάλασσα και η παραλία σ' αυτό το σημείο είναι πολύ καλύτερη από εκείνη που κολυμπήσαμε την πρώτη μέρα κοντά στην αποβάθρα για cozumel. Ευχαριστηθήκαμε τις παροχές, τις μπύρες και τα cocktails.

Μετά από ένα χαλαρωτικό πεντάωρο βγήκαμε στην 5η λεωφόρο για μερικά ψώνια και φαγητό.
Τα σουβενιράδικα είναι υπερπαραγωγή αλλά αν θέλετε κάτι πιο φθηνό τότε επισκεφτείτε εκεινα που βρίσκονται στην 10η λεωφόρο αλλά και στην Constituyentes.

Aφού αφήσαμε ενά σεβαστό ποσό στα μαγαζιά του κέντρου γυρίσαμε στο δωμάτιο για ένα ντουζ πριν την βραδινή μας βόλτα. Και πάλι 5η λεωφόρος.
Τα περισσότερα μπαράκια έχουν live τα βράδια από μεξικάνικη μουσική μέχρι και metal. Εμείς κάναμε μια βόλτα και καθήσαμε σ' ένα μικρό μαγαζάκι σε μια κάθετο όπου ένα ταλαντούχο ζευγάρι τραγουδούσε 80s.

'

 

[yllos]

5η Μέρα

O Στέφανο μας καλημέρισε φέρνοντάς μας νέες πετσέτες για την παραλία. Τον ρωτήσαμε αν έχει κάποια πρόταση για μας. Συζητήσαμε λίγα λεπτά για το τι έχουμε κάνει ήδη και αφου το σκέφτηκε λίγο μας είπε να πάμε στο Akumal και να κάνουμε μπάνιο με χελώνες. Στον γυρισμό επίσης μας πρότεινε να κάνουμε μία στάση στο ξενοδοχείο Puerto Aventuras για να δούμε τα δελφίνια.
Ξεκινήσαμε λοιπόν την διαδρομή μας για το Akumal και περίπου 30 λεπτά αργότερα φτάσαμε στην παραλία.
Εκεί μας περίμενε ο κλασίκος Μεξικάνος με το κίτρινο γιλέκο για γενικές πληροφορίες αλλά και για το ύπεροχο τουρ που διοργανώνει για κολύμπι με χελώνες. Το τι μας είπε για να μας πείσει δεν λέγεται. Ότι ξέρει μόνο αυτός που είναι οι καλές χελώνες, ότι μόνο 230 άτομα μπορούν να βουτήξουν κάθε μέρα, ότι απαγορεύεται να περάσεις ένα σχοινί και ένα κάρο άλλα χαζά. Τον ευχαριστήσαμε,παρκάραμε, κατεβήκαμε στην παραλία και στρώσαμε τις πετσέτες μας σε μια πλατιά σκιά από έναν φοίνικα.

Βουτήξαμε λοιπόν μόνοι μας χωρίς εξωπλισμό, χωρίς τουρ χωρίς μάσκες και βλέπαμε μπροστά μας ομάδες να ψάχνουν για τις χελώνες χωρίς ιδιαίτερη τύχη. Και εκεί που κολυμπούσαμε αμεριμνα κοιτώντας δεξια και αριστερά τσουπ....

Εμεινε γύρω μας για τα επόμενα λίγα λεπτα και η αίσθηση ήταν απίστευτη παρ' ότι δεν το περίμενα. Θα το περίμενα από δελφίνι αλλά όχι απο χελώνα.

Ευχαριστημένοι που το ζήσαμε κι αυτό ανεβήκαμε στο μπαρ πίσω από την παραλία για έναν καφέ χαιρετίζοντας τον φίλο στην είσοδο.

Απόγευμα πια είπαμε να πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού και να κάνουμε την στάση στο Puerto Aventuras που μας πρότεινε ο Στέφανο. Φτάσαμε μετά από 10 λεπτά και αφού δώσαμε τα διαβατήρια μας για έλεγχο στον σεκιουριτά στην είσοδο,μιας και δεν είμασταν ένοικοι, μπήκαμε μέσα και ακολουθήσαμε τις ταμπέλες για τα δελφίνια. Παρκάραμε και αφου περπατήσαμε λίγο τα είδαμε να κολυμπούν ανέμελα ενώ οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου ετοιμάζονταν να τα ταίσουν. Καθήσαμε κοντά στα 40 λεπτα και χαζεύαμε αυτά τα απίστευτα πλάσματα που κολυμπούσαν, έτρωγαν έκανα κόλπα και άλματα. Είμασταν μόνοι μας εκείνη την ώρα στον υπαίθριο χώρο και ήταν σαν να έχουμε ένα δικό μας prive show.

