evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.953
- Likes
- 16.683
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
Νάπολη
Τελευταία μέρα πια αλλά η πτήση ήταν στις 22.30 οπότε είχαμε ολόκληρη τη μέρα δική μας και μάλιστα επειδή είμαστε 5 και μοιραζόταν το ενοίκιο είχαμε κανονίσει ώστε να έχουμε το σπίτι ως το βράδυ προκειμένου να είμαστε άνετα και αν θέλουμε να ξεκουραστούμε και λίγο πριν την επιστροφή (λέμε τώρα).
Το αρχικό πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στην Πομπηία για την τελευταία μέρα.
ΧΑΧΑΧΑΧΑ γελάμε δυνατά! Μετά από 16 ώρες στο πόδι την προηγούμενη και τα χιλιόμετρα που ήδη είχαμε γράψει ήταν περίπου αδύνατο.
Η αλήθεια είναι πως ήθελα να πάω να δω τον αρχαιολογικό χώρο, όχι ότι γενικά τρελαίνομαι για αρχαία (σταυρώστε με) αλλά κάτι τόσο εμβληματικό όσο η Πομπηία δεν με άφηνε αδιάφορη.
Παρηγορήθηκα στη σκέψη ότι θα κάναμε περισσότερες βόλτες μέσα στην πόλη, θα πίναμε και τα καφεδάκια μας χωρίς άγχος, όπερ και ανοίξαμε τα google maps για να χαράξουμε πορεία...
Εν τω μεταξύ η παρέα χωρίστηκε. Κορέους είχαμε πιάσει τις προηγούμενες μέρες και καθότι τα γούστα δεν ταίριαζαν πάντα, το κάναμε σπλιτ σε δύο γκρουπ.
Εγώ έμεινα με τη φίλη μου και τον ένα άντρα και οι άλλοι δύο μαζί, τα κουβαδάκια τους και σ άλλη παραλία.
Ο φίλος από τη δική μου παρέα που είναι και ποδοσφαιρόφιλος, είναι η συνήθης γηπεδοπαρέα μου όταν πάω να δω την ομάδα, και μου πέταξε την ιδέα....Πάμε Posillipo να δούμε το μεγάλο στάδιο που πήρε τ όνομα του Μαραντόνα;; Και γω πέταξα τη σκούφια μου
Η φίλη μου πάλι που σιχαίνεται τα γήπεδα στράβωσε τη μούρη της αλλά της τάξαμε βόλτα στην αγορά αργότερα και το ξεπέρασε.
Το Posillipo υποτίθεται πως είναι από τις ωραιότερες περιοχές της Νάπολης ωστόσο εκεί που κατεβήκαμε εμείς το τοπίο ήταν αδιάφορο.
Περπατήσαμε κοντά στο χιλιόμετρο από το σταθμό ως το γήπεδο το οποίο εξωτερικά δεν το λες όμορφο.
Προχωρήσαμε να βρούμε κάποια είσοδο
Είδα εγώ είσοδο για φωτογράφους και μπήκα φορτσάτη (τρομάρα μου)
Δηλαδή τι επειδή έχω μόνο κινητό και όχι μηχανή με φακούς ΔΕΝ είμαι φωτογράφος;;
Ο φύλακας είχε άλλη γνώμη βέβαια και μας ενημέρωσε ότι το γήπεδο ήταν κλειστό...
Επιασα το ιταλικό μου, του χαμογέλασα και λιγάκι (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα) είναι και γυπαετοί οι Ναπολιτάνοι οπότε τσαααακ μας άνοιξε την πόρτα και βουαλά!
Φαίνεται η χαρά μου ε;;
Μετά από αυτό αφού ψάξαμε κάτι τριγύρω για καφεδοκατάσταση και δεν το βρίσκαμε....μα γίνεται κοντά σε γήπεδο να μην έχει στέκια της προκοπής, μια καντίνα, ένα βρώμικο κατιτις; τς τς. Νούλα! που λένε κι οι φίλοι μας οι Ιταλοί. Ενα βρωμομακντόλαντς μόνο που ούτε απέξω θέλω να τα βλέπω.
Οπότε μετά από αυτό ξανά τρένο και ανηφορίσαμε προς το Castel St Elmo για τη θέα από ψηλά.
Είναι στην κορυφή της πόλης και το τελευταίο κομμάτι το κάνεις με αερότρενο και γλυτώνεις τα εκατοντάδες σκαλιά.
Η θέα ήταν όντως πολύ ωραία αν και φύσαγε αρκετά και το δαγκώσαμε
Μετά από αυτό αποφασίσαμε να βολτάρουμε εκτενώς για άλλη μια φορά στη Scappanapoli και να χορτάσουμε ατμόσφαιρα Νάπολης.
First things first καθίσαμε για έναν περιποιημένο εσπρέσσο....
Απόλαυσα το καφεδάκι μου έχοντας για θέα αυτό το φάσιο άικο
φοβερό ε;;
στη συνέχεια απολαύσαμε λίγο ακόμη τα γραφικά στενά και τα μαγαζάκια
πολύ σκουπίδι ρε παιδί μου
Μ αυτά και μ αυτά βέβαια πεινάσαμε λιγάκι....
χάλια χάλια σας λέω με τίποτα δεν τρώγονταν
'Εχοντας χάσει το παρεκκλήσι του Σανσεβέρο την πρώτη μέρα είπα να φανώ περισσότερο προνοητική με την υπόγεια Νάπολη και περνώντας από το σημείο είχα κάνει κράτηση για την Κυριακή το απόγευμα...
Μετά το φαγητό και έχοντας τσεκάρει πως το σημείο που θα ξεκινούσε η ξενάγηση ήταν πολύ κοντά μας πήγαμε χαλαρά κανά 10λεπτο πριν το ραντεβού.....για να ανακαλύψω πως εντέλει η Νάπολη Sotterranea κυκλοφορεί σε ...παραλλαγές! Με άλλα λόγια η ξενάγηση που είχα δει εγώ και είχα κλείσει θέσεις ήταν κανά 2 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που βρισκόμουν όπου υπήρχε άλλη σοτερανέα με παρεμφερές όνομα και δεν είχε καν τουρ τη δεδομένη ώρα.
Κοινώς την πατήσαμε
Κατάκαρδα το πήρα! Μου είχε πει ένα σωρό μια φίλη που είχε έρθει παλιότερα να μην το χάσω μου έλεγε, εκνευρίστηκα που δεν πρόσεξα που έπρεπε να πάω, για κανένα μισάωρο φυσούσα και ξεφυσούσα....τα νευράκια ...κρόσσια!
Με πείραζαν οι φίλοι μου, άντε φτάνει τώρα μου έλεγαν ξεπέρασέ το. Μου πήραν και δώρο ένα κρεμαστό για το λαιμό και έδωσα τόπο στη...σκασίλα.
Αυτό ήταν και ήρθε η ώρα για να τα μαζεύουμε και να τραβάμε σιγά σιγά προς αεροδρόμιο μεριά....
Τέλος κ αυτό το ταξίδι λοιπόν και στο επόμενο κομμάτι θα περιγράψω την άσχημη εμπειρία με τους ιδιοκτήτες και πως το χειριστήκαμε...πρώτη φορά μου έτυχε κάτι τέτοιο όσα χρόνια ταξιδεύω και νομίζω θα είναι χρήσιμο ως πληροφορία γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε ποιόν μπορεί να συμβεί.
΄Εγραψα ήδη στην αρχή πως είχαμε τα θέματά μας με τα χρήματα από την ώρα που μπήκαμε στο σπίτι. Για την επιστροφή ήταν ήδη πληρωμένη η μεταφορά προς το αεροδρόμιο, μόνο που αυτή τη φορά άργησε 20 λεπτά στο ραντεβού και ήρθε πάλι με το τρακαρισμένο να μας πάει σε δύο δρομολόγια.
Αφού τον στολίσαμε για την αργοπορία και του είπαμε πως μας έταξε ταξί για 5 και όχι διπλά δρομολόγια απάντησε πως δεν έχει κανένα πρόβλημα να μας αφήσει στο δρόμο για να βρούμε ότι ταξί γουστάρουμε - χωρίς βέβαια να μας επιστρέψει τα χρήματα!
Δεν μας έπαιρνε για πολλά πολλά εκείνη την ώρα οπότε κάναμε τουμπεκί και λέω μη σκάτε ρε παιδιά υπάρχουν και τα σχόλια στο booking από όπου είχε γίνει η κράτηση , θα τον ...περιποιηθούμε καταλλήλως εκεί.
Μας άφησε αεροδρόμιο, είχαμε φροντίσει ώστε να έχουμε αρκετή ώρα στη διάθεσή μας, τελικά η πτήση είχε και 1 ώρα καθυστέρηση και προσγειωθήκαμε κατά τις 2 τα ξημερώματα.
Την επόμενη το πρωί που έληγε η κράτησή μας (είχαμε πληρώσει 1 μέρα επιπλέον για να κρατήσουμε το δωμάτιο ως αργά) ο απατεώνας ο ναπολιτάνος δήλωσε την κράτηση ως ακυρωμένη!!! Οτι δηλαδή δεν φανήκαμε καν όλες αυτές τις μέρες! Λόγω της πολιτικής πληρωμών άλλωστε το δωμάτιο είχε ήδη χρεωθεί στην κάρτα μου κάποιες μέρες πριν την άφιξη.
΄Αναυδη έμεινα....την ψυλλιάστηκε ο τύπος ότι θα τον φάει το μαύρο το φίδι στο μπούκιγκ κ έκανε κουτοπονηριά.
Τρελαίνομαι με κάτι τέτοια....
'Εστειλα αμέσως μέιλ στη μπούκιγκ εξηγώντας την κατάσταση από την αρχή με το "μαύρο" χρήμα και κάθε λεπτομέρεια.
Μου απάντησαν άμεσα και με πήραν και τηλέφωνο ζητώντας κάποια απόδειξη πως όντως μείναμε εκεί....
Συνήθως τραβάω φωτογραφίες ή και βίντεο από κάθε κατάλυμα αλλά το συγκεκριμένο δεν μου έκανε καμία εντύπωση για να θέλω να το θυμάμαι και δεν είχα τίποτα...
Περισσότερο προνοητική είχε φανεί η φίλη μου η οποία είχε βίντεο από όλο το σπίτι και το στείλαμε αμέσως.
Η πρώτη απόκριση από την Booking είναι πως το βίντεο ήταν αρκετό για να πειστούν ότι η ακύρωση ήταν ψεύτικη και πως ο τύπος είναι απατεώνας κ ήδη έχουν προωθήσει το θέμα σε αρμόδιο γραφείο για τα περαιτέρω....Αυτή τη στιγμή που τα γράφω αναμένω το αποτέλεσμα. Αυτό που ζήτησα εγώ είναι να μου επιτρέψουν να γράψω σχόλιο και να τον στολίσω όπως του πρέπει και να ξεσπαθώσω ώστε να προφυλαχθούν οι επόμενοι. Το οποίο έχω ήδη κάνει στο Trip advisor που δεν προυποθέτει διαμονή.
Αυτά τα όμορφα στο τέλος λοιπόν!
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Τελευταία μέρα πια αλλά η πτήση ήταν στις 22.30 οπότε είχαμε ολόκληρη τη μέρα δική μας και μάλιστα επειδή είμαστε 5 και μοιραζόταν το ενοίκιο είχαμε κανονίσει ώστε να έχουμε το σπίτι ως το βράδυ προκειμένου να είμαστε άνετα και αν θέλουμε να ξεκουραστούμε και λίγο πριν την επιστροφή (λέμε τώρα).
Το αρχικό πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στην Πομπηία για την τελευταία μέρα.
ΧΑΧΑΧΑΧΑ γελάμε δυνατά! Μετά από 16 ώρες στο πόδι την προηγούμενη και τα χιλιόμετρα που ήδη είχαμε γράψει ήταν περίπου αδύνατο.
Η αλήθεια είναι πως ήθελα να πάω να δω τον αρχαιολογικό χώρο, όχι ότι γενικά τρελαίνομαι για αρχαία (σταυρώστε με) αλλά κάτι τόσο εμβληματικό όσο η Πομπηία δεν με άφηνε αδιάφορη.
Παρηγορήθηκα στη σκέψη ότι θα κάναμε περισσότερες βόλτες μέσα στην πόλη, θα πίναμε και τα καφεδάκια μας χωρίς άγχος, όπερ και ανοίξαμε τα google maps για να χαράξουμε πορεία...
Εν τω μεταξύ η παρέα χωρίστηκε. Κορέους είχαμε πιάσει τις προηγούμενες μέρες και καθότι τα γούστα δεν ταίριαζαν πάντα, το κάναμε σπλιτ σε δύο γκρουπ.
Εγώ έμεινα με τη φίλη μου και τον ένα άντρα και οι άλλοι δύο μαζί, τα κουβαδάκια τους και σ άλλη παραλία.
Ο φίλος από τη δική μου παρέα που είναι και ποδοσφαιρόφιλος, είναι η συνήθης γηπεδοπαρέα μου όταν πάω να δω την ομάδα, και μου πέταξε την ιδέα....Πάμε Posillipo να δούμε το μεγάλο στάδιο που πήρε τ όνομα του Μαραντόνα;; Και γω πέταξα τη σκούφια μου
Η φίλη μου πάλι που σιχαίνεται τα γήπεδα στράβωσε τη μούρη της αλλά της τάξαμε βόλτα στην αγορά αργότερα και το ξεπέρασε.
Το Posillipo υποτίθεται πως είναι από τις ωραιότερες περιοχές της Νάπολης ωστόσο εκεί που κατεβήκαμε εμείς το τοπίο ήταν αδιάφορο.
Περπατήσαμε κοντά στο χιλιόμετρο από το σταθμό ως το γήπεδο το οποίο εξωτερικά δεν το λες όμορφο.
Προχωρήσαμε να βρούμε κάποια είσοδο
Είδα εγώ είσοδο για φωτογράφους και μπήκα φορτσάτη (τρομάρα μου)
Δηλαδή τι επειδή έχω μόνο κινητό και όχι μηχανή με φακούς ΔΕΝ είμαι φωτογράφος;;
Ο φύλακας είχε άλλη γνώμη βέβαια και μας ενημέρωσε ότι το γήπεδο ήταν κλειστό...
Επιασα το ιταλικό μου, του χαμογέλασα και λιγάκι (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα) είναι και γυπαετοί οι Ναπολιτάνοι οπότε τσαααακ μας άνοιξε την πόρτα και βουαλά!
Φαίνεται η χαρά μου ε;;
Μετά από αυτό αφού ψάξαμε κάτι τριγύρω για καφεδοκατάσταση και δεν το βρίσκαμε....μα γίνεται κοντά σε γήπεδο να μην έχει στέκια της προκοπής, μια καντίνα, ένα βρώμικο κατιτις; τς τς. Νούλα! που λένε κι οι φίλοι μας οι Ιταλοί. Ενα βρωμομακντόλαντς μόνο που ούτε απέξω θέλω να τα βλέπω.
Οπότε μετά από αυτό ξανά τρένο και ανηφορίσαμε προς το Castel St Elmo για τη θέα από ψηλά.
Είναι στην κορυφή της πόλης και το τελευταίο κομμάτι το κάνεις με αερότρενο και γλυτώνεις τα εκατοντάδες σκαλιά.
Η θέα ήταν όντως πολύ ωραία αν και φύσαγε αρκετά και το δαγκώσαμε
Μετά από αυτό αποφασίσαμε να βολτάρουμε εκτενώς για άλλη μια φορά στη Scappanapoli και να χορτάσουμε ατμόσφαιρα Νάπολης.
First things first καθίσαμε για έναν περιποιημένο εσπρέσσο....
Απόλαυσα το καφεδάκι μου έχοντας για θέα αυτό το φάσιο άικο
φοβερό ε;;
στη συνέχεια απολαύσαμε λίγο ακόμη τα γραφικά στενά και τα μαγαζάκια
πολύ σκουπίδι ρε παιδί μου
Μ αυτά και μ αυτά βέβαια πεινάσαμε λιγάκι....
χάλια χάλια σας λέω με τίποτα δεν τρώγονταν
'Εχοντας χάσει το παρεκκλήσι του Σανσεβέρο την πρώτη μέρα είπα να φανώ περισσότερο προνοητική με την υπόγεια Νάπολη και περνώντας από το σημείο είχα κάνει κράτηση για την Κυριακή το απόγευμα...
Μετά το φαγητό και έχοντας τσεκάρει πως το σημείο που θα ξεκινούσε η ξενάγηση ήταν πολύ κοντά μας πήγαμε χαλαρά κανά 10λεπτο πριν το ραντεβού.....για να ανακαλύψω πως εντέλει η Νάπολη Sotterranea κυκλοφορεί σε ...παραλλαγές! Με άλλα λόγια η ξενάγηση που είχα δει εγώ και είχα κλείσει θέσεις ήταν κανά 2 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που βρισκόμουν όπου υπήρχε άλλη σοτερανέα με παρεμφερές όνομα και δεν είχε καν τουρ τη δεδομένη ώρα.
Κοινώς την πατήσαμε
Κατάκαρδα το πήρα! Μου είχε πει ένα σωρό μια φίλη που είχε έρθει παλιότερα να μην το χάσω μου έλεγε, εκνευρίστηκα που δεν πρόσεξα που έπρεπε να πάω, για κανένα μισάωρο φυσούσα και ξεφυσούσα....τα νευράκια ...κρόσσια!
Με πείραζαν οι φίλοι μου, άντε φτάνει τώρα μου έλεγαν ξεπέρασέ το. Μου πήραν και δώρο ένα κρεμαστό για το λαιμό και έδωσα τόπο στη...σκασίλα.
Αυτό ήταν και ήρθε η ώρα για να τα μαζεύουμε και να τραβάμε σιγά σιγά προς αεροδρόμιο μεριά....
Τέλος κ αυτό το ταξίδι λοιπόν και στο επόμενο κομμάτι θα περιγράψω την άσχημη εμπειρία με τους ιδιοκτήτες και πως το χειριστήκαμε...πρώτη φορά μου έτυχε κάτι τέτοιο όσα χρόνια ταξιδεύω και νομίζω θα είναι χρήσιμο ως πληροφορία γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε ποιόν μπορεί να συμβεί.
΄Εγραψα ήδη στην αρχή πως είχαμε τα θέματά μας με τα χρήματα από την ώρα που μπήκαμε στο σπίτι. Για την επιστροφή ήταν ήδη πληρωμένη η μεταφορά προς το αεροδρόμιο, μόνο που αυτή τη φορά άργησε 20 λεπτά στο ραντεβού και ήρθε πάλι με το τρακαρισμένο να μας πάει σε δύο δρομολόγια.
Αφού τον στολίσαμε για την αργοπορία και του είπαμε πως μας έταξε ταξί για 5 και όχι διπλά δρομολόγια απάντησε πως δεν έχει κανένα πρόβλημα να μας αφήσει στο δρόμο για να βρούμε ότι ταξί γουστάρουμε - χωρίς βέβαια να μας επιστρέψει τα χρήματα!
Δεν μας έπαιρνε για πολλά πολλά εκείνη την ώρα οπότε κάναμε τουμπεκί και λέω μη σκάτε ρε παιδιά υπάρχουν και τα σχόλια στο booking από όπου είχε γίνει η κράτηση , θα τον ...περιποιηθούμε καταλλήλως εκεί.
Μας άφησε αεροδρόμιο, είχαμε φροντίσει ώστε να έχουμε αρκετή ώρα στη διάθεσή μας, τελικά η πτήση είχε και 1 ώρα καθυστέρηση και προσγειωθήκαμε κατά τις 2 τα ξημερώματα.
Την επόμενη το πρωί που έληγε η κράτησή μας (είχαμε πληρώσει 1 μέρα επιπλέον για να κρατήσουμε το δωμάτιο ως αργά) ο απατεώνας ο ναπολιτάνος δήλωσε την κράτηση ως ακυρωμένη!!! Οτι δηλαδή δεν φανήκαμε καν όλες αυτές τις μέρες! Λόγω της πολιτικής πληρωμών άλλωστε το δωμάτιο είχε ήδη χρεωθεί στην κάρτα μου κάποιες μέρες πριν την άφιξη.
΄Αναυδη έμεινα....την ψυλλιάστηκε ο τύπος ότι θα τον φάει το μαύρο το φίδι στο μπούκιγκ κ έκανε κουτοπονηριά.
Τρελαίνομαι με κάτι τέτοια....
'Εστειλα αμέσως μέιλ στη μπούκιγκ εξηγώντας την κατάσταση από την αρχή με το "μαύρο" χρήμα και κάθε λεπτομέρεια.
Μου απάντησαν άμεσα και με πήραν και τηλέφωνο ζητώντας κάποια απόδειξη πως όντως μείναμε εκεί....
Συνήθως τραβάω φωτογραφίες ή και βίντεο από κάθε κατάλυμα αλλά το συγκεκριμένο δεν μου έκανε καμία εντύπωση για να θέλω να το θυμάμαι και δεν είχα τίποτα...
Περισσότερο προνοητική είχε φανεί η φίλη μου η οποία είχε βίντεο από όλο το σπίτι και το στείλαμε αμέσως.
Η πρώτη απόκριση από την Booking είναι πως το βίντεο ήταν αρκετό για να πειστούν ότι η ακύρωση ήταν ψεύτικη και πως ο τύπος είναι απατεώνας κ ήδη έχουν προωθήσει το θέμα σε αρμόδιο γραφείο για τα περαιτέρω....Αυτή τη στιγμή που τα γράφω αναμένω το αποτέλεσμα. Αυτό που ζήτησα εγώ είναι να μου επιτρέψουν να γράψω σχόλιο και να τον στολίσω όπως του πρέπει και να ξεσπαθώσω ώστε να προφυλαχθούν οι επόμενοι. Το οποίο έχω ήδη κάνει στο Trip advisor που δεν προυποθέτει διαμονή.
Αυτά τα όμορφα στο τέλος λοιπόν!
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Last edited:
