13 Μαρτίου 2012 Ao Nang
Αφού απολαύσαμε με το πάσο μας το πρωινό μας στο ξενοδοχείο και βγάλαμε φωτογραφίες από το μπαλκόνι και μέσα στον κήπο, κατεβήκαμε στο Ao Nang. Στην παραλία μας περίμενε χαμογελαστός ο captain Thi Thi, ιδιοκτήτης μιας ξύλινης βάρκας, long tail τις λένε εδώ γιατί έχει την προπέλα σαν ουρά. Την είχαμε κλείσει εχθές από ένα μικρόπρακτορείο από τα δεκάδες που υπάρχουν κατά μήκος της παραλιακής οδού. Κόστος 1.500 μπατ ( 37,5 ευρώ) για όλη την ημέρα και προορισμός οι δύο γειτονικές νότιες παραλίες. Μετά ανακαλύψαμε, από ένα ζευγάρι Σουηδών, ότι με 100 μπατ το άτομο θα μπορούσαμε να έρθουμε με όμοια βάρκα, δηλαδή σύνολο λιγότερο από τα μισά .
.... Δέκα λεπτά πιο νότια είναι η παραλία Ao Ton Sai, βγήκαμε να την δούμε και ακολούθως πλεύσαμε στην νοτιότερη, την γνωστή West Railay με τα πανάκριβα Resort . Πεντακάθαρη άσπρη αμμουδιά και τα νερά αρκετά διαυγή. Αρκετός κόσμος στην παραλία και περισσότεροι γύρω από τις πισίνες . Σε όλες τις παραλίες που επισπευτήκαμε στην περιοχή Krabi, πουθενά δεν υπάρχει ομπρέλα θαλάσσης προς εκμετάλλευση !! Εκτός από την απαίσια στενή λωρίδα στο Phi-Phi Island που θα τα πούμε ‘εν ευθέτω χρόνο’ .
Η Railay βρίσκεται στο νότο της χερσονήσου Phra Nang , στην μύτη υπάρχει ένας βράχος κατάφυτος και απότομος, όπου οι επίμονοι ταξιδιώτες σκαρφαλώνουν με σχοινιά στην κορυφή από όπου βλέπουν τις διπλανές παραλίες, τις βραχονησίδες και ένα lagoon που υπάρχει στα πόδια τους.
Από την δυτική παραλία διασχίσαμε ένα μονοπάτι ανάμεσα στο ξενοδοχεία και σε πέντε λεπτά φτάσαμε στην ανατολική παραλία Railay . Εδώ δεν μπορείς να κάνεις ευχάριστο μπάνιο γιατί η παραλία είναι γεμάτη από mangrove δέντρα και αυτά φύονται πάντα σε λασπώδη εδάφη. Από εδώ το μονοπάτι πηγαίνει πάνω, βόρεια για μια σπηλιά με σταλακτίτες και νότια σε μια άλλη σπηλιά, μικρή, την Sa Phara nang που βρίσκετε στην ρίζα του βράχου που λέγαμε ότι θέλει αναρρίχηση. Εμείς πήγαμε προς τα κάτω. Σε εκατό μέτρα το μονοπάτι βγάζει ξανά στην τελευταία από στις δυτικές παραλίες. Εδώ βρίσκετε και μια σπηλιά η Tom Phara nang , η σπηλιά της πριγκίπισσας !! Η πριγκίπισσα (Phara nang ) λοιπόν αυτή, έκανε παιδί με τον γιό της και κρύφτηκαν στην εν λόγω σπήλιά. Γι’ αυτό και η σπηλιά είναι αφιερωμένη στον θεό φαλλό (Lingam) και είναι γεμάτη από αφιερώματα ξύλινα και πέτρινα τα οποία κάποιες τουρίστριες προσπαθούν να καβαλήσουν !!! . :roll: Η παραλία πανέμορφη αλλά από τις 12 έως τις 4 γίνεται χαμός . Ενδιαφέρον έχουν οι διάφοροι επισκέπτες όπως θα δείτε και στις φωτό.
.... Ο captain Thi Thi μας περίμενε μαζί με δεκάδες άλλους βαρκάρηδες. Αργά και παραλιακά μας γύρισε πίσω στο Ao Nang, λίγο πριν το σούρουπο . Συνεννοηθήκαμε χωρίς πολλά παζάρια, αύριο και μεθαύριο να τον νοικιάσουμε για όλη την ημέρα για κάποιες καθορισμένες εκδρομές που κάνουν όλα τα πρακτορεία. Το κόστος χωρίς το νταβατζηλίκι των πρακτορείων ήταν το ίδιο αν πηγαίναμε τρία άτομα με άλλους επτά επιβάτες, μέσω πράκτορα . Επίσης αντί να ξεκινήσουμε στις 8,30’ είπαμε στον Thi Thi να μας περιμένει 10,30’ , τι διάολο πληρώνουμε το πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο .
Αλλάξαμε ευρώ σε ένα από τα εκατοντάδες exchange με τιμή 1 προς 40 και βρίσαμε που για μια ακόμα φορά χαλάσαμε τα πρώτα λεφτά στο αεροδρόμιο. Μακριά από ‘αεροδρομικές’ συναλλαγές, πάντα θα στον πιάσουν………
..Ακολούθησε το πρώτο μασάζ σε ένα από τα δεκάδες μασαζάδικα. Το ψάξαμε, βρήκαμε ένα καθαρό με κλιματισμό και για μια ώρα ξεχαστήκαμε αποχαυνωμένοι. Κόστος 300 μπατ (7,5 ευρώ) , ντροπή μας. Κατόπιν πήγαμε για φαγητό διότι τα εστιατόρια δεν έχουν Ελληνικά ωράρια . 9 με 10 το αργότερο κλείνουν. Πήγαμε σε ένα καλό μαγαζί και φάγαμε ψητό στα κάρβουνα, όπως το ζητήσαμε, ένα κομμάτι barracuda (λούτσος) κομμένο σαν τα κούτσουρα της σόμπας !!! ούτε κεφάλι ούτε ουρά, σκέτο κρέας, με noodles θαλασσινών και μπύρες και φρέσκους χυμούς, ευρώ 33 για τρία άτομα.
Επιστροφή στις 10 με το αυτοκίνητο του ξενοδοχείου και πασάλειμμα με κρέμες γιατί γίναμε σαν τον κ@λ@ της μαϊμούς από τον ήλιο.
Αφού απολαύσαμε με το πάσο μας το πρωινό μας στο ξενοδοχείο και βγάλαμε φωτογραφίες από το μπαλκόνι και μέσα στον κήπο, κατεβήκαμε στο Ao Nang. Στην παραλία μας περίμενε χαμογελαστός ο captain Thi Thi, ιδιοκτήτης μιας ξύλινης βάρκας, long tail τις λένε εδώ γιατί έχει την προπέλα σαν ουρά. Την είχαμε κλείσει εχθές από ένα μικρόπρακτορείο από τα δεκάδες που υπάρχουν κατά μήκος της παραλιακής οδού. Κόστος 1.500 μπατ ( 37,5 ευρώ) για όλη την ημέρα και προορισμός οι δύο γειτονικές νότιες παραλίες. Μετά ανακαλύψαμε, από ένα ζευγάρι Σουηδών, ότι με 100 μπατ το άτομο θα μπορούσαμε να έρθουμε με όμοια βάρκα, δηλαδή σύνολο λιγότερο από τα μισά .
.... Δέκα λεπτά πιο νότια είναι η παραλία Ao Ton Sai, βγήκαμε να την δούμε και ακολούθως πλεύσαμε στην νοτιότερη, την γνωστή West Railay με τα πανάκριβα Resort . Πεντακάθαρη άσπρη αμμουδιά και τα νερά αρκετά διαυγή. Αρκετός κόσμος στην παραλία και περισσότεροι γύρω από τις πισίνες . Σε όλες τις παραλίες που επισπευτήκαμε στην περιοχή Krabi, πουθενά δεν υπάρχει ομπρέλα θαλάσσης προς εκμετάλλευση !! Εκτός από την απαίσια στενή λωρίδα στο Phi-Phi Island που θα τα πούμε ‘εν ευθέτω χρόνο’ .
Η Railay βρίσκεται στο νότο της χερσονήσου Phra Nang , στην μύτη υπάρχει ένας βράχος κατάφυτος και απότομος, όπου οι επίμονοι ταξιδιώτες σκαρφαλώνουν με σχοινιά στην κορυφή από όπου βλέπουν τις διπλανές παραλίες, τις βραχονησίδες και ένα lagoon που υπάρχει στα πόδια τους.
Από την δυτική παραλία διασχίσαμε ένα μονοπάτι ανάμεσα στο ξενοδοχεία και σε πέντε λεπτά φτάσαμε στην ανατολική παραλία Railay . Εδώ δεν μπορείς να κάνεις ευχάριστο μπάνιο γιατί η παραλία είναι γεμάτη από mangrove δέντρα και αυτά φύονται πάντα σε λασπώδη εδάφη. Από εδώ το μονοπάτι πηγαίνει πάνω, βόρεια για μια σπηλιά με σταλακτίτες και νότια σε μια άλλη σπηλιά, μικρή, την Sa Phara nang που βρίσκετε στην ρίζα του βράχου που λέγαμε ότι θέλει αναρρίχηση. Εμείς πήγαμε προς τα κάτω. Σε εκατό μέτρα το μονοπάτι βγάζει ξανά στην τελευταία από στις δυτικές παραλίες. Εδώ βρίσκετε και μια σπηλιά η Tom Phara nang , η σπηλιά της πριγκίπισσας !! Η πριγκίπισσα (Phara nang ) λοιπόν αυτή, έκανε παιδί με τον γιό της και κρύφτηκαν στην εν λόγω σπήλιά. Γι’ αυτό και η σπηλιά είναι αφιερωμένη στον θεό φαλλό (Lingam) και είναι γεμάτη από αφιερώματα ξύλινα και πέτρινα τα οποία κάποιες τουρίστριες προσπαθούν να καβαλήσουν !!! . :roll: Η παραλία πανέμορφη αλλά από τις 12 έως τις 4 γίνεται χαμός . Ενδιαφέρον έχουν οι διάφοροι επισκέπτες όπως θα δείτε και στις φωτό.
.... Ο captain Thi Thi μας περίμενε μαζί με δεκάδες άλλους βαρκάρηδες. Αργά και παραλιακά μας γύρισε πίσω στο Ao Nang, λίγο πριν το σούρουπο . Συνεννοηθήκαμε χωρίς πολλά παζάρια, αύριο και μεθαύριο να τον νοικιάσουμε για όλη την ημέρα για κάποιες καθορισμένες εκδρομές που κάνουν όλα τα πρακτορεία. Το κόστος χωρίς το νταβατζηλίκι των πρακτορείων ήταν το ίδιο αν πηγαίναμε τρία άτομα με άλλους επτά επιβάτες, μέσω πράκτορα . Επίσης αντί να ξεκινήσουμε στις 8,30’ είπαμε στον Thi Thi να μας περιμένει 10,30’ , τι διάολο πληρώνουμε το πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο .
Αλλάξαμε ευρώ σε ένα από τα εκατοντάδες exchange με τιμή 1 προς 40 και βρίσαμε που για μια ακόμα φορά χαλάσαμε τα πρώτα λεφτά στο αεροδρόμιο. Μακριά από ‘αεροδρομικές’ συναλλαγές, πάντα θα στον πιάσουν………
..Ακολούθησε το πρώτο μασάζ σε ένα από τα δεκάδες μασαζάδικα. Το ψάξαμε, βρήκαμε ένα καθαρό με κλιματισμό και για μια ώρα ξεχαστήκαμε αποχαυνωμένοι. Κόστος 300 μπατ (7,5 ευρώ) , ντροπή μας. Κατόπιν πήγαμε για φαγητό διότι τα εστιατόρια δεν έχουν Ελληνικά ωράρια . 9 με 10 το αργότερο κλείνουν. Πήγαμε σε ένα καλό μαγαζί και φάγαμε ψητό στα κάρβουνα, όπως το ζητήσαμε, ένα κομμάτι barracuda (λούτσος) κομμένο σαν τα κούτσουρα της σόμπας !!! ούτε κεφάλι ούτε ουρά, σκέτο κρέας, με noodles θαλασσινών και μπύρες και φρέσκους χυμούς, ευρώ 33 για τρία άτομα.
Επιστροφή στις 10 με το αυτοκίνητο του ξενοδοχείου και πασάλειμμα με κρέμες γιατί γίναμε σαν τον κ@λ@ της μαϊμούς από τον ήλιο.
