silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.425
- Likes
- 3.964
- Επόμενο Ταξίδι
- Δυτικά Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Το αεροδρόμιο του Πουκέτ είναι κοντά στη θάλασσα κ μετά την προσγείωση όλοι είχαμε ένα ηλίθιο χαμόγελο παρά τις πολύωρες πτήσεις κ την κούραση. Μετά την παραλαβή των αποσκευών κατευθυνθήκαμε προς τις εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων. Εκεί νιώσαμε με τη μία τη δύναμη του "παζαρεύειν" κ μάλιστα χωρίς να το επιδιώξουμε. Λέμε θα κάνουμε μια γύρα σε όλες κ όποιοι μας δώσουν την καλύτερη τιμή. Ε καθώς κάναμε βόλτες πάνω κάτω, κάθε φορά που περνούσαμε απο το ίδιο σημείο, η τιμή έπεφτε, να μν πω κατρακυλούσε. Κάναμε συνεχώς συσκέψεις μέχρι που σκάει ένας τύπος με το μπλοκάκι κ μας λέει : "Γράψτε εδώ την τιμή που θέλετε εσείς !!! " Τελικά προτιμήσαμε να πάρουμε απο γνωστή πολυεθνική εταιρεία κ ο λόγος ήταν οτι αναζητούσαμε sedan (καθώς 3 απτους 4 είναι πάνω απο 1.90 + οτι δν θέλαμε να επιστρέψουμε στο αεροδρόμιο άλλα να το παρατήσουμε στο ξενοδοχείο μας)
Το αεροδρόμιο του Πουκέτ είναι στο βόρειο μέρος του νησιού κ γω είχα κλείσει ξενοδοχείο στην Κάτα. Το πιο πολυσύχναστο μέρος του νησιού είναι η Πάτονγκ κυρίως λόγω της νυχτερινής ζωής, που όμως έχει μετατραπεί σε ένα αρχιτεκτονικό τερατούργημα. Ο silversurfer είχε προνοήσει να βρεί κατάλυμμα στην Κάτα, η οποία έχει ίσως την ωραιότερη παραλία του νησιού (δν πέρνω κ όρκο δν πρόλαβα να το γυρίσω όλο).
Ξεκινώντας με το αυτοκίνητο για Κάτα κ οδηγώντας ανάποδα, χάσαμε στην αρχή το δρόμο μας λόγω του οτι το ξενοδοχείο ήταν μάλλον αλυσίδα κ είχε 3 σημεία με το ίδιο όνομα. Οπως φαντάζεστε, είμασταν τοσο γκαντέμηδες που πήγαμε πρώτα στα άλλα δυο μέχρι να βρούμε το σωστό. Ρωτώντας πας στην πόλη, άλλα εμείς ρωτώντας βρισκόμασταν αλλου γι'αλλου. Εκει επήλθε κ ο πρώτος εκνευρισμός, λίγο η κούραση, λίγο η ζέστη κ τα νευρα τσιτώθηκαν.
Το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, λίγο μέσα στο δρόμο κ απέναντι η παραλία. Ήταν νεανική φάση, σχετικά καινούριο, 4στερο, πισίνα υδρομασάζ κ τα τοιαύτα, μεγάλα καθαρά δωμάτια, τεράστια κρεβάτια κ μπάνιο, σε ωραία χρώματα, κ με 17 ? / άτομο μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι. Ντουζάκι, αραλίκι κ πάμε για φαγητό, πρόχειρα σήμερα γτ πεθαίνουμε. Κ φυσικά στο καπάκι, παραλίααααααααααααααααα ------ ήταν πλέον απόγευμα κ ο κόσμος είχε αρχίσει να αραιώνει πράγμα που εμας δν μας χάλασε καθόλου, μετά απο μερικές βουτιές, λιώσαμε πραγματικά στις ξαπλώστρες (ακούστηκαν κ λίγα ροχαλητά
)
Κάτσαμε εκεί μέχρι το σούρουπο, πραγματικά δν θέλαμε να φύγουμε με τπτ. Έχοντας μπροστά σου αυτην την εικόνα, εσυ θα σηκωνόσουν ???