It's all about timing....

Η βροχή που έπιασε μέσα σε δευτερόλεπτα ήταν απερίγραπτη. Τρέξαμε αμέσως στο αυτοκίνητο που παρ' ότι ήταν κοντά δεν μας βοήθησε στο να γλιτώσουμε το μουσκίδι.
Χαρούμενοι και γεμάτοι από μια μέρα που δεν φαινόταν τόσα πολλά υποσχόμενη στην αρχή της γυρίσαμε στην PDC και ψάξαμε να βρούμε κάτι τοπικό να φάμε σε περιοχή εκτός της 5ης λεωφόρου. Κάναμε την τύχη μας με το Chiltepin Marisquillos στην Av Constituyentes. Για μία ακόμα φορά εξαιρετικό φαγητό και σέρβις. Ο λογαριασμός και πάλι δεν ξεπέρασε τα 20 ευρώ.

Γυρίσαμε στο δωμάτιο και ευχαριστήσαμε τον Στέφανο που έκανε εκείνη την ώρα Check out σ'ένα ζευγάρι Κινέζων. Κάναμε μια βουτιά στην πισίνα για να δροσιστούμε και ετοιμαστήκαμε για να εξερευνήσουμε ξανά την βραδινή PDC και να κάνουμε μερικά ακόμα ψώνια.

 

[giannoula]

Aφού αφήσαμε ενά σεβαστό ποσό στα μαγαζιά του κέντρου γυρίσαμε στο δωμάτιο για ένα ντουζ πριν την βραδινή μας βόλτα. Και πάλι 5η λεωφόρος.
Τα περισσότερα μπαράκια έχουν live τα βράδια από μεξικάνικη μουσική μέχρι και metal.
Οπαααα για λεγε;;;; έχει και metal bar;;; με ενδιαφέρει το ζήτημα!!!

 

[yllos]

Aφού αφήσαμε ενά σεβαστό ποσό στα μαγαζιά του κέντρου γυρίσαμε στο δωμάτιο για ένα ντουζ πριν την βραδινή μας βόλτα. Και πάλι 5η λεωφόρος.
Τα περισσότερα μπαράκια έχουν live τα βράδια από μεξικάνικη μουσική μέχρι και metal.
Οπαααα για λεγε;;;; έχει και metal bar;;; με ενδιαφέρει το ζήτημα!!!

Metal bar με την δικη μας εννοια οχι αλλα ειχε μια πολυ μεγαλη irish pub την Mc Carthy's που καθε βραδυ ειχε rock-metal live.Νομιζω μια βολτα πανω κατω στην 5η λεωφορο μετα τις 9 θα σου δειξει το δρομο για το live και το μαγαζι της επιλογης σου.

 

[giannoula]

Ωραία ευχαριστώ για τη διευκρίνιση! Μωρέ ας φτάσω εκεί και την επιλογή θα τη βρω εύκολα!!!

 

[yllos]

6η Μέρα

Το πρόγραμμα έλεγε Coba. Ξεκινήσαμε λοιπόν νωρίς παίρνοντας το κλασικό πλέον δρόμο για Tulum. 6-7 χλμ μετά την στροφή προς Coba είδαμε μια ταμπέλα για cenota και είπαμε να κάνουμε μία στάση στην επιστροφή. Συνεχίσαμε την διαδρομή περνώντας μέσα απο μικρά χωριά και βλέποντας τις μεγάλες διαφορές σε σχέση με την PDC. Μετά από περίπου 1 ώρα και 15 λεπτά συνολικής διαδρομής φτάσαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Coba. Παρκάραμε, πήραμε τα εισιτήριά μας και μπήκαμε μέσα. Ο αρχαιολογικός χωρος είναι μεγάλος. Στην είσοδο μπορούσες να νοικιάσεις ποδήλατα για να κινηθείς μέσα ή να νοικιάσεις οδηγό για να κάνει αυτός πετάλ σε ένα ποδήλατο με κάθισμα 2 ατόμων μπροστά. Είπαμε να το περπατήσουμε χωρίς να έχουμε ιδέα πόσο μακριά είναι. Τα σημάδια άρχισαν να γίνονται ανησυχητικά αφου μετά από 10 λεπτα βλέπαμε κόσμο να κατευθύνεται προς την έξοδο όντως όλοι καταιδρωμένοι λες και είχε βρέξει. Η διαδρομή είναι μεγάλη αν θες πριν φτάσεις στην Πυραμίδα να περάσεις πρώτα από όλα τα αξιοθέατα, αλλιώς είναι περίπου 25 λεπτά μέσα στην ζούγκλα μέχρι την Πυραμίδα.

Η ανάβαση φαίνεται πιο δύσκολη απ' ότι είναι, θέλει λίγο προσοχή αλλά σε 7-10 λεπτά μπορείς να είσαι επάνω. Μην κοιτάξεις πίσω ή κάτω. Απλά ανέβα το. Και η κορυφή θα σε αποζημιώσει.

Απέραντη ζούγκλα ως εκεί που πιάνει το μάτι σου και ένας ήλιος που σε καίει, αλλά είσαι στην κορυφή. Πήραμε μερικές ανάσες βγάλαμε φωτογραφίες και ξεκινήσαμε το κατέβασμα.
Αρκετός κόσμος καθόταν στα σκαλοπάτια και τα κατέβαινε σιγά-σιγά, άλλοι πάλι γύρισαν την πλάτη τους έπιαναν το σχοινι στο κέντρο και κατέβαιναν με την όπισθεν. Εμείς κατεβήκαμε κανονικά, θέλει όμως προσοχή.
Φτάσαμε κάτω στην ίδια κατάσταση με αυτούς που βλέπαμε κατά την είσοδό μας στον χώρο.Η ιδέα του να νοικιάσουμε ποδήλατο-ταξί φάνηκε τέλεια για την επιστροφή.

Το ποδήλατο χοροπηδούσε στις λακούβες σε όλη την διαδρομή και ο οδηγός μας άρχισε να κουράζεται προς το τέλος της διαδρομής. Κάναμε λοιπόν μια στάση για να θαυμάσουμε μία Ταραντούλα.

Το παγωμένο νερό και το παγωτό που πήραμε στην έξοδο ήτανε βάλσαμο δροσιάς αλλά δεν ήταν αρκετό. Μπήκαμε λοιπόν στο αυτοκίνητο για την επιστροφή. Σταματήσαμε στα πολλά μαγαζιά με σουβενίρ που είχε τόσο στα χωριά όσο και στον δρόμο αλλά οι τιμές ήταν τραγικές και οι άνθρωποι περιέργως δεν είχαν καν διάθεση για παζάρια. Μετά από ένα 20λεπτο φτάσαμε στην Grand Cenote που είχαμε δει πηγαίνοντας στην Coba. Ο χώρος πολύ ωραίος και ο κόσμος λιγοστός. Μπορούσες να νοικιάσεις εξοπλισμό κατάδυσης. Εμείς βουτήξαμε και κολυμπήσαμε στα κρύα και καθαρά νερά. Η Grand cenota είχε 3 ανοίγματα και πηγαίνες από το ένα στο άλλο χρησιμοποιώντας μία κλειστή διαδρομή σαν τούνελ όπου ήταν γεμάτο με νυχτερίδες.

Αφου κολυμπήσαμε αρκετά βγήκαμε στον ήλιο και στεγνώσαμε. Μπήκαμε στο αμάξι και είπαμε να κάνουμε μία στάση στο Αkumal για μιμα βουτιά και μια μπύρα. Ίσα που προλάβαμε να βουτήξουμε. Η βροχή απου ακολούθησε μπορεί να κράτησε ένα τεταρτάκι μόνο αλλά ήταν φοβερή. Μας χάρισε όμως ένα ωραίο ουράνιο τόξο.

Μία τελευταία βουτιά και επιστροφή στην PDC για φαγητό αλλά και για να διαλέξουμε ποιο απ'τα θεματικά πάρκα θα επισκεφτούμε την επόμενη μέρα.

 

[yllos]

7η Μέρα

Διαβάζοντας τόσο τις ιστορίες εδώ στο φόρουμ αλλά και βλέποντας τις ταμπέλες σε όλο το μήκος του δρόμου προς Τουλούμ, ξέραμε ότι θα έπρεπε πριν φύγουμε να επισκεφτούμε ένα θεματικό πάρκο από τα πολλά που έχει η περιοχή. Το XCARET σίγουρα φαινόταν φανταστικό(ζούγκλα, παραλία για χαλάρωση scuba, massage κλπ.) αλλά θέλαμε λίγο αδρεναλίνη για αυτό και επιλέξαμε το XPLOR. Ένα θεματικό πάρκο μέσα στην ζούγκλα γεμάτο δραστηριότητες κυρίως για μεγάλα παιδιά. 2 μεγάλες διαδρομές με Ziplines(14 στο σύνολο), 2 υπόγειες διαδρομές σε ποτάμι με κανό ή κολυμπώντας, διαδρομή σε σπηλιές και ποτάμια στην ζούγκλα με αμφίβιο όχημα. Ακουγόταν τέλειο. Κλείσαμε τα εισιτήριά μας από το ίντερνετ έχοντας μια έκπτωση 15% και ξεκινήσαμε. Η τιμή είναι στα 80 ευρώ και περιλαμβάνει απεριόριστα αναψυκτικά και νερό καθώς και 1 γεύμα από μπουφέ. Το XPLOR είναι αρκετά κοντά στην PDC. Φτάσαμε, αφήσαμε το αμάξι στο πάρκινγκ και μπήκαμε μέσα. Μας υποδέχτηκαν και αφού υπογράψαμε ένα χαρτί γνωστοποιώντας ότι δεν έχουμε προβλήματα υγείας και ότι δεν φέρουν καμία ευθύνη σε περίπτωση θανάτου(κάπως ύποπτο) μας έδωσαν τον εξοπλισμό(κράνος και κλειδιά για τα ντουλαπάκια) και περάσαμε μέσα. Ξεκινήσαμε με τις υπόγειες διαδρομές τόσο κολυμπώντας όσο και κάνοντας κανό. Το πάρκο δεν είχε πολύ κόσμο γιατί είναι η περίοδος με τον λιγότερο κόσμο. Αυτό ήταν τέλειο γιατί δεν περιμέναμε ουρά πουθενά. Οι υπόγειες διαδρομές ήταν ωραίες. Να έχετε μαζί σας κινητό γιατί οι φωτό σε κάποια σημεία με καλό φωτισμό αξίζουν. Θέλαμε όμως κάτι πιο δυνατό. Ήπιαμε ένα νερό και πήραμε τον δρόμο για τις 2 διαδρομές με τα ziplines. Η κάθε μία έχει από 7 ziplines πάνω από την ζούγκλα, με 2 από αυτές να καταλήγουν στο νερό ενώ υπήρχε και από μία νεροτσουλίθρα αρκετών μέτρων. Η εμπειρία ήταν μοναδική. Τα μέτρα ασφαλείας είναι πάρα πολύ καλά γεγονός που μας έκανε να το απολαύσουμε απερίσπαστα τις "πτήσεις" μας πάνω από την πυκνή βλάστηση. https://sendvid.com/84lzbmqn . Αυτό το κομμάτι χωρίς διάλειμμα κρατάει ένα 2ωρο τουλάχιστον. Εμείς ανάμεσα στις 2 διαδρομές κάναμε μία βόλτα με το αμφίβιο όχημα η οποία είχε διάρκεια 30 λεπτών. Το πετρελαιοκίνητο όχημα ήταν ότι έπρεπε για να γκαζώσεις σε off road διαδρομή μέσα από πυκνή βλάστηση. Προσοχή στα ζώα(μικρά) που κάνουν αμέριμνα την βόλτα τους την ώρα που εισβάλεις στον χώρο τους. Την δεύτερη διαδρομή την ευχαριστηθήκαμε πιο πολύ αφού μετά από 7 βόλτες αισθανόμασταν έμπειροι. Τελειώνοντας το μόνο που θέλαμε ήταν να κάνουμε κι άλλο όμως το εισιτήριο σου δίνει την δυνατότητα να μείνεις μέχρι τις 5 γιατί μετά έχει δεύτερο κύκλο επισκεπτών μέχρι αργά το βράδυ. Κάναμε ένα ντουζ λοιπόν, αλλάξαμε και αποχωρήσαμε υπό καταρρακτώδη βροχή. Συνολικά σαν εμπειρία τα άξιζε τα λεφτά του γιατί δεν έχω συναντήσει κάτι παρόμοιο σε ταξίδι μου και τέτοια πράγματα όταν τα βρίσκεις και τα θέλεις καλό είναι να τα κάνεις. Γυρίσαμε στην πόλη και στο ξενοδοχείο και πιο αργά βγήκαμε μία τελευταία βόλτα στην πόλη για φαγητό και τα τελευταία ψώνια.


8η Μέρα

Αποχαιρετήσαμε τον Stefano και πήγαμε να πάρουμε πρωινό πριν ξεκινήσουμε την διαδρομή μας προς το Κανκούν. Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες ακόμα και ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Φτάσαμε στο Κανκούν μετά από μία ώρα και πήγαμε κατευθείαν προς την ζώνη των ξενοδοχείων. Το μέρος είναι ωραίο και η θάλασσα μπροστά στα ξενοδοχεία μαγική. Προτείνω την playa delfines για στάση και μπάνιο. Beach bar στη παραλία δεν βρήκαμε πιθανώς να μπορείς να πας στα ξενοδοχεία και να χρησιμοποιήσεις το δικό τους. Ομπρέλες πάντως είχε οπότε αράξτε άνετα.

Η ζέστη ήταν φοβερή και μετά από 2,5 ώρες φύγαμε για να βρούμε μια δροσιά και μπύρα. Στην ζώνη έχει εστιατόρια και κυρίως αμερικάνικες αλυσίδες φαγητού και εμείς είπαμε να επισκεφτούμε ένα εμπορικό κέντρο μερικά χιλιόμετρα παρακάτω. Το air condition και η παγωμένη μπύρα μας αποζημίωσε απ’ όλο που το εμπορικό ήταν μικρό και σε κατάσταση ανακαίνισης. Φεύγοντας κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο που ήταν κοντά στο αεροδρόμιο αλλά και στον χώρο που θα παραδίδαμε το αυτοκίνητο .30 ευρώ με πρωινό σ’ ένα ξενοδοχείο πολύ καλό της αλυσίδας Comfort inn. Κάναμε ένα μπάνιο και βγήκαμε μία βόλτα στην πόλη. Απογοήτευση. Άσχημη πόλη χωρίς κάτι σημαντικό με αρκετή κίνηση. Δεν ξέρω αν σε κάποιο σημείο της είναι ωραία αλλά όπου και να κινηθήκαμε απογοητευτήκαμε. Καταλήξαμε μετά από ώρα στο εντυπωσιακό εμπορικό κέντρο America για καφέ, βόλτα και ψώνια μιας και οι τιμές ήταν πολύ χαμηλές. Γυρίσαμε αργά στο ξενοδοχείο και πέσαμε για ύπνο μιας και μας περίμενε η επιστροφή την επόμενη μέρα.



Κλείνοντας αυτή την περιγραφή πρέπει να πω ότι εντυπωσιαστήκαμε ευχάριστα από αυτό μας το ταξίδι. Το Μεξικό είναι ένας μαγικός προορισμός που συνδυάζει την χαλάρωση με την ταλαιπωρία και την ιστορία με το παρόν αρμονικά. Παρά το πρόσφατο περιστατικό τρομοκρατικής ενέργειας ή μαφιόζικο χτύπημα η περιοχή νιώσαμε πολύ ασφαλείς σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού μας. Είναι λοιπόν ένας προορισμός που δικαίως μπαίνει σε μια travel-bucket list λόγω ιστορίας, παραλιών, δραστηριοτήτων, φυσική ομορφιάς, τιμής και φαγητού.

 

[dux]

πανέμορφη ιστορία η οποία μας φάνηκε αρκετά χρήσιμη όταν πήγαμε και εμείς τέλη δεκεμβρίου.συμφωνώ με όλα μαζί σου καθώς πραγματικά συνδιάζει τα πάντα.καραιβική,παραλίες,φύση,ζούγκλα,ιστορία,πυραμίδες,δραστηριότητες,ποτό τέλεια αλλά τα χαλάμε στο φαγητό.το μοναδικό που ευχαριστήθηκα ήταν τα θαλασσινά.μάλλον έχω γίνει πολύ ιδιότροπος!χαχαχα