Αμάν, αδελφέ μου, πολύ φασαρία κάνεις…
1 Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 13
Άκου, Traveller, σε καταλαβαίνω… Είναι δύσκολο να διαπιστώνεις ότι δεν είσαι μόνος σου σ’ αυτόν τον κόσμο… Να νοιώθεις το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια σου… Να μεγαλώνει η ανασφάλειά σου…
… Και να προσπαθείς να υπερασπιστείς το «μύθο» που έκτισες (μεταξύ μας: και γώ το δικό μου «μύθο» κτίζω με τη διαφορά ότι χρησιμοποιώ υλικά που δε μολύνουν το περιβάλλον)… Και νά’χεις κάτι να επιδείξεις στο κοινό του “DaCapo” ή όπου αλλού συχνάζεις τέλος πάντων…
Το θέμα είναι ότι ούτε καναπέ να ξαπλώσεις διαθέτω ούτε ώμο για να γείρεις. Με κουράζεις. Και, δεν έχω και τη διάθεση. Καλύτερα ν’ απευθυνθείς στον γκουρού σου ή όπως αλλιώς λέγεται στους κύκλους σου. Άσε που, ακόμη κι αν αποφάσιζα να το κάνω, θα σου κόστιζε μια περιουσία. Όχι ότι δε θα μπορούσες να πληρώσεις αλλά γιατί να τα δώσεις σ’ έναν «κατσαπλιά» (εδώ, και με τις 2 σημασίες της λέξης, Έρση και ANEL) αντί να τα φυλάξεις για ένα ταξίδι στην Ουγκάντα, ας πούμε, που, απ’ ότι βλέπω, δεν έχεις πάει κιόλας…