silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.425
- Likes
- 3.964
- Επόμενο Ταξίδι
- Δυτικά Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Μετά το χαλαρωτικό μασάζ είμασταν έτοιμοι να δούμε το Πουκέτ. Έπρεπε σήμερα να γυρίσουμε όσο μπορούμε το νησί καθως στο πρόγραμμα την επομένη είχε εκδρομή. Μα καλά ποιος χαζός έφτιαξε το πρόγραμμα κ έδωσε μια μέρα εξερεύνηση του νησιού ??? Ναι οκ σηκώνω το χέρι --- Περνώντας τις παραλίες της Κάρον κ το τερατούργημα της Πάτονγκ (το πρωί αντιλαμβάνεσαι καλύτερα τι έκτρωμα έχει φτιαχτεί εκεί λόγω της υπέρμετρης τουριστικοποίησης), φτάσαμε στην πιο ήσυχη παραλία της Καμάλα. Πανέμορφη παραλία, την επιλέξαμε ομόφωνα για το μεσημεριανό μας μπάνιο.
Στην Ταυλάνδη όπως φαντάζεστε, δν έχουν φραπέ για την ξαπλώστρα, αντιθέτως έχουν εξαιρετικά δροσιστικές καρύδες τις οποίες ανοίγουν με ένα μπαλτά επι τόπου. Καλαμάκι κ πραγματική, φυσική απόλαυση. Ξεκινώντας για την επιστροφή είπαμε να δούμε κ την πόλη του Πουκέτ. Τζάμπα χαμένα χιλιόμετρα, θα έλεγα οτι η πόλη του νησιού είναι αρκετά άσχημη κ ουδέτερη κ χαρακτηριστικό της (όπως κ σε πολλά σημεία στην Ταυλάνδη), τα απίστευτα μπερδεμένα καλώδια της ΔΕΗ, πραγματικό κουβάρι, απορώ πως βρίσκουν άκρη οταν συμβαίνει κάτι.
Επιστροφή στην Κάτα κ άλλο ένα μπανάκι λίγο πριν το σούρουπο. Ακολούθησε γεύμα σε εστιατόριο στην άκρη της παραλίας. Να σας δείξω κ τη θέα του εστιατορίου :
Φυσικά επιλέξαμε όλοι Thai θαλασσινά. Εγώ απο περιέργεια επέλεξα να δοκιμάσω καρχαρία. Οχι κάτι το ιδιαίτερο θα έλεγα. Μια μεγάλη παγωμένη Chang ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα κ ήρθε η ώρα για βόλτα στο χωριό της Κάτα με σκοπό να κλέισουμε την αυριανή εκδρομή. Λόγω του ότι ήμασταν 4 άτομα, αυτό μας έδινε τεράστια διαπραγματευτική ισχύ στα παζάρια. Μάλιστα με τον καιρό βλέπαμε το παζάρι σαν παιχνίδι, βλέπαμε την τιμή, βάζαμε ένα στόχο κ παίζαμε το θεατράκι μας μέχρι να το πετύχουμε.
Είχαμε βάλει κ ρόλους, εγώ ήμουν ο καλός κ ο Κ. ήταν ο κακός. Ο Κ. λοιπόν αντιδρούσε συνέχεια, έλεγε οτι η τιμή ειναι πολύ υψηλή κ έκανε πάντα πως φεύγει ενώ εγώ κ καλά τον συγκρατούσα, έκανα την συζήτηση με τον πωλητή κ ουσιαστικά έπαιζα τον μεσάζοντα, έλα λιγο πιο κάτω ρε Κ., έλα κ συ κυρ. μαγαζάτορα, ρίξε λίγο την τιμή, εγώ θέλω να πάρω απο σας άλλα ο φίλος μου λεει οτι ειστε ακριβοί. Με το καιρό κάναμε κ άλλα καφριλίκια, πέρναμε προσπέκτους απο άλλα πρακτορεία, γράφαμε πάνω με στυλο μια τιμή δικιά μας κ όπου πηγαίναμε, λέγαμε αααααα ο ταδε μας έδωσε πολυ χαμηλή τιμή, ορίστε κοιτάξτε.
Το βράδυ ξαναβγήκαμε στην Πάτονγκ για βόλτα στα μπαράκια. Αξίζει να προσθέσω οτι η Ταυλάνδη είναι γνωστή για τα τρανσέξουαλ, έχουν μάλιστα κ show κανονικό το οποίο δυστυχώς δν είχαμε χρόνο να παρακολουθήσουμε. Στο δρόμο πετύχαμε κάποιες οι οποίες ξεχώριζαν συνήθως λόγω ύψους κ προσώπου, με φτερά κ πούπουλα
συναντήσαμε πάντως κ μία απίστευτης ομορφιάς, δν ξέρω αν όντως ήταν τρανσέξουαλ άλλα ήταν πραγματικά κούκλα. Χαλαρά πήγαινα μαζί της ότι κ αν ήταν :love1:
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για την εκδρομή στην Phang Nga Bay, τον κόλπο δλδ ανάμεσα στο Πουκέτ κ το Κράμπι, ο οποίος είναι γνωστός απο τους πολλούς απίστευτους πέτρινους σχηματισμούς που ξεφυτρώνουν μέσα απτη θάλασσα χωρίς καμία μα καμία λογική. Αφού μας μάντρωσαν στο ταχύπλοο μαζί με τουρίστες απο κάθε πιθανή κ απίθανη εθνικότητα, κ αφού ακούσαμε τα πενιχρά αγγλικά του χαζοαστείου ντόπιου οδηγού (ο οποίος ήθελε κ να τον αποκαλούμε King Kong τρομάρα του) ξεχυθήκαμε στην θάλασσα.
Μετά απο λίγη ώρα γεμίσαμε με εικόνες απο φανταστικούς σχηματισμούς σαν τον παρακάτω
Η εικόνα πραγματικά δν μπορεί να αποδώσει ούτε στο ελάχιστο τη θέα κ τα τοπία που ξετυλίγονταν μπροστά μας. Με τα πολλά φτάσαμε στο σημείο όπου θα κάναμε κ την πρώτη μας στάση κ το οποίο αποτελούσε κ τον λόγο που οι περισσότεροι επιλέγουν να κάνουν αυτήν την συγκεκριμένη εκδρομή. Το 1974 οι παραγωγοί του James Bond επέλεξαν τον συγκεκριμένο βράχο για να γυρίσουν σκηνές για την ταινία "The Man With The Golden Gun". Έκτοτε οι ντόπιοι μετονόμασαν το νησάκι σε James Bond Island, γέμισαν με τουριστικά μαγαζάκια το μέρος, απαγόρεψαν να περνάνε σκάφη δίπλα απτο βράχο μν τυχον πάθει τπτ κ χάσουμε την κότα με τα χρυσά αυγά κ κάπως έτσι το μέρος αποτελεί ένα απτα πιο πολυφωτογραφημένα τοπία της Ταυλάνδης.
Έτσι λοιπόν κ μεις το φωτογραφήσαμε απο κάθε πιθανό κ απίθανο σημείο. Κ μιας κ είμασταν 4, κάθε φορά που ένας πόζαρε, τον τραβούσαν οι άλλοι 3 με τις κάμερες τους ώστε αργότερα να διαλέξουμε την πιο όμορφη φωτο κ να την ανεβάσουμε στο FB ώστε να σκάσουν αυτοί που μας μάτιασαν (εντάξει πλάκα κάνω
). Δίπλα μου στο ταχύπλοο καθόταν μια αμερικανίδα μεγάλης ηλικίας η οποία ταξίδευε μόνη της στην Ταυλάνδη με την οποία πιάσαμε τη συζήτηση. (By the way ο αριθμός των ατόμων που γνωρίσαμε στο ταξίδι κ οι οποίοι ταξίδευαν μόνοι τους, κ ειδικά γυναίκες, μας έκανε να πέσουμε απτα σύννεφα !! )
Με την εν λόγω γυναίκα λοιπόν, αναλύαμε πως μια ταινία μπορούσε να δημιουργήσει έναν τέτοιο χαμό για ένα μέρος το οποίο στην τελική δν ήταν κ το πιο όμορφο απο όσα είχαμε δεί εως εκίνη τη στιγμή. Κάτι ανάλογο μου είπε οτι συνέβη κ με την παραλία όπου γυρίστηκε το The Beach του Leonardo Di Caprio. Άλλα αυτο το κομμάτι θα το περιγράψω στο κεφάλαιο των Phi Phi Islands.
Η συνέχεια περιλάμβανε φαγητό σε καλύβες μουσουλμάνων οι οποίες ήταν χτισμένες πάνω απτη θάλασσα
Ακολούθως μας έκανα βόλτες με κανό ανα δυο άτομα. Κάποια στιγμή μάλιστα το αλάνι που οδηγούσε μας πέρασε κάτω απο βράχους που για να περάσουμε οριζοντιοθήκαμε τελείως. ΟΚ η όλη φάση ήταν πολύ turistik άλλα είχε το χάζι του, γελάσαμε, κάναμε το χαβαλέ μας, ήπιαμε τις καρύδες μας ... Τελευταίος προορισμός της εκδρομής το μικρό νησάκι NaKa Island όπου είχε καθαρά νερά για να κάνουμε το μπανάκι μας. Αυτό που άρεσε με τις παραλίες στην Ταυλάνδη είναι οτι δν τιγκάρουν τη παραλία με ξαπλώστρες ως τη θάλασσα (όπως συνήθως αντικρύζει κανείς στις ελληνικές παραλίες) άλλα αφήνουν καμια 5-10 μέτρα απόσταση ώστε αν θες να απλώσεις απλά τη πετσέτα σου.
Στο νησάκι αυτό κάναμε λίγο μπάνιο κ χαλαρώσαμε με μερικές μπύρες καθώς είμασταν κουρασμένοι απο όλη την εκδρομή κ κυρίως είχαμε κατα-καεί. 4 ασπρουλιάρηδες έλληνες Απρίλιο μήνα εκτεθειμένοι όλη μέρα στον ήλιο δν ήθελε κ πολύ. Εδώ να επισημάνω οτι για την Ταυλάνδη ο Απρίλιος είναι σαν τον δικό μας Αύγουστο, έχει τις υψηλότερες θερμοκρασίες του χρόνου κ είναι ένα βήμα απτην αρχή της εποχής των μουσώνων. Ένα σύννεφο που μας ακολουθούσε απτην αρχή της εκδρομής, άρχισε να ρίχνει μερικές ψιχάλες, άλλα σε σχέση με αυτά που ακούγαμε κ φανταζόμασταν πριν αρχίσει το ταξίδι, ήταν πραγματικά ένα τπτ.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, πλατσούρισμα στην πισίνα, λίγο υδρομασάζ, bepanthol στο φουλ, κ βόλτα στην Πάτονγκ για την τελευταία μας νύχτα στο Πουκέτ
Στην Ταυλάνδη όπως φαντάζεστε, δν έχουν φραπέ για την ξαπλώστρα, αντιθέτως έχουν εξαιρετικά δροσιστικές καρύδες τις οποίες ανοίγουν με ένα μπαλτά επι τόπου. Καλαμάκι κ πραγματική, φυσική απόλαυση. Ξεκινώντας για την επιστροφή είπαμε να δούμε κ την πόλη του Πουκέτ. Τζάμπα χαμένα χιλιόμετρα, θα έλεγα οτι η πόλη του νησιού είναι αρκετά άσχημη κ ουδέτερη κ χαρακτηριστικό της (όπως κ σε πολλά σημεία στην Ταυλάνδη), τα απίστευτα μπερδεμένα καλώδια της ΔΕΗ, πραγματικό κουβάρι, απορώ πως βρίσκουν άκρη οταν συμβαίνει κάτι.
Επιστροφή στην Κάτα κ άλλο ένα μπανάκι λίγο πριν το σούρουπο. Ακολούθησε γεύμα σε εστιατόριο στην άκρη της παραλίας. Να σας δείξω κ τη θέα του εστιατορίου :
Φυσικά επιλέξαμε όλοι Thai θαλασσινά. Εγώ απο περιέργεια επέλεξα να δοκιμάσω καρχαρία. Οχι κάτι το ιδιαίτερο θα έλεγα. Μια μεγάλη παγωμένη Chang ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα κ ήρθε η ώρα για βόλτα στο χωριό της Κάτα με σκοπό να κλέισουμε την αυριανή εκδρομή. Λόγω του ότι ήμασταν 4 άτομα, αυτό μας έδινε τεράστια διαπραγματευτική ισχύ στα παζάρια. Μάλιστα με τον καιρό βλέπαμε το παζάρι σαν παιχνίδι, βλέπαμε την τιμή, βάζαμε ένα στόχο κ παίζαμε το θεατράκι μας μέχρι να το πετύχουμε.
Είχαμε βάλει κ ρόλους, εγώ ήμουν ο καλός κ ο Κ. ήταν ο κακός. Ο Κ. λοιπόν αντιδρούσε συνέχεια, έλεγε οτι η τιμή ειναι πολύ υψηλή κ έκανε πάντα πως φεύγει ενώ εγώ κ καλά τον συγκρατούσα, έκανα την συζήτηση με τον πωλητή κ ουσιαστικά έπαιζα τον μεσάζοντα, έλα λιγο πιο κάτω ρε Κ., έλα κ συ κυρ. μαγαζάτορα, ρίξε λίγο την τιμή, εγώ θέλω να πάρω απο σας άλλα ο φίλος μου λεει οτι ειστε ακριβοί. Με το καιρό κάναμε κ άλλα καφριλίκια, πέρναμε προσπέκτους απο άλλα πρακτορεία, γράφαμε πάνω με στυλο μια τιμή δικιά μας κ όπου πηγαίναμε, λέγαμε αααααα ο ταδε μας έδωσε πολυ χαμηλή τιμή, ορίστε κοιτάξτε.
Το βράδυ ξαναβγήκαμε στην Πάτονγκ για βόλτα στα μπαράκια. Αξίζει να προσθέσω οτι η Ταυλάνδη είναι γνωστή για τα τρανσέξουαλ, έχουν μάλιστα κ show κανονικό το οποίο δυστυχώς δν είχαμε χρόνο να παρακολουθήσουμε. Στο δρόμο πετύχαμε κάποιες οι οποίες ξεχώριζαν συνήθως λόγω ύψους κ προσώπου, με φτερά κ πούπουλα
συναντήσαμε πάντως κ μία απίστευτης ομορφιάς, δν ξέρω αν όντως ήταν τρανσέξουαλ άλλα ήταν πραγματικά κούκλα. Χαλαρά πήγαινα μαζί της ότι κ αν ήταν :love1:Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για την εκδρομή στην Phang Nga Bay, τον κόλπο δλδ ανάμεσα στο Πουκέτ κ το Κράμπι, ο οποίος είναι γνωστός απο τους πολλούς απίστευτους πέτρινους σχηματισμούς που ξεφυτρώνουν μέσα απτη θάλασσα χωρίς καμία μα καμία λογική. Αφού μας μάντρωσαν στο ταχύπλοο μαζί με τουρίστες απο κάθε πιθανή κ απίθανη εθνικότητα, κ αφού ακούσαμε τα πενιχρά αγγλικά του χαζοαστείου ντόπιου οδηγού (ο οποίος ήθελε κ να τον αποκαλούμε King Kong τρομάρα του) ξεχυθήκαμε στην θάλασσα.
Μετά απο λίγη ώρα γεμίσαμε με εικόνες απο φανταστικούς σχηματισμούς σαν τον παρακάτω
Η εικόνα πραγματικά δν μπορεί να αποδώσει ούτε στο ελάχιστο τη θέα κ τα τοπία που ξετυλίγονταν μπροστά μας. Με τα πολλά φτάσαμε στο σημείο όπου θα κάναμε κ την πρώτη μας στάση κ το οποίο αποτελούσε κ τον λόγο που οι περισσότεροι επιλέγουν να κάνουν αυτήν την συγκεκριμένη εκδρομή. Το 1974 οι παραγωγοί του James Bond επέλεξαν τον συγκεκριμένο βράχο για να γυρίσουν σκηνές για την ταινία "The Man With The Golden Gun". Έκτοτε οι ντόπιοι μετονόμασαν το νησάκι σε James Bond Island, γέμισαν με τουριστικά μαγαζάκια το μέρος, απαγόρεψαν να περνάνε σκάφη δίπλα απτο βράχο μν τυχον πάθει τπτ κ χάσουμε την κότα με τα χρυσά αυγά κ κάπως έτσι το μέρος αποτελεί ένα απτα πιο πολυφωτογραφημένα τοπία της Ταυλάνδης.
Έτσι λοιπόν κ μεις το φωτογραφήσαμε απο κάθε πιθανό κ απίθανο σημείο. Κ μιας κ είμασταν 4, κάθε φορά που ένας πόζαρε, τον τραβούσαν οι άλλοι 3 με τις κάμερες τους ώστε αργότερα να διαλέξουμε την πιο όμορφη φωτο κ να την ανεβάσουμε στο FB ώστε να σκάσουν αυτοί που μας μάτιασαν (εντάξει πλάκα κάνω
). Δίπλα μου στο ταχύπλοο καθόταν μια αμερικανίδα μεγάλης ηλικίας η οποία ταξίδευε μόνη της στην Ταυλάνδη με την οποία πιάσαμε τη συζήτηση. (By the way ο αριθμός των ατόμων που γνωρίσαμε στο ταξίδι κ οι οποίοι ταξίδευαν μόνοι τους, κ ειδικά γυναίκες, μας έκανε να πέσουμε απτα σύννεφα !! )Με την εν λόγω γυναίκα λοιπόν, αναλύαμε πως μια ταινία μπορούσε να δημιουργήσει έναν τέτοιο χαμό για ένα μέρος το οποίο στην τελική δν ήταν κ το πιο όμορφο απο όσα είχαμε δεί εως εκίνη τη στιγμή. Κάτι ανάλογο μου είπε οτι συνέβη κ με την παραλία όπου γυρίστηκε το The Beach του Leonardo Di Caprio. Άλλα αυτο το κομμάτι θα το περιγράψω στο κεφάλαιο των Phi Phi Islands.
Η συνέχεια περιλάμβανε φαγητό σε καλύβες μουσουλμάνων οι οποίες ήταν χτισμένες πάνω απτη θάλασσα
Ακολούθως μας έκανα βόλτες με κανό ανα δυο άτομα. Κάποια στιγμή μάλιστα το αλάνι που οδηγούσε μας πέρασε κάτω απο βράχους που για να περάσουμε οριζοντιοθήκαμε τελείως. ΟΚ η όλη φάση ήταν πολύ turistik άλλα είχε το χάζι του, γελάσαμε, κάναμε το χαβαλέ μας, ήπιαμε τις καρύδες μας ... Τελευταίος προορισμός της εκδρομής το μικρό νησάκι NaKa Island όπου είχε καθαρά νερά για να κάνουμε το μπανάκι μας. Αυτό που άρεσε με τις παραλίες στην Ταυλάνδη είναι οτι δν τιγκάρουν τη παραλία με ξαπλώστρες ως τη θάλασσα (όπως συνήθως αντικρύζει κανείς στις ελληνικές παραλίες) άλλα αφήνουν καμια 5-10 μέτρα απόσταση ώστε αν θες να απλώσεις απλά τη πετσέτα σου.
Στο νησάκι αυτό κάναμε λίγο μπάνιο κ χαλαρώσαμε με μερικές μπύρες καθώς είμασταν κουρασμένοι απο όλη την εκδρομή κ κυρίως είχαμε κατα-καεί. 4 ασπρουλιάρηδες έλληνες Απρίλιο μήνα εκτεθειμένοι όλη μέρα στον ήλιο δν ήθελε κ πολύ. Εδώ να επισημάνω οτι για την Ταυλάνδη ο Απρίλιος είναι σαν τον δικό μας Αύγουστο, έχει τις υψηλότερες θερμοκρασίες του χρόνου κ είναι ένα βήμα απτην αρχή της εποχής των μουσώνων. Ένα σύννεφο που μας ακολουθούσε απτην αρχή της εκδρομής, άρχισε να ρίχνει μερικές ψιχάλες, άλλα σε σχέση με αυτά που ακούγαμε κ φανταζόμασταν πριν αρχίσει το ταξίδι, ήταν πραγματικά ένα τπτ.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, πλατσούρισμα στην πισίνα, λίγο υδρομασάζ, bepanthol στο φουλ, κ βόλτα στην Πάτονγκ για την τελευταία μας νύχτα στο Πουκέτ
:roll:
