8η ημέρα
Δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι όλο το βράδυ. Η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή και είχα δύσπνοια και δυσφορία.. Με είχε πιάσει η νόσος του υψομέτρου.. Στο group λίγα άτομα επηρεάστηκαν. Από όσους τουλάχιστον είπαν την αλήθεια. Άλλοι είχαν πονοκέφαλο. Εγώ δεν είχα πονοκέφαλο, αλλά είχα δύσπνοια και ταχυκαρδία. Το πρωί της 8ης ημέρας που ξύπνησα - χωρίς να έχω κλείσει μάτι το προηγούμενο βράδυ - είχα 37,5 δέκατα. Αποφάσισα να μην ακολουθήσω το γκρουπ που θα πήγαινε Σακσαιουαμαν και Ιερά Κοιλάδα αλλά να περιηγηθώ μόνος μου στο Κούσκο, ώστε, αν η αδιαθεσία μου εντεινόταν, να επέστρεφα στο ξενοδοχείο. Τελικά, μόνο χαμένος δεν βγήκα... Το ΚΟύσκο είναι εκπληκτική πόλη, ανεπιφύλακτα το Νούμερο 1 του ταξιδιού μου.. Με πρακτορείο δεν μπορείς να τη χαρείς, γιατί σε πάνε μόνο στην Πλάθα δε Άρμας, ενώ η πόλη έχει πάρα πολλά να δεις. Εγώ περπάτησα από τις 9 το πρωί ως τις 4 το απόγευμα. Υπόψη ότι η πόλη έχει ανηφόρες και κατηφόρες και σου κόβεται η ανάσα λόγω υψομέτρου. Θέλει περπάτημα με το μαλακό. Εγώ στην 7ωρη περιήγησή μου επισκέφτηκα μεταξύ άλλων: Εκκλησίες (Santa Clara, de la Compania, De la Merced, Καθεδρικός, Κορικάντσα, Άγιος Δομίνικος, Αγία Καταλίνα, San Francisco, San Pedro, Santa Teresa), Πλατείες (δε Άρμας και Cusipata), Μουσεία (Προκολομβιανής Τέχνης, de Arte Religioso, Historico Regional, Inka) και τη γειτονιά των καλλιτεχνών San Blas. Φχαριστήθηκα τη βόλτα μου πάρα πολύ και δεν μετάνιωσα καθόλου που δεν ακολούθησα το γκρουπ. Το απόγευμα ο πυρετός μου ανέβηκε στο 37,7 και έπεσα κατάκοπος για ύπνο.
9η ημέρα
Ευτυχώς ο πυρετός μου πέρασε και κοιμήθηκα καλά το προηγούμενο βράδυ. Βέβαια αυτή τη μέρα ήλθε η ώρα μίας ήπιας γαστρεντερίτιδας που θα ξεσπούσε στο Άγουας Καλιέντες.. Ήταν η μέρα του Μάτσου Πίκτσου λοιπόν. Πήραμε το τραίνο από το Πορόι (μισή ώρα με το λεωφορείο από το Κούσκο) και σε 3 ώρες περίπου φτάσαμε στο Άγουας Καλιέντες στους πρόποδες των βουνών όπων βρίσκεται το Μάτσου Πίκτσου. Το τραίνο (Vistadome) ήταν γεμάτο τουρίστες.
Δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι όλο το βράδυ. Η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή και είχα δύσπνοια και δυσφορία.. Με είχε πιάσει η νόσος του υψομέτρου.. Στο group λίγα άτομα επηρεάστηκαν. Από όσους τουλάχιστον είπαν την αλήθεια. Άλλοι είχαν πονοκέφαλο. Εγώ δεν είχα πονοκέφαλο, αλλά είχα δύσπνοια και ταχυκαρδία. Το πρωί της 8ης ημέρας που ξύπνησα - χωρίς να έχω κλείσει μάτι το προηγούμενο βράδυ - είχα 37,5 δέκατα. Αποφάσισα να μην ακολουθήσω το γκρουπ που θα πήγαινε Σακσαιουαμαν και Ιερά Κοιλάδα αλλά να περιηγηθώ μόνος μου στο Κούσκο, ώστε, αν η αδιαθεσία μου εντεινόταν, να επέστρεφα στο ξενοδοχείο. Τελικά, μόνο χαμένος δεν βγήκα... Το ΚΟύσκο είναι εκπληκτική πόλη, ανεπιφύλακτα το Νούμερο 1 του ταξιδιού μου.. Με πρακτορείο δεν μπορείς να τη χαρείς, γιατί σε πάνε μόνο στην Πλάθα δε Άρμας, ενώ η πόλη έχει πάρα πολλά να δεις. Εγώ περπάτησα από τις 9 το πρωί ως τις 4 το απόγευμα. Υπόψη ότι η πόλη έχει ανηφόρες και κατηφόρες και σου κόβεται η ανάσα λόγω υψομέτρου. Θέλει περπάτημα με το μαλακό. Εγώ στην 7ωρη περιήγησή μου επισκέφτηκα μεταξύ άλλων: Εκκλησίες (Santa Clara, de la Compania, De la Merced, Καθεδρικός, Κορικάντσα, Άγιος Δομίνικος, Αγία Καταλίνα, San Francisco, San Pedro, Santa Teresa), Πλατείες (δε Άρμας και Cusipata), Μουσεία (Προκολομβιανής Τέχνης, de Arte Religioso, Historico Regional, Inka) και τη γειτονιά των καλλιτεχνών San Blas. Φχαριστήθηκα τη βόλτα μου πάρα πολύ και δεν μετάνιωσα καθόλου που δεν ακολούθησα το γκρουπ. Το απόγευμα ο πυρετός μου ανέβηκε στο 37,7 και έπεσα κατάκοπος για ύπνο.
9η ημέρα
Ευτυχώς ο πυρετός μου πέρασε και κοιμήθηκα καλά το προηγούμενο βράδυ. Βέβαια αυτή τη μέρα ήλθε η ώρα μίας ήπιας γαστρεντερίτιδας που θα ξεσπούσε στο Άγουας Καλιέντες.. Ήταν η μέρα του Μάτσου Πίκτσου λοιπόν. Πήραμε το τραίνο από το Πορόι (μισή ώρα με το λεωφορείο από το Κούσκο) και σε 3 ώρες περίπου φτάσαμε στο Άγουας Καλιέντες στους πρόποδες των βουνών όπων βρίσκεται το Μάτσου Πίκτσου. Το τραίνο (Vistadome) ήταν γεμάτο τουρίστες.