Κάποιοι ντόπιοι άναβαν παραδοσιακούς χάρτινους (?) φανούς όπου μέσα είχαν ένα κερί κ τα άφηναν να αιωρούνται στον ουρανό. Το έθιμο αυτό θεωρείται οτι φέρνει καλή τύχη κ το κάνουν ύστερα απο μεγάλα φεστιβαλ. Εμεις φτάσαμε στην Ταυλάνδη μια μέρα μετά το Songkran το οποίο είναι για του Ταυλανδούς φεστιβάλ για την καινούρια χρονιά (κάτι σαν πρωτοχρονιά δλδ) κ συνοδεύεται απο ατελείωτα μπουγέλα κ εορτασμούς. Άλλα είπαμε εμεις φτάσαμε μια μέρα μετά το τέλος του κ χάσαμε το τζέρτζελο :roll: (by the way κάναμε κ ένα ταξιδι στο μέλλον καθως η χρονιά εκεί ήταν 2554 )
Εύκολα πέφταμε για ύπνο άλλα έπρεπε να αντέξουμε λίγες ώρες ακόμα ώστε να εναρμονιστούμε με την διαφορά ώρας. Καβαλάμε λοιπόν το αυτοκίνητο κ πάμε Πάτονγκ. Στην Πάτονγκ υπάρχει η διάσημη Bangla Road όπου βρίσκονται όλα τα μπαράκια-κλαμπάκια- go go bars (βέβαια η ελληνική ορολογία είναι αλλιώς, άλλα ας είμαστε κόσμιοι). Εντάξει είμασταν προετοιμασμένοι για το τι θα αντικρυσουμε, είχαμε ενημερωθεί απο φορουμ κ γνωστούς κλπ οπότε δν μας έκανε κ τόση άσχημη εντύπωση. Γενικά προσαρμοστήκαμε σε ρυθμούς Ταϋλάνδης κ είμασταν έτοιμοι για το κιτς, τη βρώμα στους δρόμους κ γενικά όλο το turist-oriented σκηνικό.
Δυο λόγια για τα go go bars --- δν έχουν σχέση με τα δικά μας κ...μπαρα (ε δν άντεξα) -- είναι openair φάση με πολλά μικρά μπαράκια στη σειρά όπου κόσμος κ τουρίστες περνάνε κ για βόλτα κ βλέπεις να κάθονται ακόμα κ ζευγαράκια (άλλα κ παπούδες
) Tα κορίτσια καθως περνας σου κάνουν κ λίγο χαβαλέ κ γενικά μπορείς είτε κεράσεις είτε όχι ένα ποτό, να πεις τις μπούρδες σου -- δν υπάρχουν δωμάτια κ οποιος θέλει περαιτέρω πρέπει να πάρει το κορίτσι στο ξενοδοχείο του πληρώνοντας ένα τίμημα στο μπαρ. (Τέλος το sex-guide )
Ξυπνώντας την άλλη μέρα νιώθαμε εμφανώς πιο ξεκούραστοι άλλα κ πάλι τα κατάλοιπα του ταξιδιού δν είχαν φύγει τελείως. Εγώ προσωπικά είχα πάρει 4 πτήσεις κ ένιωθα ακόμα πιασμένος. Ναι , ναι όλοι καταλάβατε που το πάω ... Thai massage λοιπόν --- στην Ταυλάνδη μπορείς να κάνεις μασάζ ακόμα κ στο δρόμο. Υπάρχουν άπειρα μαγαζάκια-μασατζίδικα που σε απλώνουν κάτω σε απόσταση αναπνοής απο κάποιον άλλο (προφανως τουρίστα), είναι κ λίγο βρώμικα (ετσι μου φάνηκαν εμένα) κ γενικά έξω απτα μαγαζιά έχει τις κοπέλες να "τραγουδάνε" σε ένα συνεχές κ μονότονο ρυθμό.
Μάσαααααααααααααααάζ ---- το ακούγαμε παντού κ πάντα. Ο silversurfer όμως προτίμησε την πολυτέλεια του ξενοδοχείου όπου η τιμή ήταν υπερδιπλάσια, άλλα πιστέψτε με, άξιζε μέχρι κ το τελευταίο baht. Μας έβαλαν άνα 2 άτομα σε δωματιάκια με θέα την πισίνα. Αφου γδυθήκαμε κ φορέσαμε κάτι "σαν μαγιο", ξαπλώσαμε σε υπερυψωμένα κρεβάτια-παγκους με ειδικό άνοιγμα για το πρόσωπο. Κάτω ακριβώς είχαν τοποθετήσει χρωματιστές λεκάνες με νερό όπου μέσα έπλεαν πολύχρωμα νούφαρα (αληθινα-ψευτικα θα σας γελάσω). Το δωμάτιο είχε ηχομόνωση κ μέσα έπαιζε απαλή ταυλανδέζικη μουσική. Την επόμενη μιαμιση ώρα ταξίδεψα νοερά σε άλλους κόσμους. Απέβαλα κάθε αρνητική ενέργεια/σκέψη απο πάνω μου κ όταν βγήκα απο εκείνο το δωμάτιο, ήμουν σαν να συνήλθα απο νιρβανα.
Ουφ τα θυμάμαι κ αναπολώ ---- η συνέχεια αύριο
Το αεροδρόμιο του Πουκέτ είναι στο βόρειο μέρος του νησιού κ γω είχα κλείσει ξενοδοχείο στην Κάτα. Το πιο πολυσύχναστο μέρος του νησιού είναι η Πάτονγκ κυρίως λόγω της νυχτερινής ζωής, που όμως έχει μετατραπεί σε ένα αρχιτεκτονικό τερατούργημα. Ο silversurfer είχε προνοήσει να βρεί κατάλυμμα στην Κάτα, η οποία έχει ίσως την ωραιότερη παραλία του νησιού (δν πέρνω κ όρκο δν πρόλαβα να το γυρίσω όλο).
Ξεκινώντας με το αυτοκίνητο για Κάτα κ οδηγώντας ανάποδα, χάσαμε στην αρχή το δρόμο μας λόγω του οτι το ξενοδοχείο ήταν μάλλον αλυσίδα κ είχε 3 σημεία με το ίδιο όνομα. Οπως φαντάζεστε, είμασταν τοσο γκαντέμηδες που πήγαμε πρώτα στα άλλα δυο μέχρι να βρούμε το σωστό. Ρωτώντας πας στην πόλη, άλλα εμείς ρωτώντας βρισκόμασταν αλλου γι'αλλου. Εκει επήλθε κ ο πρώτος εκνευρισμός, λίγο η κούραση, λίγο η ζέστη κ τα νευρα τσιτώθηκαν.
Το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, λίγο μέσα στο δρόμο κ απέναντι η παραλία. Ήταν νεανική φάση, σχετικά καινούριο, 4στερο, πισίνα υδρομασάζ κ τα τοιαύτα, μεγάλα καθαρά δωμάτια, τεράστια κρεβάτια κ μπάνιο, σε ωραία χρώματα, κ με 17 ? / άτομο μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι. Ντουζάκι, αραλίκι κ πάμε για φαγητό, πρόχειρα σήμερα γτ πεθαίνουμε. Κ φυσικά στο καπάκι, παραλίααααααααααααααααα ------ ήταν πλέον απόγευμα κ ο κόσμος είχε αρχίσει να αραιώνει πράγμα που εμας δν μας χάλασε καθόλου, μετά απο μερικές βουτιές, λιώσαμε πραγματικά στις ξαπλώστρες (ακούστηκαν κ λίγα ροχαλητά
)Κάτσαμε εκεί μέχρι το σούρουπο, πραγματικά δν θέλαμε να φύγουμε με τπτ. Έχοντας μπροστά σου αυτην την εικόνα, εσυ θα σηκωνόσουν ???
Κάποιοι ντόπιοι άναβαν παραδοσιακούς χάρτινους (?) φανούς όπου μέσα είχαν ένα κερί κ τα άφηναν να αιωρούνται στον ουρανό. Το έθιμο αυτό θεωρείται οτι φέρνει καλή τύχη κ το κάνουν ύστερα απο μεγάλα φεστιβαλ. Εμεις φτάσαμε στην Ταυλάνδη μια μέρα μετά το Songkran το οποίο είναι για του Ταυλανδούς φεστιβάλ για την καινούρια χρονιά (κάτι σαν πρωτοχρονιά δλδ) κ συνοδεύεται απο ατελείωτα μπουγέλα κ εορτασμούς. Άλλα είπαμε εμεις φτάσαμε μια μέρα μετά το τέλος του κ χάσαμε το τζέρτζελο :roll: (by the way κάναμε κ ένα ταξιδι στο μέλλον καθως η χρονιά εκεί ήταν 2554 )
Εύκολα πέφταμε για ύπνο άλλα έπρεπε να αντέξουμε λίγες ώρες ακόμα ώστε να εναρμονιστούμε με την διαφορά ώρας. Καβαλάμε λοιπόν το αυτοκίνητο κ πάμε Πάτονγκ. Στην Πάτονγκ υπάρχει η διάσημη Bangla Road όπου βρίσκονται όλα τα μπαράκια-κλαμπάκια- go go bars (βέβαια η ελληνική ορολογία είναι αλλιώς, άλλα ας είμαστε κόσμιοι). Εντάξει είμασταν προετοιμασμένοι για το τι θα αντικρυσουμε, είχαμε ενημερωθεί απο φορουμ κ γνωστούς κλπ οπότε δν μας έκανε κ τόση άσχημη εντύπωση. Γενικά προσαρμοστήκαμε σε ρυθμούς Ταϋλάνδης κ είμασταν έτοιμοι για το κιτς, τη βρώμα στους δρόμους κ γενικά όλο το turist-oriented σκηνικό.
Δυο λόγια για τα go go bars --- δν έχουν σχέση με τα δικά μας κ...μπαρα (ε δν άντεξα) -- είναι openair φάση με πολλά μικρά μπαράκια στη σειρά όπου κόσμος κ τουρίστες περνάνε κ για βόλτα κ βλέπεις να κάθονται ακόμα κ ζευγαράκια (άλλα κ παπούδες
) Tα κορίτσια καθως περνας σου κάνουν κ λίγο χαβαλέ κ γενικά μπορείς είτε κεράσεις είτε όχι ένα ποτό, να πεις τις μπούρδες σου -- δν υπάρχουν δωμάτια κ οποιος θέλει περαιτέρω πρέπει να πάρει το κορίτσι στο ξενοδοχείο του πληρώνοντας ένα τίμημα στο μπαρ. (Τέλος το sex-guide )Ξυπνώντας την άλλη μέρα νιώθαμε εμφανώς πιο ξεκούραστοι άλλα κ πάλι τα κατάλοιπα του ταξιδιού δν είχαν φύγει τελείως. Εγώ προσωπικά είχα πάρει 4 πτήσεις κ ένιωθα ακόμα πιασμένος. Ναι , ναι όλοι καταλάβατε που το πάω ... Thai massage λοιπόν --- στην Ταυλάνδη μπορείς να κάνεις μασάζ ακόμα κ στο δρόμο. Υπάρχουν άπειρα μαγαζάκια-μασατζίδικα που σε απλώνουν κάτω σε απόσταση αναπνοής απο κάποιον άλλο (προφανως τουρίστα), είναι κ λίγο βρώμικα (ετσι μου φάνηκαν εμένα) κ γενικά έξω απτα μαγαζιά έχει τις κοπέλες να "τραγουδάνε" σε ένα συνεχές κ μονότονο ρυθμό.
Μάσαααααααααααααααάζ ---- το ακούγαμε παντού κ πάντα. Ο silversurfer όμως προτίμησε την πολυτέλεια του ξενοδοχείου όπου η τιμή ήταν υπερδιπλάσια, άλλα πιστέψτε με, άξιζε μέχρι κ το τελευταίο baht. Μας έβαλαν άνα 2 άτομα σε δωματιάκια με θέα την πισίνα. Αφου γδυθήκαμε κ φορέσαμε κάτι "σαν μαγιο", ξαπλώσαμε σε υπερυψωμένα κρεβάτια-παγκους με ειδικό άνοιγμα για το πρόσωπο. Κάτω ακριβώς είχαν τοποθετήσει χρωματιστές λεκάνες με νερό όπου μέσα έπλεαν πολύχρωμα νούφαρα (αληθινα-ψευτικα θα σας γελάσω). Το δωμάτιο είχε ηχομόνωση κ μέσα έπαιζε απαλή ταυλανδέζικη μουσική. Την επόμενη μιαμιση ώρα ταξίδεψα νοερά σε άλλους κόσμους. Απέβαλα κάθε αρνητική ενέργεια/σκέψη απο πάνω μου κ όταν βγήκα απο εκείνο το δωμάτιο, ήμουν σαν να συνήλθα απο νιρβανα.
Ουφ τα θυμάμαι κ αναπολώ ---- η συνέχεια αύριο
:roll:
